.gif?rand=7789)
Η Ιντερσαλόνικα με το Interfax No 315 μας κοινοποιεί την ενημερωτική εγκύκλιο της Ένωσης Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος προς τα μέλη της:
Έλεγαν και δίδασκαν οι παλαιότεροι και εμπειρότεροι ότι, για να αποκτήσεις και να διατηρήσεις χρήμα και περιουσία, στις νέες εποχές, δεν χρειάζεται κόπος αλλά τρόπος.
Το δίδαγμα αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο και απαραίτητο στις σημερινές εξαιρετικά δύσκολες εποχές και καταστάσεις, που ζούμε όλοι στην δυστυχούσα και ντροπιασμένη χώρα μας.
Δείτε παρακάτω, κάποιους νόμιμους και απλούς τρόπους, δυστυχώς, αδίδακτους και σχεδόν άγνωστους.
Στην κατάταξη, ονομασία και αρίθμηση των Γενικών κλάδων Ασφαλίσεων κατά ζημιών, όπως αναφέρονται στο Παράρτημα Ι της Κοινοτικής Οδηγίας 2009/138/ΕΚ και στο άρθρο 4 του νέου ασφαλιστικού νόμου 4364/2016, υπάρχει και αναφέρεται λεπτομερώς ένας κλάδος ιδιωτικών ασφαλίσεων για οικονομικές ζημίες, με αριθμό 16 και ονομασία «Διάφορες χρηματικές απώλειες».
Αν διερωτηθείτε από τι ακριβώς πάσχει ανίατα η Ελλάδα και οι εντελώς «στραβά και ανάποδα» ενημερωμένοι Έλληνές της είναι βέβαιο ότι θα αρχίσετε να βλέπετε με μεγάλο ενδιαφέρον τον σχεδόν άγνωστο και καθόλου τυχαία «πνιγμένο» ασφαλιστικό κλάδο αυτόν, που από μόνος και δια του συγκεκριμένου άρθρου 4 Ν. 4364/2016 λέγει ότι εδώ υπάρχει τρόπος, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερος κόπος, έγκριση ή άδεια κανενός άλλου, πέραν του εαυτού σας.
Και θα αισθανθείτε σίγουρα ευχάριστη έκπληξη αν θελήσετε να διδαχθείτε, εντελώς δωρεάν και από τούτες εδώ τις γραφές, ότι ως πρώτη και κύρια πρόβλεψη Υποκλάδου του Κλάδου 16 προβλέπεται η ασφάλιση για «Απώλεια επαγγελματικής απασχόλησης»!
Γνωρίζετε, μήπως, έστω και έναν εργαζόμενο και απασχολούμενο Έλληνα που να μην τον απειλεί ο κίνδυνος απώλειας της επαγγελματικής του απασχόλησης και άρα να μην αναζητεί τρόπο αντιμετώπισής του, χωρίς κόπο, επικύψεις και παρακλήσεις;
Η δεύτερη πρόβλεψη και αναφορά του νόμου, δια του καλώς «πνιγμένου» και αδίδακτου στους Έλληνες πολίτες ασφαλιστικού κλάδου 16 κατά κινδύνων ζημιών από διάφορες χρηματικές απώλειες, είναι περισσότερο ενδιαφέρουσα και αφορά γενικά όλους τους πολίτες, αφού ασφαλίζει και αποζημιώνει την «Γενική ανεπάρκεια εισοδήματος»!
Δηλαδή, όλως πρακτικά και με απόλυτα εγγυημένο τρόπο, θεραπεύει την μόνιμη πάθηση και ασθένεια του ελληνικού κράτους και γεμίζει άδεια και τρύπια πορτοφόλια ιδιωτών και επιχειρήσεων, όχι όμως εντελώς «τζάμπα» και «δωρεάν», όπως διδαχθήκαμε να τα απαιτούμε όλοι μας και από εκεί όπου δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει «μία», έστω και τρύπια δεκάρα!
