Το I.D. σας εύχεται καλή εβδομάδα και καλές δουλειές. Πέρα όμως από τις ευχές, σας προσφέρει και μια Δωρεάν, χωρίς κόστος Μέθοδο Εύρεσης Νέων Πελατών. Είναι δοκιμασμένη και έχει Παράγει Μεγάλες Παραγωγές για πολλούς Ασφαλιστές. Χρησιμοποιήστε την όπως ακριβώς σας τη Μεταφέρουμε:
Πέρα από τη Χρησιμότητα του Κειμένου επί της Ουσίας για όλους μας, οι Συμβουλές του μπορούν να Ανοίξουν Πόρτες Πολλών Υποψήφιων Πελατών.
Τυπώστε το κείμενο και στείλτε το σε 50 οικογενειάρχες την εβδομάδα. Μετά τηλεφωνήστε να μάθετε αν το έλαβαν, αν το διάβασαν στα παιδιά τους και δεχτείτε τις ευχαριστίες τους. Κουβέντα δε θα κάνετε για Πώληση ή Προγράμματα. Ρωτήστε μόνο το εξής: Θέλετε να σας στέλνω παρόμοια χρήσιμα κείμενα όποτε έρχονται στο γραφείο μου;
Είναι μια Πρακτική της Εταιρείας μας να Ενημερώνουμε τους Κατοίκους της Περιοχής, ως Προσφορά Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, χωρίς καμία υποχρέωση από κανέναν.
Έπειτα από ένα μήνα στείλτε ένα Ερωτηματολόγιο με δέκα το πολύ Ερωτήσεις που αναφέρονται στις Ανάγκες της Οικογένειας. Π.χ., Έχετε Ασφαλίσει το Μισθό σας; ΝΑΙ ΟΧΙ
Το Σπίτι σας είναι το μοναδικό σας περιουσιακό στοιχείο; ΝΑΙ ΟΧΙ
Το έχετε Ασφαλισμένο για Σεισμό και Φωτιά; ΝΑΙ ΟΧΙ
Έχετε φροντίσει για άλλη κατοικία αν το ΥΠΕΧΩΔΕ το χαρακτηρίσει Ακατοίκητο λόγω κάποιου Σεισμού; NAI OXI
Πιστεύετε ότι η Ενοικίαση Σπιτιού είναι μια προσωρινή Λύση; NAI OXI
Μπορείτε να δημιουργήσετε από Δέκα Ερωτήσεις για κάθε Ασφαλιστική Παροχή που Διαθέτουμε στο Κοινό και να στέλνετε την Έρευνά σας σε Αγορές Στόχους που θα επιλέξετε κατά περιοχή, επάγγελμα ή Εθνικότητα.
Καλές Δουλειές!
Από την ομιλία του Ιαβέρη στην Ερμούπολη σε ένα (αδιάφορο) ακροατήριο:
1) Ξέρετε με πόσα χιλιόμετρα έπεσε πάνω στην κολόνα της μπασκέτας ο μπασκετμπολίστας Μπόμπαν Γιάνκοβιτς;
Με τέσσερα (4) χιλιόμετρα την ώρα. Και έμεινε ανάπηρος, παραπληγικός.
Όταν λοιπόν το παιδί σας στέκεται λυμένο και όρθιο ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα και φρενάρετε ή τρακάρετε με περισσότερα από 4 χ.α.ω., ξέρετε τι είναι πιθανό να γίνει; Και πόσο συχνά πάτε με 4 χ.α.ω.; Και πόσο συχνά ο απέναντί σας πάει επίσης με 4 χ.α.ω.;
2) Όταν ένα ΙΧ κινείται με 50 χ.α.ω. και τρακάρει σε σταθερό σημείο (κολόνα), ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσει ο επιβάτης που δε φοράει ζώνη στο ταμπλό;
Με δύναμη 3 τόνων. Μπορείτε εσείς να σηκώσετε 3 τόνους; Ο Πύρρος Δήμας σηκώνει κάπου 240 κιλά… Είμαστε λοιπόν τόσο ηλίθιοι; Ναι, είμαστε. Αλλά αν ρωτήσεις γύρω σου, όλοι πιστεύουν ότι ξέρουν να «οδηγάνε». Ρε δεν πάμε στο διάολο, λέω εγώ.
