Η τεχνοκρατία, είναι ένα σύστημα διακυβέρνησης και διοίκησης, που βασίστηκε σε αρχές επινοημένες από επιστήμονες και επαγγελματίες τεχνικούς, και ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στηρίζεται στην πίστη, πως η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας έχει καταστήσει το παραδοσιακό οικονομικό σύστημα απαρχαιωμένο. Στην ουσία, είναι ένα πολιτικό και οικονομικό σύστημα βασισμένο σε φυσικούς και επιστημονικούς νόμους.
Πολιτικό ή οικονομικό σύστημα στο οποίο οι αποφάσεις λαμβάνονται από ειδικούς τεχνικούς ή ανώτερους διοικητικούς υπαλλήλους οι οποίοι λειτουργούν κυρίως βάσει των δεδομένων και των απαιτήσεων της τεχνολογίας και της οικονομίας και σε πολύ μικρότερο βαθμό λαμβάνοντας υπ’ όψιν τους τον ανθρώπινο παράγοντα.
Οι σημασίες της λέξης «Τεχνοκράτης» εξαπλώνονται ακόμα περισσότερο συμπεριλαμβάνοντας εκείνους που είναι ενεργοί στον σχεδιασμό και την εγκατάσταση μηχανών για την παραγωγή της αφθονίας και την κατάργηση του ανθρώπινου μόχθου, που ασφαλώς, κρίνονται ανατρεπτικές για τις παλαιές αξίες της Ανέχειας, του Ανθρώπινου Μόχθου και της Ανασφάλειας και ως εκ τούτου θεωρούνται εκπρόσωποι του κακού. Οι λιγότερο ειδικευμένοι συγγραφείς και οι ομιλητές συχνά πηγαίνουν τόσο μακριά ώστε να χρησιμοποιούν τη λέξη «Τεχνοκρατία» στη θέση της «τεχνολογίας» και τη λέξη «Τεχνοκράτης» ως αναφορά σε οποιονδήποτε έχει επιστημονική ή τεχνική εκπαίδευση.
Κυριολεκτικά, η λέξη «Τεχνοκράτης» σημαίνει διακυβέρνηση μέσω ικανοτήτων, σε αντίθεση της διακυβέρνησης μέσω απόψεων είτε αυτή είναι δικτατορία (κυβέρνηση μέσω της άποψης ενός ατόμου), αριστοκρατία (κυβέρνηση μέσω της άποψης μιας ανώτερης τάξης), πλουτοκρατία (κυβέρνηση μέσω της άποψης των πλουσίων) ή δημοκρατία (κυβέρνηση μέσω της άποψης όλων). Η λέξη «Τεχνοκρατία» συντέθηκε και χρησιμοποιήθηκε ανεπίσημα, αλλά δεν της δόθηκε καθαρός ορισμός από άλλους παρά τους Τεχνοκράτες, ακόμα και πριν τον 20ο αιώνα, αλλά η παρούσα χρήση και ο ορισμός της χαρακτηρίζουν κατάλληλα μόνο τις κοινωνικές αρχές, τους οργανισμούς και τα μέλη της τα οποία δημιουργήθηκαν από τις σκέψεις και τα γραπτά του Χάουαρντ Σκοτ. Η εφαρμογή της λέξεως σε οποιαδήποτε άλλη δευτερεύουσα σημασία σήμερα είναι ένας αδέξιος σφετερισμός και απάτη.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η τεχνοκρατία, είναι αναμφίβολα επιστήμη. Η εγκυκλοπαίδεια Αμερικάνα, γράφει: «Δικαίως μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, ότι η τεχνοκρατία είναι το μόνο πρόγραμμα κοινωνικής και οικονομικής αναδημιουργίας, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τους καιρούς, στους οποίους ζούμε». Ο εκλιπών H.G. Wells, είχε δηλώσει ότι: «Η τεχνοκρατία, είναι μια επιστημονική προσπάθεια, που το αποτέλεσμά της θα είναι μια νέα τοποθέτηση ως προς τα οικονομικά στηριγμένη σε μια καθαρά φυσική βάση». Το συνοπτικό λεξικό της Οξφόρδης ορίζει την τεχνοκρατία ως την «Οργάνωση και διαχείριση των βιομηχανικών πόρων μιας χώρας από τεχνικούς εμπειρογνώμονες για το καλό ολόκληρης της κοινότητας».
Οι μελέτες της τεχνοκρατίας περιλαμβάνουν ολόκληρα τα πεδία της επιστήμης και της βιομηχανίας. Η βιολογία, το κλίμα, τα στοιχεία της φύσης και ο βιομηχανικός εξοπλισμός, όλα συμμετέχουν. Η τεχνοκρατία εξετάζει τα κοινωνικά φαινόμενα υπό την ευρύτερη έννοια της λέξης. Δεν εξετάζει μόνο τις ενέργειες των ανθρώπινων όντων, αλλά και ότι άμεσα, ή έμμεσα, έχει επιπτώσεις στις ενέργειές τους. Ο σκοπός των μελετών των τεχνοκρατών είναι, μέσα από μια σειρά μελετών, να μάθουν να βλέπουν τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και να καταλάβουν πώς πρέπει να γίνει η διαχείριση, ώστε να αποκομίσουν το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για όλους, ακόμα και των επερχόμενων, αγέννητων ακόμα γενεών.
Η τεχνοκρατία, γεννήθηκε τον χειμώνα του 1918 – 19, όταν ο μηχανικός Howard Scott, δημιούργησε μια ερευνητική ομάδα από επιστήμονες, μηχανικούς και οικονομολόγους, που έγινε γνωστή σαν «Τεχνική Συμμαχία». Ο Howard Scott, ήταν ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Η Τεχνική Συμμαχία λειτούργησε για περίπου 14 χρόνια. Στο διάστημα αυτό, απέκτησε πολλά μέλη. Κορυφαίους επιστήμονες και μηχανικούς, καθώς και πολλές προσωπικότητες, όπως τον Frederick Ackerman, τον αρχιτέκτονα Leland Olds, τον στατιστικολόγο Thorstein Veblen, τον οικονομολόγο L.K. Comstock και τον ηλεκτρολόγο – μηχανικό Charles Steinmetz. Από την έρευνα της ομάδας, προέκυψε μια απολύτως νέα οπτική γωνία της ζωής και των ανθρωπίνων σχέσεων. Οι κοινωνικές τάσεις και στάσεις αναλύθηκαν για πρώτη φορά επιστημονικά, και για πρώτη φορά στην ιστορία φάνηκε να διαγράφηκε κάπως το μέλλον, ή τουλάχιστον φάνηκαν κάποιες εναλλακτικές λύσεις.
ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Μέχρι το 1930, η ομάδα είχε γίνει πια γνωστή σαν «Τεχνοκρατία». Το 1933, νομιμοποιήθηκε σαν μη πολιτική, μη αιρετική και μη κερδοσκοπική οργάνωση, με το όνομα «Τεχνοκρατική Εταιρεία». Η οργάνωση αυτή, άρχισε να δέχεται λαϊκούς (όχι κληρικούς), με σκοπό την εκπαίδευσή τους.
Η τεχνοκρατία δεν έχει κανέναν πολιτικό πρόγονο. Δεν παίρνει απολύτως κανένα στοιχείο από τους παλαιότερους ιστορικούς, θεωρητικούς και πολιτικούς, όπως για παράδειγμα τον Adam Smith, τον David Ricardo, ή τον Karl Marx. Οι βασικές απόψεις της τεχνοκρατίας προέρχονται από τις εργασίες του Joseph Willard Gibbs, πατέρα της φυσικής χημείας. Αυτός ήταν που οριοθέτησε την επιστήμη της θερμοδυναμικής και ανακάλυψε μερικούς από τους νόμους της φυσικής αλλαγής.
