Η Αργεντινή, μια χώρα με αδύναμη οικονομία, για να αποφύγει το χρόνιο πληθωρισμό αποφάσισε να υιοθετήσει ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα του πλανήτη, το Αμερικάνικο δολάριο. Ο πληθωρισμός μειώθηκε κατακόρυφα μέσα σε λίγα χρόνια, τα χαμηλά επιτόκια τροφοδότησαν την κατανάλωση, τα εισαγόμενα προϊόντα έγιναν φτηνά και η ψευδαίσθηση της καλοπέρασης εδραιώθηκε στους πολίτες της…
Η οικονομία όμως έπασχε από χρόνια και βαθιά προβλήματα και τίποτα δεν γινόταν προς την κατεύθυνση της λύσης τους. Η φοροδιαφυγή, η διαφθορά και το ξέπλυμα χρήματος βασίλευαν, ενώ ο δανεισμός του κράτους, λόγω της σταθερής ισοτιμίας του νομίσματος, γινόταν όλο και πιο φτηνός και η Κυβέρνηση της χώρας κατέφευγε όλο και πιο συχνά σʼ αυτόν για να καλύψει τις ανεπάρκειες της οικονομίας…
Έτσι, τα ελλείμματα μεγάλωναν, το χρέος αυξανόταν και η Κυβέρνηση το εξυπηρετούσε με περισσότερο χρέος. Ταυτόχρονα, το νόμισμα λόγω της σταθερής ισοτιμίας δεν μπορούσε να υποτιμηθεί, ενώ την περίοδο εκείνη γινόταν όλο και ισχυρότερο, με αποτέλεσμα τα προϊόντα της να γίνονται πιο ακριβά στο εξωτερικό, η οικονομία λιγότερο ανταγωνιστική και οι ξένες επενδύσεις πιο σπάνιες. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, οι ανταγωνιστικές της χώρες γίνονταν συνεχώς φτηνότερες μέσω της υποτίμησης των δικών τους νομισμάτων και τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια στράφηκαν εκεί.
Έτσι, η χώρα δανειζόταν χωρίς να παράγει αρκετά και ζούσε αμέριμνα πέρα από τις δυνατότητές της, μέχρι που κάποια στιγμή οι δανειστές της άρχισαν να απαιτούν περισσότερες εξασφαλίσεις με τη μορφή υψηλότερων τόκων, για να συνεχίσουν να της δανείζουν. Αυτό δημιούργησε ένα φαύλο κύκλο: το υπέρογκο χρέος έκανε ακριβό το δανεισμό και ο ακριβός δανεισμός αύξανε κι άλλο το χρέος.
Κάποτε έγινε το αναμενόμενο: Η Κυβέρνηση της χώρας δήλωσε αδυναμία εξόφλησης του χρέους της προς τους δανειστές της, δηλαδή, κήρυξε Πτώχευση!
Ο δανεισμός σταμάτησε, η σύνδεση της ισοτιμίας έπαψε, με αποτέλεσμα μια τεράστια υποτίμηση του παλιού νομίσματος (που επανήλθε), η οποία οδήγησε την οικονομία σε κατάρρευση: οι εισαγωγές έγιναν πανάκριβες και χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού πέρασε στην ανεργία, μισθοί, συντάξεις και παροχές μειώθηκαν δραματικά και αποταμιεύσεις εξανεμίστηκαν.
Όπως είναι φυσικό, οι ξένοι δανειστές που έχασαν τα λεφτά τους επέβαλαν μέσω των διεθνών οργανισμών επαχθή μέτρα ανασυγκρότησης της οικονομίας, κάτι που η Κυβέρνηση μιας πτωχευμένης χώρας ήταν φυσικά υποχρεωμένη να δεχτεί. Τότε ξέσπασαν βίαιες ταραχές και τα τραύματα της οικονομίας δεν επουλώθηκαν ποτέ.
Μοιάζει αυτή η περίπτωση με την Ελλάδα, όμως η μεγάλη διαφορά είναι ότι η Αργεντινή δεν ανήκε σε καμία κρατική Ένωση, όπως ανήκει η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
” Η Αργεντινή δεν ανήκε σε καμιά ένωση κρατών όπως η Ελλάδα στην Ε.Ε.”