«Συν Αθηνά (θεά) και χείρα κίνει» δίδασκαν και έλεγαν οι πετυχημένοι και ένδοξοι αρχαίοι πρόγονοί μας αλλά εμείς, συνεχίζουμε να τρώμε άφθονο κουτόχορτο για να παριστάνουμε τους «πανέξυπνους» στην αυτοκαταστροφή και φτώχεια μας.
Υπάρχει και γνωρίζετε, μήπως, άλλον έντιμο και νόμιμο τρόπο για την ασφαλή και εγγυημένη διασφάλιση πολλών και διαφόρων χρηματικών απωλειών που βασανίζουν μόνιμα και άλυτα την Ελλάδα και τους αδίδακτους για τον τρόπο προστασίας των Ελλήνων της, εκτός από την Ιδιωτική Ασφάλιση;
Όμως ο πολυπλούσιος ασφαλιστικός κλάδος 16 των Ιδιωτικών Ασφαλίσεων (18 είναι όλοι) δεν περιορίζεται στους δύο προαναφερθέντες Υποκλάδους και συνεχίζει με άλλους εννέα (9) εκ των οποίων παραθέτουμε εδώ μόνον τους τίτλους τους, με την ελπίδα κατανόησης έστω μέρους του περιεχομένου τους:
– Κακοκαιρία – Απώλεια Κερδών – Τρέχοντα γενικά έξοδα – Απρόβλεπτες εμπορικές δαπάνες, Απώλεια ή μείωση αγοραίας αξίας – Απώλεια μισθωμάτων ή εισοδημάτων – Έμμεσες εμπορικές απώλειες, πέραν από τις προαναφερθείσες – Μη εμπορικές οικονομικές απώλειες και Λοιπές οικονομικές απώλειες!
Λεπτομέρειες και επεξηγήσεις πρακτικής εφαρμογής παρέχονται χωριστά σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Αν και όσοι πιστεύετε ότι όλα τα παραπάνω προστατευτικά, προβλέφθηκαν και καθιερώθηκαν, επίσημα και δια μορφής νόμων, πριν από πολλές μάλιστα δεκαετίες, σε όλα τα κράτη και λαούς του κόσμου, για να «πνίγονται και να είναι άχρηστα», θα μπορέσετε να αλλάξετε αμέσως γνώμη αν καλοσκεφθείτε ότι μόνον τα προαναφερθέντα βοηθούν αποτελεσματικά άλλους λαούς με κοινό νου, ώστε αυτοί να πηγαίνουν ατομικά και ιδιωτικά συνεχώς μπροστά και εμείς να πηγαίνουμε συνεχώς πίσω και στα βάραθρα της καταστροφής μας.
Μέχρι εδώ λοιπόν και από το άρθρο 4 του νόμου 4364/2016 είδαμε κάπως αναλυτικά μόνον έναν, με αριθμό 16, ασφαλιστικό κλάδο, για την προστασία από διάφορες χρηματικές απώλειες, όπου και η ανίατη πληγή και πηγή όλων των δεινών μας.
Τώρα θα δούμε και την «άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος», όπως αναφέρεται στην τελευταία αρίθμηση των κλάδων ασφαλίσεων Ζωής, σύμφωνα με το επόμενο άρθρο 5 ιδίου νόμου 4364/2016 και του Παραρτήματος ΙΙ της προαναφερθείσας Κοινοτικής Οδηγίας.
Για αποφυγή κάθε τυχόν σύγχυσης και παρεξήγησης αντιγράφουμε την διάταξη του νόμου όπως ακριβώς είναι ψηφισμένη και δημοσιευμένη στο υπ’ αριθ. 13 Φ.Ε.Κ., τεύχος Α΄, της 5-2-2016.
«Άρθρο 5, παρ. θ) κλάδος ΙΧ» «Εργασίες κοινωνικής ασφάλισης».
«Περιλαμβάνει εργασίες που εξαρτώνται από την διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, ορίζονται ή προβλέπονται από την περί κοινωνικής ασφάλισης εθνική νομοθεσία ή νομοθεσία άλλου κράτους-μέλους και ασκούνται ή τις διαχειρίζονται ασφαλιστικές επιχειρήσεις Ζωής, οι οποίες αναλαμβάνουν πλήρως τον κίνδυνο των εν λόγω ασφαλίσεων».
