Aπό τον Αριστείδη Παπανικόλα
Με μεγάλη έκπληξη διάβασα χθες την είδηση περί της διακοπής της συνεργασίας της Μεσιτικής ΑΟΝ με την Ασφαλιστική Εταιρεία GROUPAMA ΦΟΙΝΙΞ. Και όσο διάβαζα, τόσο δεν πίστευα στα μάτια μου. Όχι γιατί μια μεσιτική εταιρεία δεν έχει το δικαίωμα της επιλογής των ασφαλιστικών εταιρειών με τις οποίες θα συνεργάζεται, αλλά γιατί μέσα από την είδηση αυτή γεννιούνται πολλά ερωτήματα. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Καταρχήν, είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε διαμεσολαβούντος προσώπου, μικρού ή μεγάλου, να επιλέγει τις ασφαλιστικές εταιρείες με τις οποίες θα συνεργασθεί. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες διεθνείς μεσιτικές εταιρείες, με παρουσία σε δεκάδες χώρες, σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα είναι αν μια εσωτερική διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής ασφαλιστικών εταιρειών προς συνεργασία ή απόφασης διακοπής κάποιας συνεργασίας, μπορεί να δημοσιοποιείται με αναφορές ότι «δεν πληρούνται πλέον οι προϋποθέσεις» που τίθενται από όργανα (ανεξάρτητα ή μη, εκτελεστικά ή όχι) της ίδιας της μεσιτικής εταιρείας. Και αν ναι, δεν θα έπρεπε να δημοσιοποιούνται και οι προϋποθέσεις αυτές, τα κριτήρια αυτά; Είναι κριτήρια κεφαλαιακής επάρκειας, είναι κριτήρια γενικότερης φερεγγυότητας, είναι κριτήρια εξυπηρέτησης, είναι κριτήρια μη κάλυψης υποχρεώσεων αποζημίωσης; Όταν δεν αναφέρονται τα κριτήρια τότε ο καθένας μπορεί να σκεφθεί ό,τι θέλει.
Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αν μπορεί ένα διαμεσολαβούν πρόσωπο στη χώρα μας, ένας πράκτορας για παράδειγμα που συνεργάζεται με 10 ασφαλιστικές εταιρείες να θέτει κριτήρια και προϋποθέσεις όπως π.χ. ποια εταιρεία έχει τις περισσότερες καταγγελίες σε φορείς όπως η Γενική Γραμματεία του Καταναλωτή ή ποιας εταιρείας φθάνουν στα δικαστήρια πολλές υποθέσεις ή σε πόσο χρόνο εκδίδει τα ασφαλιστήριά της ή το ύψος της κερδοφορίας της ή την έκταση των δικτύων της κ.ο.κ. και στη συνέχεια, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, να ενημερώνει όλους τους πελάτες του ότι διακόπτει τη συνεργασία με μια ασφαλιστική εταιρεία γιατί δεν πληροί τα κριτήρια που ο ίδιος έχει θέσει. Φαίνεται αστείο; Όταν οι διαμεσολαβούντες αγωνίζονται να αποσωβήσουν την αξιολόγηση και την κατάταξή τους με μονόπλευρα και ίσως αυθαίρετα κριτήρια από τις ασφαλιστικές μέσω του περίφημου Τειρεσία, λύση δεν είναι όλοι να αξιολογούν αυθαίρετα όλους.
