.gif?rand=981)
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ιών, διαχωριζόμενες κατά βάση με τον αν έχουν ως γενετικό υλικό DNA ή RNA (μία λειτουργικά «ενδιάμεση» μορφή ανάμεσα σε DNA και πρωτεΐνες), με τον COVID-2019 να ανήκει στη δεύτερη κατηγορία (RNAιοί).
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι ο ιός δεν ενσωματώνεται στο DNA του ανθρώπου αλλά και ότι μπορεί να είναι λιγότερο σταθερός γενετικά (δηλαδή, κίνδυνος για περισσότερες μεταλλαγές).
Ως επί το πλείστον, τα έως τώρα (26 Μαρτίου 2020) φάρμακα που προτείνονται είτε έχουν δοκιμαστεί σε άλλες ιογενείς λοιμώξεις (π.χ. AIDS, γρίπη) είτε μόνο σε εργαστηριακά πειράματα για συγγενείς με τον COVID-2019 ιούς –όπως ο MERS-CoV– είτε σε μικρό αριθμό ασθενών με COVID-2019 λοίμωξη (στη δεύτερη αλλά και τρίτη πλέον κατηγορία, εντάσσεται και η πολυσυζητημένη πλέον χλωροκίνη). Το γεγονός αυτό δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων για τον COVID-2019.
Το διάστημα από την κατανόηση των αρχικών επιδημικών κρουσμάτων στη Wuhan μέχρι τη γενετική ανάλυση του ιού ήταν εντυπωσιακά μικρό
Από την άλλη, αναμένεται η ανάπτυξη ενός εμβολίου, με βάση τους λεγόμενους «αντιγονικούς επιτόπους» του ιού.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόληψη παίζει καθοριστική σημασία, αφενός στο γενικό της σκέλος (δηλαδή, πλύσιμο των χεριών, αποφυγή επαφής χεριών με το πρόσωπο, καθαρισμός δυνητικά μολυσμένων και κοινά χρησιμοποιούμενων επιφανειών, μεταξύ άλλων) όσο και «εξατομικευμένα» σε διάφορες κατηγορίες ασθενών με χρόνια νοσήματα (π.χ., σωστή ρύθμιση επιπέδων γλυκόζης σε ασθενείς με διαβήτη, κατάλληλη τήρηση αγωγής για το άσθμα σε ασθενείς με άσθμα ή/και αλλεργίες, κατάλληλη ψυχολογική/ψυχιατρική στήριξη σε ασθενείς με κάποιο θέμα ψυχικής υγείας).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο νέο και ανανεωμένο site του περιοδικού asfalistikomarketing.gr