Τονίσαμε σκόπιμα τα σημεία των διατάξεων του νόμου, που είχαν καθιερωθεί βέβαια προ πολλών ετών στην Ευρώπη των μελών και όχι μόνον, αλλά ξαναψηφίσθηκαν στην Βουλή των Ελλήνων περί το τέλος Ιανουαρίου 2016 με την ενσωμάτωση της βελτιωμένης και αυστηρότερης γενικής Οδηγίας 2009/138/ΕΚ για την Φερεγγυότητα δευτέρου (αυστηρότερου) επιπέδου των Ασφαλιστικών και Αντασφαλιστικών Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να πεισθούν και οι πλέον άπιστοι -πλην των από άλλα κέντρα κατευθυνόμενων- ότι την Ελλάδα και τους ουσία απροστάτευτους και άγρια εκμεταλλευομένους πολίτες της αφορούν άμεσα και ιδιαίτερα αυτές οι ρυθμίσεις και προβλέψεις του νόμου.
Και για να γίνουμε σαφέστεροι και καλά κατανοητοί από όλους, γενικά, θέτουμε το καυτό ερώτημα:
Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών και όχι άλλων βγήκε στους δρόμους, φωνάζει, απεργεί, κάνει πορείες, κλείνει δρόμους, σπάζει, καταστρέφει, αγωνιά, πονά και δυστυχεί;
Γιατί λοιπόν όλα αυτά, αφού ήδη έχουν προβλεφθεί και έχει νομοθετηθεί από πολλών δεκαετιών και πρόσφατα, η επίλυση και θεραπεία από την μόνη φερέγγυα και πλήρως ήδη διασφαλισμένη, εθνικώς και διεθνώς, Ιδιωτική Ασφάλιση; Για ποια κοινωνική και κρατική ασφάλιση με «άλυτο Ασφαλιστικό, Συνταξιοδοτικό, Περίθαλψης, Οικονομικό κ.λπ., κ.λπ.», φωνάζουμε και τσιρίζουμε όταν, δια νόμου και με την «μεγάλη σφραγίδα της Ευρώπης και του κράτους», μας λέγουν, φανερά και ξεκάθαρα (χωρίς βέβαια και να το… διατυμπανίζουν), ότι «εργασίες κοινωνικής ασφάλισης και την ίδια την (κατάμαυρη τρύπα) Κοινωνική Ασφάλιση, την αναλαμβάνουν πλήρως» οι ασφαλιστικές Επιχειρήσεις Ζωής;
Σε ποια άραγε άλλη γλώσσα και γραφή πρέπει να μας τα δηλώσουν όλα αυτά για να δεχθούμε ότι υποχρεωτικές εισφορές και κρατήσεις υπέρ τής, κάποτε, κοινωνικής μας ασφάλισης «έβγαλαν φτερά», μέχρι και τον όποιον και κάθε… «Παναμά»;
Και επειδή το αρχαιοελληνικό ρητό «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» είναι αλάνθαστο και διαχρονικό, δέξου αυτά που, αν και όταν, σου δίνουν, έστω και σε ποσά «φιλοδωρήματος», φροντίζοντας όμως να κάνεις εσύ και για τον εαυτό σου εκείνη την Ιδιωτική Ασφάλιση που μπορείς να πληρώνεις και σου είναι απόλυτα απαραίτητη για να σταθείς στα πόδια σου και από μόνος σου, πείθοντας τον εαυτό σου ότι όλες οι άλλες υποχρεωτικές εισφορές σου είναι και αυτές «φόρος και χαράτσι» για τους «Ρυθμιστές και Δανειστές». Τέρμα και τελεία, δηλαδή και ουσία «και εις άλλα με υγεία»!!
Πικρή, σαν φαρμάκι, είναι η Αλήθεια, αλλά αυτή προστατεύει και σώζει, δια της Ιδιωτικής Ασφάλισης, που είναι θεσμός αιώνων και Επιστήμη, αν και όταν ασκείται με την πανανθρώπινη Μέθοδο του «πρέπει», που αναφέρει ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του «Ηθικά Νικομάχεια». Διαβάστε το για να πεισθείτε.