Ίσως βέβαια να υποστηριχθεί ότι η απόφαση του Market Security Committee δεν είναι αυθαίρετη αλλά στηρίζεται σε αξιολόγηση διεθνών οίκων για τη συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρεία. Παραβλέποντας για τη στιγμή αυτή όλα τα ερωτήματα περί των διεθνών αυτών οίκων και της αξιοπιστίας τους (είδαμε και θυμόμαστε όλοι τις αξιολογήσεις τους όταν κατέρρεε το σύμπαν στις ΗΠΑ…) θέτουμε ένα απλό ερώτημα: Υπάρχει διαβάθμιση αξιολόγησης των Ασφαλιστικών Εταιρειών στην Ελλάδα; Όπως όλοι γνωρίζουμε τέτοιος πίνακας δεν υφίσταται, δεν έχει θεσμοθετηθεί οποιαδήποτε κλίμακα αξιολόγησης που να δημοσιοποιείται. Αν η Τράπεζα της Ελλάδος τηρεί εσωτερικά τέτοιον πίνακα, που βασίζεται στους συνεχείς και κυλιόμενους ελέγχους που πραγματοποιεί, το ξέρει η ίδια. Η ασφαλιστική αγορά δεν γνωρίζει, δεν επικαλείται και δεν χρησιμοποιεί τέτοιον πίνακα. Ή μήπως κάνω λάθος;
Μπορεί να ζούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, αλλά υπάρχουν ακόμα Νόμοι και Αρχές σε κάθε χώρα, άρα και στην Ελλάδα, έστω και αν είναι εναρμονισμένοι στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ένωσης. Συνεπώς, υφίσταται ένα θεμελιακό ερώτημα προς την Τράπεζα της Ελλάδος: ο πελάτης της Groupama Φοίνιξ Α.Ε.Α.Ε., που είναι ασφαλιστική εταιρεία με έδρα την Ελλάδα και που εποπτεύεται από την Εποπτική Αρχή της χώρας μας, μπορεί να λαμβάνει επιστολή από οποιονδήποτε, σχετικά με το αν η ασφαλιστική εταιρεία στην οποία είναι ασφαλισμένος πληροί προϋποθέσεις (οποιεσδήποτε προϋποθέσεις) σχετικές με τη λειτουργία της; Αν ναι, ανοίγει ένας καινούργιος δρόμος θεμιτού και αθέμιτου ανταγωνισμού στην ασφαλιστική μας αγορά. Αν όχι, η Εποπτική Αρχή δεν μπορεί να παραμείνει θεατής στην υπόθεση αυτή.
Υπάρχει βέβαια και η αντίστροφη ανάγνωση της είδησης. Πολλοί διαμεσολαβούντες θα σκεφθούν «επιτέλους, έτσι πρέπει να λειτουργούμε, οι διαμεσολαβούντες να επιλέγουμε τις εταιρείες και όχι να σερνόμαστε από αυτές». Εδώ όμως είναι η παγίδα. Σημασία δεν έχει ποιος διαλέγει ποιον, αλλά αν υπάρχουν τα θεσμοθετημένα εκείνα κριτήρια με βάση τα οποία λειτουργεί η αγορά, αν υπάρχουν οι αμφίπλευρες υποχρεώσεις τήρησης κανόνων, αν υπάρχει ίση απόσταση της εποπτικής αρχής από εταιρείες και διαμεσολαβούντες και τέλος, αν υπάρχει υγιές πλαίσιο λειτουργίας και ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας, χωρίς αθέμιτο ανταγωνισμό, τόσο ανάμεσα σε ασφαλιστικές εταιρείες και διαμεσολαβούντα πρόσωπα, όσο και ανάμεσα σε διαμεσολαβούντα πρόσωπα. Ας είμαστε ειλικρινείς, σήμερα δεν υπάρχουν ακόμα αυτά τα πλαίσια. Βασικοί κανόνες τηρούνται και ως προς τα υπόλοιπα ο καθένας κάνει σχεδόν ό,τι θέλει.
Θα περιμένω με ενδιαφέρον την εξέλιξη της υπόθεσης αυτής γιατί, τυχαία ίσως, δημιουργεί τη βάση μιας πολύ μεγάλης συζήτησης. Και ίσως θα ήταν χρήσιμο να διευκρινίσω ότι ουδεμία σχέση έχω, τόσο με την Groupama Φοίνιξ, όσο και με την ΑΟΝ. Τις απόψεις και τους προβληματισμούς μου καταθέτω, γιατί αυτό που έχω μάθει τα τριάντα χρόνια της ασφαλιστικής μου πορείας είναι ότι όταν πλήττεται, άμεσα ή έμμεσα, συνειδητά ή ασυνείδητα, η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα μιας ασφαλιστικής εταιρείας, πλήττεται όλης της αγοράς. Και η δική μας αγορά δεν αντέχει άλλους κραδασμούς, το μόνο που θέλει είναι ηρεμία μαζί με απλούς, λογικούς και σταθερούς κανόνες.
