Και το χειρότερο από όλα, ο Πρωθυπουργός δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει χάσει τον Έλεγχο του Κράτους ! Ο Υφυπουργός Φίλιππος Σαχινίδης, απέδειξε πολλές φορές ότι δεν είναι σε θέση να χειριστεί πολλά πιεστικά προβλήματα ταυτόχρονα… Όχι πως άλλοι Υπουργοί μπορούν να το κάνουν, όμως το Υπουργείο Οικονομικών είναι το πιο νευραλγικό Υπουργείο και σίγουρα χρειάζεται υπουργό ο οποίος να διαθέτει τις βασικές τουλάχιστον Ηγετικές και Διοικητικές Ικανότητες για να μπορεί, αφενός να αναθέτει Εξουσία, και παράλληλα να είναι αρκετά Οργανωμένος και Αυτοπειθαρχημένος ώστε να μπορεί να Ελέγχει και να Εποπτεύει την Ομαλή Υλοποίηση όλων των Έργων (projects) που υπάγονται στο Υπουργείο του και βρίσκονται σε Εξέλιξη. Όταν τα γεγονότα σε κυνηγούν …όπως συμβαίνει στον Κλάδος μας και δεν προβαλαίνεις να αντιμετωπίσεις κανένα από αυτά, ούτε με τη στοιχειώδη υπευθυνότητα, αλλά αντίθετα κάνεις κινήσεις που… τρελαίνουν τα ήδη… τρελαμένα Στελέχη του Κλάδου, τότε έχεις χάσει τον Έλεγχο και καλά θα κάνεις να παραιτηθείς! Άμεσα. Ο Αρχηγός, υποτίθεται ότι Ελέγχει την κατάσταση, έχει όλες τις Εργασίες υπό παρακολούθηση και δεν του ξεφεύγει τίποτα!
Αύριο, μάθαμε ότι θα συναντηθεί το διευρυμένο προεδρείο της Ένωσης, προκειμένου να συζητήσουν τα επίμαχα κεφάλαια που αφορούν την αναδρομική ισχύ κάλυψης των απαιτήσεων των Ασφαλισμένων από το υπό ίδρυση νέο Επικουρικό του Κλάδου Ζωής, καθώς και το θέμα της μεταφοράς της Εποπτείας στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Μάθαμε επίσης ότι ορισμένοι Έλληνες Υπουργοί κάθονται και γράφουν οι… ιδιοι τους νόμους, ή επιμελούνται τα κείμενα, όπως τα επιμελούνται οι επαγγελματίες διορθωτές στις εφημερίδες! Φυσικό δεν είναι, να μην προλαβαίνουν να υλοποιούν περισσότερο από μία Εργασία τη φορά! Όταν στο Υπουργείο Οικονομικών ασχολούνται κατά αποκλειστικότητα με το κατεπείγον θέμα εφαρμογής των νέων μέτρων ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε τη δεύτερη δόση από το Μηχανισμό Στήριξης για να βγάλουμε τη χρονιά, φυσικό είναι να μη τους μένει χρόνος να ασχοληθούν με άλλα επείγοντα θέματα, όσο φλέγοντα και αν είναι! Π.χ. η αποκατάσταση των Ανασφάλιστων-Ασφαλισμένων ή των Άνεργων Εργαζομένων που βρίσκονται στο δρόμο κοντά 8 μήνες, ή η ακατανόητη στα καλά του καθουμένου, μεταφορά της Εποπτείας του Κλάδου που χρειάστηκε… δέκα χρόνια για να δημιουργηθεί, θα πείραζε αν η μεταφορά γίνονταν ένα χρόνο μετά;
Το εύλογο ερώτημα ωστόσο, που θα έκανε και ένας νεαρός ή νεαρά με λίγο ανεπτυγμένη τη Λογική του και την “Κρίση” του είναι: Μήπως θα πρέπει να αναβάλλουμε την επίλυση ορισμένων άλλων θεμάτων ώστε να έχουμε λίγο χρόνο να τα αντιμετωπίσουμε σε βάθος και λίγο μελετημένα, για να αποφύγουμε στο μέλλον παρόμοιες καταστάσεις; Στις δε περιπτώσεις, που μια Κυβέρνηση ή μια Επιχείρηση αντιμετωπίζει ταυτόχρονα τρία ή τέσσερα και περισσότερα κατεπείγοντα καυτά θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν όλα μαζί, η λύση είναι μία και γνωστή στους Επαγγελματίες CEO και Επιχειρηματίες: Αναθέτουν τις Απαραίτητες Εξουσίες στα Στελέχη τους να τα λύσουν εκείνοι, ή αναθέτουν την εύρεση δύο-τριών εναλλακτικών λύσεων σε ειδικευμένα γραφεία Συμβούλων για να διαλέξουν από κοινού την τελική λύση και να δώσουν ένα τέρμα στο Πρόβλημα!