Από τον Θαλή τον Μιλήσιο, και μέσω επιστημόνων – ορόσημων – όπως τον Γαλιλαίο, τον Κέπλερ, τον Νεύτωνα, τον Κέλβιν, τον Γκιμπς και τον Howard Scott, η επιστήμη προόδευσε σημαντικά. Ο Howard Scott, είναι αυτός που αναγνώρισε αρχικά την επίδραση των νόμων της φυσικής στην ανθρώπινη κοινωνία. Μελέτησε επιστημονικά τα κοινωνικά φαινόμενα, αντικαθιστώντας έτσι την «ποιητική» ερμηνεία με την «αξιοκρατική».
Τεχνοκρατική έρευνα για την οικονομική κατάσταση, απέδειξε ότι υπάρχει σε εξέλιξη μια διαδικασία προοδευτικής κοινωνικής αστάθειας, η οποία θα φτάσει στο όριο της κοινωνικής ανοχής. Θα πρέπει λοιπόν, να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός, ο οποίος θα είναι ικανός να ικανοποιήσει τις ανθρώπινες ανάγκες με την εγγύηση ενός υψηλού βιοτικού επιπέδου, ισότητα εισοδήματος και οικονομική ασφάλεια, με όσο το δυνατόν μικρότερη ανθρώπινη προσπάθεια.
Η τεχνοκρατική εταιρεία, είναι το μέσο για την επίτευξη ενός σκοπού, ο οποίος σκοπός είναι η εγκατάσταση ενός κοινωνικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο οι ήπειροι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των πληθυσμών τους. Οι επιθυμίες αυτές θα εκφραστούν μέσω ενός επιστημονικού κοινωνικού συστήματος, έτσι ώστε να παραχθεί μια αφθονία αγαθών και υπηρεσιών, που θα διανεμηθούν σωστά. Για να εξασφαλιστεί η συνέχεια αυτού του κοινωνικού συστήματος, απαιτείται ο συνδυασμός των φυσικών στοιχείων συμπεριφοράς του συνόλου με μια στρατηγική για την άμυνα.
ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΑΣ
Το έμβλημα της τεχνοκρατίας είναι το «μονοσθενές στοιχείο», ένα αρχαίο σύμβολο που δηλώνει τη δυναμική ισορροπία. Η τεχνοκρατία, δεν είναι ένα νομισματικό σχέδιο, αλλά, θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι είναι μια νέα διάσταση σκέψης. Δεν είναι ένα σταθερό σχέδιο, αλλά ένα εύκαμπτο και ταυτόχρονα δυναμικό σχέδιο δράσης. Η τεχνοκρατική εταιρεία, είναι η μόνη οργάνωση αυτή τη στιγμή που διαθέτει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο τεχνοκρατικής δράσης, με την προϋπόθεση βέβαια να ζητηθεί από τους ανθρώπους.
Σήμερα, βλέπουμε την ανέχεια δίπλα στην αφθονία. Βλέπουμε το θλιβερό φαινόμενο να καταστρέφονται τρόφιμα, προκειμένου να μην πέσει η τιμή τους. Θα πρέπει λοιπόν, να υιοθετηθεί ένα νέο κοινωνικό σύστημα, το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να διανείμει την αφθονία σε όλους τους ανθρώπους. Ο Αλβέρτος Αϊνστάϊν είχε πει κάποτε: «Βρισκόμαστε στην αυγή ενός νέου κόσμου. Οι επιστήμονες έχουν δώσει στον κόσμο σημαντικές δυνάμεις. Οι πολιτικοί έχουν καταλάβει αυτές τις δυνάμεις. Ο κόσμος λοιπόν, θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της απερίγραπτης θλίψης της μηχανοποίησης για το κέρδος, ή την κατάκτηση, και της ρωμαλέας νεανικότητας της επιστήμης και της τεχνικής, που εξυπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες ενός νέου πολιτισμού».
