Είναι γεγονός ότι η πρωτοφανής κρίση που πλήττει τη χώρα τα τελευταία χρόνια, έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε μία σειρά επώδυνων ανατροπών. Επιχειρηματίες αναγκάστηκαν και έβαλαν “λουκέτο”, άνθρωποι έχασαν την εργασία τους, νοικοκυραίοι υποχρεώθηκαν να μειώσουν κατά πολύ την ποιότητα ζωής τους προκειμένου να αντεπεξέλθουν στη φορολογική λαίλαπα που έχει επιβληθεί εξαιτίας των μνημονίων και της πολιτικής της λιτότητας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της επίπονης διαδικασίας αντιμετώπισης της κρίσης, ο ελληνικός λαός έχει επιδείξει μία άνευ προηγουμένου ωριμότητα και καρτερικότητα, με την προσμονή ότι η κατάσταση μπορεί να αναστραφεί. Προς τη βελτίωση και ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας και το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας εργάζεται πυρετωδώς, με στοχευμένες ενέργειες, προτάσεις προς την Πολιτεία και ουσιαστική στήριξη των μελών του, και όχι μόνο.
Και ενώ υποτίθεται ότι έφτασε η ώρα για να γίνει πλέον ορατό το πολυπόθητο “φως στην άκρη του τούνελ”, έρχεται η σκληρή πραγματικότητα για να μας διαψεύσει.
Από την αρχή του χρόνου έχουν πολλαπλασιαστεί οι κατασχέσεις που πραγματοποιεί η εφορία σε τραπεζικούς λογαριασμούς οφειλετών προς το Δημόσιο. Εάν αυτή η διαδικασία γινόταν σύμφωνα με τους νόμους, κανείς δεν θα μπορούσε να πει το παραμικρό. Όμως φαίνεται ξεκάθαρα ότι η “σπουδή” των υπευθύνων να αυξήσουν τα έσοδα στα κρατικά ταμεία, οδηγεί σε αυθαιρεσίες κατά αδύναμων πολιτών και επαγγελματιών και γι’ αυτό ακριβώς το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας “κρούει τον κώδωνα του κινδύνου”.
Όπως δυστυχώς έχει διαπιστωθεί, δεν τηρείται πάντα ο νόμος που προστατεύει τραπεζικούς λογαριασμούς που έχουν ποσά κάτω από 1.000 ευρώ και που προέρχονται από μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Υποτίθεται ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα έπρεπε να έχουν γνώση του είδους των λογαριασμών που διατηρούν οι πελάτες τους. Κάτι που σημαίνει ότι δύσκολα μπορεί να εξηγηθεί η ευκολία με την οποία “σήκωσαν” χρήματα ακόμα και από εισοδήματα που προέρχονταν από επιδόματα ανεργίας. Η τήρηση των μνημονιακών μας δεσμεύσεων είναι ξεκάθαρη υποχρέωση της χώρας. Όμως και η προστασία των αδυνάτων είναι ξεκάθαρη υποχρέωση μίας ευνομούμενης πολιτείας. Η “τυφλή” υπακοή στις απαιτήσεις των δανειστών, δεν σημαίνει ότι πρέπει να οδηγεί σε καταστρατήγηση του κράτους δικαίου και των νόμων.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να ταχθεί υπέρ όλων αυτών που με αφορμή την κρίση, αποφεύγουν συστηματικά να φανούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο. Δεν μπορεί όμως και να μη στηλιτεύσει την τακτική “πονάει δόντι, κόβει κεφάλι” που από ότι φαίνεται ακολουθείται πιστά από την αρχή αυτής της μεγάλης περιπέτειας. Στο χέρι των Αρχών είναι η έρευνα και ο εντοπισμός όσων πραγματικά έχουν την οικονομική δυνατότητα να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους και δεν το κάνουν, επιχειρώντας να επωφεληθούν της συγκυρίας. Όπως είναι στο χέρι τους και η προστασία των πραγματικά αδύναμων της βαριά πληγωμένης ελληνικής κοινωνίας.
Η κρισιμότητα της κατάστασης, εν αναμονή μάλιστα και των νέων μέτρων που απαιτούν οι δανειστές μας και της διαπραγμάτευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη, επιτάσσει ψυχραιμία από όλους.