Ακούμε και διαβάζουμε συνεχώς και ειδικά τα τελευταία έτη, σε πόσο δύσκολη θέση είναι η ασφαλιστική αγορά την εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Και ότι υπάρχουν άλλες προτεραιότητες στις οικογένειες και στις επιχειρήσεις από το να ασφαλιστούν!
του Μανώλη Κούτη, Διευθυντή Πωλήσεων Interamerican
Βέβαια είναι πολύ εύκολο να αποδώσουμε την ευθύνη μόνο σε άλλους παράγοντες. Πάρα πολύ εύκολο και ταυτόχρονα πολύ βολικό. Από την άλλη, πριν ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε ότι βρήκαμε την αιτία όλων των δεινών μας στο όνομα μιας κακής οικονομικής συγκυρίας, ας αναρωτηθούμε προσεκτικά για το τι έχουμε κάνει εμείς ως ασφαλιστική αγορά για να μειώσουμε τις επιπτώσεις αυτές. Και τι έχουμε κάνει ως επιχειρήσεις για να αλλάξουμε το κλίμα.
Αν κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, θα δούμε ότι πριν από κάποιες δεκαετίες και μέσα από συνεχείς προσπάθειες και ενέργειες των τότε ασφαλιστικών εταιρειών και επίμονων διαμεσολαβητών, κάνοντας τα πρώτα της βήματα η ασφαλιστική αγορά, έφτασε να αποτελεί περίπου το 2% του ΑΕΠ της χώρας μας!
Έκτοτε και παρά τις θετικές ή αρνητικές διακυμάνσεις της ελληνικής οικονομίας, το ποσοστό της ασφαλίστρων της αγοράς μας ως προς το ΑΕΠ παραμένει το ίδιο! Είτε δηλαδή διανύσαμε εποχές οικονομικής ευμάρειας είτε είμαστε σε δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, η διείσδυση της ασφάλισης στο ΑΕΠ, παραμένει σταθερά γύρω στο 2%, με εξαίρεση το 2010, που έφτασε στο 2,40%(!).
Γιατί δεν καταφέραμε αυτές τις εποχές των «παχιών αγελάδων» να αυξήσουμε τη συμμετοχή μας στο ΑΕΠ; Τότε ακούγαμε ότι όλων οι τσέπες είναι γεμάτες(!) και δεν έχουν ανάγκη από ασφάλιση και ότι μπορούν να λύσουν από μόνοι τους τα τυχόν προβλήματά τους. Σήμερα αντίθετα ακούω ότι ενώ όλοι χρειάζονται περισσότερο από ποτέ ασφάλιση, δεν έχουν τα χρήματα να πληρώσουν την ασφάλισή τους.
Και βέβαια αυτά συμβαίνουν στη δική μας χώρα, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην ενωμένη Ευρώπη, της οποίας αποτελούμε μέλος εδώ και πάρα πολλά χρόνια, βρίσκεται στο 7,48% του ΑΕΠ (2014) και με συνεχείς αυξητικές τάσεις!
Πώς λοιπόν θα υπάρξει ανάπτυξη για την ασφαλιστική αγορά; Τολμάμε έστω και ψιθυριστά να μιλήσουμε για Ανάπτυξη; Πρέπει να περιμένουμε να αλλάξουν πρώτα οι οικονομικές συνθήκες; Να υπάρξει δηλαδή αύξηση του παραγόμενου εισοδήματος για να αναθαρρήσουμε; Ή μήπως πλεον κόντρα στις πεποιθήσεις που υπάρχουν, πρέπει και να τολμήσουμε και να μιλήσουμε για την ανάπτυξη της αγοράς μας, ανεξάρτητα από την εκάστοτε οικονομική συγκυρία;
Όντως υπάρχουν ή και θα υπάρξουν στο μέλλον πολλοί εξωτερικοί παράγοντες που μπορεί να εμποδίζουν μια αγορά ή μια επιχείρηση να αναπτυχθεί. Αλλά αυτούς ΔΕΝ μπορείς να τους επηρεάσεις ή να τους αλλάξεις. Δεν μπορώ να αλλάξω το μείγμα της σημερινής ή και αυριανής οικονομικής πολιτικής. Μπορώ ενδεχομένως να διαμαρτυρηθώ, να αγανακτήσω, αλλά διαχρονικά αυτό δεν αλλάζει.
