.gif?rand=7883)
Η ελληνική οικονομία ήταν και εξακολουθεί να παραμένει, η οικονομία με τον υψηλότερο μέσο εβδομαδιαίο αριθμό ωρών εργασίας σε σχέση με την ΕΕ-15, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, σύμφωνα με έκθεση της Eurobank.
Το γεγονός αυτό αποτελεί, όπως αναφέρεται στην εβδομαδιαία έκθεση «7 ημέρες οικονομία» της Eurobank, ένδειξη χαμηλής παραγωγικότητας της εργασίας.
«Από το 1ο τρίμηνο του 2008 μέχρι και το 3ο τρίμηνο του 2014, ο μέσος εβδομαδιαίος αριθμός ωρών εργασίας παρουσίασε πολύ μικρές μεταβολές, για παράδειγμα το μέγιστο είναι στις 42,6 ώρες ενώ το ελάχιστο είναι στις 41,8. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύει, ότι η προσαρμογή προς ένα νέο σημείο ισορροπίας στην αγορά εργασίας επηρέασε περισσότερο την απασχόληση σαν απόλυτο μέγεθος (π.χ. αριθμός απασχολούμενων) παρά την έντασή της, δηλαδή ώρες εργασίας ανά απασχολούμενο. Αυτή η πολύ μικρή μεταβλητότητα ήταν αποτέλεσμα τόσο των μεταβολών στον τομέα της ζήτησης εργασίας όσο και των μεταβολών στον τομέα της προσφοράς εργασίας.
Η ελληνική οικονομία ήταν και εξακολουθεί να παραμένει, η οικονομία με τον υψηλότερο μέσο εβδομαδιαίο αριθμό ωρών εργασίας σε σχέση με την ΕΕ-15, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Στο 3ο τρίμηνο του 2014, ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος δούλευε κατά μέσο όρο περίπου 5,5 περισσότερες ώρες εβδομαδιαίως από τον αντίστοιχο μέσο Ευρωπαίο. Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με το επίπεδο της εγχώριας παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών μπορεί να ερμηνευτεί ως ένδειξη χαμηλής παραγωγικότητας.»
Επίσης, στη μελέτη σημειώνεται ότι στο 4ο τρίμηνο του 2014 ο ετήσιος ποσοστιαίος ρυθμός μεταβολής των τιμών των διαμερισμάτων παρουσίασε επιβράδυνση από -7,12% στο 3ο τρίμηνο στο -5,83%, ενώ από το 4ο τρίμηνο του 2008 μέχρι και το 4ο τρίμηνο του 2014 η συσσωρευμένη πτώση των τιμών των διαμερισμάτων προσεγγίζει το -38,11%.
«Η συγκεκριμένη πτώση, παράλληλα και με το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στη χώρας μας ισοδυναμεί με ένα αρνητικό αποτέλεσμα πλούτου (negative wealth effect) το οποίο οδηγεί σε μείωση της ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών. Είναι αυτή η μοναδική επίδραση που έχει το συγκεκριμένο φαινόμενο στην οικονομία; Η απάντηση είναι πως όχι. Αν σκεφτούμε σε όρους γενικής ισορροπίας (general equilibrium), το αρνητικό αποτέλεσμα πλούτου επηρεάζει και την προσφορά εργασίας.»
