Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα έγγραφο – μια ομιλία συγκεκριμένα – του Διευθύνοντος Συμβούλου της Ευρωπαϊκής Πιστης Χρήστου Γεωργακόπουλου από το πρώτο Συνέδριό της, δυόμιση χρόνια μετά την ίδρυσή της, τον Μάιο του 1980.
Του Νίκου Μωράκη
Και μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από τη συγκεκριμένη ομιλία αλλά με έκπληξη και σεβασμό προς το πρόσωπο του προαναφερθέντος διαπίστωσα ότι στις σκέψεις και στη λογική του δεν έχει αλλάξει τίποτα. 40 χρόνια δυνατός στα πιστεύω του, 40 χρόνια υπερασπιστής της συλλογικής προσπάθειας, 40 χρόνια μαχητής στην πρώτη γραμμή για το κοινό συμφέρον. Για το συμφέρον του ασφαλισμένου, για το συμφέρον του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή, για το συμφέρον όλων των ενδιαφερομένων μερών μέσα σε ένα κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον που μεταβλήθηκε ουκ ο λίγες φορές όλο αυτό το διάστημα.
Διαβάστε ακόμα: Ευρωπαϊκή Πίστη: «Το Όνειρο. Από το χθες, μέχρι το άπειρο»
Που άλλαξε, που μεγάλωσε και μετά ξεφούσκωσε. Που έδωσε ευκαιρίες για επιτυχίες πυροτεχνήματα και μετά τις πήρε πίσω. Απότομα, αδιάφορα και απρόσωπα παρασέρνοντας μαζί του κάθε οικοδόμημα που δεν είχε σωστά θεμέλια. Όχι όμως την Ευρωπαϊκή Πίστη. Την Εταιρεία που, όπως διάβασα και διαπίστωσα μέσα από τη συγκεκριμένη ομιλία του κ. Γεωργακόπουλου, δεν έχει αλλάξει ούτε “κόμμα” στα πιστεύω της. Στις αρχές της και στη συνέπειά της όλα αυτά τα χρόνια. Και μπορεί έξυπνα να εξελίχθηκε και να αναπτύχθηκε πολυεπίπεδα καθιστώντας την στο top 5 της ασφαλιστικής αγοράς, όμως ο πυρήνας παρέμεινε ο ίδιος. Αναλλοίωτος όλα αυτά τα χρόνια. Ο κ. Γεωργακόπουλος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε εκείνη την ομιλία του:
“Η ευρωπαϊκή πίστη είναι αποτέλεσμα της ηθικής, συναισθηματικής και υλικής συσπείρωσης νέων εργαζομένων, ανθρώπων με την απαραίτητη μόρφωση, ανθρώπων που έχουν κοινές προσδοκίες ο ένας από τον άλλο και από τη ζωή τους γενικά και κοινές φιλοδοξίες. […] Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Πίστη σήμερα. Ένας ρωμαλέος οικονομικά και ηθικά οργανισμός, με ανθρώπινο περιβάλλον, με σωστή επικοινωνία, άριστες συνθήκες ασφάλειας για κάθε εργαζόμενο και ευρύτατες προοπτικές αναπτύξεως τους. Ένας οργανισμός που δεν αδικεί κανένα και δεν επιθυμεί να αδικείται από κανένα. […] Από αυτήν τη στιγμή, αγαπητοί φίλοι, η έκφραση Εμείς στην Ευρωπαϊκή Πίστη πρέπει να είναι μήνυμα στο στόμα των 500 σημερινών συνεργατών μας, των αυριανών 1.000 κ.ο.κ. Εμείς στην Ευρωπαϊκή Πίστη ενώσαμε τις τύχες μας. Εμείς στην Ευρωπαϊκή Πίστη σχεδιάσαμε το μέλλον μας. Εμείς στην Ευρωπαϊκή Πίστη είμαστε ασφαλείς, είμαστε άνθρωποι και όχι πλαστικά παιχνίδια. Εμείς στην Ευρωπαϊκή Πίστη…”.
Το “εμείς” πάντα στις σκέψεις και τα λόγια του ανθρώπου που οδήγησε την Εταιρεία στη σημερινή της μορφή. Μια καθαρή περίπτωση Ηγέτη που από το 1980 καλούσε τους συνεργάτες του να:
-
- Συσπειρωθούν οικονομικά και ηθικά μαζί με την Εταιρεία για να αντιμετωπίσουν μαζί κάθε δυσκολία.
- Αυξήσουν τον επαγγελματισμό τους, να οργανωθούν για να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη ευκολία τον οξύ και πολλές φορές αθέμιτο ανταγωνισμό.
- Αυξήσουν τα όρια ανοχής στα λάθη των άλλων και το βαθμό κατανόησης προς την Εταιρεία για περισσότερη ηρεμία και ευτυχία.
- Κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες του συστήματος και του ανταγωνισμού με τις μεγάλες υποσχέσεις που δεν πραγματοποιούνται.
- Σταθούν δίπλα στις οικογένειές τους.
- Κάνουν οικονομίες. Να περιορίσουν όσο γίνεται συνειδητά την ανάγκη για κατανάλωση αντιστεκόμενοι στις παγίδες της καταναλωτικής κοινωνίας.
Αρχές που συντήρησε η Εταιρεία με συνέπεια στην πορεία που χάραξε και χαράζει όλα αυτά τα χρόνια από τους 500 συνεργάτες που είχε το 1980 μέχρι το δίκτυο 4.000 συνεργατών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας που συντηρεί σήμερα.