Και αφού είδαμε ένα μέρος της αληθούς και πραγματικής ασφάλισης, ας δούμε και κάποιες άλλες μορφές της.
Τι είναι η Συνασφάλιση;
Πέραν από τις διάφορες, σωστές ή λανθασμένες, θεωρίες στην χώρα μας και διεθνώς, πρέπει να δεχθούμε ότι έγκυρη και αδιαμφισβήτητη απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να δώσει μόνον η Νομολογία που δημιουργείται από σχετικές κρίσεις και αποφάσεις Δικαστηρίων.
Μία πολύ ενδιαφέρουσα και πρόσφατη απόφαση τού Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με αρ. 721/10-3-2016, είναι ίσως και το καλύτερο έμπρακτο Μάθημα για ασφαλιζομένους και ασφαλιστές, όπως διατυπώνεται στην αρχή τού σκεπτικού, αναφέροντας ότι: «Η συνασφάλιση είναι μορφή πολλαπλής ασφάλισης και όπου οι ασφαλιστές συνάπτουν ασφάλιση ποσοστού για τον επιμερισμό του κινδύνου».
Έτσι και με παρόμοιες αναφορές σε ιδιαιτέρως, τεχνο-οικονομικά, εξειδικευμένο αντικείμενο οι Δικαστές οδηγούνται στο «πρέπει» της δόσης και λήψης επί των Ιδιωτικών συναλλαγών, που επιβάλλει ο νόμος και η εξειδικευμένη επιστήμη των ασφαλίσεων.
Αυτό το «πρέπει», λοιπόν, σύμφωνα με την παραπάνω απόφαση του Δικαστηρίου, λέγει ότι ο αρχηγός Συνασφαλιστής, που ενήργησε για λογαριασμό και άλλων συνασφαλιστριών επιχειρήσεων, υποχρεώνεται να επιστρέψει σε μία εξ αυτών (η οποία ερεύνησε και διαπίστωσε ότι διαφορετικής κατασκευής κτίριο περιγράφεται ως ασφαλισμένο και διαφορετικό κτίριο καταστράφηκε από πυρκαγιά), το ποσό των 500.000 περίπου ευρώ (μετά των τόκων του) και με καταβολή 100.000 ευρώ ως προσωρινώς εκτελεστό.
Επομένως έχει και αυτές τις διαστάσεις τού «πρέπει» η νεότερη Επιστήμη της Ασφάλισης, υπό μορφή Συνασφάλισης, με την ίδια αρχική βάση της Ιδέας και Μεθόδου του Αριστοτέλη, που αφορά και ενδιαφέρει εξίσου ασφαλιστές και ασφαλιζόμενους.
Συμπέρασμα: Τα Χρήσιμα Μαθήματα απαιτούν πρωτίστως γνώση και μετέπειτα διδαχή, αφού είναι δεδομένο ότι δεν μπορείς να διδάξεις κάτι που δεν γνωρίζεις.
Τι είναι η Αντασφάλιση και πώς λειτουργεί;
Ουσιαστικά είναι η ασφάλιση της ασφάλισης, όταν ο Πρωτασφαλιστής δεν μπορεί ή δεν πρέπει (αδιαφόρως αν μπορεί) να κρατήσει ο ίδιος τον κίνδυνο που ανέλαβε δια του ασφαλιστηρίου συμβολαίου.
Ο δεύτερος ασφαλιστής λέγεται Αντασφαλιστής και συνήθως αντασφαλίζει τον Πρωτασφαλιστή με προσυμφωνημένες ετήσιες αντασφαλιστικές συμβάσεις με τις οποίες αυτόματα αντασφαλίζονται οι πρωτασφαλίσεις σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν προσυμφωνηθεί.
Οι αντασφαλίσεις διακρίνονται σε συμβατικές (ετήσιες υποχρεωτικές) και σε προαιρετικές (κατά περίπτωση και είδος κινδύνου) υπό ταυτόχρονη λειτουργία τους.
