Φούντωσαν πάλι τα σενάρια για την πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής. Ήρθε και η Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή δεκατέσσερις Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προς τον υπουργό Οικονομικών, με την οποία θέτουν το θέμα της ανάθεσης από την Εθνική Τράπεζα της αποτίμησης της Εθνικής Ασφαλιστικής στην Deutsche Bank και στην Morgan Stanley.
Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα, ότι η ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών, αποτελείται από τέσσερις υπο-ερωτήσεις και συγκεκριμένα:
1. Με ποιες διαδικασίες, με ποιο τίμημα και με ποιού την απόφαση επελέγησαν οι εταιρίες αποτίμησης της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ;
2. Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της αποτίμησης;
3. Σκοπεύει η διοίκηση της ΕΤΕ να προχωρήσει σε πώληση ολόκληρης ή τμημάτων της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ και γιατί;
4. Η κυβέρνηση ως εκπρόσωπος του βασικού μετόχου της ΕΤΕ, που είναι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έχει εγκρίνει αποφάσεις που οδηγούν στην πώληση αυτή;
Αλήθεια, πόσοι από τους αναγνώστες νιώθουν έτοιμοι να απαντήσουν, σχεδόν αυθόρμητα στις ερωτήσεις αυτές, χωρίς να είναι υπουργοί και βουλευτές; Σχεδόν όλοι! Γιατί δυστυχώς, όλοι ξέρουμε ότι στον σχεδιασμό της τρόικας είναι η πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής. Όλα τα άλλα είναι προεργασίες και προετοιμασίες που λίγη σημασία έχουν. Τον φάκελο της πώλησης συμπληρώνουν!
Συνεπώς, κακώς ερωτάται η κυβέρνηση και προσωπικώς ο υπουργός οικονομικών; Όχι βέβαια, γιατί όλα πρέπει να είναι καταγεγραμμένα, να γίνονται με διαφάνεια και να αναλαμβάνει κάθε εξουσία την ευθύνη των πράξεών της. Και γιατί στον τόπο αυτό, εύκολα γίνεται το άσπρο μαύρο, εύκολα ο θύτης γίνεται θύμα και, ακόμα πιο εύκολα, ξεχνάμε.
Ας μπούμε όμως στην ουσία, πρέπει να πουληθεί ή όχι η Εθνική Ασφαλιστική και με ποιές προϋποθέσεις; Τι θα σημάνει αυτό για την ασφαλιστική μας αγορά; Η προσωπική μου γνώμη (αν τη ζήταγε βέβαια κάποιος!) είναι πως ΟΧΙ, δεν πρέπει να πουληθεί, όπως δεν έπρεπε να πουληθούν και άλλα περιουσιασκά στοιχεία του ελληνικού κράτους. Ο αντίλογος όμως είναι γνωστός, αφενός ότι ο ρόλος του κράτους δεν μπορεί να είναι ξενοδόχος, τηλεφωνητής, κατασκευαστής, τραπεζίτης, ασφαλιστής ή μεταφορέας και αφετέρου, ακόμα και αν θα θέλαμε να είμαστε κάτι από όλα αυτά, δεν μπορούμε, χρωστάμε και πρέπει να ξεπληρώσουμε!
Έναντι του αφοριστικού αυτού επιχειρήματος δεν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις, παρά μόνο πολιτικά. Από την στιγμή λοιπόν που η παρούσα κυβερνητική πλειοψηφία είναι πολιτικώς υπέρ των συγκεκριμένων ιδιωτικοποιήσεων, οι αναλύσεις περιττεύουν.
Υπάρχει βέβαια η Βασιλεία ΙΙ και το Solvency II και οι Προβλέψεις και τα Αποθέματα και οι Κεφαλαιακές Επιβαρύνσεις και πολλά άλλα χρηματοοικονομικά επιχειρήματα για την πώληση. Όλα αυτά όμως είναι παράμετροι που κάθε ευρωπαϊκή τράπεζα-μέτοχος πρέπει να συνυπολογίσει και να αποφασίσει για την στρατηγική της. Δεν απαγορεύεται σε μια τράπεζα να έχει στον όμιλό της θυγατρική ασφαλιστική εταιρεία, οι προϋποθέσεις και οι υποχρεώσεις τροποποιούνται.
Για την ασφαλιστική μας αγορά θα είναι η σημαντικότερη αλλαγή που συνέβη από “ιδρύσεώς” της. Η Εθνική Ασφαλιστική δεν είναι μόνο η πρώτη και μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία στη χώρα. Σηματοδούσε και σηματοδοτεί ακόμα μια λογική και μια προσέγγιση, που για κάποιους προσομοίαζε με το δημόσιο και τις πληγές του, αλλά για όλους ήταν ο Ηγέτης της αγοράς. Η εξαγγελία μιας πολιτικής, τιμολογιακής ή όχι, είχε άμεσο αντίκτυπο στο σύνολο της αγοράς και χάρασε δρόμους. Τον τελευταίο χρόνο η Διοίκηση της Εθνικής Ασφαλιστικής έχει προχωρήσει σε… ασυνήθιστες ενέργειες, όπως η πώληση των αποθεμάτων των εκκρεμών ζημιών του κλάδου οχημάτων και η ίδρυση θυγατρικής ασφαλιστικής και αντασφαλιστικής διαμεσολαβητικής εταιρείας, σε συνεργασία με γνωστό Μεσίτη της αγοράς.
Τις τελευταίες εβδομάδες μάλιστα, η Εθνική Ασφαλιστική στελεχώνεται συνεχώς στον ευαίσθητο τομέα των πωλήσεων και κυρίως των Πρακτόρων-Μεσιτών και του Εταιρικού Δικτύου και αναδιαμορφώνει την πολιτική της. Στα ήδη αξιόλογα στελέχη κ.κ. Μιχάλη Τάτση που ανέλαβε επικεφαλής της Διεύθυνσης Πωλήσεων Μεσιτών-Πρακτόρων και Χαράλαμπο Φραντζεσκάκη, που κατευθύνθηκε προς την Διεύθυνση Εταιρικού Δικτύου, προερχόμενα από τον ιδιωτικό τομέα (από την International Life ο πρώτος και από την Allianz ο δεύτερος) προστέθηκε και η κα Ελίζα Βασιλείου, προερχόμενη από την AIG, η οποία καταλαμβάνει νευραλγική και υπεύθυνη θέση στον χώρο των Πρακτόρων και Μεσιτών.
Υπό άλλες συνθήκες θα μιλούσαμε για εκσυγχρονισμό και εξορθολογισμό της εταιρείας, για αναδιάρθρωση των υπηρεσιών της, για προσεγμένες επιλεκτικές “επιθετικές” πωλησιακές κινήσεις. Σήμερα, προσθέτουμε απλώς… εν όψει πώλησης! Εκτός και αν…
Τελικά,με τη φόρα που έχουμε (έχουνε,για την ακρίβεια) πάρει ,σε πέντε χρόνια το πολύ, όλα τα γνωστά σήματα της αγοράς,που ξέραμε από παιδιά, θα είναι πικρή ανάμνηση. Τι κρίμα αλήθεια!
Καλή τύχη σε όλους σας…
μιλήστε πρώτα για τα αποτελέσματα της εταιρείας διαχρονικά….
για τις προμήθειες 35%, για τις υπερπρομήθειες επί μικτών ασφαλίστρων (!!!)
και άλλα ωραία….αναρωτιέμαι πολλά χρόνια ποιό είναι το combined ratio…
Πώληση χτες σε σοβαρή πολυεθνική…Έλεος με τους νοσταλγούς σοσιαλιστές…