Τότε με τι πρέπει κυρίως να ασχοληθούμε; Με αυτά που εμείς μπορούμε άμεσα να επηρεάσουμε και να αλλάξουμε. Και να δημιουργήσουμε εμείς τις δικές μας εξελίξεις. Και να μην είμαστε το αποτέλεσμα των όποιων εξελίξεων!
Παρατηρώ γύρω μου, ότι οι ικανοί και επιτυχημένοι άνθρωποι, δεν εστιάζουν σε πράγματα που δεν μπορούν να ελέγξουν. Αφιερώνουν τον χρόνο τους και την ενέργειά τους στα πράγματα που μπορούν να ελέγξουν! Και έτσι είναι πιο αποτελεσματικοί και πάντα πιο παραγωγικοί!
Να ασχοληθούμε δηλαδή αποφασιστικά με αυτά που θα μας δώσουν σήμερα ανάπτυξη και που παράλληλα θα μας προετοιμάσουν ώστε στο επόμενο μείγμα οικονομικής πολιτικής, να έχουμε ήδη δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να επιταχύνουμε το βηματισμό μας.
Και αν καταφέρουμε και εστιάσουμε αποφασιστικά στο ΠΩΣ θα μεγαλώσουμε, τότε θα δούμε έκπληκτοι ότι η σημερινή πραγματικότητα, μας προσφέρει άπειρες δυνατότητες ανάπτυξης.
Τις μεγαλύτερες που είχε ποτέ η ασφαλιστική αγορά. Παλαιότερα η αγορά μας μεγάλωσε, αντιμέτωπη με πλουσιοπάροχες κρατικές δομές υγείας ακόμη και σε μικρές πόλεις. Όταν τότε συνέφερε να είσαι συνταξιούχος παρά εργαζόμενος! Όταν οι παροχές για συντάξεις χηρείας ή ανικανότητας σου επέτρεπαν έστω μια αξιοπρεπή διαβίωση. Σήμερα αντίθετα τίποτα από αυτά δεν υπάρχει και ούτε φαίνεται ότι θα υπάρξει! Και μοναδικό «φως» και στήριγμα για κάθε οικογένεια, εργαζόμενο και επιχειρηματία είναι το ασφαλιστήριο συμβόλαιό του.
Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τους παράγοντες που εμείς μπορούμε άμεσα να επηρεάσουμε και να αλλάξουμε προς το καλύτερο. Με τους συνεργάτες μας, το προσωπικό της επιχείρησης, τους πελάτες μας. Πώς θα προσελκύσουμε ή και θα δημιουργήσουμε τους καλύτερους διαμεσολαβητές στην αγορά μας, οι οποίοι θα έχουν την ικανότητα και την τεχνογνωσία να ασχοληθούν με τα σπουδαία και σημαντικά που προβληματίζουν σήμερα την κοινωνία. Πώς θα μπούμε μέσα στα πανεπιστήμια και θα προσελκύσουμε τους κορυφαίους απόφοιτους πανεπιστημίων που θα στελεχώσουν τις εταιρείες και θα φέρουν φρεσκάδα και νέες ιδέες.
Ας ασχοληθούμε εντατικότερα με την επικοινωνία μας προς τα έξω. Όπως είναι η ημέρα της ιδιωτικής ασφάλισης και πώς μπορούμε να την κάνουμε μια μεγάλη γιορτή κάθε χρόνο που θα αφορά όλους τους Έλληνες. Ας αναδείξουμε την αξιοπιστία της ασφαλιστικής αγοράς μας, που όταν όλες οι τράπεζες άλλαζαν ιδιοκτησίες σε μια ημέρα και έκλειναν τις πόρτες τους στους πελάτες τους, εμείς τους ίδιους πελάτες συνεχίζαμε να αποζημιώνουμε και να στηρίζουμε σε εκείνες τις δύσκολες στιγμές τους. Να αναγνωρίσουμε αυτά που ήδη έχουμε επιτύχει και να επιβραβεύσουμε αυτούς που στάθηκαν στο ύψος τους και προχώρησαν αποφασιστικά μπροστά.
Μια πιο δυνατή και εξωστρεφής ασφαλιστική αγορά, μπορεί τότε να επιβάλλει και τους δικούς της κανόνες και όρους, που σίγουρα θα είναι σε μεγαλύτερο όφελος τόσο για την ίδια, όσο και για την κοινωνία και τους πελάτες της.
«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε καιρούς αναταραχών δεν είναι οι αναταραχές, είναι να δρας με την παλιά λογική» Peter F. Drucker