3) Όταν οι πίσω επιβάτες δε φοράνε ζώνη ασφαλείας (αλήθεια, πόσοι από τους πίσω επιβάτες φοράνε ζώνη;) Ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσουν πάνω στους μπροστινούς;
Τα ίδια, με 3 τόνους. Ε, λοιπόν, τι νόημα έχει να φοράει ο μπροστινός επιβάτης ζώνη ασφαλείας, άμα δε φοράει ο πίσω;
4) Όταν η μαμά κρατάει το αγγελούδι της στην αγκαλιά, καθισμένη στο μπροστινό κάθισμα, ξέρετε με πόση δύναμη θα το συνθλίψει πάνω στο ταμπλό, αν γίνει ατύχημα με μόλις 50 χ.α.ω.;
Ε, τώρα πια ξέρετε. Με 3 τόνους. Θα βάζατε το παιδί σας να το συνθλίψει ένα φορτηγό 3 τόνων; Όχι; Ε, γιατί το κρατάτε στην αγκαλιά; Και μη μου πείτε ότι θα το συγκρατήσετε…
5) Λέει ο Έλληνας που τα ξέρει… όλα: «Άμα δε φοράω κράνος, βλέπω καλύτερα και στο κάτω κάτω μόνο τον εαυτό μου βλάπτω». Αλήθεια; Κλαμένος και μυξωμένος, πέρα από αηδία, είσαι και σκέτη τύφλα. Την τύφλα σου δε βλέπεις. Αλλά ας το δούμε κι αλλιώς. Αν πηγαίνεις με 80 χ.α.ω και φας τη μέλισσα στη μούρη, δεν είναι πιθανό να προκαλέσεις ατύχημα; Και ποιος θα φταίει τότε; Βλέπεις λοιπόν που το κράνος δεν είναι μόνο «δική σου υπόθεση»;
6) Έχετε δει κάποιους πιτσιρικάδες με φτιαγμένα παπιά που έχουν (για μόδα, δεν ξέρω) ημιφορεμένο το κράνος, δηλαδή, το ακουμπάνε μέχρι το μέτωπο, κάπως σαν την περικεφαλαία του Περικλή; Θα το έχετε δει, δεν μπορεί. Το ξέρετε ότι είναι χειρότερο από το να μη φοράνε καθόλου κράνος;
Κι αυτό γιατί το ακουμπισμένο σαν περικεφαλαία κράνος σε πιθανή πτώση μπορεί να τραυματίσει τον αυχένα και να είναι αυτό η αιτία που θα αφήσει τον αναβάτη ανάπηρο. Το ίδιο ισχύει και για αυτόν που φοράει μεν το κράνος του αλλά το έχει λυμένο. Άμα είσαι λοιπόν τόσο ανόητος και έχεις το κράνος για περικεφαλαία ή το έχεις λυμένο, καλύτερα χωρίς κράνος.
7) Ξέρετε ότι πολλοί γονείς προσπαθούν οι ίδιοι (εν αγνοία τους βέβαια) να στείλουν τα παιδιά τους στον τάφο;
Δείτε πώς.
Πραγματικό γεγονός σε ελληνικό νησί.
Ο γιος συλλαμβάνεται μέσα στη νύχτα με μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού, χωρίς κράνος και χωρίς δίπλωμα από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί παίρνουν μέσα στη νύχτα τηλέφωνο στο σπίτι του νεαρού και ειδοποιούν τους γονείς του. Το επόμενο πρωί πέφτουν από τον πατέρα τηλεφωνήματα σε «παράγοντες» του τόπου, η κλήση σβήνεται και το θέμα είναι «λήξαν». Είναι όμως; Σε λίγο καιρό ο νεαρός σκοτώνεται με τη μηχανή χωρίς να φοράει κράνος. Τι έκανε ο πατέρας; Έδωσε το χείριστο παράδειγμα στο γιο του. Με τη στάση του του είπε: «Δεν είναι κακό να οδηγούμε ενάντια στον ΚΟΚ, αρκεί να είμαστε σε θέση να μην τρώμε πρόστιμο και ποινές». Όταν ο πατέρας επιδεικνύει τη… δύναμή του σβήνοντας την κλήση του γιου που οδηγεί χωρίς δίπλωμα, του «δείχνει» με ποιον τρόπο πρέπει να πορεύεται στη ζωή. Γλείφοντας, παρακαλώντας και κοροϊδεύοντας τον ίδιο του τον εαυτό και τους άλλους. Η παιδεία, επέμεινε ο Ιαβέρης, αποκτάται μέσα από το σπίτι. Το παράδειγμα των γονιών είναι το πιο ισχυρό παράδειγμα. Αλλά οι περισσότεροι γονείς είναι οι ίδιοι κάκιστα παραδείγματα.
8) Τι είναι για την Ελληνική Πολιτεία πιο κακό; Το να αποπειραθείς να κλέψεις λεφτά από μια τράπεζα ή το να αποπειραθείς να δολοφονήσεις κάποιον;
Ε, λοιπόν πιο κακό είναι το πρώτο. Δείτε γιατί:
– Άμα σε πιάσουν να κλέβεις μια τράπεζα, θα πας κατηγορούμενος στα ποινικά δικαστήρια.
– Άμα περάσεις με κόκκινο (άρα στην ουσία άμα αποπειραθείς να σκοτώσεις κάποιον άλλο που περνάει με πράσινο), πληρώνεις πρόστιμο 700 ευρώ. Κι άμα «τα έχεις τα φράγκα» και πληρώσεις μέσα σε 10 μέρες, σου κάνουν ΕΚΠΤΩΣΗ 50% και πληρώνεις 350 ευρώ.
