Η άποψη ενός πρώην στελέχους του ΔΝΤ που νοιάζεται για την πατρίδα μας

Φεβρουαρίου 10, 2012. Ο φίλος της “ΣΠ” Χάρης Βήττας, συνταξιούχος, πρώην ανώτατο στέλεχος του ΔΝΤ, μας έστειλε τις απόψεις του τις οποίες δημοσιεύουμε. Όπως δηλώσαμε πολλές φορές, καμία άποψη δεν είναι απορριπτέα αν στηρίζεται από επιχειρήματα, άσχετα αν δεν τα αποδεχόμαστε. Πιστεύουμε πως όλοι αγαπάμε τη χώρα μας και ότι όλοι ψάχνουμε να βρούμε μια διέξοδο. Γράφει ο Χάρης Βήττας: Αν ο Καμμένος είναι τίμιος άνθρωπος και έχει την υπόσχεση του Μίκη για συνεργασία, παρά τι γνωστές τεράστιες ιδεολογικές διαφορές τους, του εύχομαι καλή επιτυχία. Στο θέμα της νέας συμφωνίας ο Κ. υποστηρίζει ότι είναι εθνική προδοσία να την υπογράψουμε, εν μέρει γιατί τα νέα ομόλογα θα υπάγονται στο Αγγλικό δίκαιο που παρέχει μεγαλύτερη προστασία στους δανειστές από ότι το δικό μας. Οπωσδήποτε είναι προτιμότερο να υπάγονται τα ομόλογα στο δικό μας δίκαιο αλλά το ερώτημα είναι αν η απαίτηση των ξένων δανειστών είναι παράλογη και αν έχουμε τη δύναμη να τους πείσουμε να μην επιμείνουν σε αυτήν.

Αυτοί είναι διατεθειμένοι να δεχτούν ένα κούρεμα 50% στην ονομαστική αξία των ομολόγων και επιπλέον επιτόκιο κάτω από το 4% και μια μεγάλη επιμήκυνση στην περίοδο αποπληρωμής τους, συνολικά μία ουσιαστική μείωση άνω του 70%. Σε αντάλλαγμα θέλουν διαβεβαιώσεις ότι δεν θα ζητήσουμε αργότερα και άλλο κούρεμα, ή ότι τουλάχιστον θα κάνουμε μια σοβαρή προσπάθεια να αποφύγουμε αυτό το ενδεχόμενο. Εμείς με ποια λογική και με ποια επιχειρήματα μπορούμε να τους ζητήσουμε να εξακολουθήσουν τα νέα ομόλογα να διέπονται από το Ελληνικό δίκαιο;

Νομίζω κάθε καλόπιστος άνθρωπος θα δεχόταν ότι αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση αναγνωρίσει ότι η απαίτηση των ξένων δεν είναι παράλογη και εν πάσει περιπτώσει δεν μπορεί να απορριφτεί χωρίς να απορριφτεί η όλη συμφωνία δεν θα διέπραττε “εθνική προδοσία”. Το ερώτημα επομένως μετατρέπεται στο αν θέλουμε τη συμφωνία ή όχι. Ο Κ. προτείνει να την απορρίψουμε και εγώ δεν έχω αντίρρηση αρκεί να καταλαβαίνουμε ποιες θα είναι οι συνέπειες και να τις αποδεχτούμε χωρίς γκρίνιες, εθνικούς διχασμούς και αλληλομαχαιρώματα.

Ο Γιαννίτσης και ο Στουρνάρας έδωσαν ενδείξεις ως το ποιες θα είναι οι συνέπειες σε γενικές γραμμές και εγώ συμφωνώ μαζί τους. Ο Κ. μπορεί να διαφωνεί αλλα σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να μας πει για ποιον λόγο για να μη βαδίζουμε στα τυφλά.