Όχι, μόνον, δεν έγινε καμιά παρόμοια σκέψη, αλλά αντίθετα και αψυχολόγητα, αγνοούν εν ισχύ νόμους του Κράτους, επειδή τους ψήφισε η προηγούμενη Κυβέρνηση, ετοιμάζουν νέους νόμους που είναι ανεφάρμοστοι, χωρίς καν να συμβουλετούν τους άμεσα ενδιαφερόμενους φορείς, αποφασίζουν να αλλάξουν την Εποπτεία του Κλάδου, χωρίς καμία προετοιμασία, χωρίς καμία ειδοποίηση και καταφέρνουν το ακατόρθωτο. Αντί να σώσουν τους εναπομήναντες επιβάτες του πλοίου που βυθίζεται, ρίχνουν μια… οδίβα να το στείλουν πιο γρήγορα στον πάτο…
Θα προτείνουμε στον Φiλιππο Σαχινίδη να εφαρμόσει τη Διαδικασία Οργάνωσης Συσκέψεων του Robert’s Rules of Order, μήπως και καταφέρει να ενεργοποιήσει μερικές από τις Επείγουσες Εργασίες που αναπνέουν επάνω από το σβέρκο του και εκθέτουν τον ίδιο, την Κυβέρνηση, έναν ολόκληρο κλάδο, και φυσικά, εκατοντάδες χιλιάδες Ασφαλισμένους-Ανασφάλιστους που βρίζουν την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν στην… Ελλάδα των Ελλήνων Πολιτικών…
Α ν α θ έ σ τ ε, κύριε Υφυπουργέ, όσες Εργασίες (projects) πρέπει να Ολοκληρωθούν σε αντίστοιχους Συμβούλους και Βοηθούς, δόξα τω Θεώ, έχετε μπόλικους, αφού τους επιλέξετε προσεκτικά. Δώστε στον κάθε ένα, όλους τους Πόρους που χρειάζεται, προσωπικό, εξουσιοδοτήσεις και άλλα μέσα και ζητήστε από τον κάθε ένα να σας δώσει ένα χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης, της κάθε Εργασίας και καθιερώστε, κάθε Δευτέρα, στις 8:00 το πρώι τη Σύσκεψη της Δευτέρας, όπου όλοι οι επικεφαλείς των Εργασιών αναφέρονται σε όλους, σε μια σελίδα χαρτί, γράφοντας σε μια παράγραφο την εξέλιξη της κάθε Εργασίας, για την εβδομάδα που πέρασε. Όταν μια Εργασία χρειάζεται δύο μήνες για να ολοκληρωθεί, χωρίζεται σε οκτώ εβδομαδιαίες εργασίες και κάθε εβδομάδα παρακολουθείται η εξέλιξη της Εργασίας. Αν μείνεις πίσω στις εργασίες μιας εβδομάδας, γνωρίζεις ότι την ερχόμενη, πρέπει να ολοκληρώσεις τις υποχρεώσεις των εργασιών που έμειναν πίσω, και τις υποχρεώσεις της τρέχουσας εβδομάδας!
Έτσι, όλοι οι επικεφαλείς των διαφόρων “Εργασιών” παρακολουθούν όλους και εκεί φαίνονται οι… Ανεπαρκείς και οι Αναξιόπιστοι που έχουν όλο ιδέες και θεωρείες ή διάφορες παιδωριώδεις δικαιολογίες, γιατί δεν ολοκλήρωσαν το κομμάτι των εργασιών του project που έχουν υπό την Εποπτεία τους, την εβδομάδα που πέρασε. Εκεί επίσης φαίνονται οι Υπεύθυνοι και Συνεπείς Βοηθοί που πάντα είναι έτοιμοι και πάντα έχουν ολοκληρώσει τις εβδομαδιαίες εργασίες του κάθε project, με ακρίβεια και προσοχή. Σημειώνουμε, ότι πρώτος, ο Υφυπουργός ή Υπουργός, υποβάλλει τη δική του μονοσέλιδη αναφορά σε όλους για να δουν κατά πόσο είναι Συνεπής, Ακριβής και Υπεύθυνος στις υποχρεώσεις που ανέλαβε να ολοκληρώσει την εβδομάδα που πέρασε! Έτσι, Ηγείσαι της Ομάδας σου κατά παράδειγμα και κανένας δεν μπορεί εύκολα να παρεκλίνει από τις υποχρεώσεις του! Όσοι δεν παρουσιάσουν έργο για δύο συνεχόμενες εβδομάδες, τους στέλνετε σπίτι τους, χωρίς πολλές κουβέντες. Ένα Υπουργείο από το οποίο κρέμεται ένας ολόκληρος Λαός, δεν μπορεί να λειτουργεί με ερασιτέχνες και ανεύθυνους Μάνατζερ. Ας είναι ο γιος του Προέδρου της ΑΔΕΔΥ ή της ΓΕΣΕΕ… Λέμε…
Και κάτι ακόμα. Ο Ηγέτης που Ηγείται, ας πούμε, δέκα βοηθών και συσκέπτεται μαζί τους μια φορά την εβδομάδα, κάθε εβδομάδα, για να παρακολουθεί την πορεία των δέκα διαφορερικών “Εργασιών-Projects”, γνωρίζει ποιος είναι αποτελεσματικός και παραγωγικός και ποιος δεν είναι. Προκειμένου, όμως να συμβάλλει στη βελτίωση των βοηθών που δεν τα καταφέρνουν όσο οι υπόλοιποι, και εφόσον αποδεικνύονται υποσχόμενοι, παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή τους αδύνατους βοηθούς και στο διάστημα της εβδομάδας προσφέρει να τους βοηθήσει στην εκπλήρωση των εβδομαδιαίων εργασιών που πιθανόν να τους δυσκολεύουν! Εννοείται, ότι στη διάρκεια της επόμενης σύσκεψης, δεν φροντίζει να ανακοινώσει ότι “εκείνος” έκανε τη δουλειά, γιατί τότε η βοήθειά του χάνει την Αξία της. Έτσι, κερδίζει ο Ηγέτης το σεβασμό και την αφοσίωση των Συνεργατών του. Δεν σχολιάζουμε, σαφώς, τη μεσανατολίτικη νοοτροπία της μόνιμης… επίπληξης των Συνεργατών του Ηγέτη γιατί σε καμία περίπτωση, αυτή δεν ανέδειξε υποσχόμενα Στελέχη, πέρα από το αντιπαραγωγικό και αρνητικό κλίμα που δημιουργεί στην ομάδα!
