.gif?rand=8480)
Με απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (υπόθεση C-587/15), έκρινε ότι δεν είναι αρμόδιο για τη συμφωνία μεταξύ Γραφείων Διεθνούς Ασφάλισης οχημάτων και ότι οι απαιτήσεις κατά ανασφάλιστου οδηγού ή και ιδιοκτήτη δεν ρυθμίζονται από τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά από το Εθνικό Δίκαιο κάθε χώρας. Και δηλαδή, ούτε λίγο, ούτε πολύ, «άρχισε το ξήλωμα» του Ευρωπαϊκού «πλεκτού».
Αυτά και άλλα πολλά, εξίσου ανατρεπτικά και συγκλονιστικά, προκύπτουν από τις «Αποφάσεις και Συστάσεις τής 52ης Γενικής Συνέλευσης του Συμβουλίου των Γραφείων» (CoB) του Συστήματος Διεθνούς Ασφάλισης, που συνήλθε στην Μαδρίτη την 7/6/2018 και τα γνωστοποίησε -μερικώς- στα Μέλη του το Ελληνικό Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης (ΓΔΑ) με την από 13/9/2018 εγκύκλιό του.
Καλή αρχή, λοιπόν, και με την…Λευτεριά!!
Γράφει και σχολιάζει ο Μελάς Γιαννιώτης
Σημειώνω και τονίζω ότι τώρα -και επιτέλους- γίνεται και στην Ελλάδα λόγος για Εθνικό Δίκαιο, που πρώτο και μεγαλύτερο είναι μόνον εκείνο το Εθνικό Δίκαιο για την προστασία του Έθνους μας και ιδιαίτερα της Ελλάδας της Μακεδονίας μας!
Αυτό μας το «είπαν» σιωπηρά ακόμη και οι ίδιοι οι Αλβανο-Σλάβοι και λοιποί τους με το από έξω επινοηθέν «Δημοψήφισμά» τους της 30-9-2018, αποφανθέντες κατά τα 2/3 τους, ότι δεν θέλουν το Άνω, της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, που τους τάζουν οι από έξω, αλλά το Κάτω της Μακεδονίας, που είναι το Άνω της Ελλάδας! Την καθαρή αλήθεια είπαν, γνωστή από την εποχή και των Κομιτατζήδων και των Παρτιζάνων και των Ναζί, απ’ όπου πηγάζει και το «εθνικό» τους…«Δίκαιο»!
Στην προσωπική ιστοσελίδα μου (www.mgianniotis.gr) και συγκεκριμένα στα «Μακεδονομαχικά», θα βρείτε Μηνυτήρια Αναφορά μου και συμπληρωματική κατάθεσή μου στην Προανακριτική Έρευνα που διατάχθηκε αρμοδίως, με σχετικές διευκρινήσεις μου επ’ αυτής. Αυτό αρκεί για το καθήκον καθενός χωριστά.
Τώρα δείτε ποια σχέση μπορεί να έχει το Σύστημα Διεθνούς Ασφάλισης με το Άνω, χωρίς το Κάτω, επί της μίας και αυτής Ελλάδας της Μακεδονίας.
Ποιο, λοιπόν, είναι το Σύστημα Διεθνούς Ασφάλισης, πώς λειτουργεί και ποιος το χρηματοδοτεί; Πώς και γιατί τώρα μαθαίνουμε ότι είναι υπεράνω και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (αδιάφορο πως και που) εδώ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, άρα και στα Σκόπια και στην Αλβανία και στην Βουλγαρία, που θα την δούμε στο τέλος και όλως ιδιαίτερα;
Αν στα ερωτήματα αυτά απαντούσα με το πολύ απλό «λόγω συμφερόντων Πλανηταρχών, που συγκρούονται με αυτά των Ευραρχών», ίσως δεν σας έπειθα και κάποιοι εύλογα θα μου ζητούσαν «αποδείξεις των αποδείξεων».
Για τους λόγους αυτούς απαντώ με την «μακρόσυρτη» οργάνωση και τον τρόπο λειτουργίας του Συστήματος αυτού για να δείτε και την «Πυραμίδα».
