Ο γνωστός Σπύρος Μακρυγιώργος μας έστειλε μια ιστοριούλα που αξίζει να τη φυλάξετε και να τη δείχνετε στους Πελάτες σας. Οι γνώσεις του Ασφαλιστή που χρησιμοποιούνται προκειμένου να προσφέρει τον καλύτερο συνδυασμό καλύψεων στους Πελάτες του μπορεί να τον απασχολούν 10-15 λεπτά, όμως η Αξία τους δεν μετράει με τα… λεπτά. Μετράει με τις ατελείωτες ώρες και μέρες δουλειάς που έχει Επενδύσει στο Θεσμό, προκειμένου να υπηρετεί το λειτούργημα όσο μπορεί πιο υπεύθυνα και παραγωγικά. Τόσο για τους Πελάτες του όσο και για τον Εαυτό του και την Εταιρεία του! Το ίδιο ισχύει και με όλες τις Υπηρεσίες που προσφέρει ένας Επαγγελματίας που έχει το μεράκι της δουλειάς του και τις προσφέρει πρόθυμα στους Πελάτες του. Καλές είναι οι προσωπικές φιλίες και οι… κουμπαριές, όταν κάνουμε μπίζνες, όμως η εποχή μας χρειάζεται και «Πρόσθετη Αξία»! Η Κρίση ενός επαγγελματία δε θα πρέπει να επηρεάζεται από τα συναισθήματά του, είτε συμπαθεί είτε αντιπαθεί το συνεργάτη του!
Διαφορετικά μένουμε πίσω, ενώ οι άλλοι καλπάζουν! Μετράνε και στις ΗΠΑ οι μεσανατολίτικες συναισθηματικές φιλίες και οι…κουμπαριές, έμαθαν να επικαλούνται όμως τη λογική τους και να μετράνε και να αποφασίζουν ανάλογα. It is Business, my dear, λένε στον… εμβρόντητο κουμπάρο όταν δίνουν αλλού τη δουλειά τους! Οι φιλίες και οι κουμπαριές μετράνε στην οικογένεια μόνο όταν είναι… αυθεντικές! Δηλαδή, όταν στις σχέσεις δε μεσολαβούν καθόλου οι μπίζνες!
Ένας τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών κλήθηκε να επισκευάσει ένα μεγάλο και πολυσύνθετο κομπιούτερ που άξιζε πάνω από 12 εκατομμύρια ευρώ.
Ο τεχνικός κάθισε μπροστά στην οθόνη πάτησε 1-2 πλήκτρα, κούνησε το κεφάλι του, μουρμούρισε κάτι στον εαυτό του και έσβησε τον υπολογιστή.
Μετά έβγαλε ένα μικρό κατσαβίδι από την τσέπη του και γύρισε κατά μιάμιση στροφή μία μικροσκοπική βίδα.
Ύστερα άνοιξε τον υπολογιστή και διαπίστωσε ότι λειτουργούσε τέλεια. Ο Πρόεδρος της εταιρείας ικανοποιημένος απόλυτα προσφέρεται να πληρώσει τον τεχνικό άμεσα:
«Πόσα σας χρωστάω;» ρώτησε.
«Είναι 1.000 ευρώ», απάντησε ο τεχνικός με κατεβασμένα τα μούτρα.
«1.000 ευρώ; 1.000 ευρώ για λίγα λεπτά δουλειάς;» φώναξε ο Πρόεδρος, που ενοχλήθηκε και από τη στάση του Τεχνικού. «1.000 ευρώ για να γυρίσετε μια βίδα; Καταλαβαίνω πως ο υπολογιστής αξίζει 12.000.000 ευρώ, όμως 1.000 ευρώ μου φαίνονται πάρα πολλά. Θα τα πληρώσω μόνο όταν μου στείλετε αναλυτικό λογαριασμό που να δικαιολογεί το ποσό είπε ο Πρόεδρος».
Ο τεχνικός τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα σιωπηλός, μουρμούρισε ένα ξερό «ΟΚ» και, όπως ήταν βαρύς και ασήκωτος, έφυγε.
Το επόμενο πρωί ο Πρόεδρος δέχτηκε το τιμολόγιο, το διάβασε προσεχτικά, κούνησε το κεφάλι του και παρά την αντιπάθεια που αισθάνθηκε για τον Τεχνικό, έδωσε εντολή να πληρωθεί αμέσως!
Το τιμολόγιο έγραφε:
«Παροχές υπηρεσιών:
Στρίψιμο βίδας: 1 ευρώ
Γνώση του ποια βίδα ήθελε στρίψιμο: 999 ευρώ».
Να θυμάστε: Η αξία των ανθρώπων είναι ανάλογη με αυτό που γνωρίζουν και όχι με αυτό που κάνουν. Μπορεί μερικοί συνεργάτες να είναι αντιπαθείς (συνήθως οι καλοί είναι… κρύοι και… αντιπαθέστατοι)! Όμως, να σκέφτεστε τον επαγγελματισμό τους και τη χρησιμότητά τους και να προσπαθείτε να τους… συμπαθείτε λιγάκι!
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ! ΑΝ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΙΔΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗΑ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ”ΣΤΡΙΨΙΜΑΤΟΣ” ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ COMPUTER, AΛΛΑ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΑΣ.