Σεβαστοί Αναγνώστες του I.D. Πριν περιγράψουμε τον τρόπο με τον οποίο η «Οργανωμένη Παρουσίαση Πώλησης» του Προγράμματος «Εξασφάλιση» μπορεί να αποδώσει τα καλύτερα αποτελέσματα θα πρέπει να επισημάνουμε ποιο είναι το σημερινό Καθεστώς της Νοοτροπίας των περισσότερων Ασφαλιστών Ζωής και των λίγων Πρακτόρων που πουλάνε Ασφάλειες Ζωής.
Καλώς ή κακώς, η Ηγεσία του κλάδου από την πρώτη ημέρα της εμφάνισης των Ασφαλειών Ζωής στην Ελλάδα, το 1964, δεν προσπάθησε να λανσάρει, να τονίσει και να καθιερώσει περισσότερο το «Όφελος» της Ασφάλειας Ζωής, δηλαδή το «Όφελος» της Οικογένειας από το «Θάνατο του Οικογενειάρχη», που δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην οικογένεια και στο μέλλον των Παιδιών, αλλά λάνσαρε, τόνισε και καθιέρωσε το «Όφελος» της Αποταμίευσης!
Ο λόγος ήταν ο φόβος της Αποτυχίας του Κλάδου.
Πίστευε, η Ηγεσία του Κλάδου (γιατί η ίδια δεν Πίστευε στην Ασφάλεια Ζωής), ότι οι Έλληνες Οικογενειάρχες της εποχής εκείνης, αλλά και της σημερινής δεν πίστευαν και δεν Πιστεύουν στην Ασφάλεια Ζωής, ότι ήταν προληπτικοί και ότι κάθε προσπάθεια να τους πείσουν οι Ασφαλιστές ότι πρόκειται για την «Καλύτερη Οικογενειακή Επένδυση» που κυκλοφορεί στην Αγορά δε θα καρποφορούσε.
Έτσι, αποφάσισαν να δώσουν έμφαση περισσότερο στο «Αποταμιευτικό Στοιχείο» της Ασφάλισης Ζωής και πολύ λιγότερο στο «Οικογενειακό Επενδυτικό Στοιχείο» του Θανάτου, που είναι Μοναδικό και Ακαταμάχητο! Πιο κάτω τεκμηριώνεται αυτή η δήλωση.
Το επιχείρημα της «Αποταμίευσης» είναι αδύναμο, δεν έχει βάσεις και αμφισβητήθηκε πρώτα από τους Ασφαλιστές και φυσικά μετά και από το κοινό!
Επισφραγίστηκε στη συνέχεια από τα Κεφάλαια που εισέπραξαν οι Έλληνες τα τελευταία είκοσι χρόνια και από τις ενδιάμεσες Εξαγορές.
Ιδού το πρώτο Στρατηγικό Λάθος του Κλάδου.
Ίσως μία ή δύο Εταιρείες Ζωής παρέμειναν αφοσιωμένες στο Θεσμό της Ασφάλειας Ζωής, όμως δεν κατόρθωσαν να περάσουν το Μήνυμα και στις υπόλοιπες Εταιρείες, αλλά και ούτε, λόγω συντηρητισμού, του έδωσαν το λανσάρισμα που δικαιούταν.
Ο Ασφαλιστής μας, επομένως, πλησιάζει τον Πελάτη και έχει ως δεδομένο ότι μεταξύ του «Αποταμιευτικού» στοιχείου της Ασφάλειας Ζωής (Επιβίωσης) και του Στοιχείου του «Οφέλους της Οικογένειας από το Θάνατο» ο Πελάτης θα προτιμήσει αμέσως την «Αποταμίευση». Ούτε καν ρωτάει τον Πελάτη τι προτιμάει ο ίδιος, «διαβάζει την προτίμησή του»! Φυσικά, ο Ασφαλιστής μας δε γνωρίζει ότι η «Ισόβιος» προσφέρει το ανώτατο και των δύο κατά ένα ευρώ ετήσιο ασφάλιστρο, στα 65.
