Μια ενδιαφέρουσα Ιστορική Αναδρομή
του Μελά Γιαννιώτη
Σε Συνέδριο Μικρασιατών Ελλήνων που πραγματοποιήθηκε στις 9/11/08 στην Πτολεμαΐδα ένας εκ των εισηγητών του, ο Φάνης Μαλκίδης, αναφέρθηκε στο βιβλίο αυτοβιογραφίας του Πρεσβευτή των ΗΠΑ. στην Κωνσταντινούπολη Χένρι Μοργκεντάου κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, μετέπειτα Προέδρου της Επιτροπής «Ανταλλαγής πληθυσμών» και κατά τη λήξη του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Κατά τον εισηγητή, στο βιβλίο αυτό με τίτλο «Ambassandor Morgentau‘s story New York 1919» αναφέρονται τα εξής ανατριχιαστικά και κτηνώδη:
«Μια μέρα ο Ταλαάτ Πασά μου έκανε την πιο εκπληκτική ίσως παράκληση που είχα ακούσει στη ζωή μου:
Οι ασφαλιστικές εταιρείες της Νέας Υόρκης Life Insurance Company (New York Life) και Equitable είχαν επί πολλά χρόνια αρκετούς Αρμένιους πελάτες. Η έκταση στην οποία αυτοί οι άνθρωποι ασφαλίζονταν ήταν μία ακόμη απόδειξη του επιχειρηματικού τους πνεύματος. Θα επιθυμούσα (είπε ο Ταλαάτ) να πείσετε τις αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες να μας στείλουν έναν πλήρη κατάλογο όσων Αρμενίων έχουν κάνει ασφάλεια ζωής.
Είναι ουσιαστικά όλοι τους νεκροί τώρα και δεν έχουν αφήσει κληρονόμους για να εισπράξουν τις αποζημιώσεις. Φυσικά, όλα αυτά τα χρήματα πρέπει να περιέλθουν τώρα στο τουρκικό κράτος…».
Στις παραπάνω ανατριχιαστικές αποκαλύψεις παραθέτω προς ενημέρωση και τα ακόλουθα:
Ποιος ήταν ο Ταλαάτ και ποιος ο Μοργκεντάου;
Ο Μεχμέτ Ταλαάτ γεννήθηκε το έτος 1874 στην Αδριανούπολη και δολοφονήθηκε «εν μέση οδό» στο Βερολίνο από τον Αρμένιο εκδικητή Τεϊλιριάν το έτος 1921, παρά την υπόθαλψη που του παρείχε η τότε Γερμανία.
Ήρθε νέος στη Θεσσαλονίκη και υπηρέτησε ως Γραμματέας στα οθωμανικά ταχυδρομεία, τα οποία, όπως και όλες οι άλλες δραστηριότητες της πόλης, εβραιοκρατούνταν. Έτσι, πολύ γρήγορα έγινε και αυτός ενεργός Ντολμές, δηλαδή Τουρκοεβραίος συνωμότης, και αναδείχθηκε πυρήνας της τριανδρίας του κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος» των Νεότουρκων. Οι άλλοι δύο ήταν οι γνωστοί σφαγείς των Χριστιανών υπόδουλων Εμβέρ και Τζεμάλ.
Νεότερος κατά εφτά χρόνια αυτού ήταν το αλβανόπαιδο της Θεσσαλονίκης Αλή Ριζά, που ορφανός πατρός από ηλικία 7 ετών έζησε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά και 12 ετών επέστρεψε, καθώς εισήχθη στην κατώτερη οθωμανική στρατιωτική σχολή Θεσσαλονίκης, που «παρήγαγε» Γενίτσαρους και Ντολμέδες, για να αναδειχθεί περιπετειωδώς ως μέγας, μετονομασμένος στο μεταξύ Μουσταφά Κεμάλ και «Ατατούρκ», δηλαδή «Πατέρας των Τούρκων», μέγας σφάχτης των Ελλήνων Χριστιανών και αυτός, «στεφανούμενος» όμως έκτοτε από τους Έλληνες Χριστιανούς για τις «αγαθοεργές» πράξεις του και χάριν «καλής γειτονίας», όπως τη ζούμε και τη βλέπουμε καθημερινώς.
Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων από τη Θεσσαλονίκη ο Ταλαάτ αναρριχάται και γίνεται Υπουργός Εσωτερικών (1913-1917) και Μέγας Βεζύρης, δηλαδή αξίωμα περίπου ως Πρωθυπουργού, μέχρι την πτώση του κατά το 1918.
Αδίστακτος και φανατισμένος, πρωτοστάτησε και εκτέλεσε τα σχέδια των Γερμανών οργανωτών του οθωμανικού στρατού, ένα εκ των οποίων ήταν ο εκτοπισμός των ικανότερων και παραγωγικότερων στοιχείων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Ελλήνων και Αρμενίων. Όχι βέβαια των Εβραίων και των Εβραιότουρκων Ντολμέδων, όπως ήταν ο ίδιος και οι ομόφρονοί του.
Ο θηριώδης Ταλαάτ υπερέβη εαυτόν και πέραν των οργανωμένων εκτοπισμών κάθε ελληνογενούς στοιχείου της Θράκης, Πόντου και Μ. Ασίας, πρωταγωνίστησε ο ίδιος στη διπλή γενοκτονία Ελλήνων και Αρμενίων. Με δική του εντολή και φροντίδα από την άνοιξη του έτους 1914 μέχρι την πτώση του και τη φυγάδευσή του με γερμανικό υποβρύχιο στη Γερμανία, μαζί με τους δύο άλλους συνενόχους του Εμβέρ και Τζεμάλ, κατασφαγιάστηκαν εκατομμύρια Χριστιανών Ελλήνων, Αρμενίων και Συρομακεδόνων κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου.
Αν δε μεσολαβούσε η Ανακωχή του Μούδρου κατά το έτος 1918 και η πτώση των σφαγέων, δε θα απέμενε ούτε δείγμα Έλληνα ή άλλων Χριστιανών στο… Δοβλέτι. Η σημερινή πραγματικότητα το επιβεβαιώνει.
Να δούμε τώρα και τον ανθρωπιστή «φιλέλληνα» Μοργκεντάου.
Ο Ερρίκος ή Χένρι Μοργκεντάου γεννήθηκε στο Μανχάιμ της Γερμανίας το 1856 από Εβραίους γονείς, όπως λέγεται. Το 1865 μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Επέστρεψε ως Πρέσβης της νέας χώρας του στην Κωνσταντινούπολη το 1913, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1916, ένα χρόνο πριν εισέλθει η Αμερική στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
Συνεπώς και ως Πρέσβης ουδέτερης χώρας έπρεπε να είναι και ο ίδιος ουδέτερος. Μεταξύ άλλων, έπρεπε να φροντίσει να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους οι από το 1882 τουλάχιστον εργαζόμενες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες, όπως η περίπτωση της «New York Life», πριν αυτές αποχωρήσουν λόγω ή και με πρόφαση την εμπόλεμη κατάσταση άλλων.
Τι έκανε γι’ αυτό; Δε μας το αναφέρει, όπως αντίθετα λέει και προβάλλει άλλα αυτονόητα αγαθόεργά του.
Ως ανώτατος αξιωματούχος ξένης μεγάλης δύναμης τι έπραξε για να αποτρέψει τον κάθε θηριώδη σφαγέα Χριστιανών υπόδουλων λαών, όχι όμως και Εβραίων; Και αν το έπραξε, τι αποτέλεσμα είχε;
Και τέλος: Τα κέρδη των εκεί ασφαλιστικών εταιρειών της χώρας του τι απέγιναν; Έμειναν εντός Τουρκίας ή πέταξαν υπερατλαντικώς; Αυτά όμως ίσως είναι «πταίσματα». Να δούμε και τα εγκλήματα:
Το 1923 και μετά την, καλοσχεδιασμένη από τους ίδιους πάντα «φίλους και συμμάχους» μας, Μικρασιατική Καταστροφή του πάντα δύστυχου Ελληνισμού, που επαναλήφθηκε διά «πατέντας» στην Κύπρο 52 χρόνια αργότερα, ως «μοναδικός επί γης ικανός και έντιμος», ανακαλείται από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Μεξικό, όπου υπηρετούσε από το έτος 1920, διοριζόμενος -λέγουν- δήθεν από την Κοινωνία των Εθνών, δηλαδή υπόθεση καθαρά Ευρωπαίων και όχι Αμερικανών -όπως πονηρώς δεν το λένε-, Πρόεδρος