Άξιο λόγου για τον ασφαλιζόμενο είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει απολύτως καμία σχέση και επαφή τού Αντασφαλιστή με τον ίδιο και όλη η ευθύνη και τα δικαιώματα ανήκουν στον Πρωτασφαλιστή και ο οποίος είναι υποχρεωμένος να πληρώσει στον δικαιούχο ακόμη και το μερίδιο τού Αντασφαλιστή αν ο τελευταίος δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, χωρίς να έχει δικαίωμα ο δικαιούχος να στραφεί κατά του Αντασφαλιστή του Πρωτασφαλιστή. Και δείτε τι ακριβώς σημαίνει αυτό στην πράξη:
Ένας από τους βασικούς όρους των αντασφαλιστικών συμβάσεων είναι ο πληθωρισμός και στην πράξη το «ψαλίδισμα» αποζημιώσεων από πλευράς Αντασφαλιστή προς τον Πρωτασφαλιστή.
Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα, των κάποτε μόνιμων πληθωρισμών, έχουμε αργή και καθυστερημένη απόδοση εκείνης της υπέρτατης έννοιας που αναδείχθηκε ως θεά με ζυγαριά στα χέρια και σκεπασμένα μάτια (Δικαιοσύνη) γεγονός που προσαυξάνει αθροιστικά τα καταβλητέα ποσά και τα οποία ο Αντασφαλιστής «αποπληθωρίζει» («ιντεξάρει» λέγουν οι Πρωτασφαλιστές) προς όφελός του και σε βάρος τού Πρωτασφαλιστή, αφού δεν «ιντεξάρει» και τα καταβληθέντα αντασφάλιστρα μέχρι καταβολής του αντασφαλίσματος.
Τυχαίνει τώρα και ειδικά κατά τα τελευταία χρόνια επιβολής και εφαρμογής των Μνημονίων να έχει μειωθεί ο πληθωρισμός, μέχρι και μηδενισμού του, με εμφάνιση τού πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα φαινομένου της πληρωμής και εκκαθαρίσεως εκκρεμών αποζημιώσεων σε ποσά χαμηλότερα των προβλεφθέντων και των κατά συνήθεια ετήσιων προσαυξήσεών των λόγω αναμενόμενου πληθωρισμού, που δεν υπάρχει, πλέον.
Οι προσαυξήσεις εκκρεμών ζημιών, που αναλογούν και στον Αντασφαλιστή, έχουν ως συνέπεια την προσαύξηση αντασφαλίστρων, όταν η σύμβαση έχει συμφωνηθεί με κυμαινόμενο και όχι σταθερό ποσοστό αντασφαλίστρου και η κατ’ έτος εκκαθάριση του λογαριασμού υπερβαίνει το ελάχιστο ποσοστό, που συμφωνήθηκε.
Έτσι και ενώ ο Αντασφαλιστής εισέπραξε, τα κατά θεωρία υπολογισμών και προβλέψεων, πρόσθετα αντασφάλιστρα επί εκκρεμών αποζημιώσεων, με την πληρωμή και εκκαθάριση σε χαμηλότερα ποσά των προβλεφθέντων, προκύπτει πιστωτικό υπόλοιπο υπέρ του Πρωτασφαλιστή και αντασφαλιζομένου, που είναι πρωτοφανή γεγονότα για την Ελλάδα και πολύ ενδιαφέροντα αφού εξ αυτών δεν ωφελείται οικονομικά μόνον ο Πρωτασφαλιστής, αλλά εμμέσως και ο ασφαλιζόμενος δια καθορισμού χαμηλότερων ασφαλίστρων, όπως και η πολλαπλώς πάσχουσα εθνική οικονομία, δια της επιστροφής χρεωθέντων ή εξαχθέντων χρηματικών ποσών.