Αν έχετε αυτοκινούμενα οχήματα, είσθε υποχρεωμένοι να τα ασφαλίζετε σε Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρίες και να πληρώνετε από την τσέπη σας ασφάλιστρα, δηλαδή ρευστό και τυπωμένο χρήμα.
Ένα ποσοστό επί των ασφαλίστρων σας αυτών (χρήμα) το πληρώνει η ασφαλιστική σας Εταιρία, χωρίς εσείς να το γνωρίζετε και χωρίς να μπορείτε να το αρνηθείτε, στο «Εθνικό Γραφείο Διεθνούς Ασφαλίσεως-ΓΔΑ» της Ελλάδος-Αθήνα.
Το ίδιο συμβαίνει και με όλες τις άλλες χώρες-μέλη του Διεθνούς Συστήματος Ασφαλίσεως οχημάτων και το οποίο, όπως θα δείτε παρακάτω, δεν είναι και τόσο «Διεθνές», δηλαδή Παγκόσμιο και με την Αμερική μέσα ως μέλος του, αλλά είναι μόνον της Ευρώπης και κάποιας, επιλεκτικώς, «Περι-Ευρώπης», που θα την περιγράψω.
Από πρωτοεμφανίσεως στην Ευρώπη του Συστήματος αυτού, το έτος 1949, μέχρι και το έτος 2006, καθόλου τυχαία, Πρόεδρός του ήταν μόνον Άγγλος Ασφαλιστής, που λόγω της «καταφερτζίδικης» μονοπωλήσεως τού Αξιώματος αυτού, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ως «Συμ-Πυραμίδας», επειδή παρακάτω θα αποκαλυφθεί και ο ένας, πλέον, υπερατλαντικός…«Πυραμίδας»!
Αυτονόητη βέβαια είναι και η κάπως «ομιχλώδης» μεταφορά τής Έδρας του ιδίου Συστήματος, από την αρχικά και δια του ΟΗΕ, ορισθείσα Γενεύη, κάπου βορείως του Λονδίνου, όπως καλά κατανοητή είναι η επαναφορά της, το έτος 2006, στις Βρυξέλλες όμως τώρα, όπου είναι και το άλλο πόδι των Πλανηταρχών και όπου εμείς γνωρίζουμε ότι είναι η κεφαλή και Έδρα των Ευραρχών, με όσα και ό,τι σημαίνουν αυτά κατά την γνώση και αντίληψη του καθενός.
Για την καλή γνώση και αντίληψη αυτή αντιγράφω από την Ιστοσελίδα του «περίεργου» αυτού Συστήματος-Οργανισμού και από το «Ιστορικό» ιδρύσεώς του. Γράφουν (κατά μετάφραση): «Τέλος του 19ου αιώνα: Άφιξη οχημάτων στην Ευρώπη και εκδήλωση για γιορτή. Δεν έγινε όμως πλήρης εορτασμός, επειδή οι τραυματισμένοι ή κατεστραμμένοι από αυτά τα οχήματα (δηλαδή «πυροβόλα και άρματα»;) δεν είχαν κάποια πρόσβαση στην αποζημίωση»!!
Αν και όποιος κατάλαβε κάτι, παρακαλείται να το γνωστοποιήσει σε όλους μας.
Και (γράφουν): «1918-1940: Σταδιακή εισαγωγή στις Ευρωπαϊκές χώρες της υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων προς τρίτους»! Και παρακάτω, γράφουν:
«Σε τέσσερις βόρειες χώρες (Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία, Σουηδία), εισάγεται ένα σύστημα αμοιβαίας αναγνώρισης της ασφάλισης αστικής ευθύνης προς τρίτους από το οποίο θα εμπνευσθεί αργότερα το σύστημα της πράσινης κάρτας (πράσινο χρώμα του πιστοποιητικού ασφάλισης οχήματος) και θα εκδοθεί η πρώτη Ευρωπαϊκή Οδηγία (της ΕΟΚ) για την ασφάλιση οχημάτων». Και έτσι καταλάβαμε πως «δένουν τα άδετα».