της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων στην Αθήνα, όπου τιμάται πολλαπλώς και αναδεικνύεται μέχρι και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της. Την «εκπληκτική κατάσταση» των Ελλήνων ασφαλιζομένων και δικαιούχων αποζημιώσεως από αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες που του είχε ζητήσει ο σφαγέας Ταλαάτ για τους Αρμένιους όλως τυχαίως την… ξέχασε! Μήπως δε γνώριζε ότι περισσότεροι από τους Αρμένιους ήταν οι ασφαλιζόμενοι Έλληνες; Γιατί σιώπησε; Και τι είδους «αποκατάσταση προσφύγων» έκανε ως Πρόεδρος, όταν τους στερούσε και τους απέκρυβε δικαιώματά τους κατά αμερικανικών εταιρειών;
Γιατί όμως ένας δίκαιος, έντιμος, φιλάνθρωπος, ικανός, γνώστης των πραγμάτων και της αλήθειας, όπως «φιλοτεχνήθηκε», δέχθηκε να συμμετάσχει ενεργά και να εποπτεύσει τη διάπραξη του μεγαλύτερου εγκλήματος της Ιστορίας και επί όλων των λαών της Γης με τον αναγκαστικό και διατεταγμένο ευρύτατο γεωγραφικώς ξεριζωμό από τις πατρογονικές τους εστίες χιλιάδων ετών και πολλών εκατομμυρίων επιζησάντων των σφαγέων Ελλήνων, Αρμενίων και άλλων Χριστιανών, υποτίθεται ομόθρησκών του, προς οριστική εγκατάσταση και αρπαγή των περιουσιών τους από αλλόθρησκους και εισβολείς Οθωμανούς;
Γιατί δεν αποποιήθηκε και δεν κατήγγειλε διεθνώς το μεγαλύτερο έγκλημα στην Ιστορία και τις «μαϊμού» συμφωνίες;
Ευνόητο και καλώς γνωστό είναι σήμερα τι και ποιον υπηρέτησε τότε. Άγνωστο είναι τι απέγιναν τα 12 εκατ. χρυσές λίρες, που θα δούμε στη συνέχεια.
Το «επαίσχυντο παρελθόν» ασφαλιστικών εταιρειών, «κολοσσών και διεθνικών»
Ποιες και πόσες ήταν άραγε οι ασφαλιστικές αποζημιώσεις που όφειλαν τότε οι ασφαλιστικές εταιρείες ζωής, ώστε να ενδιαφερθεί προς είσπραξή τους ο διπλογενοκτόνος Ταλαάτ και Σία;
Ο Μοργκεντάου γράφει ότι «αρνήθηκε να παραδώσει κατάσταση ασφαλισμένων», αλλά αφού ως Διπλωμάτης αναφέρει και δεν αποσιωπά το γεγονός αυτό, σημαίνει ότι κάτι άλλο πολύ σοβαρό αποπροσανατολίζει και αποκρύπτει με τα γραφόμενά του.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι και άλλες ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες ζωής είχαν διεισδύσει στα κατεχόμενα εδάφη από τους Οθωμανούς και ασφάλιζαν ικανούς και εργατικούς Χριστιανούς, κυρίως Έλληνες, οπότε είναι αδύνατο να μην είχε τότε και στα χέρια του τις καταστάσεις όλων των ασφαλιζομένων ο παραπάνω αδίστακτος σφαγέας, ο οποίος εμφανίζεται άριστα ενημερωμένος, παρά το γεγονός ότι οι Ισλαμιστές και από το Κοράνι θεωρούν αμάρτημα την ασφάλιση ζωής, όπως αρχικά το ίδιο είχαν επιβάλλει και οι Καθολικοί θεοφώτιστοι.
Και τίθεται τώρα το καυτό μέχρι και ανατριχιαστικό ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει άμεσα και όλους:
Τυχαίως και γενικώς κατέσφαζε και εκτόπιζε από την έκρηξη του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου τους Χριστιανούς ο Ταλαάτ ή μήπως επιλεκτικώς και με τις καταστάσεις των ασφαλισμένων για ζωή;
Μακάβριο και τραγικό πολλαπλώς πράγματι το ερώτημα, αλλά, σύμφωνα με όσα είχε λόγους να αποκαλύψει, διά βιβλίου του μάλιστα, ένας έμπειρος Διπλωμάτης Αμερικανός, δεν πρέπει να έχουμε και πολλές επιφυλάξεις για τη διάπραξη και του «τερπνού και του ωφελίμου». Οι Νεότουρκοι αποδείχθηκαν αγριότεροι όλων των Μογγόλων.