Έχουμε και εδώ εφαρμογή των εννοιών τού «πρέπει» στην δόση και στην λήψη των Ιδιωτικών συναλλαγών αλλά είναι βέβαιο ότι μετά τον αρχικό «αιφνιδιασμό» των ξένων Αντασφαλιστών (αν και όπου βέβαια προέκυψε το φαινόμενο αυτό) κάποιο «ψαλίδισμα» και στα πιστωτικά αντασφάλιστρα ίσως «προκύψει» ως όρος στις αντασφαλιστικές συμβάσεις, ενώ υπάρχει η αισιοδοξία ότι οι σοβαροί Αντασφαλιστές δεν θα διακινδυνεύσουν την φήμη και το «πρέπει» τους.
Έχει και αυτές τις διαστάσεις η Αντασφάλιση που εξελίσσεται συνεχώς και μπορεί να αντιμετωπίζει, πάντα επιτυχώς, προβλεπόμενες και απρόβλεπτες καταστάσεις, υπαγόμενη και αυτή στις ίδιες αυξημένες απαιτήσεις Φερεγγυότητας της προαναφερθείσας Οδηγίας και νόμου.
Είναι νόμιμη και επιτρεπτή η υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων, με το… χιλιόμετρο;
Η ισχύουσα Κοινοτική και Εθνική νομοθεσία ρητά την απαγορεύει και την αποκλείει αν δεν υπάρχει αναγραφή στο ασφαλιστήριο συγκεκριμένη σε ημέρα, ώρα και λεπτό, έναρξη και λήξη ισχύος του. Και προφανώς θα υπάρξει «περιπλοκώδης περιπλοκή», αρμοδίων και υπαιτίων, με απρόβλεπτες συνέπειες, επειδή:
Η ασφάλιση αστικής ευθύνης οχήματος προς τρίτους είναι υποχρεωτική από τον νόμο (άρθρο 2 Ν. 489/76) και δεν είναι αποτέλεσμα συμφωνίας με όρους διανυθησομένων χιλιομέτρων μεταξύ ασφαλιστή και ασφαλιζομένου. Κάθε τρίτος έχει από τον νόμο ευθεία απαίτηση κατά του ασφαλιστή και κατά του ασφαλιζομένου βέβαια, για κάθε ζημία του, μέχρι και δέκα έξι (16) ημέρες από την νόμιμη αναγγελία στο κατά τον νόμο Κέντρο Πληροφοριών του Επικουρικού Κεφαλαίου, οπότε ποιος, καλά ενημερωμένος, θα αποτολμήσει να επιλέξει τα πιθανότατα «τρεχάματα και μπλεξίματα»;
Προσοχή, προσοχή λοιπόν. Απλούστερο και καθαρότερο είναι να προσφέρεται μία λογική έκπτωση (π.χ. 10%) στα ασφάλιστρα όσων διανύουν, κατά τρίμηνο ή εξάμηνο το πολύ, λίγα χιλιόμετρα μικρών διαδρομών τους (π.χ. 3-5.000) και έτσι να έχουν ήσυχα τα κεφάλια τους όλοι και γενικά, αφού η υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης οχήματος επιβλήθηκε στην Ενωμένη Ευρώπη (και την Ελλάδα) για κοινωνικούς λόγους και όχι ιδιωτικούς και πωλησιακούς ή άλλων άγνωστων, ίσως ύποπτων, σκοπών.
Τα εφαρμοζόμενα από πολλών ετών στις Η.Π.Α. συστήματα παρακολούθησης με ηλεκτρονικά «διαβολάκια» έχουν και άλλους λόγους και σκοπούς, ενώ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα ρητά απαγορεύονται τα όποια και κάθε είδους «δωράκια-διαβολάκια» με σκοπό την ασφάλιση. Αυτά ορίζει ο νόμος για την Προστασία των Καταναλωτών και του Ανταγωνισμού.
Συμβουλευθείτε επ’ αυτών κάποιον έμπειρο Νομικό ή θυμηθείτε την επίσης αλάνθαστη και διαχρονική αρχαιοελληνική σοφία που λέγει: «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες»!
Αυτό τα λέγει όλα και ο καθένας είναι υπεύθυνος των πράξεων και επιλογών του.
Για την «Ένωση Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος – Ε.Α.Β.Ε.»,
Μελάς Γιαννιώτης
Πρόεδρος Δ.Σ.