Η παλιά «Επιβίωση» προσφέρει περισσότερη Αξία Εξαγοράς στα 65 και λιγότερο Κεφάλαιο Θανάτου και η «Απλή» καθόλου Αποταμίευση στα 65 και πολύ περισσότερο Κεφάλαιο Θανάτου. Το μόνο συμβόλαιο στον κόσμο που προσφέρει το μάξιμουμ και των δύο ωφελειών, χρήματα στα 65 και Κεφάλαιο Θανάτου, κατά μονάδα ετήσιου Ασφαλίστρου, είναι η «Ισόβιος».
Αν ρωτηθούν οι Γονείς ποιο συνδυασμό θα προτιμούσαν και θα σύγκριναν συνειδητά μεταξύ των δύο ωφελειών, για λίγα δευτερόλεπτα, θα προτιμούσαν και τα δύο. Οι Ασφαλιστές μας, όμως, αν δεν έχουν παιδιά, δεν τους ρωτάνε. Πιστεύουν ότι δεν τους ενδιαφέρει το Κεφάλαιο του Θανάτου και αποφεύγουν ακόμα και να το υπογραμμίσουν! Το προσπερνάνε!
Το προσπερνούσαν, δυστυχώς, και οι Ασφαλιστές που είχαν παιδιά. Δε συνειδητοποίησαν και δεν είδαν ποτέ την Αξία της, ως «Οικογενειακή Επένδυση».
Την έβλεπαν ως Ατομική, δεν τους συγκινούσε κι έτσι την Πουλούσαν! Με Τεχνικές Κλεισίματος της Πώλησης και με μοναδικό Κίνητρο το 50% του ετήσιου Ασφαλίστρου! Μιλάμε για τις Πρακτικές που ίσχυαν πριν το 1990. Με το 1990 με την εμφάνιση των Νοσοκομειακών η Προμήθεια μειώθηκε στο 33% περίπου.
Το «Μυστικό» που δεν μπόρεσε να περάσει στον Κλάδο, παρόλο που η Morax το δίδασκε για πάνω από 28 χρόνια, είναι το εξής:
Αν εστιάσουμε για λίγα δευτερόλεπτα τη σκέψη μας στη Φράση που δηλώνει τεκμηριωμένα ότι πρόκειται για τη: Μοναδική «Οικογενειακή Επένδυση» που προσφέρει το Μοναδικό Συνδυασμό της «Ασφαλέστερης» και ταυτόχρονα της «Αποδοτικότερης» Οικογενειακής Επένδυσης στον κόσμο, θα καταλάβουμε περί τίνος ακριβώς μιλάμε!
Όμως, η «κατανόηση» αυτής της εκπληκτικής διαπίστωσης δεν είναι αρκετή.
Πέφτουμε όλοι θύματα της επιφανειακής «κατανόησης» ενός θέματος, η οποία διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα. Μετά χάνεται μέσα στις αγκυλωμένες διαπιστώσεις, στο κατεστημένο που έχουμε στοιβάξει μέσα στο μυαλό μας για δεκαετίες.
Έχουμε πάθει αυτό που λένε οι Γιατροί την «Απόφραξη της Κεντρικής Αρτηρίας» του τρόπου Σκέπτεσθαι! Δεν αφήνουμε τίποτα διαφορετικό να περάσει από το Νου μας που να διαφέρει από τις Αντιλήψεις και Απόψεις που τον έχουν σφραγίσει σαν μπετόν!
Το αποκαλούμε συχνά ως το «Κάστρο μέσα στο οποίο είμαστε Φυλακισμένοι», αλλά ταυτόχρονα και «Απομονωμένοι» από τις ραγδαίες εξελίξεις που τρέχουν δαιμονισμένα γύρω μας. Αυτό είναι και ένα από τα σοφά μηνύματα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Δημήτρη Μπουραντά «Όλα σου τα ‘μαθα στη Ζωή μα ξέχασα μια λέξη».
Για να μπορέσει να εμπεδώσει και να χωνέψει ένας Άνθρωπος μια Ιδέα, ένα Μήνυμα, μια Άποψη, πρέπει να τη Μελετήσει.
Άλλο πράγμα η «Κατανόηση», άλλο η «Εκμάθηση»!
Αυτή τη διαφορά τη ζούμε κάθε μέρα με τα παιδιά μας στο σχολείο. Μας λένε: «Το ξέρω το μάθημα, μαμά ή μπαμπά»! Αυτό που εννοούν είναι ότι όταν ο καθηγητής μέσα στην τάξη το εξηγούσε, το «κατάλαβαν»! Το «κατάλαβαν» όμως προσωρινά, μόνο μέσα στην τάξη. Αν τους ζητήσεις να το εξηγήσουν μία ώρα μετά ή την άλλη μέρα, δε θα μπορούν να το εξηγήσουν!
Ο Δάσκαλος, «ο πομπός», το έχει μάθε απέξω και ανακατωτά. Το έχει χωνέψει τελείως, ιδίως μετά από τη χρόνια διδασκαλία (Εξάσκηση). Ο Μαθητής όμως, «ο Δέκτης», το ακούει για πρώτη φορά! Του είναι άγνωστο!
Είναι εντυπωσιακό, αλλά είναι άγνωστο!
Για να το μάθει καλά και να το χωνέψει, πρέπει να το «Μελετήσει»! Να το διαβάσει πάνω από είκοσι φορές, ανάλογα με το βαθμό του «φωτογραφικού μυαλού» που διαθέτει. Μερικά παιδιά χρειάζονται λίγες επαναλήψεις, μερικά άλλα χρειάζονται πολύ περισσότερες, προκειμένου να μάθουν κάτι καλά!
Προσέξτε… και η «Μελέτη» όμως δεν αρκεί, αν χρειάζεται κάποιος να μάθει να χειρίζεται ένα κείμενο, ένα όπλο, ένα μηχάνημα τέλεια, ώστε η απόδοσή του να μην μπορεί να αμφισβητηθεί εύκολα.
Αν η «Μελέτη» δε συνεχιστεί με «Εξάσκηση», χάνει και αυτή το προτέρημα της «Απόλυτης Αφομοίωσης και τέλειας Εκμάθησης»!
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στην Προσωπική Πώληση.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Πωλητής δεν έχει το χρόνο να «Εκπαιδεύσει» τον Πελάτη, ούτε να τον υποβάλει σε κάποιου είδους «Εξάσκηση»!
Πέφτει και ο Πελάτης στην Παγίδα της «Κατανόησης» της Ιδέας και δε συνεχίζει να την εξετάζει, γιατί το θεωρεί περιττό! Το κατάλαβα, το κατάλαβα, λέει στον Πωλητή.
Το Κατάλαβε επιφανειακά και αρνείται να δώσει άλλο χρόνο να το «Καταλάβει Βαθιά», ώστε να αποφασίσει να το αγοράσει αμέσως, τώρα!
Θα πρέπει να «Χωνέψει Βαθιά» την Αξία που θα αντλήσει, για να μην τη χάσει! Τότε αποφασίζουμε να αγοράσουμε την ίδια στιγμή κάτι.
Διαφορετικά, λέμε: «Εντάξει, καλό είναι, αλλά μπορώ να το πάρω αργότερα».
Το κρίσιμο σημείο μεταξύ της «Επιφανειακής Κατανόησης» και της «Εμβάθυνσης» μια Αξίας βρίσκεται στη λέξη «Ενθουσιασμός».
Για να μεταφερθεί, όμως, αυτός ο «Ενθουσιασμός» στο Πελάτη, πρέπει πρώτα να τον “Ασθανθεί” έντονα και ο Ασφαλιστής!
Για να γίνει, όμως, αυτή η «Απόξεση» στη «Βουλωμένη Αρτηρία του τρόπου Σκέπτεσθαι» του «Ασφαλιστή» και στη συνέχεια του «Ασφαλισμένου», για να ανοίξει μια μικρή δίοδος για να περάσει ένα Νέο Μήνυμα, που είναι αντίθετο με τις Καθιερωμένες Αγκυλωμένες Απόψεις του «Δέκτη», χρειάζονται ορισμένα χρονικά διαστήματα.
