Η ίδια η… πραγματικότητα αναιρεί το σχέδιο του Υπουργείο Εργασίας να αυξήσει εντός του 2015 τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων προκειμένου να ανασταλούν οι μειώσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεων αλλά και των εφάπαξ, σύμφωνα με τις προγραμματικές κυβερνητικές δεσμεύσεις.
Τρία σκέλη έχει το εν λόγω κυβερνητικό σχέδιο:
• Τη νέα ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία
• Τη σταδιακή αύξηση του εθνικού κατώτατου μισθού κατά 22% (δηλαδή από τα 586 ευρώ στα 751 ευρώ) και, έτσι την αντίστοιχη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.
• Την αύξηση των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μέσα από την ευρύτερη επανεκκίνηση της οικονομίας που θα φέρει το σταμάτημα της λιτότητας που θέλει να επιφέρει η κυβέρνηση
Επιστροφή των υφεσιακών τάσεων, επέλαση των συμβάσεων μερικής απασχόλησης και κίνδυνος στάσης πληρωμών δεν φαίνεται να επιτρέπουν την ευόδωση του κυβερνητικού σχεδίου.
Πιο συγκεκριμένα :
1. Πρώτα απ΄ όλα η ίδια η Κομισιόν, δια στόματος του γενικού διευθυντή της επιτροπής οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων, κ. Ντάκλαν Κοστέλο, «άδειασε» την κυβέρνηση, εκτιμώντας ως «μονομερή» ενέργεια την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου που προβλέπει 100 δόσεις χωρίς όρους σε όλους τους οφειλέτες των ταμείων. Ακόμα, όμως, και αν η Κομισιόν ενέκρινε το σχετικό νομοσχέδιο, η πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν δικαιολογεί προς ώρας την αισιοδοξία για επίτευξη του στόχου των 1,46 δισ. ευρώ.
Οι εισπράξεις από τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΑΕΕ έχουν πέσει στο α’ δίμηνο κατά 10-15% σε σχέση με πέρσι. Οι εισπράξεις από τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ είναι με τα βίας στο ίδιο με το περσινό επίπεδο. Όταν οι τρέχουσες εισπράξεις «αγκομαχούν», είναι αδιανόητο να ελπίζει κανείς σε ένα «άλμα» των εισπράξεων από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.
2. Στο όλο κλίμα, δεν βοηθά και η μεθόδευση της κυβέρνησης να επενδύσει -έστω και με την έγκριση των Διοικητικών Συμβουλίων των ασφαλιστικών φορέων – τα ρευστά διαθέσιμα τους σε κρατικά ρέπος προκειμένου να διευκολύνει τις κρατικές δαπάνες από τον τρέχοντα κιόλας μήνα.
Ένα μεγάλο -αν και όχι το μεγαλύτερο- μέρος των ρευστών διαθεσίμων των ασφαλιστικών φορέων προέρχεται από ασφαλιστικές εισφορές.
Ο φόβος ότι αυτές οι εισφορές θα χρησιμοποιηθούν για άλλο λόγο σε σχέση με εκείνο τον οποίο προορίζονται, δεμένος με την αβεβαιότητα για το αν και κατά πόσο θα επιστραφούν δημιουργεί ένα κλίμα, ήπιας ακόμα, «στάσης πληρωμών» των ασφαλισμένων προς τα ταμεία.
3. Εξάλλου, μάταια θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί στα σοβαρά πως η αύξηση του εθνικού κατώτατου μισθού από τα 586 ευρώ στα 680 ευρώ γύρω στον Οκτώβριο του 2016 και στα 751 ευρώ στον Οκτώβριο του 2017, την οποία φαίνεται πως θα προτείνει σε ειδικό εργασιακό νομοσχέδιο το οποίο αναμένεται να κατατεθεί το αμέσως επόμενο διάστημα, το Υπουργείο Εργασίας, θα φέρει ανάκαμψη στις ασφαλιστικές εισφορές.
Από το 2012 έως σήμερα, οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ οι οποίοι έχουν υπογράψει σύμβαση μερικής απασχόλησης αυξήθηκαν σχεδόν κατά 30%, ενώ οι ασφαλισμένοι πλήρους απασχόλησης έχουν αυξηθεί μόλις κατά 10%.
Αυτό σημαίνει πως η αγορά έχει «αποφασίσει» να ενισχύσει τη μερική απασχόληση. Ο μέσος μισθός του μερικώς απασχολούμενου ανέρχεται σε 442 ευρώ, ενώ ο μέσος μισθός του πλήρους απασχολούμενο ξεπερνά τα 1223 ευρώ. Συνεπώς οι ασφαλιστικές εισφορές από τη μερική απασχόληση είναι αντιστοίχως λιγότερες από τις ασφαλιστικές εισφορές από την πλήρη απασχόληση.
Τίποτα, φυσικά, δεν «υποχρεώνει» ένα εργοδότη να μη μετατρέψει ακόμη περισσότερες συμβάσεις από πλήρους απασχόλησης σε μερικής απασχόλησης, έτσι ώστε να απορροφήσει την αύξηση του εργασιακού κόστους που θα προκύψει από την αύξηση του εθνικού κατώτατου μισθού πλήρους απασχόλησης κατά 10% περίπου που θα έλθει τον προσεχή Οκτώβριο. Κάτι τέτοιο, όμως, θα «χτυπήσει» τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων, σε συνθήκες που κάθε άλλο παρά δείχνει να ανακάμπτει η ελληνική οικονομία…