Ο εύκολος τρόπος να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να κάνεις χρήση της Εξουσίας που διαθέτεις και φυσικά… φθείρεσαι πριν την ώρα σου. Ο δύσκολος, είναι να ψάξεις να βρεις τους λόγους που δημιούργησαν το πρόβλημα και να τους εξαλείψεις!
Στη χώρα μας, βέβαια, έπρεπε να Πτωχεύσουμε για να καταλάβει και ο τελευταίος Έλληνας ότι δεν ισχύει κανένας Κανόνας της χρηστής Διακυβέρνησης ή Διοίκησης, όπως τουλάχιστον προσπαθούν να τηρήσουν οι μεγάλες Πολυεθνικές. Ισχύει η Κομματική Διακυβέρνηση που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Έχει τους δικούς της στόχους και τη δική της φιλοσοφία! Π.χ. μπορεί οι Σύμβουλοι να προτείνουν ορισμένα νέα μέτρα Εποπτείας της Ασφαλιστικής Αγοράς τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί σε άλλες χώρες με επιτυχία και μόλις τα διαβάσει ο “Αρμοδιος Κομματικός Επόπτης” του Υπουργείου, να τα… απορρίψει γιατί θα θέσουν σε δύσκολη θέση τις… κρατικές Ασφαλιστικές ή την άλλη ιδιωτική που την έχει ο αδελφός ή ο εξάδελφος του Υπουργού!
Ας ελπίζουμε το σχέδιο νόμου που συζητείται σήμερα στην ΕΑΕΕ να περιλαμβάνει τροποποιήσεις υλοποιήσιμες για να δωθεί ένα τέλος στην αναστάτωση που δημιούργησε το αρχικό σχέδιο.
Ο “κλαδος” δεν ειναι ιδωτικες επιχειρησεις ;
Γιατι πρεπει το κρατος να μην ειναι “ανυπαρκτο” ; Πρεπει να εμπλεκεται στα ποδια των επιχειρηματιων ;
Ο “κλαδος” γιατι να ειναι στο ελεος της μοιρας του ; Δεν τα καταφερνει απο μονος του ;
Μηπως σε λιγο οι απασχολουμενοι στον ¨κλαδο” θα ζητουν απο το κρατος να γινουν δημοσιοι υπαλληλοι ;
Οι δε επιχειρηματιες του κλαδου θα αναζητουν κρατικοποιηση ή κοινωνικοποιησητων επιχειρησεων ιδιωτικης ασφαλισης ;
Μαλλον Ανδρεαδη, Μποδοσακη, Νιαρχο κλπ κλπ κλπ μου μυριζει η υποθεση.
ΜΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΞΑΠΑΤΗΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΚΛΑΔΟ” ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ; ΑΣΠΙΣ ΚΑΙ COMMERCIAL VALUE ΔΕΝ ΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΝ “ΚΛΑΔΟ” ;
Το ξερουμε οτι οι απασχολουμενοι στον “κλαδο” ειναι μερικες δεκαδες χιλιαδες, ΕΜΕΙΣ ομως ειμαστε ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΑΔΕΣ! Χωρις εμας εσεις δεν θα εχετε δουλεια, φροντιστε λοιπον τα συμφεροντα μας οπως αλλωστε μας ειχατε υποσχεθει οταν μας ασφαλιζατε!
Υ.Γ.
Λες να μην κοπω / λογοκριθω απο τον admin σαν “υβριστης” “κακοηθης” και “εκτος θεματος” ; εδω ειμαστε……..