Παρακάτω τα επιβεβαιώνει η ίδια ιστοσελίδα με την καλώς αντιληπτή γραφή της, που αντιγράφω:
«Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Οικονομική Επιτροπή για την Ευρώπη (ΟΕΕ) του ΟΗΕ…».
Εδώ τώρα έχουμε πολλά και διαφορετικά Αποκαλυπτήρια, με πρώτο και ουσιαστικότερο την «Οικονομική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Ευρώπη». Την είδατε ή έστω την ακούσατε ποτέ εδώ στην Ελλάδα της Ευρώπης; Αν όχι, διερωτάσθε για την αιτία, κυρίως επειδή λέγεται Οικονομική και ποια σχέση είχε ή έχει με την Ελλάδα;
Όμως ποιο ήταν ή είναι το πρόβλημά της, εδώ στην Ευρώπη και όχι στην «Περι-Ευρώπη» ή αλλού;
Είναι δυνατόν μία Οικονομική Επιτροπή του ΟΗΕ, δηλαδή όλης της γης, να έχει πρόβλημα, όταν συστάθηκε για να λύνει προβλήματα και αυτή και ο ΟΗΕ;
Προφανώς κάτι ως Σκοπιανό «Δημοψήφισμα» θα ήταν, αφού της γύρισαν έμπρακτα «την πλάτη τους» τουλάχιστον τα 2/3 της τότε Ευρώπης και με πρωτοβουλία των Γάλλων και άλλων «Φράγκων», οι Ευρωπαίοι ίδρυσαν την αρχική Οικονομική Κοινότητά τους!
Μήπως αυτό ήταν το πρόβλημα της «Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Ευρώπη»; Και μήπως θα έλυνε το πρόβλημα αυτό, το υπαγόμενο στην ίδια Επιτροπή και δια της Υπο-Επιτροπής της «Χερσαίων Μεταφορών», Σύστημα της υποχρεωτικής ασφάλισης αστικής ευθύνης οχημάτων, που δεν είχαν άλλες χώρες εκτός Ευρώπης και ιδίως στην από τότε Πλανηταρχεύουσα Αμερική;
Εκ των μέχρι τώρα εξελίξεων συνάγονται τα επόμενα «συγκρουσιακά».
Μετά την ίδρυση της αρχικής Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) και την μετεξέλιξή της δια του Eυρώ, αλλά και την διεύρυνσή της, σε μέρος της Ευρώπης, προέκυψαν «δύο αλληλομαχόμενα κοκόρια στο ίδιο κοτέτσι» (τής Ευρώπης), οπότε περιπλέχθηκαν τα Οικονομικά πράγματα, με ποικίλες και μυστήριες «ρυθμίσεις», δια των 15 αρχικών Εθνικών Γραφείων του Συστήματος Διεθνούς Ασφάλισης και έγγραφων εντολών των ΗΠΑ.
Οι αρχικοί Ιδρυτές του, κατά το έτος 1949, ήταν οι εξής χώρες, κατά την επίσημη Ιστοσελίδα που προανέφερα: Βέλγιο, Τσεχοσλοβακία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ισλανδία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία/Λιχτενστάιν, Ηνωμένο Βασίλειο (με διακριτικά του ως «GB», κατά δική μου υπογράμμιση και διευκρίνιση).
Βλέπετε ότι από το έτος 1949 εμείς οι μακρινοί -μοναδικοί- Βαλκάνιοι «ανήκαμεν εις την Δύσιν» και πέραν αυτής, ναυαγισμένοι στα βαθειά νερά.
Και αφού μπήκαν ως νέα μέλη η Ανατολική Γερμανία (1951), Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία (1953) και –προσοχή εδώ- η Αυστρία και η Γιουγκοσλαβία με τα Σκόπια μέσα της (1954) και ακολούθησε η Πολωνία (1958) και η Ουγγαρία (1960), τότε «ξαναπήραν φωτιά» τα Διεθνομαγειρεία, ίσως και επειδή είχε γίνει δεκτή μεν η Ελλάδα στην ΕΟΚ (1961), αλλά όλως περιέργως δε, «έχασε τον δρόμο» της και μπήκε ολοκληρωτικά, μόλις το 1981, οπότε και «σώθηκε», όπως πολύ καλά τα ζούμε και τα γνωρίζουμε αυτά όλοι μας.