Τα γεγονότα που μεσολάβησαν και οι πρόσφατες ενέργειες της μίας εκ των δύο προαναφερθεισών αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών ζωής, δυστυχώς, τείνουν να επιβεβαιώσουν τις φρικτές υποθέσεις.
Έχετε ακούσει μήπως περί ασφαλιστικών εταιρειών «Κολοσσών και Διεθνικών», με «Επαίσχυντο Παρελθόν»;
Γνωρίζετε ποιοι, πότε, πού και γιατί τις χαρακτήρισαν ως επαίσχυντες και σε ποιο παρελθόν αναφέρονται; Να τα δούμε και αυτά, για να πάρουμε κάποιες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Οι παλαιοί και ικανοί Έλληνες έμποροι έλεγαν: «Αν ο Εβραίος πεινάσει, τότε σκαλίζει τα τεφτέρια του».
Στη δεκαετία του 1990 οι εβραϊκές οργανώσεις της Αμερικής «σκάλισαν τα τεφτέρια τους» και βρήκαν ότι κάποιες μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες της Ευρώπης και όχι της Αμερικής τους όφειλαν πολλά από τις σφαγές ασφαλισμένων Εβραίων κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο! Δηλαδή, πριν από μισό αιώνα! Μετά πληθωρισμού και πανωτοκίων!
Τώρα «δένει» το θέμα με διαφορά χρόνου κατά 30 χρόνια μεταξύ Α΄ και Β΄ Παγκόσμιου πολέμου. Και βέβαια στη δεύτερη περίπτωση δεν εμφανίστηκε κανένας γερμανός Ταλαάτ να ζητήσει τις ασφαλιστικές αποζημιώσεις για το Γ΄ Ράιχ, επειδή αυτό είχε πραγματοποιηθεί αρχικά και επιτοπίως.
Όπως λοιπόν έπραξε ο προηγούμενος Μοργκεντάου, που «ξέχασε» τις οφειλές των αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών στα θύματα του πρώτου και αληθούς ολοκαυτώματος των Ελλήνων και Αρμενίων, ως Πρέσβης, Πρόεδρος και Καθηγητής, αλλά και ακόμη όταν αργότερα έγινε Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και τον πέταξε έξω λίγο αργότερα ο Πρόεδρος Τρούμαν, επειδή απαιτούσε να πάει αυτός στο Πότσδαμ Βερολίνου το καλοκαίρι του 1945 για να «ρυθμίσει» τη διαίρεση της ηττημένης Γερμανίας, τις αποζημιώσεις κ.λπ. με τον Τσόρτσιλ και τον Στάλιν, το ίδιο έπραξε και ένας άλλος νεότερος «φιλάνθρωπος» και «ρυθμιστής» Αμερικανοεβραίος πρώην Υπουργός, που και αυτός «ξέχασε» τις παλαιότερες οφειλές αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών προς τους εδώ δικαιούχους. Αντίθετα, βρήκε νεότερες οφειλές από την εδώ Ευρώπη προς την εκεί Αμερική των εκεί Εβραίων. Ιδού η «μέθοδος» και η «μηχανή»:
Οι Γερμανοί Ναζί άρπαζαν τα αποθεματικά (χρήματα των ασφαλισμένων) των ασφαλιστικών εταιρειών στις κατακτημένες χώρες και με αυτά ενίσχυαν την πολεμική βιομηχανία του Χίτλερ, διά του ταμείου του Γ΄ Ράιχ και υπό τη διαχείριση «εντίμων» φιλοναζιστικών ασφαλιστικών εταιρειών (ιδίως Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας) και οι οποίες μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου, αντί πτώσεως και συντριβής των, αναδείχθηκαν ως κολοσσοί και γίγαντες! Στην Ελλάδα έβαλαν χέρι μέχρι και τα όποια τότε κρατικά θησαυροφυλάκια ως… δανεικά.