Από δεκαπέντε λεπτά μέχρι μία ώρα, με το σωστό βηματισμό, αρκεί ο Πελάτης να μην αποπροσανατολίζεται από τις ράγες επάνω στις οποίες κυλάει το τρένο με το οποίο τον οδηγούμε στο τέρμα.
Αυτό που συμβαίνει στο σημερινό Ασφαλιστή μας είναι ακριβώς αυτό που μόλις περιγράψαμε.
Έχει ριζώσει μέσα του το Νοσοκομειακό Συμβόλαιο, το παίζει στα δάχτυλα, έχει βρει το δικό του επιχειρηματολόγιο, αυτό πουλάει και συνέχεια ενισχύει την Πίστη του στην αποτελεσματικότητά του με την επανάληψη (Εξάσκηση).
Βλέπει και τα Οφέλη συχνά κι έτσι ενισχύεται η Πίστη του στην Αξία του.
Βγάζει συνέχεια χρήματα από τις προμήθειες χαρτοφυλακίου, γιατί το εξυπηρετεί, και τρέχει μόλις αρρωστήσει ή πάθει κάποιο ατύχημα ο Πελάτης του. Έτσι, αισθάνεται και κοινωνικά χρήσιμος!
Έμαθε να εργάζεται και βγάζει το ψωμί του σχετικά εύκολα και ευχάριστα.
Εύκολα, γιατί η Ιδιωτική Νοσοκομειακή Ασφάλιση έχει προσφέρει έργο. Το έχουν ζήσει χιλιάδες οικογένειες και το ευγνωμονούν! Οι συστάσεις δίνονται με ευχαρίστηση! Έτσι, οι Πωλήσεις των «Ωφελειών εν Ζωή» βγαίνουν πολύ πιο εύκολα από ό,τι οι αντίστοιχες των «Ωφελειών μετά Θάνατον»… Και αυτό είναι ένα άλλο Μυστικό.
Το Όφελος δεν είναι «Μετά Θάνατον»!
Είναι για τη… «Μετά Θάνατον… Ζωή»!
Ζωή… των Αγαπημένων μας Ανθρώπων, τους οποίους Αγαπάμε πιο πολύ και από τη δική μας Ζωή!
Πίσω, όμως, στους σημερινούς Ασφαλιστές μας, που τους μεγαλώσαμε και τους ανδρώσαμε στο Θεσμό των Νοσοκομειακών σε σημείο που “βολεύτηκαν” για τα καλά και ξεχάσανε το παλιό καθεστώς της σκληρής Πώλησης!
Όλοι μας θα θέλαμε να “Πουλάμε” ένα Προιόν ή μια Υπηρεσία που δεν “θέλει πολλά” να “Πουληθεί” και να κερδίζαμε καλές προμήθειες. Καλές εννοούμε μέχρι το… 10% γιατί σε προιόντα ευρείεας κατανάλωσης οι προμήθειες μετράνε σε μονάδες το 0.50% και 1% !
Δεν θέλει πολύ σκέψη να σκεφτεί κανείς σε μια ελεύθερη αγορά ότι όσο πιο εύκολα Αγοράζεται ένα Προιόν, τόσο μειώνεται η Ανάγκη της υψηλής Προμήθειας και φυσικά το αντίθετο. Ποσοσά του ύψους 10% και 20% επί των ακαθαρίστων εσόδων μιας Επιχείρησης που αντιμετωπίζει και ποσοστά αποζημιώσεων από 60% – 80% είναι σκέτη αυτοκτονία, αγαπητοί συνάδελφοι που αρνείστε να σκεφτείτε την άλλη πλευρά και σκέπτεστε και μάχεστε βλέποντας, μόνον τα δικά σας συμφέροντα. ΑΝ είχατε μια επιχειρηση εσείς και είχατε Επενδύσει μερικά Εκατομμύρια Ευρώ, θα δίνετα εύκολα 10% -20% αμοιβή επί των ακαθαρίστων εσόδων σας, είτε κερδίσετε είτε χάσετε, με όλους τους πονοκεφάλους όλων των υπολοίπων προβλημάτων που περιλαμβάνονται σε μια Επιχειρηματική Δράση!
