.gif?rand=4436)
Στις αρχές κάθε χρόνου οι ομιλίες και οι διακηρύξεις είναι γεμάτες αισιοδοξία και με την επωδό πάντοτε ότι τα δύσκολα πέρασαν και μόνο καλύτερα θα είναι τα πράγματα. Σκέψεις θετικές και ενθαρρυντικές, αφού απευθύνονται κυρίως σε δίκτυα και πωλητές, στους οποίους η ψυχολογία διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο.
Έρχονται όμως τα στατιστικά του πρώτου μήνα και αυτού του έτους και η αγορά είναι στο μείον 4,9% έναντι του αντίστοιχου μήνα του 2013 με τους κλάδους ζωής να βρίσκονται στο μείον 5,8% και 5τους κλάδους κατά ζημιών στο μείον 4,3%. Διάψευση των προσδοκιών; Λάθος εκτιμήσεις; Μαυρίλα; Όχι, τα στοιχεία δείχνουν άλλα πράγματα… στις πίσω γραμμές. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Καταρχήν, το αρνητικό πρόσημο στις κατά ζημιών ασφαλίσεις οφείλεται στην μεγάλη μείωση παραγωγής στον κλάδο οχημάτων κατά 9,9%. Αν εξαιρέσουμε τον κλάδο αυτό, οι υπόλοιποι κλάδοι κινήθηκαν θετικά κατά 1,1%. Μικρό, ίσως να οφείλεται και στις ανανεώσεις του Ιανουαρίου, αλλά σε κάθε περίπτωση θετικό. Ας μην ξεχνάμε ότι το 2013 οι εκτός οχημάτων κλάδοι των κατά ζημιών ασφαλίσεων έκλεισαν με μείον 3,7%.
Σε σχέση με τον κλάδο οχημάτων η σημαντική μείωση 9,9% οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην μείωση των τιμολογίων. Μια κίνηση που δεν μπορούσε να αποφύγει η αγορά, τόσο απέναντι στους καταναλωτές, όσο και λόγω ανταγωνισμού που δέχθηκαν οι εταιρείες από τις εταιρείες ΕΠΥ. Παράλληλα, η μη συντονισμένη και μαζική αντιμετώπιση των ανασφάλιστων (τώρα, έρχονται και εκλογές) δεν μπόρεσε να ισορροπήσει την κατάσταση.
Σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους των κατά ζημιών ασφαλίσεων, πολύ θετικά είναι τα στοιχεία του κλάδου πυρός με αύξηση που πλησίασε το 10%, όπως επίσης και των Κλάδων λοιπών ζημιών αγαθών (+4%) και αστικής ευθύνης (+12,6%). Το σημαντικό όμως είναι ότι ο κλάδος πυρός προέρχεται και από μια σχετικά σταθερή πορεία με έστω και μικρά θετικά πρόσημα, καθ’ όλη τη διάρκεια του 2013 (εξάμηνο 2013 +1,9%, εννεάμηνο +1,6%).
Η ευχάριστη είδηση (γιατί δεν αποτελεί πλέον έκπληξη) είναι ότι ο κλάδος υγείας συνεχίζει σταθερά και με σημαντικό θετικό ποσοστό τη πορεία του και τον πρώτο μήνα του 2014, με αύξηση 21,2%, ενώ παράλληλα ο κλάδος ασθενειών των γενικών κλάδων σημειώνει επίσης σταθερή αυξητική πορεία με αύξηση 11,2% τον πρώτο μήνα του 2014.
Και μετά τις παρατηρήσεις αυτές, τι; Όλα καλά; Η αγορά σε άνοδο; Όχι βέβαια, κάθε άλλο. Όλοι αυτοί οι αριθμοί στριφογυρίζουν πέριξ του ελάχιστου συνολικού ποσού που ο κάτοικος αυτής της χώρας δαπανά για την ιδιωτική του ασφάλιση. Οι συγκρίσεις περιττεύουν, είναι σε όλους γνωστές και σε σχέση με το ΑΕΠ και σε σχέση με τα κατά κεφαλήν ασφάλιστρα. Η πίτα αναδιανέμεται, αλλά δεν μεγαλώνει. Ο εταιρικός ανταγωνισμός τελειώνει στην ανακατανομή των μεριδίων, όχι στην ανάπτυξη.
Με ασφαλιστικά επιχειρήματα μπορούμε να μιλήσουμε για την ύφεση, την μειωμένη διακίνηση αγαθών και εμπορευμάτων, την ανυπαρξία ανοικοδόμησης, την μείωση της επιχειρηματικότητας, γεγονότα που συμβάλλουν καθοριστικά στην μειωμένη ζήτηση ασφαλιστικών προγραμμάτων.
Με κοινωνικά κριτήρια μπορούμε να μιλήσουμε για την μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, για την πρωτοφανή φορολογική επιδρομή, για την παντελή έλλειψη ρευστότητας ακόμα και για τα απολύτως απαραίτητα, γεγονότα που οδηγούν επίσης στη μειωμένη ζήτηση ασφαλιστικών προγραμμάτων.
Με το βλέμμα στο μέλλον μπορούμε να μιλήσουμε για την αναγκαστική στροφή του έλληνα εργαζόμενου στα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα και συνολικά του πληθυσμού αυτής της χώρας στα ιδιωτικά προγράμματα υγείας και να ευελπιστούμε ότι η δαπάνη της ιδιωτικής ασφάλισης θα καταστεί ανελαστική δαπάνη για όλα τα νοικοκυριά, στο όχι μακρινό μέλλον. Και πάλι όμως, θα είναι μια έμμεσα “υποχρεωτική” ασφάλιση” λόγω της απόσυρσης του κράτους.
Η άνθιση της αγοράς και η ανάπτυξη του κλάδου θα υλοποιηθεί, μόνο όταν στραφούμε πραγματικά στον καταναλωτή, τον πλησιάσουμε, τον ενημερώσουμε, τον εμπιστευθούμε και μας εμπιστευθεί. Όταν η συζήτηση περί ιδιωτικής ασφάλισης δεν θα είναι απαγορευμένη σε δημόσιους χώρους ή σχολεία και όταν η λειτουργία της ιδιωτικής ασφάλισης θα είναι με τέτοιον τρόπο θωρακισμένη που δεν θα φοβάται ανακλήσεις και κλεισίματα.
Και όταν βέβαια, οι συντελεστές της ασφαλιστικής αγοράς, εταιρείες και διαμεσολαβητές, ξεκαθαρίσουν τον ζωτικό τους χώρο και αναδείξουν τα πραγματικά συγκριτικά τους πλεονεκτήματα και τον ρόλο της ύπαρξής τους.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!