Δημοσίευσαν ονομαστικό πίνακα με τις συνεργασθείσες και ωφεληθείσες ασφαλιστικές αυτές εταιρείες, οι περισσότερες από τις οποίες εργάζονταν ήδη και στις ΗΠΑ και τις οποίες τις δυσφήμισαν δημοσίως ως εταιρείες με «επαίσχυντο παρελθόν». Αυτές τις γιαχβικές «τέχνες» δικά μας εδώ δοτά σιωνομασονάκια τις έκαναν επάγγελμά τους.
Αποτέλεσμα: Για να αποφύγουν τον παγκόσμιο διασυρμό τους, ακόμη και στην Ελλάδα των πάντα αφελών, αναγκάστηκαν να πληρώσουν κρυφά και φανερά, δικαίως και αδίκως, τα μαλλιά της κεφαλής τους στους Εβραίους της Αμερικής και παγκοσμίως!
Οι Έλληνες δικαιούχοι και παθόντες ακόμη περιμένουν τις όποιες αποζημιώσεις, ιδιαίτερα τις πολεμικές, με οριστικές αρνήσεις των υπαιτίων του δεύτερου ελληνικού Ολοκαυτώματος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ με τις εδώ ασφαλιστικές τους εταιρείες, ουδόλως για τους Έλληνες «επαίσχυντου παρελθόντος», αλλά αντίθετα αξιόπιστες και ισχυρές μεγάλων και αξιόπιστων κρατών, όπως «δεν είναι η Ελλάδα και οι ασφαλιστικές της εταιρείες», μονοπωλούν και πάλι τις ασφαλίσεις και διά χρημάτων μας είναι οι ρυθμιστές μας και τα αφεντικά μας στην πάντα δύστυχη και ευτελισμένη, εξ ιδίας μας υποτελούς παθογένειας και ατομικού βολέματος, χώρα μας.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων και των θαυμάτων τυχαίνει να αρνηθεί η καλώς στριμωγμένη Ελλάδα τα νέα σχέδια περί Σκοπίων κ.λπ. των «φίλων και συμμάχων» στο «Νατοϊκό» Βουκουρέστι τον παρελθόντα Απρίλιο 2008.
Δείτε τώρα πόσο μικρός είναι ο κόσμος και πόσα γνωρίζουν κάποιοι Έλληνες ασφαλιστές, αλλά λόγω «φόβου των Ιουδαίων» σιωπούν. Ας όψεται ο παντοδύναμος… Παράς.
Έλληνας πολυδραστήριος στον ασφαλιστικό χώρο της χώρας μας τυχαίνει να έχει εργαστεί στις δύο προμνησθείσες ασφαλιστικές εταιρείες New York Life και Equitable στις Η.Π.Α., απ΄ όπου προ πολλών ετών αποχώρησε -ή τον «αποχώρησαν»- τα εξής «συμπτωματικά»: Εξεγέρθηκαν Εβραίοι από το προσωπικό τους και απαίτησαν να μεταβιβαστεί η Διοίκηση από τους ξεθωριασμένους αγγλοσάξονες σε Εβραίους, υπό την απειλή ομαδικής αποχωρήσεως και ιδρύσεως ανταγωνιστριών εταιρειών. Και πέτυχαν το επιδιωκόμενο. Το «τέχνασμα» ήταν γενικότερη «γραμμή» των αχόρταγων Στοών και πετύχαινε επί σειρά δεκαετιών αλάνθαστα, μέχρι που οι «ξεθωριασμένοι» μυρίστηκαν το κόλπο και αντέστρεψαν τα πράγματα, διά της σε εξέλιξη και ρυθμιζόμενης «οικονομικής κρίσεως» (τους πήραν το ρευστό με «πολυκερδοφόρα» τοξικά «χαρτιά» και τώρα τους δίνουν πανάκριβο ρευστό και τους ξαναπαίρνουν τις επιχειρήσεις για να τις ξαναπουλήσουν και να ξαναπάρουν το ρευστό, μέχρι τελικής αλληλοσφαγής τους, για να απαλλαγούμε από αυτούς), που την πληρώνουμε βαθύτατα όλοι εμείς, ως βάτραχοι ανάμεσα στα συγκρουόμενα βουβάλια της λάσπης και του βορβόρου τους.
