Κυριολεκτικά άλλη γλώσσα μιλάνε οι ελληνικές αρχές με τους δανειστές σε ο,τι αφορά το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό. Αυτό καταλαβαίνει αμέσως όποιος ακούσει το σχέδιο της κυβέρνησης Τσίπρα για τις συντάξεις και το σχέδιο Γιουνκέρ για το ίδιο θέμα.
Αναστολή κάθε μνημονιακού νόμου που φέρνει μείωση σε επικουρικές και κύριες συντάξεις ζητά ο κ. Τσίπρας, ενώ ακριβώς το αντίθετο ζητά ο κ. Γιουνκέρ.
Όχι μόνο αυτό, αλλά ο επικεφαλής της Κομισιόν, σε συνεννόηση με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ζητά σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, σύνδεση εισφορών – παροχών και αύξηση εισφορών υγείας των συνταξιούχων.
Στο μόνο σοβαρό ζήτημα στο οποίο φαίνεται οι δύο πλευρές να μιλούν την … ίδια γλώσσα είναι η σταδιακή αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδοτήσεων μεταξύ 2016 – 2022 με εξαίρεση όσους θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα και τις ειδικές κατηγορίες (Βαρέα Ανθυγιεινά, μητέρες με ανήλικο τέκνο, μητέρες με ΑμεΑ κλπ.)
Οι δανειστές δεν βασίζονται μόνο σε κάποια «ιδεοληψία» όπως τους κατηγορεί η ελληνική κυβέρνηση για να ζητήσουν μειώσεις στις συντάξεις.
Βλέπουν και την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία κρίνει εν τέλει τις αντοχές του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού συστήματος, μιας και αυτό χρηματοδοτείται από έσοδα από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
Το α’ τρίμηνο του 2015 η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών φορέων από το κράτος μειώθηκε κατά 17,1% ενώ τα έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές μειώθηκαν κατά 14,9%, καθώς οικονομία είχε αρχίσει ήδη να αγγίζει αρνητικούς ρυθμούς μεγέθυνσης (-0,2% στο α’ τρίμηνο του 2015) .
Την ίδια στιγμή κύκλοι αναλυτών συστημικών ελληνικών τραπεζών έχουν στα χέρια τους τρία σενάρια για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με το καλύτερο σενάριο, η ελληνική οικονομία θα μεγεθυνθεί έως 0,5%. Σύμφωνα με το ενδιάμεσο σενάριο, η οικονομία θα βρεθεί σε ύφεση 0,5 -1%. Σύμφωνα με το χειρότερο σενάριο, η οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 2 έως 3% φέτος.