.gif?rand=2263)
Ρητορική… προτροπή (κατά το ρητορική ερώτηση) αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω. Αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή στην αγορά δεν μπορεί να συνεχιστεί, δεν είναι σε όφελος οποιουδήποτε. Εκτός βέβαια όσων θέλουν να υπάρχει μια αγορά σε καθεστώς… μόνιμης παρανομίας ή απλής τυπικής νομιμότητας!
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η αγορά χρειαζότανε αναδιοργάνωση, εποπτεία και προοπτικές ανάπτυξης. Από το σημείο αυτό μέχρι τη σημερινή κατάσταση υπάρχει τεράστια απόσταση. Και δυστυχώς, η κατάσταση αυτή δεν δείχνει να οφείλεται σε «μεταβατική» περίοδο προσαρμογής, γεγονός που θα ήταν απολύτως αποδεκτό, αλλά σε προσπάθεια να παγιοποιηθεί μια κατάσταση που απλώς υποτίθεται ότι θα λειτουργεί στο πλαίσιο του νέου κανονιστικού και εποπτικού πλαισίου. Και λέμε υποτίθεται, γιατί το συνολικό πλαίσιο, για εταιρείες και διαμεσολαβητές δεν είναι δυνατόν να τηρηθεί ουσιαστικά στο σύνολό του.
Τι θα συμβεί; Θα εξελιχθεί ως μια τυπική διαδικασία, γραφειοκρατική, με ατέλειωτα έντυπα, υπογραφές και ντουλάπες αρχεία, στα οποία θα προσφεύγει κάθε ενδιαφερόμενος, αν βρεθεί υπό έλεγχο ή αν μπλέξει σε κάποια δικαστική περιπέτεια. Δεν αναφερόμαστε μόνο σε διαμεσολαβητές αλλά και σε εταιρείες. Μα δεν έπρεπε να νομοθετηθούν όλα αυτά; Δεν έπρεπε να υπάρχει προσυμβατική ενημέρωση; Δεν έπρεπε να προστατευθεί ο καταναλωτής; Φυσικά και έπρεπε, αλλά όλα αυτά τα γραφειοκρατικά έντυπα θα τον προστατεύσουν; Ή όλα αυτά τα έντυπα θα προστατεύσουν την φερεγγυότητα των ασφαλιστικών εταιρειών και την αξιοπιστία των διαμεσολαβητών;
Ας θυμηθούμε όλη τη δεκαετία πριν την κρίση στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Χιλιάδες, εκατομμύρια τα δάνεια που δόθηκαν στη χώρα μας. Στεγαστικά, καταναλωτικά, προσωπικά. Με πλήρη «προσυμβατική ενημέρωση», με ατέλειωτα υπογεγραμμένα έγγραφα, που ουδέποτε διάβασε ο δανειολήπτης. Τα υπέγραφε την στιγμή εκταμίευσης του δανείου και παραλάμβανε την επιταγή ή το βιβλιάριο με το ποσό του δανείου. Πρόλαβε κάποια κατάσταση όλη αυτή η τυπική, γραφειοκρατική προσυμβατική ενημέρωση; Έσωσε την αγορά; Θωράκισε τις τράπεζες; Προστάτευσε τον καταναλωτή; Δόθηκαν τα σωστά προϊόντα στους σωστούς πελάτες; Το ίδιο θα γίνει και με τις ασφαλίσεις. Μια τυπική υπογραφή θα βάζει ο ασφαλιζόμενος την στιγμή που θα παραλαμβάνει το ασφαλιστήριό του. Μπορεί και δύο και τρεις και πέντε υπογραφές να βάζει. Με ποιόν τρόπο θα έχει προστατευθεί περισσότερο από όσο προστατεύθηκε την στιγμή που υπέγραφε, πριν από δέκα χρόνια τα αντίστοιχα έντυπα προσυμβατικής ενημέρωσης για τη λήψη ενός δανείου, που κανονικά δεν έπρεπε να λάβει σύμφωνα με τα προσωπικά και οικονομικά του στοιχεία;
Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στην οριοθέτηση των οικονομικών συναλλαγών μεταξύ εταιρίας-διαμεσολαβητή και πελάτη, που έπρεπε να τεθούν και σωστά τέθηκαν. Και εδώ σε υπερβολικό βαθμό βέβαια, αλλά τέθηκαν και θα εφαρμοστούν. Θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ευέλικτοι οι κανόνες των συναλλαγών και μάλιστα σε μια τέτοια περίοδο, αλλά έστω κι έτσι θα τηρηθούν. Για την γραφειοκρατία μιλάμε που δεν θα εξαλείψει τους κακούς επαγγελματίες ούτε θα αποθαρρύνει όσους θέλουν να επιχειρούν με διαφορετικό τρόπο.