Κατά συμπτωματική και διαβολεμένη «σύμπτωση» λίγες ημέρες μετά τα γεγονότα στο Βουκουρέστι, όλως τυχαίως, η «πολυπρωταγωνίστρια» αμερικανική ασφαλιστική εταιρεία New York Life σκαλίζουσα τα τεφτέρια της προ της «οικονομικής κρίσεως», που προφανώς γνώριζε, καταλήφθηκε από απέραντο φιλανθρωπισμό και αισθήματα δικαιοσύνης, αγάπης, ενδιαφέροντος και πόνου, ειδικά και μόνο για τους Έλληνες, που με τη χρήση του προσφάτως ανακαλυφθέντος τροχού «μετακίνησαν» δυτικώς τη χώρα τους και βορειοατλαντικώς, για να μην τους χρησιμοποιήσει διοδευτικώς ο Μόσχοβος και ούτε λιμενικώς ο Κινέζος της Άπω Ανατολής. Έτσι και μέσω καταχωρίσεων στο διεθνή και εσωτερικό Τύπο άρχισε να αναζητεί 1.031 ασφαλισμένους της Έλληνες (στη βιασύνη της «έχωσε» μέσα στην, από της εποχής του Ταλαάτ, κατάστασή της «Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους», ακόμη και Εβραίο «πρόεδρο των εβραϊκών… αποικιών»), μέχρι την εποχή της εκρήξεως του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου (1914)!!
Θα αποζημιώσει -λέεει- «στο πολλαπλάσιο», τώρα, αιφνιδίως και μετά από 100 χρόνια τους κληρονόμους των Ελλήνων ασφαλισμένων της, αν αποδείξουν ότι «διέλαθον» οι πρόγονοί τους των «φροντίδων» του κάθε Ταλαάτ! Επιπλέον, θα δώσει -λέεει- και στην Αρχιεπισκοπή μας Αμερικής ένα ποσό-χάπι, προφανώς για… θυμίαμα και τρισάγιο!
Με την όλως «κυκλωματική» και οψίμως «φιλάνθρωπη» ανακοίνωσή της η συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρεία της Ν. Υόρκης ουδόλως νοιάζεται αν κάνει «πέντε παράδες» τον δύστυχης υστεροφημίας Μοργκεντάου της και τους άλλους «ολοκαυτωματικούς», για τους οποίους δε λέεει αν και πότε τους αποζημίωσε. Μήπως δεν υπήρχαν Εβραίοι ασφαλισμένοι μέχρι το έτος 1914; Πότε και πώς τα πήραν αυτοί και όχι οι άλλοι;
Για να κλείσει όμως το «κύκλωμα» πρέπει να αναφερθεί ότι ένας Αρμένιος δικηγόρος με το όνομα Βαρτκές Γεγκαγιάν από τη Σπάρτη της Πισιδίας στη σημερινή Αττάλεια, απέναντι από την Κύπρο και του κάποτε γηγενούς Ελληνισμού της, από το έτος 1987 στρίμωξε δικαστικώς στην Καλιφόρνια τις με «καλό παρελθόν» δύο αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες αυτές και το 2007 (όλως άσχετος ο Καύκασος, οι αγωγοί και οι στρόφιγγες βέβαια) τις «εξανάγκασε» να πληρώσουν 53 εκατ. δολάρια σε 2.300 Αρμένιους δικαιούχους ασφαλισμένων τους στην εδώ και τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι το έτος 1914. Υπό βαθύτατη πάντα ύπνωση των Ελλήνων δικαιούχων και οι οποίοι θα έπρεπε να είναι πολλαπλασίως περισσότεροι των Αρμενίων και όχι μετά βίας 1.031. Προσεγγίζουμε τώρα την ουσία, που αφορά ευθέως τη Μακεδονία (και εμμέσως τη Θράκη), που θέλει να αποσπάσει η έντιμη συμμαχία.
Αυτά όμως είναι εξωασφαλιστικά και κάποιοι ξενοπράκτορες πιστεύουν ότι δε μας… αφορούν! Να δούμε όσα μας «αφορούν».
