Οι Ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από ότι δείχνουν όλα τα δεδομένα και όλες οι κινήσεις τους, έχουν αποφασίσει να δημιουργήσουν την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, προκειμένου να διασώσουν το “Ευρώ” από την Αλόγιστη και τελείως Ανεύθυνη Διαχείριση των Οικονομικών των Κυβερνήσεων ορισμένων Κρατών Μελών, όπως είναι η Ελλάδα, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία κ.ά.
Τα γεγονότα όπως εξελίχτηκαν, και παρόλο που ο Ευρωπαϊκός Φόρος Κατανάλωσης που τον πληρώνουν όλοι ανεξαιρέτως οι Ευρωπαίοι Πολίτες σε ό,τι Αγοράζουν, το ΦΠΑ, υπήρξε ο πιο ληστρικός φόρος που διανοήθηκε ποτέ ο νους του ανθρώπου, τόσο στην έκτασή του όσο και στο ύψος του φόρου, δεν μπόρεσε να ισοσταθμίσει την απίστευτη “Σπατάλη”, “Ανεπάρκεια” και “Διαφθορά” ορισμένων Ευρωπαϊκών Κυβερνήσεων, που ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο.
Άργησαν να καταλάβουν οι παραγωγικές χώρες όπως είναι η Γερμανία, ότι, ούτε αυτός ο τεράστιος Φόρος του ΦΠΑ επί των 400.000 περίπου Ευρωπαίων Καταναλωτών, δεν ήταν αρκετός να καλύψει τα δισεκατομμύρια που έκλεβαν οι Πολιτικοί-Ληστές του δημόσιου χρήματος κρατών μελών, καλή ώρα, Ελλάδα και άλλες. Έτσι, η απλή Λογική τους, τους υπαγόρευσε να δώσουν μια ανάσα ζωής στην Ελλάδα για να μην Πτωχεύσει και Γκρεμίσει και το “Δικό τους Εύρώ”, μέχρι να ανακαλύψουν τη φόρμουλα της Συνύπαρξης του Τοπικού Νομίσματος των Αδύνατων Κρατών, με το Ευρώ, ώστε οι υποτιμήσεις των τοπικών νομισμάτων να μην επηρεάζουν και το “Δικό τους Ευρώ”!
Όπως και να το εξετάσουμε, δεν μπορούν δύο Επιχειρήσεις, ας πούμε, η Γερμανία και η Ελλάδα, να συνυπάρξουν σε μια κοινοπραξία κοινών δραστηριοτήτων. Ο Ένας είναι νοικοκύρης, οργανωμένος, υπεύθυνος, παραγωγικός, πειθαρχημένος, ζει μέσα στα οικονομικά του πλαίσια, και αν χρειαστεί να δανειστεί, η πρώτη έννοια, είναι πώς να ξοφλήσει τα χρέη του. Ο Άλλος, είναι…ακαμμάτης, ανοικοκύρευτος, ανοργάνωτος, ανεύθυνος, αντιπαραγωγικός, απείθαρχος, ξοδεύει πάντα περισσότερα από όσα εισπράττει και δανείζεται συνεχώς αυξάνοντας τα χρέη του σε σημείο που η εξόφλησή τους να είναι τελείως αδύνατη.
Ο Ένας παράγει προϊόντα που ξεχωρίζουν από πλευράς Ποιότητας και Τιμής, σε σημείο να είναι περιζήτητα σε όλο τον κόσμο και ο άλλος δεν μπορεί να παράγει ούτε ένα μολύβι, ή μια τσατσάρα, ας αφήσουμε τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, και το χειρότερο, να μην είναι σε θέση να αξιοποιήσει το εξαιρετικό και σπάνιο σε όλο τον κόσμο, Κλίμα της Ελλάδας, ή τον Ιστορικό και Φιλοσοφικό Πλούτο της χώρας.
Είμαστε άξιοι της τύχης μας…
Πώς είναι δυνατόν, δύο παρόμοιοι τύποι να εργαστούν μαζί. Απλά, δεν μπορούν!
Επομένως, να ετοιμαστούμε για την επαναφορά στη δραχμούλα μας, ώστε οι δανειστές μας να εισπράξουν τις ζημιές τους κάπως ελεγχόμενα, και βέβαια θα έχουμε κάθε δικαίωμα να κάνουμε τις σταδιακές υποτιμήσεις της δραχμούλας για να φεσώνουμε τους δανειστές μας και να κατρακυλάμε στον ακατάσχετο πληθωρισμό, που ο Πολίτης, δεν τον πολυκαταλαβαίνει… και να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί η Ελληνική Δημοκρατική Δικτατορία της Κομματικής Νομενκλατούρας!