To 70% περίπου της παραγωγής των ατομικών ασφαλίσεων ζωής προέρχεται από τους ανθρώπους της διαμεσολάβησης.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΑΕΕ για το πρώτο εξάμηνο του 2017 το 56,6% των συμβολαίων στη ζωή κατεγράφησαν σε ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές αποκλειστικής συνεργασίας και το 12% από διαμεσολαβητές ανεξάρτητους.
Πρόκειται για συμβόλαια ζωής με καλύψεις ζωής ατυχημάτων και ασθενειών καθώς και ζωής συνδεδεμένες με επενδύσεις. Μεγάλα μερίδια παραγωγής οι αποκλειστικοί διαμεσολαβητές έχουν στις καλύψεις ζωής που συνδέονται με επενδύσεις (95,4%) και στις καλύψεις υγείας-ατυχημάτων-ασθενειών (71,8%).
Στον αντίποδα οι τραπεζοασφαλίσεις υπερτερούν κατά πολύ στα συμβόλαια ζωής όπου έχουν το 70,3% της παραγωγής, όταν συνολικά (σε συμβόλαια ζωής/υγείας-ατυχημάτων ασθενειών/ συνδεδεμένες με επενδύσεις) συγκεντρώνουν το 30,2% της παραγωγής.
Στις ομαδικές ασφαλίσεις η εικόνα είναι διαφορετική και η ασφαλιστική παραγωγή μοιράζεται σε περισσότερα κανάλια με κυρίαρχο (30,6%) τις άμεσες πωλήσεις.
Σημαντικό μέρος έχουν και οι ανεξάρτητοι διαμεσολαβητές που συμμετέχουν στην παραγωγή με 25,5%, οι επαγγεματίες αποκλειστικής συνεργασίας με 16,7%, οι τράπεζες με 16,1% και τα direct με 10,9%
Οι τραπεζοασφαλίσεις υπερτερούν κατά πολύ στα συμβόλαια ζωής όπου έχουν το 70,3% της παραγωγής, γιατί απλά δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός… Στηρίζονται στις ασφαλίσεις δανείων και δεν ενημερώνουν σωστά τους πελάτες τους ότι ο νόμος ορίζει πως μπορούν την συγκεκριμένη ασφάλιση να την προσκομίσουν από ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ασφαλιστική συμφέροι εκείνους… Επίσης – από από προσωπική εμπειρία γνωρίζω – πως οι τράπεζες δεν κάνουν καν ανάλυση αναγκών στους πελάτες τους – και πάλι καθ’υπέρβαση του νόμου.