Γιατί λοιπόν υποπολλαπλάσιοι οι Έλληνες ασφαλισμένοι των Αρμενίων; Μήπως για να μην αποδειχθεί η γιγαντιαία γενοκτονία τους ή μήπως τους κατέσφαξε όλους ο κάθε Ταλαάτ και εισέπραξε αυτός και η παρέα του ή το τουρκικό κράτος πολλαπλάσια των 53 εκατ. δολαρίων; Έχουν μήπως κάποια σχέση τα κατεχόμενα στενά, οι αγωγοί και οι βάσεις της «συμμαχίας»; Μήπως όμως για να μην πληρώσουν πολλαπλάσια οι διεθνικές και όχι καθαρά αμερικανικές εταιρείες, όπως η συμμετέχουσα και υποχρεωθείσα να πληρώσει μέρος των 53 εκατ. δολαρίων γαλλική ΑΧΑ, που φαίνεται ότι εξαγόρασε στο μεταξύ την αμερικανική Equitable και δε δίνει μία ελιά (αποζημιώσεις Ελλήνων) για να πάρει ένα δοχείο λάδι (Μακεδονία-Θράκη), όπως επιχείρησε ο απερχόμενος κ. Βούς (ελληνιστί) και η Συντροφία, άλλως και συντομογραφικώς, πάντα ελληνοπρεπώς, Σία;
Και το σημαντικότερο: Η μία εκ των δύο παραπάνω αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών (New York Life), που δεν εργάζεται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, «ξύπνησε» ένα πρωινό «γεμάτη τύψεις» για το «παρελθόν» της και έβαλε τελάληδες αναζητούσα 1.031 Έλληνες δικαιούχους αποζημιώσεως πριν από έναν αιώνα, για να τους… αποζημιώσει τώρα!
Η άλλη αμερικανική, που όπως φαίνεται από το διπλανό τίτλο εξαγοράστηκε από τη Γαλλική ΑΧΑ, η οποία ήδη πολυπροβάλλεται στην Αθήνα ότι πληρώνει πολλά και ταχύτατα (αυτονόητη υποχρέωσή της, όπως και όλων των άλλων), πότε θα «ξυπνήσει» αντιστοίχως και πότε θα ανακοινώσει αν και πόσους και ποιους Έλληνες ασφάλισε μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και δεν τους αποζημίωσε ακόμη; Μόνο όσοι έχουν βλέψεις στη Μακεδονία θα προθυμοποιούνται;
Και αν η ίδια δεν «ξυπνάει», μήπως πρέπει να την «ξυπνήσουμε» αναγκαστικά, εδώ και τώρα, εντός Ελλάδος; Το ίδιο ισχύει για όλες τις ξένες ασφαλιστικές και όχι μόνο ζωής. Διότι, δικαιούχοι ήταν τότε και ασφαλισμένοι ή παθόντες άλλων κλάδων ασφαλίσεων, όπως και όσες ασφαλιστικές έχασαν τα αποθεματικά τους διά των Ναζί και Διαχειριστριών τους.
Το «μήνυμα» αφορά πολλούς και ποικίλους «ξενοπράκτορες» και τα δεδομένου παρελθόντος αφεντικά τους. Αρκετά βλακωδώς τους ανεχόμαστε και τους πληρώνουμε, ενώ μας οφείλουν, κατά τα «τεφτέρια» και τα δικά τους και τα δικά μας. Να βάλουμε τώρα και το απαραίτητο κερασάκι στην όλη «τούρτα»:
Το τουρκικό κράτος πλήρωσε το έτος 1923 «γαλαντομικά» στο ελληνικό κράτος 4,5 δισ. δρχ. ή 12.000.000 χρυσές λίρες (πρωτοφανές και απίστευτο) για τις «ανταλλάξιμες περιουσίες» των προσφύγων Ελλήνων, που άφησαν εκεί πλούτο και παλάτια αξίας τουλάχιστον 100 δισ. δρχ. και πήραν εδώ παράγκες και φτώχεια, υπό τον «φιλέλληνα» και «φιλάνθρωπο» Πρόεδρο Μοργκεντάου. Αυτό το «χουβαρδαλίκι» των άρπαγων και λιμοκτονούντων Νεότουρκων, πάντα της τελευταίας στιγμής «συμμάχων με τους νικητές», ποια τύχη και αποδέκτη είχε;
Στο συνέδριο της Πτολεμαΐδας τέθηκε θέμα. Φαντάζεστε να μας προκύψει, εκτός των άλλων, κράτος και σύμμαχοί του με «επαίσχυντο παρελθόν», πλέον των όσων ζούμε στο παρόν;