Τα δώρα συνεχίζονται, οι εκπτώσεις διαφημίζονται, τα διπλά τιμολόγια επανέρχονται. Ταυτόχρονα, η μισή και πλέον αγορά είναι χωρίς συμβάσεις, η ένταση έχει αυξηθεί και επιμέρους διαφορετικές πρακτικές και συμφωνίες εφαρμόζονται, παρά την εποπτική πρόβλεψη περί ενιαίας συμπεριφοράς, χωρίς διακριτική μεταχείριση, σε ομοειδείς περιπτώσεις.
Όλα φαίνονται να κυλούν ομαλά, προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Ανακατανομές και επανατοποθετήσεις γίνονται. Η πραγματική εξυγίανση και ανάπτυξη θα έρθει μόνο όταν ο ίδιος ο καταναλωτής εκπαιδευθεί στο ασφαλιστικό προϊόν, ώστε να ξέρει τι να ζητήσει, να μπορεί ο ίδιος να διαγνώσει τις βασικές τουλάχιστον ασφαλιστικές του ανάγκες. Και προς αυτή την κατεύθυνση δεν είδα, δεν άκουσα οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Μόνο για τα ανασφάλιστα μιλάμε εδώ και δυο χρόνια και κοντεύει να γίνει «ανέκδοτο». Ποιος θα ενημερώσει τον καταναλωτή ότι ασφάλιση δεν είναι η υποχρεωτική ασφάλιση του αυτοκινήτου του, αλλά ο ένας και μοναδικός τρόπος να προστατεύσει και να εξασφαλίσει την προσωπική, οικογενειακή και επαγγελματική του ηρεμία και προοπτική, σε οποιαδήποτε άτυχη στιγμή;
Ας βοηθήσει κάποιος την αγορά, γιατί αγορά είναι καταρχήν ο καταναλωτής. Όταν αυτός δεν γνωρίζει την ασφάλιση και δεν αναζητά το ασφαλιστικό προϊόν, όλα τα άλλα περισσεύουν.
Εχεις απολυτο δικαιο για το αρθρο σου,ομως… φωνη στην ερημο.Ουτε η τραπεζα της Ελλαδος,ουτε κι ο θανασης Σκορδας(χρονια ασφαλιστης να παλευει μαζι μας,αλλα οταν μπηκε στη πολιτικη,ξεχασε τους παντες)μπορεσαν να λυσουν χρονια προβληματα.Οι τραπεζες συνεχιζουν πιο εντονα(πιεστικα κι εκβιαστικα πολλες φορες)να ληστευουν την ασφαλιστικη αγορα,χωρις να ενημερωνουν,χωρις εκπαιδευση στα ασφαλιστικα και ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ και ΜΗ ΛΟΓΑΡΙΑΖΟΝΤΑΣ ουτε ακομα κι αυτη την Τραπεζα της Ελλαδος και τις οδηγιες της.Μονη μας ελπιδα ο Χατζηθεοδοσιου στο επαγ.επιμελ.Αθηνων και η μονη φωνη που ακουμε τελευταια να διαμαρτυρεται.Και οι διαμεσολαυουντες; Μοναχικοι λυκοι,προσπαθουν μονοι τους να σωσουν οτι μπορουν…Ομως αυτο κυριοι δε βγαζει πουθενα και δεν λυνει τα αιωνια προβληματα μας….