Οι ίδιοι οι διαμεσολαβητές και οι συλλογικοί τους φορείς είναι οι πλέον αρμόδιοι να αξιολογήσουν και να τοποθετηθούν επί των δύο πράξεων του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, την 30 περί «Ρύθμισης Θεμάτων Διοικητικής και Λογιστικής Οργάνωσης των Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων κ.λπ.» και την 31 περί «Κανονισμού Συμπεριφοράς των Διαμεσολαβητών» που υπογράφηκαν στις 30 Σεπτεμβρίου 2013. Αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να καταθέσουμε τη γενικότερη άποψή μας για το περιεχόμενο των Πράξεων και την καταρχήν εκτίμησή μας. Θεωρούμε λοιπόν ότι οι δύο αυτές πράξεις αλλάζουν εκ βάθρων την άσκηση της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης στη χώρα μας και ότι κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση.
Δεν θα σταθούμε σήμερα στα σημεία διαφωνίας μας ή στα σημεία που κατά την άποψή μας δημιουργούν άχρηστες διαδικασίες, αλλά θα σταθούμε στα θετικά κυρίως σημεία, τα οποία είναι τα εξής:
1. Για πρώτη φορά υποχρεώνονται οι εταιρείες να συντάσσουν εκ των προτέρων «Εμπορική Πολιτική» (Πράξη 30, άρθρο 5), «Κανονισμό Πωλήσεων» (Πράξη 30, άρθρο 6), «Πολιτική Διαχείρισης Παραγωγής και Είσπραξης Ασφαλίστρων» (Πράξη 30, άρθρο 8), που θα βρίσκονται μάλιστα στη διάθεση της Εποπτικής Αρχής.
2. Για πρώτη φορά αναφέρεται ρητά ότι οι εταιρείες έχουν υποχρέωση να εφαρμόζουν τον «Κανονισμό Πωλήσεων» σε όλο τους το δίκτυο, χωρίς διακριτική ή άνιση μεταχείριση μεταξύ Συνεργατών (Πράξη 30, άρθρο 6, παρ. 5). Η αναφορά αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως διαδικασία ελαχιστοποίησης των επιλεκτικών πολιτικών έναντι συγκεκριμένων Συνεργατών, ανάλογα με επιχειρηματικές ή/και πολιτικές «φιλίες» που συχνά συναντούσαμε στο παρελθόν.
3. Για πρώτη φορά γίνεται ρητή αναφορά στη μη άμεση ή έμμεση παρέμβαση των εταιρειών, στη συναλλαγή και την εν γένει σχέση μεταξύ Ασφαλισμένων και Διαμεσολαβούντων (Πράξη 30, άρθρο 14, παρ. 4).
4. Για πρώτη φορά απαιτούνται, στο πλαίσιο της Εμπορικής πολιτικής της κάθε εταιρείας, να είναι γνωστά εκ των προτέρων τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις, σε σχέση με τη «μετακίνηση» Ασφαλιστικών Συμβούλων από ομάδα ενός Συντονιστή σε ομάδα άλλου Συντονιστή (Πράξη 30, άρθρο 5, παρ. στ).
5. Επαναφέρθηκε ρητά η απαγόρευση παροχής εκπτώσεων ή κάθε μορφής «δώρων» (Πράξη 31, άρθρο 5, παρ. 9δ & 9ε).
6. Για πρώτη φορά διατυπώνεται ρητά ότι για τις απευθείας πωλήσεις (direct) οι εταιρείες πρέπει να εφαρμόζουν ό,τι προβλέπει ο Κανονισμός Συμπεριφοράς των Διαμεσολαβητών και ο Κανονισμός Είσπραξης Ασφαλίστρων (Πράξη 30, άρθρο 13, παρ. 1).
7. Απαλείφθηκε η υποχρέωση δήλωσης των έμμεσων Συνεργατών.
Φυσικά, εξακολουθούν να υφίστανται οι ενστάσεις μας σχετικά με την εφαρμογή του «Εντύπου Αναγκών Πελάτη» για κάθε είδους ασφαλιστήριο ή για άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, αλλά θεωρούμε ότι τα θετικά σημεία που προαναφέρουμε είναι πολύ σοβαρά και υπερτερούν.
Όσο για το θέμα των εισπράξεων, όλα θα κριθούν από την πολιτική που θα τηρήσουν οι εταιρείες για τη μεταβατική περίοδο και το κλείσιμο των υπολοίπων των τελευταίων μηνών του 2013, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου. Αν πραγματικά βοηθήσουν τους συνεπείς Διαμεσολαβητές για τη σταδιακή αποπληρωμή των δύο αυτών μηνών (όχι …εντός τριμήνου, αλλά με πραγματική διευκόλυνση), όλα θα κυλήσουν ομαλά. Αν αντίθετα, πιέσουν οι εταιρείες για άμεση εξόφληση, παράλληλα με την αποπληρωμή των ασφαλίστρων των πρώτων μηνών του 2014 που προβλέπει η Πράξη, τότε θα οδηγήσουν χωρίς λόγο και αιτία χιλιάδες Διαμεσολαβητές σε καταστροφή, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι για τα ανοίγματα των Διαμεσολαβητών, σημαντική ευθύνη φέρουν και οι ίδιες οι εταιρείες.
Τέλος, σημαντική λεπτομέρεια που αφορά κυρίως στους ασφαλισμένους (αν θεωρήσουμε ότι η αλλαγή τρόπου είσπραξης και πληρωμής των ασφαλίστρων για τους Διαμεσολαβούντες είναι δεδομένη) είναι η αναφορά ότι «το ασφάλιστρο καταβάλλεται από το λήπτη της ασφάλισης πριν την έναρξη της ασφαλιστικής κάλυψης (εκτός αιτιολογημένων περιπτώσεων)» (Πράξη 30, άρθρο 8, παρ. 2).