.gif?rand=7096)
Από πολιτικό …«διπολισμό» φαίνεται πως πάσχει η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης του ασφαλιστικού.
Τα συμπτώματά είναι πολλά από τον Ιανουάριο του 2015, οπότε ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛΛ κατέλαβαν την εξουσία μέχρι σήμερα.
- Η κυβέρνηση καθυστέρησε να έλθει σε οποιαδήποτε συμφωνία με τους δανειστές, αλλά έτσι αύξησε τον «λογαριασμό» των μέτρων στο ασφαλιστικό δεδομένου αυξήθηκε – στο μεταξύ – τόσο το έλλειμμα των Ταμείων, όσο του Προϋπολογισμού. Παράλληλα, τα capital controls που επιβλήθηκαν τον Ιούνιο του 2015 ξετίναξαν το μόνο μέτρο της κυβέρνησης το οποίο αύξησε τα έσοδα των Ταμείων, δηλαδή τη «ρύθμιση των 100 δόσεων» μαζί και την ομαλή λειτουργία κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
- Η συμφωνία με τους δανειστές ήλθε τελικά επτά μήνες μετά την άνοδο των ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛΛ στην εξουσία (Αύγουστος 2015), αλλά η θέσπιση του νέου Ασφαλιστικού που προβλεπόταν για τον Οκτώβριο του 2015 ήλθε τον Μάιο του 2016. Στο διάστημα Αυγούστου 2015 -Μαΐου 2016 αποστραγγίστηκαν ξανά τα ρευστά διαθέσιμα του Δημοσίου και των Ταμείων, τα οποία είχαν αρχίσει να αυξάνονται ξανά μετά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου τον Αύγουστο του 2015, ενώ τα ληξιπρόθεσμα χρέη των εργοδοτών και των αυτασφαλισμένων προς τα Ταμεία εκτινάχθηκαν στα 16.6 δισ. ευρώ . Το «κόστος» αυτό της 8μηνης καθυστέρησης της θέσπισης του νέου Ασφαλιστικού (μετά την 7μηνη καθυστέρηση θέσπισης του Μνημονίου) αντισταθμίζει με αρνητικό τρόπο τη βασική «κατάκτηση» της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς για το Ασφαλιστικό, δηλαδή να μην κοπούν μέχρι το 2019 οι ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις. Είναι γι’ αυτό το λόγο που πυκνώνουν τα σύννεφα για παρεμβάσεις στις ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις πριν το 2019.
- Η κυβέρνηση όχι μόνο έχει μεγαλώσει 2 φόρες έως τώρα το «λογαριασμό» των μέτρων του Ασφαλιστικού πριν καν το ψηφίσει (15 μήνες μετά την άνοδο της στην εξουσία), αλλά έχει ξεκινήσει -από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής του – να το μεγαλώνει για 3η φορά. Πως γίνεται αυτό; Με τα «αντισταθμιστικά » μέτρα τα οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση για να απαλύνει προσωρινά την οικονομική οδύνη που προκαλεί στους συνταξιούχους από την κατάργηση του ΕΚΑΣ και τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και τα μερίσματα. Τα μέτρα αυτά μειώνουν σήμερα τη συμβολή της ασφαλιστικής « μεταρρύθμισης » στο πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής και έτσι θα αυξήσουν αύριο τις… κεφαλαιακές απαιτήσεις της δημοσιονομικής προσαρμογής από το ίδιο το ασφαλιστικό.
- Την ίδια στιγμή που με το ένα χέρι η κυβέρνηση επιχειρεί να περιορίσει τη μείωση των δημοσίων δαπανών για τις συντάξεις -την οποία προβλέπει ο ασφαλιστικός νόμος που η ίδια ψήφισε -με το άλλο «τρομοκρατεί» τους εργοδότες και τους αυτασφαλισμένους που χρωστάνε στον ΟΑΕΕ, στο ΕΤΑΑ, τον ΟΓΑ αλλά και το ΙΚΑ με κατασχέσεις στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, εφόσον δεν ρυθμίσουν τις οφειλές τους. Ωστόσο, ο μόνος διακανονισμός που είναι ακόμα «ανοιχτό» είναι εκείνος που προβλέπει η «πάγια ρύθμιση» των 12 δόσεων. Αν και ολοένα και περισσότεροι οφειλέτες των ταμείων εντάσσονται σ΄αυτή τη ρύθμιση, είναι προφανές πως δεν μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο μίας αποφασιστικής αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών. Οι όποιες σκέψεις του Υπ. Εργασίας για μία νέα πιο γενναιόδωρη ρύθμιση οφειλών σκοντάφτουν στην …πάγια άρνηση των δανειστών να εγκρίνουν τέτοιες πρακτικές. Έτσι, προς το παρόν, μένει μόνο …η απειλή των κατασχέσεων για να διαμορφώσει τη συμπεριφορά των εργοδοτών και αυτασφαλισμένων που αδυνατούν στ΄ αλήθεια να καταβάλλουν τις εισφορές τους. Οι επαπειλούμενες, όμως, κατασχέσεις «διώχνουν» όμως τις καταβολές κεφαλαίων στις τράπεζες και μέσω αυτών στα Ταμεία.