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΑΣ (1933)
Μια τεχνοκρατική έρευνα για την παγκόσμια οικονομική κατάσταση οδηγεί στην υπόθεση μιας επικείμενης και προοδευτικής κοινωνικής αστάθειας, λόγω των διαδικασιών που διέπουν το σύστημα τιμών, με αποτέλεσμα την αντίστοιχη κοινωνική αναταραχή, που θα απειλήσει μεγάλες ομάδες ανθρώπων με μειωμένη αγοραστική δύναμη. Προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες μιας τέτοιας καταστροφής, θα πρέπει να οργανωθεί μια ομάδα, η οποία θα εξασφαλίσει την ελεύθερη ροή τροφίμων, καθώς και άλλων αγαθών, τόσο κατά τη διάρκεια της κρίσης, όσο και κατά την περίοδο αναπροσαρμογής.
Η Τεχνοκρατία, δεν έχει καμιά σχέση με τον κομμουνισμό, αλλά ούτε και με τον φασισμό και τάσσεται άνευ όρων εναντίον τέτοιων ανατρεπτικών και επαναστατικών ιδεών, καθώς επίσης τάσσεται ανεπιφύλακτα εναντίον οποιασδήποτε μορφής δικτατορίας. Η τεχνοκρατία είναι έτοιμη να λειτουργήσει όταν η δημοκρατία, όπως λειτουργεί σήμερα, δεν θα μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει την αποδιοργάνωση. Θεωρεί δε, ότι η αντικατάσταση των πολιτικών από τεχνικούς (όπου ο όρος «τεχνικοί» χρησιμοποιείται με την ευρύτερη έννοια και περιλαμβάνει, τόσο επιστήμονες και μηχανικούς, όσο και εκπαιδευτικούς και εμπειρογνώμονες) θα απαιτηθεί κάποια στιγμή από τους ίδιους τους ανθρώπους, οι οποίοι προβληματίζονται ήδη από την αβεβαιότητα, και πολλοί από αυτούς, από την στέρηση.
Τα συμπεράσματα των ερευνών της τεχνοκρατικής έρευνας αποδεικνύουν ότι η λύση στο πρόβλημα δεν είναι μία «Νέα Διαπραγμάτευση των όρων του παιχνιδιού», αλλά ένα εξ’ ολοκλήρου «Νέο Παιχνίδι». Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την αναζήτηση της ευτυχίας. Η τεχνοκρατία ενισχύει αυτές τις αρχές. Σήμερα, δεν αρκεί η πολιτική ελευθερία. Η τεχνοκρατία λοιπόν, έχει σαν σκοπό να διαιωνίσει αυτά τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Η ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ
Η Τεχνοκρατία ως μορφή κοινωνικού ελέγχου αντιτίθεται στην άσκοπη σπατάλη, ειδικά στην σπατάλη αναντικατάστατης ενέργειας και αποθεμάτων ανόργανης ύλης. Είναι αντίθετη με την αναποτελεσματική υποβάθμιση της ενέργειας. Είναι αντίθετη με την κατώτερη ποιότητα της παραγωγής, με την ανέχεια και ειδικά την εσκεμμένη ανέχεια και είναι αντίθετη με τις δογματικές τυραννίες (όπως ο φασισμός) ως μέσα κοινωνικής ρύθμισης. Αυτό συμβαίνει επειδή οι φυσικοί παράγοντες που χρειάζονται στη λειτουργία και τη συνέχεια των πολιτισμών υψηλής ενέργειας θα μπορούσε να πληγεί σοβαρότατα από την υπερίσχυση όλων αυτών.
Ασμχος ( Ι ) ε.α.
Εμπορικός Διευθυντής Ασφαλιστικής Εταιρίας
ωραια ακούγεται. θυμιζει το του Σωκράτους “σημασία έχει η γνώμη των επαϊόντων”.
…λέει στον Κρίτωνα ότι δεν τον ενδιαφέρει η γνώμη του όχλου για αυτόν, αλλά η γνώμη των επαϊόντων… καμμία σχέση με τη Δικτατορία των Τεχνικών…