Μόνο με «χρονοκαθυστέρηση» φαίνεται πως μπορεί η κυβέρνηση να αποφύγει ένα νέο …τσεκούρι στις κύριες συντάξεις, το οποίο ζητούν μετ΄επιτάσεως οι δανειστές.
Ήδη η κυβέρνηση έχει κερδίσει σχεδόν 12 μήνες, στους οποίους κατάφερε να μην περικόψει τις συντάξεις, με μόνη εξαίρεση την έμμεση περικοπή 2,5-3% που επιβλήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο λόγω των αυξημένων παρακρατήσεων υπέρ της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης.
Πως έγινε αυτό; Από τον Ιανουάριο του 2015 που ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε στους δανειστές πως δεν θα περικόψει τις συντάξεις αλλά θα αναδιοργανώσει το Ασφαλιστικό στη βάση μίας «μελέτης».
Η «μελέτη» αυτή σταμάτησε μετά τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου 2015 και προπαντός μετά την υπογραφή της συμφωνίας της 13ης Αυγούστου που δρομολογούσε την εξοικονόμηση 1,8 δισ. ευρώ το 2015-16 από το συνταξιοδοτικό μέσα από τη μεταρρύθμιση του.
Η σχετική μεταρρύθμιση προσδιοριζόταν από τη συμφωνία της 13ης Αυγούστου 2015 ότι έπρεπε να γίνει έως τις 31 Οκτωβρίου 2015.
Ωστόσο, η κυβέρνηση προσέφυγε στις κάλπες στις 20 Σεπτεμβρίου και στις 15 Οκτωβρίου το Υπ. Εργασίας δημοσίευσε το πόρισμα της Επιτροπής των Σοφών για το συνταξιοδοτικό, το οποίο …απέρριψε η κυβέρνηση.
Φυσικά το ορόσημο της 31ης Οκτωβρίου 2015 για τη θέσπιση της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης πήγε… περίπατο και έκτοτε έχουν κάνει το ίδιο πολλά ορόσημα για την θέσπιση του νέου Ασφαλιστικού: Τα «μέσα Νοεμβρίου», τα «τέλη Νοεμβρίου», τα «μέσα Δεκεμβρίου», τα «τέλη Δεκεμβρίου» και -όπως μάλλον θα αποδειχθεί πολύ σύντομα- και τα «μέσα Ιανουαρίου».
Οι …κακές γλώσσες λένε πως σύμφωνα με ένα σενάριο, ο στόχος της κυβέρνησης είναι να τραβήξει τη διαπραγμάτευση «όσο πάει», δηλαδή μέχρι να τεθεί θέμα δυνατότητας καταβολής των συντάξεων ή μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο πολιτικό πρόσχημα, όπως πχ η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους, η συζήτηση για την οποία εκτιμάται ότι μπορεί να ξεκινήσει σιγά-σιγά από το Φεβρουάριο.
Έτσι η κυβέρνηση θα μπορεί έως τότε να «μην περικόπτει» τις συντάξεις, μιας και δεν θα υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές, ούτε σχετικός νόμος… Στο μεταξύ βέβαια, θα ισχύει ο νόμος Λοβέρδου – Κουτρουμάνη του 2010 -με βάση και τις εφαρμοστικές εγκυκλίους που έχουν εκδοθεί- αλλά και τα νέα ηλικιακά συνταξιοδοτικά όρια. Οι παρεμβάσεις αυτές οδηγούν σε μειώσεις συντάξεων, αν και η κυβέρνηση θεωρεί πως δεν τις «χρεώνεται» πολιτικά μιας και δεν έρχονται άμεσα ούτε ταυτόχρονα στους συνταξιούχους και προπαντός δεν αφορούν τους νυν αλλά τους μελλοντικούς απομάχους της δουλειάς.