Διευρύνθηκε Συστηματικώς και Διεθνο-ασφαλιστικώς, λοιπόν, η Ευρώπη, δια των 23 αναφερθέντων Εθνικών Γραφείων και έγινε, ανατολικώς «Ευρασία» και νοτίως «Ευραφρική», για να προκύψει τύποις «Διευρωπαϊκή Πυραμίδα», με κεφαλή όμως αυτής κανέναν πλέον επίδοξο «Ευράρχη», ούτε «Ευρασιάρχη» και ούτε «Ευραφρικάρχη» (εκτός Συστήματος είναι και όλη η Αφρική, πλην της Τυνησίας και του Μαρόκου, ίσως αντί των κάποτε…Καρχηδονίων)!
Γίνεται αντιληπτό ότι η συνεχώς τότε διευρυνόμενη, από Κράτη-μέλη (αντί των Εθνικών Γραφείων-μέλη της άλλης πλευράς) Ευρωπαϊκή Ένωση και κάποτε ΕΟΚ, με την Ευρωζώνη, το Ευρώ και τους Ευρωζωνάρχες της, περιζώθηκε και τέθηκε σε «Πολιορκία» από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που δεν ήταν ή δεν είναι μέλη της, όπως η Ρωσία και οι Βαλκανικές, (πλην της Ελλάδος), χώρες, ειδικά τα «νεότευκτα» Σκόπια και το Κόσσοβο, που δια της Γιουγκοσλαβίας ήταν μέλη ενός και ιδίου «Εθνικού Γραφείου» στο Σύστημα Διεθνούς Ασφάλισης, με επιπλέον «ενίσχυση των Πολιορκητών» κατά τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, από παραγειτονικές «φίλιες δυνάμεις», των γιγαντιαίων πολυεθνικών, που αυτές ρυθμίζουν τις κατά περίπτωση «εθνικότητες» και τους επιτετραμμένους «Εθνάρχες» τους, όπως πολύ καλά βλέπουμε και γνωρίζουμε όσοι δεν είμαστε ούτε δοτοί και ούτε επιτετραμμένοι.
Δεν γνωρίζω ποιοι «ήρξαντο χειρών αδίκων», αρχικά. Αν αυτό το έπραξε η άλλη πλευρά τότε οι Ενωσιάρχες ορθά δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια ενώπιον της Υπερατλαντικής και Διεθνούς «πολιορκίας» τους.
Είδαμε ότι βγήκαν στην αντεπίθεση με μαζικές «μαζώξεις» χωρών-μελών και από αρχικά έξι(6) και μετέπειτα δώδεκα(12) μέλη-κράτη, όσα και τα αστέρια της σημαίας τους, έγιναν είκοσι οκτώ (28), «ζωή να έχουν», αν αποφύγουν και τα όποια «EXIT» μεταξύ τους, που ήδη «τρέχουν».
Αν όμως το έπραξε η εδώ πλευρά τότε ορθά όλοι οι άλλοι έκαναν την δική τους πολυμέτωπη αντεπίθεση και ανέβασαν τους «πολιορκητές» των επίδοξων «Ευραρχών» σε σαράντα επτά (47) χώρες, (τύποις είναι 48) από τις οποίες οι 28 είναι μέλη-κράτη της Ε.Ε και δηλαδή «Πολιορκητές» και «Πολιορκούμενοι» ταυτόχρονα, όπου ανήκουμε και εμείς ως –ομοίως- λατινικοί Ιανοί, δηλαδή Διπρόσωποι και «δυσίν (δύο) κυρίοις υπηρετείν», όπως και πράγματι συμβαίνει, αφού το ζούμε και το βλέπουμε καθημερινά.
