Υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση που, ηθελημένα ή όχι, λειτουργεί και σαν παγίδα εφησυχασμού για τους διαμεσολαβητές. Αφορά στις σχέσεις των συστημάτων Τυπώνω-Πληρώνω που εφαρμόζουν πολλές εταιρείες με τα όσα προβλέπονται στις Πράξεις 30 και 31 της Τράπεζας της Ελλάδος. Ας είμαστε ξεκάθαροι από την αρχή:
Τα συστήματα Τυπώνω-Πληρώνω ουδεμία σχέση έχουν με τα όσα υποχρεούται να τηρήσει ο Διαμεσολαβητής με βάση τις Πράξεις 30 και 31. Υπήρχαν πολύ πριν τις πράξεις και εξυπηρετούν άλλες ανάγκες. Οι δύο βασικότερες ότι: α) δεν μπορεί να παρακρατήσει ασφάλιστρα που εισέπραξε ο Διαμεσολαβητής, πάνω από ένα συγκεκριμένο όριο και β) δεν μπορεί να διανέμει συμβόλαια στους πελάτες του ο Διαμεσολαβητής, πέρα από έναν ελάχιστο αριθμό. Τα συστήματα αυτά εξυπηρετούν τις σχέσεις Εταιρειών-Διαμεσολαβητών και φυσικά προστατεύουν την Εταιρεία να μην έχει ανείσπρακτα και τον Διαμεσολαβητή να μην… παρασυρθεί σε δημιουργία υπολοίπων.
Ακριβώς όμως, επειδή είναι εφαρμογές της κάθε εταιρείας, η καθεμία θέτει διαφορετικές διαδικασίες, διαφορετικά χρονικά διαστήματα εκτύπωσης και πληρωμής, διαφορετικά χρηματικά όρια και διαφορετική διαχείριση, αν παρέλθει το ορισμένο διάστημα και δεν εκτυπωθεί και δεν πληρωθεί ένα συμβόλαιο. Άλλες εκδίδουν ακυρωτική πρόσθετη πράξη, άλλες δεν εκδίδουν, γιατί θεωρούν ότι ουδέποτε ανανεώθηκε το συμβόλαιο αφού δεν εκτυπώθηκε. Με τα όσα προβλέπει μάλιστα το νομοσχέδιο που κατατέθηκε πριν από λίγες μέρες θα απλουστευθούν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Οι πράξεις 30 (που αφορά στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις) και 31 (που αφορά στους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές) δεν ασχολούνται (και δεν θα μπορούσαν άλλωστε), με όλα αυτά. Αντίθετα, οι Πράξεις θέτουν ένα ευρύτερο πλαίσιο Υποχρεώσεων και Δικαιωμάτων, καθορίζουν διαδικασίες, συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας σε πολλούς τομείς και προβλέπουν την τήρηση συγκεκριμένων συμπεριφορών και αρχείων. Ως προς τα ασφάλιστρα δύο είναι οι σημαντικές προβλέψεις: α) προς τις εταιρείες να προεισπράττουν και β) προς τους διαμεσολαβητές να αποδίδουν στο τέλος κάθε εβδομάδας.
Οι Πράξεις δηλαδή, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς την ανάπτυξη οποιουδήποτε συστήματος τυπώνω-πληρώνω. Η ταυτόχρονη εφαρμογή Πράξεων και Συστημάτων, είναι απλώς… σύμπτωση ή ευκαιρία επανακαθορισμού των οικονομικών σχέσεων εταιρειών-διαμεσολαβητών και έλεγχος του ύψους των ανείσπρακτων ασφαλίστρων.
Παράλληλα, είναι εντυπωσιακό ότι οι περισσότερες εταιρείες διαφημίζουν την εναρμόνιση με τις Πράξεις και εκπαιδεύουν τους Συνεργάτες τους πάνω στα συστήματα τυπώνω-πληρώνω, χωρίς να έχουν ορίσει ως Εντολοδόχους Είσπραξης τους Διαμεσολαβητές που εκπαιδεύουν! Δεν θα ισχύσουν κριτήρια που προβλέπονται στις Πράξεις και πρέπει να περιλαμβάνονται στην Εμπορική Πολιτική, τον Κανονισμό Πωλήσεων και την ΠΟΔΙΠΕΑ; Π.χ. όλοι οι Πράκτορες θα είναι και Εντολοδόχοι Είσπραξης; Αν πάλι δεν έχει ορισθεί κάποιος Διαμεσολαβητής και ως Εντολοδόχος Είσπραξης, τότε δεν δικαιούται να χειρίζεται σύστημα τυπώνω-πληρώνω!
Ποια είναι η Παγίδα; Πολλές ασφαλιστικές εταιρείες εκδίδουν ανακοινώσεις π.χ. ότι “με την εφαρμογή τυπώνω-πληρώνω που ανέπτυξε η εταιρεία εναρμονίζονται οι εργασίες με τις διατάξεις των Πράξεων 30/2013 και 31/2013 της….” και άλλα παρόμοια. Παράλληλα, πραγματοποιούνται και σεμινάρια περί των Πράξεων 30 και 31, τα οποία όμως επικεντρώνονται στην οικονομική διαχείριση των ασφαλίστρων και ειδικότερα στην εφαρμογή των συστημάτων τυπώνω-πληρώνω!
Δημιουργείται με τον τρόπο αυτό στους διαμεσολαβητές η εντύπωση ότι, αν τηρούν τις διαδικασίες που η κάθε εταιρεία θέτει με τα συστήματα τυπώνω-πληρώνω, τότε έχουν εναρμονιστεί με τις πράξεις και είναι εντάξει. Αλίμονο, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Και ευθύνη δεν θα φέρουν μόνο οι διαμεσολαβητές που (νομίζουν) ότι έχουν εναρμονιστεί, αλλά κυρίως ευθύνη θα φέρουν όσοι τους δημιουργούν την εντύπωση αυτή.
Δυστυχώς όμως, όπως όλοι καλά γνωρίζουμε, η ευθύνη δεν μεταβιβάζεται, ούτε βέβαια και τα πρόστιμα.
Σχόλια..Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑ μήπως κάποιος να μας ενημερώσει και για τα πρόστιμα??