Ξαφνικά λοιπόν, αναιρείς αυτό το Συμβόλαιο, από τα κακομαθημένα και καλοχαδεμένα παιδιά σου, βλέπε συνέδρια με κραυγές, φανφάρες, αγκαλιές και φιλιά, και δάκρυα, και συγκινήσεις και ταξίδια και δάνεια…και ό,τι τραβαέι η ψυχούλα σου, αρκεί να μας φέρνεις τα Ασφαλισράκια σου, (θυμάστε τα “ψηφουλάκια” ακάλυπτου στην Κρήτη), ξαφνικά, λοιπόν το πρόσωπό σου σοβαρεύει, παγώνει, τους κοιτάς στα μάτια και λές: Λυπάμαι φίλοι μου το πάρτυ τελείωσε! Τέρμα οι εύκολες Πωλήσεις των Νοσοκομειακών. Τώρα θα πουλάτε Ζωή!
Είναι σαν να τους τους τράβηξες το χαλί κάτω από τα πόδια και τους πετάς στον αέρα και όπου σκάσουν. Τους προετοίμασες καθόλου;
Φυσικά. Συγκλονίζονται!
Συνειδητοποιούν ξαφνικά ότι όλες αυτές οι γνώσεις, όλο το κατεστημένο που χτίστηκε μέσα τους όλα αυτά τα χρόνια, τους είναι άχρηστο. Είναι σαν να σου λέει ξαφνικά ο άντρας σου ή η γυναίκα σου ότι σε χωρίζει!
Γι’ αυτό προσέξαμε τις έντονες και βίαιες αντιδράσεις που κατέκλυσαν το blog του I.D.
Ήταν και είναι απόλυτα φυσιολογικές.
Αυτό είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να Συζητείται προσεκτικά από τους Ηγέτες του Κλάδου, αν ασκούσαν λίγο «Στρατηγικό Μάνατζμεντ» πριν από μερικά χρόνια…
Αν συνυπολογίσουμε και τα σοβαρά λάθη που έγιναν (αψυχολόγητες παρορμητικές παροχές), παρασυρόμενοι από τον «Ανταγωνισμό» και τον «Πρωταθλητισμό», αργότερα, ακολούθησαν άλλες αψυχολόγητες παρορμητικές αποφάσεις «απόσυρσης» των εν λόγω συμβολαίων από τους Πελάτες (περίπου 100.000 συμβόλαια), προσφέροντας απαράδεκτα κίνητρα στους Ασφαλιστές, να τα αλλάξουν παραπληροφορώντας τους Πελάτες τους.
Δεν είναι λογικό όταν ο εργοδότης σου σε παρακινεί να παρανομήσεις σε βάρος του Πελάτη σου, να μειώνεται το κύρος του εργοδότη και να δίνει κάθε είδους δικαιώματα στους εργαζόμενους; Φυσικό δεν είναι τώρα να διαμαρτύρονται όλοι και να ρίχνουν ο ένας τις ευθύνες στον άλλο;
Μάθαμε ότι μέχρι σήμερα ένας άγνωστος αριθμός νέων Πωλήσεων Νοσοκομειακών Συμβολαίων δεν ήταν σε νέους Πελάτες, αλλά στους υπάρχοντες, ωστόσο παρουσιάζονταν ως νέα παραγωγή με κανονικές προμήθειες!
Τη στιγμή που θα παρασυρθείς σε μια παράνομη ενέργεια με τους υφισταμένους σου είσαι χαμένος! Πέφτεις στα μάτια τους, παρόλο που κερδίζουν όλοι από την παρανομία!