Αυτό το τελευταίο, δε ξέρω αν είναι τελικά για καλό, γιατί ίσως οι Ευρωπαίοι εταίροι μας είναι οι πρώτοι που θέλουν να μας πετάξουν στον Καιάδα!!
Οχι οτι δε μας αξίζει δηλαδή, γιατί με τέτοιους πολιτικούς που διαχρονικά επιλέγουμε, τέτοια παθαίνουμε!
θα συμφωνησω με τον δημητρη,αλλα και εμεις ειμαστε συνενοχοι σ΄αυτο το οικονομικο και πολιτικο εγκλημα οπου τοσα χρονια απλα κοιταζαμε και χειροκροτουσαμε την καθε λαμογια που μας χρεωναν!!!!!! Υ.Γ Υ.Γ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Χ.ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ 1893…………………..
Αν δεν μπουν 1000 λαμόγια ΦΥΛΑΚΗ και δεν δημευτεί η περιουσία τους και των συγγενών τους τότε δεν θα μας θυμάται ο κόσμος σαν την Αργεντινή που το πλήθος κυνηγούσε αγελάδες και τις έγδερνε ζωντανές γιά να πάρει το κρέας τους, αλλά ακόμη χειρότερα……………..
Οσο για τους Ευρωπαίους εταίρους μας καλά μας τα παίρνουν τόσα χρόνια με τους εξοπλισμούς μαζί με τα λαμόγια (προδότες της πατρίδας,της κοινωνίας και του μέλλοντος μας )……δες Siemens,Αεροδρόμιο,Αττική Οδός,Οτε,Υποβρύχια,Τεθωρακισμένα,Φρεγάτες….κλπ.
Οσο είμαστε ζωντανοί να είστε σίγουροι ότι θα μας ”βοηθούν” γιά να εξασφαλίσουν τα κέρδη τους…….οι ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ τώρα θα πίνουν και το αίμα μας…..
Εζησα κάποιες καταστάσεις πρίν καί μετά τήν πτώχευση τότε τής Αργεντινής.
Ταξίδευα μέ πλοία σέ αυτήν τήν χώρα καθώς καί σέ αλλες χώρες τής Λατινικής Αμερικής.
Η Αργεντινή ως εδαφος καί υπέδαφος ειναι μία πολύ πλούσια χώρα .
Οί αιτίες τής καταστροφής δηλαδη τής πτώχευσης εχουν ρίζες στήν νοοτροπία τού λαού τό παρατσούκλι τους ειναι “καράχοι” κατι δηλαδή ανθρωποι αλλέγροι καί οτι βρέξει ας κατεβάσει.
Ολα ελέγχονταν σέ αυτή τήν χώρα οπως καί σέ ολες τίς αλλες μέσω δικτατορικών καθεστώτων από τούς /φίλους μας/ τούς Αμερικάνους.
Ο φυσικός εξαγώγιμος πλούτος -βλέπε σιτηρά, ζωικά προιόντα,ορυκτά- ηταν στά χέρια πολυεθνικών Αμερικανικών εταιρειών καί τά λεφτά από τίς εξαγωγές πήγαιναν στίς ΗΠΑ καί κάτι ελάχιστα στίς μαργιονέττες, κυβερνήτες στήν χώρα καί στούς καλοπληρωμένους στρατιωτικούς.
Μέ τόν εν δυνάμει κίνδυνο γιά νά δικαιολογούνται τά ανομήματα, πού ειχε η ειχαν δημιουργήσει δηλαδή τόν κομμουνισμό. ο τόπος δέν γνώρισε σχεδόν ποτέ αληθινή δημοκρατία.
Καί ως δημοκρατία αυτοί οι κυβερνήτες πάλι ανδεικελλα τών Αμερικανών ηταν.
Δέν ηταν καθόλου δύσκολο λοιπόν αυτοί νά ακολουθήσουν αυτή τήν τακτική πού ακολούθησαν γιά νά καταληστέψουν τήν χώρα μέσω τού ΔΝΤ πού ανέλαβε νά τούς σώσει.