Άμα πας να κλέψεις λοιπόν, πας φυλακή. Άμα πας να σκοτώσεις, πληρώνεις και με έκπτωση.
Μη γελάτε, εμάς αφορούν αυτά.
9) Αλλά η Ελληνική Πολιτεία έχει μακρά θητεία στην υποκρισία. Τη μέρα που ψηφιζόταν ο νέος ΚΟΚ ένα κανάλι την είχε στήσει στην είσοδο του γκαράζ της Βουλής. Σχεδόν κανένας βουλευτής δε φορούσε ζώνη.
Και πήγαιναν να ψηφίσουν για να πάει το πρόστιμο για τη ζώνη στα 350 ευρώ!
Με έκπτωση 50%, αν πληρώσεις σε 10 μέρες, βεβαίως….
10) Να πάμε και στην Ελληνική Αστυνομία;
Πόσες φορές έχετε δει αστυνομικό να φοράει ζώνη ασφαλείας στο περιπολικό; Μάλλον ποτέ ή σπάνια.
Δηλαδή, αυτός που σου δίνει πρόστιμο για μη χρήση ζώνης είναι ο ίδιος παράνομος. Τι να λέμε τώρα;
11) Ας δούμε όμως και το θέμα της συνήθειας. Κάθε μέρα σκοτώνονται περίπου 3 άνθρωποι από τροχαίο. Πλήρης απάθεια. Το θεωρούμε σαν κάτι φυσικό.
Όταν όμως σκοτώθηκαν 21 παιδιά στα Τέμπη, όλοι μιλούσαν για «εθνική τραγωδία». Μα αφού σε 7 μέρες θα έχουμε πάλι συμπληρώσει άλλους 21 νεκρούς σε τροχαία! Κάθε εβδομάδα 21 άνθρωποι (νέοι ως επί το πλείστον) σκοτώνονται στους δρόμους. Αλλά, είπαμε, το έχουμε ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ. Μόνο άμα είναι μαζεμένοι σε ένα τροχαίο 21 νεκροί, ιδρώνει λίγο τ’ αφτί μας. Αλλιώς, χεστήκαμε.
12) Αλλά ας το πάμε και παραπέρα. Πόσοι κάηκαν στις φωτιές της Πελοποννήσου το 2007;
Ογδόντα άνθρωποι. Και πάλι ο κοιμισμένος στον καναπέ του Έλλην ξύπνησε από το μόνιμο λήθαργό του και μίλησε για «εθνική τραγωδία». Οι 2.500 νεκροί κάθε χρόνο στα τροχαία τι είναι; Έχει διαφορά ένας άνθρωπος που καίγεται από έναν που σκοτώνεται σε τροχαίο; Για πείτε μου;
Και κλείνει την κουβέντα στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Ερμούπολης ο Ιαβέρης ζητώντας να μη χειροκροτήσουμε (γιατί τα χάλια μας δε θέλουν και χειροκρότημα) και λέγοντάς μας ένα ουσιαστικό και βαρύ σαν σίδερο «Καληνύχτα σας».
Διαβάζοντας τα σχόλια των συναδέλφων, νιώθω την ανάγκη να τους ευχαριστήσω που μοιράζονται τις απόψεις τους και μας μεταφέρουν το τι γίνεται στα παρασκήνια.
Πρέπει να τονίσω όμως ότι το Ινσουρανς Ντέιλι είναι ένα από τα λίγα μέσα που προσπαθούν να μας βγάλει από τον πανικό της κρίσης. Που μας υπενθυμίζει ότι ο στόχος δεν είναι να κολλάμε στην άρνηση ή την απογοήτευση από τα γεγονότα της αγοράς, αλλά να εργαζόμαστε προσκολλημένοι στα καθήκοντά μας όσο πιο συνετά μπορούμε.
Εισπράττω καθημερινά αυτά τα μηνύματα αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω την ιστοσελίδα και τους συνεργάτες της.
Όλοι ασχολούνται με την κρίση, την παγκόσμια και της Ασπίς, αλλά ξεχνάνε να μας συμβουλεύουν στο πώς να βρίσκουμε πελάτες και πώς να πουλάμε. Χωρίς πελάτες και πωλήσεις δεν αξίζουμε τίποτα στην αγορά.
Όλοι μας σίγουρα παρασυρθήκαμε από την άσχημη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Ακούμε συνεχώς τις εταιρείες, τους συναδέλφους και τους πράκτορες να μιλάνε για ηθική εξυγίανση κανείς όμως δεν είναι διατεθειμένος να θυσιάσει τίποτα. Αντίθετα, κοιτάμε πώς θα αρπάξουμε ό,τι μπορούμε, όπως τα ζώα όταν πέφτουν πάνω από το θήραμά τους για να το κατασπαράξουν.
Ελπίζω το blog να συνεχίσει να μας στηρίζει μέχρι να καλυτερεύσουν τα πράγματα και να είμαστε περήφανοι για τη δουλειά μας…