Έγινε και ένα λάθος από την εν λόγω εταιρεία. Η δημιουργία της Ασυμβίβαστης Εξουσίας μεταξύ της Διεύθυνσης Πωλήσεων και της Διεύθυνσης ενός Καταστήματος. Άλλα είναι τα κίνητρα του Εμπορικού Διευθυντή μιας Επιχείρησης και άλλα του Χοντρέμπορου. Κάτι τέτοιο ισχύει στις αντίστοιχες σχέσεις του Κλάδου. Φυσικό ήταν να ξεσηκωθούν οι υπόλοιποι έμποροι (Καταστήματα) και να διαμαρτύρονται και φυσικό είναι να υπεραντιδράσουν που τους αναιρέθηκε το προϊόν και έχασαν και αυτοί μέρος ή όλο το πελατολόγιό τους ή τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο μέρος των αμοιβών τους, γιατί κακά τα ψέμματα, η κίνηση αυτή αργά ή γρήγορα θα έχει επιπτώσες από τις μεταγραφές και στις ακυρώσεις. Τα νέα κυκλοφορούν γρήγορα στην αγορά, κυρίως λόγω του υπεράριθμου αριθμού των Ασφαλιστών που κινούνται στην Αγορά.
Αν πηγαίναμε σε κάποιο δικαστήριο για να εκδικάσει την υπόθεση της αλλαγής των Νοσοκομειακών Συμβολαίων, είναι πιθανόν να καταδίκαζαν πρώτα την Επιτελική Ηγεσία που «πήρε την Απόφαση», μετά την Εκτελεστική Ηγεσία που τη «Στήριξε και την Υλοποίησε» με πάθος και ζήλο και φλογερές ομιλίες, γνωρίζετε γιατί, και, τέλος, να καταδίκαζαν και τους Λοχαγούς και τους Στρατιώτες, που ήξεραν και αυτοί ακριβώς τι έκαναν, αλλά έκαναν και οι ίδιοι… το… κορόϊδο για τα γνωστά σε όλους Κίνητρα του… Κέρδους!
Ας συνετιστούμε λίγο, όλοι, ας σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και να εκφράζουμε τον οργή μας, γιατί ο Θεός δε μας έφτιαξε να παραδεχόμαστε τα λάθη μας, αλλά μας έφτιαξε να τον απαλλάσσουμε και να βρίσκουμε πάντα κάποιον άλλο, που… φταίει, για να ξεσπάσουμε και να εκτονωθούμε. Δεν μπορούμε να ξεσπάσουμε στον εαυτό μας, γιατί θα πάθουμε… κατάθλιψη από τις αδυναμίες μας, για να μην πούμε την άλλη γνωστή λέξη…
Επανερχόμαστε στο κύριο προϊόν μας και ας εξετάσουμε πώς θα μπορέσουμε να αλλάξουμε πορεία για να προετοιμαστούμε να το λανσάρουμε κερδίζοντας πολύ περισσότερα χρήματα, χωρίς την παραμικρή παραπληροφόρηση για ανύπαρκτες παροχές ή αποδόσεις που ούτε οι ίδιοι δεν τις πιστεύουμε.
Την παρουσίαση θα πρέπει να την τυπώσετε. Στη συνέχεια να τη διαβάσετε μια φορά, ολόκληρη, χωρίς να… πηδήξετε σελίδες! Γνωρίζουμε ότι γνωρίζετε τι ακολουθεί μετά τις πρώτες λέξεις! Ο Σκοπός σας, όμως, δεν είναι να πέσετε στην παγίδα να το «καταλάβετε» και να το αξιολογήσετε… καλό σαν επικριτικός Γονέας!
Σκοπός είναι να το Μάθετε Τέλεια. Να το αποστηθίσετε, για να μπορέσει να ριζώσει μέσα σας ο «Σπόρος της Πίστης» στην Αξία του και να συνεχίσετε να τον καλλιεργείτε, όπως καλλιεργούσατε, ασυνείδητα, τόσα χρόνια τα Νοσοκομειακά και πιστέψατε σε αυτά!
Γυρίστε στη σελίδα 15 της Παρουσίασης και σταματήστε λίγο σε αυτή!
Τη σελίδα 15, π.χ., δεν πρέπει να την περάσετε στα γρήγορα, διαβάζοντας την πρώτη μόνο αράδα και να πάτε παρακάτω γιατί καταλάβατε πού θα καταλήξει… και ανυπομονείτε να πάτε παρακάτω.
Εδώ πρέπει να προσέξετε και να κάνετε υπομονή διαβάζοντας όλες τις αράδες για όλα τα χρόνια!