 (300 x 250 px).gif?rand=6102)
Κύριε Παπανικόλα, Διολισθήσαμαι στο Δίκαιο του Ισχυροτέρου και σ’ αυτό το πεδίο, εμείς οι κοινοί θνητοί είμαστε πάντα οι χαμένοι.
Έχετε ποτέ σκεφτεί την σκοπιμότητα που βρίσκετε πίσω από το υπάρχον οικονομικό Χάος που θαυμάσια περιγράφετε;
-Γιατί δέν ὑπάρχει ἐπίσημη διαβάθμισις στήν ἀξιολόγισι τῶν ‘Ασφαλιστικῶν ‘Εταιριῶν στήν Ἑλλάδα?
Ὅμολογῶ ὅτι ἄν διατυπώσετε γραπτῶς αὐτό τό ἐρώτημα στήν ἐποπτεύουσα τήν ἑλληνική ἀσφαλιστική ἀγορά ΤτΕ, θά ἤμουνα εὐγνώμων νά μᾶς ἐνημερώνατε γιά τήν ἀπάντησι!
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
Πολύ σωστά πράτει η ΑΟΝ εαν θεωρεί ότι υπάρχουν προβλήματα . Και σαφέστατα το ίδιο πρέπει να κάνουμε όλοι μας . Να το σκεφτούμε λίγο ανάποδα και καλώ τον ΣΕΜΑ και όλους τους αρμόδιους φορείς να ζητήσουμε την αξιολόγηση πλέον των ασφαλιστικών εταιρειών με καίρια ζητήματα . Οι διαμεσολαβητές πλέον καλώς η κακώς (καλώς δε θα διαφωνήσω σε αυτό) , πλήρωσαν το τίμημα της έλλειψης επαγγελματισμού. Τώρα όμως τι γίνεται ? Μήπως επιτέλους πρέπει να αξιολογηθούν οι εταιρείες ? Μήπως αυτή η πανάκεια ότι για όλα φταίνε οι διαμεσολαβητές και οι εταιρείες κάνουν το δεν ήξερα , δεν ξέρω δε γνωρίζω είναι πλέον ένα σοβαρό ζήτημα .
Προτείνω πλήρη έλεγχο της λειτουργίας των εταιρειών :
– Πότε εκδίδουν
– Πότε αποζημιώνουν ( ΜΕΣΟ ΟΡΟ )
-Στα λάθη που κάνουν τι επίπτωση έχουν ?
– Οι πραγματογνώμονες που τοποθετούν τι γνώση έχουν και η αντικειμενικότητά τους να ελέγχεται. Βαρεθήκαμε να παρακαλάμε τους πραγματογνώμονες κυρίως λοιπών κλάδων να γράψουν την έκθεση ή να εκτίθενται στα μάτια ειδικών από την τεράστια έλλειψη εκπάιδευσης που έχουν . Γελάμε με τα CV των εταιρειών πραγματογνομώνων . Υπάρχουν πραγματογνώμονες που διαχειρίζονται μεγάλες ζημίες και είναι πλήρως αναρμόδιοι και πολλοί από αυτούς τελείωσαν το Λύκειο
– Οι αρμόδιοι σε καίρια τμήματα των ασφαλιστικών τι γνώση έχουν και εαν επανεξετάζεται η γνώση τους ?
– Το επίπεδο ηλεκτρονικής του αλληλογραφίας και μηχανογράφησης ποιο είναι?
Από όλα αυτά να γίνει μια λίστα εταιρειών και κάθε χρόνο να βαθμολογείται .
Συγγνωμη κύριοι αλλά πλέον η αγορά αλλάζει . Οι ασφαλιστικές επιλέξαν το δρόμο του σκληρού επαγγελματισμού . Έχω την αίσθηση ότι οι επαγγελματίες διαμεσολαβητές είναι σύμφωνοι με αυτό και νομίζω και έτοιμοι . Νομίζω όμως ότι οι ασφαλιστικές (όσο πολυεθνικές και εαν είναι ) δεν είναι. Ο συλλογός μας σύντομα θα λάβει επίσημη θέση για αυτό και καλώ όλους τους αρμόδιους φορείς των διαμεσολαβητών να συμφωνήσουν.
Γεώργιος Ν. Μάστακας
Πρόεδρος των Διαμεσολαβητών του Νομού Ιωαννίνων