Το πρόγραμμα που υποστηρίζει η Τρόικα δεν περιλαμβάνει μέτρα αστυνομικής φύσεως για να συλληφθούν και λογοδοτήσουν οι απατεώνες (πολιτικοί και μη) που μας έχουν φέρει σε αυτό το χάλι. Δεν έχει ούτε την αρμοδιότητα ούτε τη δύναμη να κάνει κάτι τέτοιο. Το πρόγραμμα όμως περιλαμβάνει ένα σωρό μεταρρυθμίσεις που, αν εφαρμοστούν, θα περιορίσουν σημαντικά τη δυνατότητα μελλοντικών εγκλημάτων αυτής της μορφής. Γι’ αυτό και καταπολεμούνται λυσσωδώς απο το “κατεστημένο”. Πολλές από αυτές τις μεταρρυθμίσεις έπρεπε να τις είχαμε εφαρμόσει πολύ πριν φτάσουμε στην κρίση, απλώς και μόνο γιατί επιβάλλονται από το κοινοτικό δίκαιο, το οποίο σαν μέλη της ΕΕ έχουμε αναλάβει την υποχρέωση να σεβαστούμε. Εμείς όμως κάναμε την πάπια κα εξακολουθούμε την ίδια τακτική. Γι’ αυτό και εξαναγκάζουμε τώρα τους “φίλους” μας να μας εκδίδουν σχεδόν καθημερινά τελεσίγραφα. Εσύ και πολλοί συμπατριώτες μας το ερμηνεύετε αυτό σαν στυγνό εκβιασμό. Εγώ ομολογώ ότι, αν και δεν μου αρέσει γιατί πλήγεται η εθνική μου αξιοπρέπεια, το βλέπω περισσότερο σαν μια καλοπροαίρετη πίεση για να εφαρμόσουμε επιτέλους αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αποβλέπουν κατά κύριο λόγο στο συμφέρον του απλού Έλληνα πολίτη και όχι του κατεστημένου ή των ξένων δανειστών.

Mια συμφωνία ή μία συναλλαγή είναι καλή και θα ευδοκιμήσει αν εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων των συμβαλλομένων. Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση η ΤΡΟΙΚΑ επιδιώκει συμφωνία γιατί καταλαβαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία. Σε κανέναν δεν συμφέρει να χρεοκοπήσει η Ελλάδα. Οι επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο παραμένουν απροσδιόριστες παρά τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να θωρακιστούν όσο γίνεται οι άλλοι ασθενείς κρίκοι του συστήματος. Νομίζω στην Ελλάδα πάσχουμε από αρρωστημένη νοοτροπία. Μας παραπλανά πολύ εύκολα η (συχνά κακόβουλη) προπαγάνδα αυτών που υποστηρίζουν ότι τα λεφτά μας τα δίνουν για να μην πτωχεύσουν οι τράπεζές τους ή για να συνεχίζουμε να αγοράζουμε τα προϊόντα τους και ξεχνάμε τα σημαντικά οφέλη που αποκομίζουμε εμείς από αυτά τα δάνεια (δηλαδή πόσο πιο επώδυνη θα ήταν η κρίση χωρίς αυτά τα δάνεια). Και ξεχνάμε επίσης ότι αν κατά κάποιον τρόπο πείσουμε τον εαυτό μας ότι αυτά τα οφέλη είναι μηδαμινά, το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ξαποστείλουμε τους δανειστές στον αγύριστο και να ακολουθήσουμε το δικό μας δρόμο. Αν δεν μπορούμε να βρούμε αρκετούς βουλευτές να καταψηφίσουν μια συμφωνία που έχουμε πειστεί (αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο) ότι είναι εθνικά ασύμφορη τότε μας αξίζει η μοίρα μας. Καταλήγω περιληπτικά με τη δική μου άποψη (και την παράκληση να μοιραστείς, αν θέλεις, αυτή την ανταλλαγή μηνυμάτων με άλλους φίλους γιατί έχω κουραστεί να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια). Πιστεύω λοιπόν ότι αν απορρίψουμε τη συμφωνία που μας προτείνεται η οικονομική κατάσταση θα χειροτερέψει δραματικά για αρκετά χρόνια και δεν αποκλείεται να υπάρξουν και κίνδυνοι στα εξωτερικά μας μέτωπα. Από την άλλη μεριά αν υπογράψουμε χωρίς τη διάθεση ή τη δύναμη να την εφαρμόσουμε, τότε είναι καλύτερα να μην την υπογράψομε. Ο αργός θάνατος είναι χειρότερος απο μιά παρατεταμένη ψυχρολουσία.