Η σελίδα αυτή περιλαμβάνει τον ιό του «Ενθουσιασμού» μόνο όταν φτάσετε και στην τελευταία αράδα.
Προσέξτε τις λέξεις που πρέπει να χρησιμοποιήσετε για να διαπεράσετε τη σφραγισμένη πύλη του νου του Πελάτη (Ben Feldman).
Φροντίστε να έχετε την ίδιο ολόκληρη σελίδα μπροστά στον Πελάτη για να διαβάζει αυτός τα νούμερα. Ένα, ένα! Αράδα, αράδα.
Κρατήστε το στόμα σας κλειστό.
Πάψτε να Λέτε!
Μάθετε να Ρωτάτε! Και να κάνετε υπομονή να απαντήσει ο Πελάτης!
Αυτή η παρατήρηση περιλαμβάνει και ένα από τα «Μυστικά» τη εξασφάλισης της απόδοσης της Παρουσίασης:
Αρχίστε:
«Κύριε Πελάτη, πόσα θα έχετε Επενδύσει τον πρώτο χρόνο σε αυτόν τον “Οικογενειακό Επενδυτικό Λογαριασμό” της Allianz, Εθνικής, ING, Aspis, Groupama κ.λπ.;».
(Περιμένετε απάντηση, ήρεμα, χωρίς καμία αντίδραση. Θα πρέπει να πει 1.000 ευρώ, αν παρουσιάζετε ένα συμβόλαιο 50.000 ευρώ, ή 2.000 ευρώ, αν παρουσιάζεται ένα συμβόλαιο 100.000 ευρώ). Αυτό είναι το ετήσιο Ασφάλιστρο για έναν άντρα 40 χρόνων περίπου σε όλες τις εταιρείες που πουλάνε σκέτη «Ισόβιο»).
Για χάρη του παραδείγματος, θα παραμείνουμε σε ένα συμβόλαιο 50.000 ευρώ.
«Κύριε Πελάτη, ποιο είναι το Κεφάλαιο της Απόδοσης για την Οικογένεια από τον πρώτο χρόνο της Επένδυσης σε αυτόν τον “Οικογενειακό Επενδυτικό Λογαριασμό” της Allianz κ.λπ., αν ο μη γένοιτο συμβεί ο πρόωρος Θάνατος;».
(Περιμένετε να σας πει 50.000 ευρώ.)
«Κύριε Πελάτη, ποιο είναι το Καθαρό Κέρδος για την Οικογένεια από την πρώτη ετήσια Οικογενειακή Επένδυση στο συγκεκριμένο Οικογενειακό Επενδυτικό Λογαριασμό της Εταιρείας σας;».
(Περιμένετε να σας πει 49.000 ευρώ.)
ή «Κύριε Πελάτη, ποιο είναι το ποσοστό της απόδοσης για την Οικογένεια από την πρώτη ετήσια Οικογενειακή Επένδυση στο συγκεκριμένο “Οικογενειακό Επενδυτικό Λογαριασμό” της Εταιρείας σας;».
Σε αυτό το σημείο η Παρουσίαση έχει ένα κενό. Συμπληρώστε το εσείς. Υπολογήστε το ποσοστό της Απόδοσης και βάλτε μία ακόμη στήλη στο τέλος, δεξιά της τελευταίας! Αυτό θα πρέπει να σας στείλει στα πρώτα επίπεδα του «Ενθουσιασμού».
Συνεχίστε να ρωτάτε τον Πελάτη μέχρι τα 30 χρόνια, ρωτώντας κάθε φορά:
«Πόσο χρόνων θα είστε, τότε, κύριε πελάτη;».
«Πόσο χρόνων θα είναι ο Γιωργάκης, τότε, μετά από 10 ή 20 χρόνια;».
Αυτές οι ερωτήσεις θα υποχρεώσουν τον Πελάτη να Χωνέψει το Μεγαλείο της Ισόβιας, της «Μοναδικής Οικογενειακής Επένδυσης» στον κόσμο που προσφέρει το σπάνιο Συνδυασμό της «Ασφαλέστερης» και ταυτόχρονα «Αποδοτικότερης» Οικογενειακής Επένδυσης στον Κόσμο!