Τό 2003 πού φόρτωσα σιτηρά από εκεί εμαθα οτι ολες οι ναυλώσεις γίνονταν από τίς πιστωτριες τράπεζες καί ολη η αξία τού φορτίου πήγαινε σέ αυτές.
Ακόμα ειχαν απαλλαγή από οποιονδήποτε τέλος εξαγωγών, λιμενικών εξόδων τού πλοίου. Ολα τά επαιρναν τζάμπα γιά νά εξοφλήσει αυτή η χώρα τά χρέη τους.
Ετσι γιά τήν ιστορία, Πέρα τού φιλέτου στό κρέας καί τού “luomo” δέν καταδεχόντουσαν πρίν οι Αργεντίνοι νά φάνε τίποτε αλλο.
Μέ τήν κρίση πού τό κρέας τους πήγαινε ολο στήν εξαγωγή ηταν τυχεροι νά ευρισκαν καί λίγο λάπα κρέας νά φάνε.
Αυτά μέ αυτήν τήν πολύπαθη αλλά πολύ ωραία χώρα.
βρε Γιάννη Γ
ωραία όλα αυτά που γράφεις αλλά δεν καταλαβαίνω τι θες να μας πεις ?
ότι πήγες στην Αργεντινή ?
συγκινηθήκαμε !
Καί εδώ σε συναντώ?.
Μήπως πρέπει να παίρνω την άδειά σου πρώτα αν ειναι να γράψω και τί?
Λυπάμαι αν σου εγινα εφιάλτης. Δεν τό ηθελα ουτε το θέλω.
Γιατί σού τα λέω αυτά?
Τοσο δύσκολο η δυσνόητο δεν νομίζω οτι ειναι το κείμενό μου.
Μια παράθεση κατάστασης είναι.
Αλλά ενοχλείσαι αφάνταστα.
Βάλε και εσυ τα δυνατά σου στην δουλειά σου .
Εμαθα στις ασφαλιστικές τούς καλλίτερους τούς επιβραβέυουν με ταξείδια στό εξωτερικό.
Αλλά αν στίς 10 26 το πρωί αντί να δουλεύεις κάθεσαι και γράφεις για να με κοντράρεις το πολύ να κερδίσεις καννένα ταξειδάκι ημέρας αντε μέχρι την Αράχωβα.
ΠΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗ Γ
ΧΑΧΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΤΣΙΤΩΝΩ …
ΚΑΙ ΕΔΩ ΞΕΡΟΛΑΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ … ΜΙΑ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ….
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΞΩΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΝΕ , ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝΕ ΦΛΑΤΖΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ!
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ ΠΡΓΑΜΑΤΙ ΘΑ ΜΕ ΒΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΩ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΟΥ ?
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΘΑ ΠΤΩΧΕΥΣΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΑ Ή ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΟΥΝ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ ΗΔΗ…….
Προς Γιάννη Γ
“Οί αιτίες τής καταστροφής δηλαδη τής πτώχευσης εχουν ρίζες στήν νοοτροπία τού λαού τό παρατσούκλι τους ειναι «καράχοι» κατι δηλαδή ανθρωποι αλλέγροι καί οτι βρέξει ας κατεβάσει.
Ολα ελέγχονταν σέ αυτή τήν χώρα οπως καί σέ ολες τίς αλλες μέσω δικτατορικών καθεστώτων από τούς /φίλους μας/ τούς Αμερικάνους.”
Η μία πρόταση αναιρεί την άλλη…πάντως η άποψη ότι φτάιει ο κόσμος για τις κρίσεις, μου θυμίζει αυτό του Πάγκαλου το “τα φάγαμε όλοι μαζί”. Μήπως “ό,τι βρέξει ας κατεβάσει” είναι και οι Ιρλανδοί;…και οι Πορτογάλοι αύριο;…και οι Ισπανοί μεθαύριο; (για εμάς δεν ρωτάω αφού το έχουμε καταπιεί αμάσιτο!) Μήπως φταίει κάτι άλλο ή ξαφνικά γέμισε η Ευρώπη τεμπέληδες, λαμόγια και ζαμανφούδες;