.gif?rand=3880)
Οι εργοδότες που θέλουν να ξέρουν ποιοι εργαζόμενοι μπορεί να βρίσκονται με το ένα πόδι έξω από την πόρτα θα πρέπει να κοιτάξουν για ορισμένα σημάδια, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Ακόμη και αν νομίζουν ότι τα σχέδιά τους είναι μυστικά, όσοι σκέφτονται να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους δίνουν συχνά σημάδια που οι άλλοι μπορεί να καταλάβουν, αποκαλύπτει μια μελέτη από τον Tim Gardner, αναπληρωτή καθηγητή του Jon Huntsman Μ School of Business, του Πανεπιστημίου Utah State.
«Συνήθως, όταν κάποιος αρχίζει να αργοπορεί στη δουλειά, παραλείπει να απαντήσει σε τηλεφωνήματα και μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και λαμβάνει πολλές ημέρες αναρρωτικής άδειας, είναι πιθανόν να είναι έτοιμος να φύγει, αλλά αυτές οι συμπεριφορές δεν εμφανίζονται αποκλειστικά σε άτομα που σκοπεύουν να παραιτηθούν», δήλωσε ο Gardner.
Πριν φύγουν, οι περισσότεροι εργαζόμενοι στη μελέτη είχαν τουλάχιστον ένα κοινό χαρακτηριστικό: άρχισαν να «απεμπλέκονται» από το χώρο εργασίας, όπως δήλωσε ο Gardner. Εδώ είναι μερικά παραδείγματα από μικρές αλλά συνεπείς αλλαγές στη συμπεριφορά εργαζομένων, ένα με δύο μήνες πριν φύγουν από τη δουλειά τους:
- Έχουν λιγότερο εποικοδομητικές παρεμβάσεις στις συνεδριάσεις
- Διστάζουν να δεσμευτούν σε μακροπρόθεσμα σχέδια
- Αποφασίζουν πιο αποκλειστικά και ήσυχα
- Ενδιαφέρονται λιγότερο για την ανέλιξή τους μέσα στην εταιρεία
- Εμφανίζουν λιγότερο ενδιαφέρον για την ικανοποίηση του αφεντικού τους σε σχέση με πριν
- Αποφεύγουν την κοινωνική αλληλεπίδραση με το αφεντικό και άλλα μέλη της διοίκησης
- Προτείνουν λιγότερες νέες ιδέες ή καινοτόμες προσεγγίσεις
- Κάνουν το ελάχιστο ποσό της εργασίας που απαιτείται και δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το καθήκον τους
- Συμμετέχουν λιγότερο σε προγράμματα κατάρτισης και ανάπτυξης
- Επιδεικνύουν μια πτώση στην παραγωγικότητα της εργασίας τους
Ο Gardner είπε επίσης πως αν οι εργαζόμενοι επιδεικνύουν τουλάχιστον έξι από αυτές τις συμπεριφορές, το στατιστικό μοντέλο του μπορεί να προβλέψει με 80% ακρίβεια ότι επρόκειτο να αποχωρήσουν από την εταιρεία.
«Φαίνεται ότι η στάση ενός ατόμου μπορεί να δημιουργήσει συμπεριφορές που είναι δύσκολο να συγκαλύψει», είπε ο Gardner. «Καθώς το γρασίδι αρχίζει να φαίνεται πιο πράσινο στην άλλη πλευρά του φράχτη, οι πιθανότητες είναι, ότι οι άλλοι σύντομα θα παρατηρήσουν ότι έχει χάσει το ενδιαφέρον του για την εταιρεία .»
Στο σημερινό ανταγωνιστικό επιχειρηματικό περιβάλλον, όπου οι εταιρείες επενδύουν πολλά στους κορυφαίους εργαζόμενούς τους, οι πληροφορίες αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους μάνατζερς να βρουν τρόπους για να κρατήσουν τους ανθρώπους τους, σύμφωνα με τον Gardner.
Πρόσθεσε ωστόσο ότι η «σκοτεινή πλευρά» της έρευνάς του ήταν ότι ορισμένοι εργοδότες μπορούν να επιλέξουν να αφήσουν τους εργαζόμενους να φύγουν, αν νομίζουν ότι αυτά τα άτομα θα φύγουν ούτως ή άλλως.
Η έρευνα υπερέβη την αποστολή μιας απλής έρευνας και δεν ζήτησε απλά από τους εργοδότες να μιλήσουν για το ποιες είναι οι ενδείξεις που μπορεί να υποδεικνύουν πως ένας εργαζόμενος είναι δυστυχισμένος. Αντ’ αυτού, ο Gardner και η ομάδα του χρησιμοποίησαν μια σύνθετη στατιστική μεθοδολογία καθώς πραγματοποιούσαν τρεις διαφορετικές μελέτες, χρησιμοποιώντας επτά διαφορετικά δείγματα. Αυτά τα επτά σετ περιλαμβάνουν προπτυχιακούς φοιτητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές, διευθυντές και άλλους επιχειρηματικούς ηγέτες από όλο τον κόσμο.
