Η Σοφία Καλλέργη, υπεύθυνη ανάπτυξης του Βancassurance και Ομαδικών Συμβολαίων και άλλων Συνεργειών, της Alico, αποφάσισε να αλλάξει Εταιρεία και να εργαστεί για το τμήμα Bancassurance της Τράπεζας Πειραιώς.
Οι Αποδόσεις της Σοφίας Καλλέργη για όσο διάστημα εργάστηκε στην Alico, υπήρξαν πρωτοφανείς για Στέλεχος Μάρκετινγκ της Αγοράς. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες τα Συμβόλαια που έκλεισε για την Alico ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και οι Πελάτες της περιλαμβάνουν μερικές από τις πιο επώνυμες Ελληνικές Εταιρείες.
Η μεταγραφή πιστώνεται στο Γενικό Διευθυντή των Ασφαλιστικών Εργασιών της Πειραιώς, Τριαντάφυλλο Λυσιμάχου, πρώην Διευθύνοντα Σύμβουλο της Αγροτικής Ασφαλιστικής.
Το πακέτο των νέων αποδοχών της Σ. Καλλέργη περιλαμβάνει υπερδιπλάσιες Αποδοχές, αυτοκίνητο και άλλες παροχές οι οποίες λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τα σύγχρονα στελέχη της Αγοράς.
Σε επίπεδο, CEO, τέσσερις από τις πιο πετυχημένες μεταγραφές των τελευταίων είκοσι χρόνων, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του www. insurancedaily.gr είναι, πρώτη, αυτή του Δούκα Παλαιολόγου, δεύτερη, του Μίνο Μωυσή, τρίτη, του Γιώργου Κώτσαλου και τέταρτη του Τριαντάφυλλου Λυσιμάχου. Και οι τέσσερις αποδείχτηκαν πολύ πετυχημένες, άσχετα με τα σχόλια που κυκλοφορούν για τις Ζημίες της Εθνικής, δεδομένου ότι το ιστορικό της από την ΄Πολιτική Διακυβέρνηση’ των τελευταίων τριάντα χρόνων την είχε φορτώσει με σωρευμένες ζημίες δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πρακτικά Βουλής, Φορείς, Συμφέροντα και Συγκρούσεις.
Πιστεύω ότι τους επαγγελματίες Ασφαλιστές και όλους τους πολίτες της χώρας το τελευταίο που θα μπορούσε να τους ενδιαφέρει είναι αν κάποιοι παραιτούνται ή όχι από τα αξιώματά τους στην μία Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών, επειδή ιδρύεται και ομιλεί άλλη Ένωση ή Σύνδεσμος ή ομάδα διαφορετικών συμφερόντων της μίας από την άλλη.
Εκείνο που ενδιαφέρει άμεσα και όλους τους Έλληνες είναι η θλιβερή κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας και των μη βολεμένων πολιτών τους, που υποφέρουν.
Όλα τα άλλα τα θεωρώ γνωστά και μέχρι προκλητικά της νοημοσύνης μας μεθοδεύματα επιβολής συμφερόντων μίας ομάδας στην άλλη, διαχωρισμένων σε ελληνικά και ξένα, στην πάντα και δια τούτο άφραγκη και άφραγη Ελλάδα.
Σε καμία άλλη χώρα, ούτε και αυτής της Αφρικής και των Βαλκανίων, θα ανέχονταν οι Κυβερνήσεις και οι Πολίτες παρόμοια φαινόμενα.