Από την πίσω… πόρτα φέρνει το νέο Εργασιακό ξανά το Ασφαλιστικό.
Η μεγάλη έως τώρα καθυστέρηση συμφωνίας κυβέρνησης-θεσμών πάνω στις επικείμενες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις σε συνδυασμό με τις τρέχουσες εξελίξεις στην αγορά εργασίας καθιστούν ολοένα και περισσότερο απαιτητές από τους θεσμούς νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό το οποίο θεσπίστηκε τον Μάιο του 2016.
Το νέο Εργασιακό έπρεπε να είχε θεσπιστεί τον Σεπτέμβριο του 2016. Ωστόσο έχουμε φτάσει μέσα Δεκεμβρίου και ακόμα και δεν έχει συμφωνηθεί ούτε καν Staff Level Aggreement.
Προκειμένου η κυβέρνηση να αποφύγει αυτήν τη στιγμή μία πολιτικά επώδυνη για την ίδια συμφωνία στο Εργασιακό (που θα αποτελούσε ένα δεύτερο μεγάλο χτύπημα για την ίδια μετά το Ασφαλιστικό), πάει το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης ολοένα και πιο πίσω.
Η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της 2ης αξιολόγησης εκτός από την αβεβαιότητα που στοιχίζει στην αγορά, στερεί από την κυβέρνηση σημαντικούς πόρους για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της.
Παράλληλα, οι θεσμοί και προπαντός το ΔΝΤ αρχίζουν και επαναφέρουν ξανά παλιότερες απαιτήσεις του για κατάργηση της προσωπικής διαφοράς που αναμένεται να προκύψει στις μισές περίπου ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις από το 2018 -2019.
Την ίδια στιγμή, η πραγματική εικόνα της αγοράς δεν είναι εκείνη της “ανάκαμψης” που δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Τον Νοέμβριο σημειώθηκε ρεκόρ 5ετίας στις χαμένες θέσεις απασχόλησης, γεγονός που προμηνύει αρνητικές εξελίξεις στα έσοδα του ΙΚΑ, παρά τις σχετικά καλές επιδόσεις του στο μέτωπο των εισφορών το 2016 σε σχέση με το 2015.
Έτσι το επερχόμενο, νέο Εργασιακό, πριν καν θεσπιστεί και επιφέρει ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις μαζί και στις προβολές των μελλοντικών εσόδων των ταμείων από εισφορές, επηρεάζει -και μάλιστα αρνητικά- το ήδη θεσπισμένο Ασφαλιστικό.