Όπως και αν έχουν τα πράγματα υπαίτιος και υπόλογος φαίνεται να είναι ο ΟΗΕ, (ουσία το Αφεντικό του) επειδή:
-
- Όρισε Οικονομική του Επιτροπή στην Ευρώπη με αποτέλεσμα οι Ευρωπαίοι να ιδρύσουν Οικονομική τους Κοινότητα.
- Και αφού ίδρυσαν δική τους Οικονομική Κοινότητα στην Ευρώπη, γιατί δεν έγιναν αυτοί «Οικονομική Επιτροπή τού ΟΗΕ για την Ευρώπη», υπαγόμενου στους ίδιους και του Συστήματος Διεθνούς Ασφάλισης; Πώς αιτιολογείται η ανάμειξη του ΟΗΕ στα Οικονομικά τής ΕΟΚ ή Ε.Ε και όχι ας πούμε στα οικονομικά των Η.Π.Α. ή Ρωσίας ή Κίνας κ.λπ.;
Ίσως τα παρακάτω διαφωτίσουν καλύτερα τα παραπάνω και ιδίως εκείνα περί «Πολιορκητών και Πολιορκούμενων», που προανέφερα.
Το έτος 1964 έγινε μέλος του Διεθνούς Συστήματος Ασφαλίσεων (των Ευρωπαίων δηλαδή) η Τουρκία, το έτος 1968 το Ισραήλ, το έτος 1969 η Τυνησία και το Μαρόκο, το έτος 1976 το Ιράν, το έτος 1992 η Αλβανία, μαζί με την Κροατία και Σλοβενία, όπως και την Εσθονία (πολλά μελλούμενα μαθαίνει πάντα ο καλός παρατηρητής αυτών) και προσοχή εδώ: Το έτος 1994 με αποχή του Εθνικού Γραφείου Διεθνούς Ασφάλισης της Ελλάδας, έγιναν και πάλι δεκτά τα Σκόπια, ως δήθεν «εθνικό Γραφείο», όχι τώρα της Γιουγκοσλαβίας, αλλά της πρώην Γιουγκοσλαβίας (FYROM), δηλαδή του τίποτε τώρα «και μέχρι να αποκτήσουν όνομα»!!
Τον Κανέναν και τον Ανώνυμο, δέχθηκαν και αυτών…αναγνώρισαν! Αυτή η πράξη όμως δεν είναι βλακεία ή ηλιθιότητα. Είναι εκ προθέσεως Απάτη και Λωποδυσία Διεθνών Οργανισμών που υποτίθεται ότι έχουν εντιμότητα και εγκυρότητα έναντι των πολιτών, που αν διέπρατταν την ίδια πράξη ανώνυμοι πολίτες θα τους είχαν πίσω από τα σίδερα οι έντιμες Αρχές και Εξουσίες του κόσμου!
Ο χώρος τους ενδιέφερε όλους και απολύτως κανένα Όνομα, που στον αιώνα τον άπαντα δεν μπορεί να υπάρξει λύση, για τον πολύ απλό λόγο ότι η Απάτη δεν «λύνεται» αλλά τιμωρείται και φυλακίζεται ο Απατεώνας.
Βεβαιωθείτε τώρα πως «περιζώθηκε και πολιορκείται» έκτοτε η Κεντροδυτική Ευρώπη: Tο έτος 1996 έγινε μέλος των «πολιορκητών» κάποια «Ανδόρα, κάποια Κύπρος και κάποια Βοσνία-Ερζεγοβίνη», τίνος άραγε Έθνους, έκαστο, όλων αυτών των «Εθνικών» Γραφείων;
To επόμενο έτος 1997 έγιναν μέλη η Μολδαβία και η Ουκρανία, ενώ το 1998 η Λετονία, το 2003 η Λευκορωσία και η Λιθουανία (διμέτωπη και προγραμματισμένη «περίζωση και πολιορκία» δηλαδή), οπότε και το επόμενο έτος 2009 «έπεσε» το Ανατολικό φρούριο Ρωσία, που έγινε και αυτή μέλος των «Πολιορκητών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ άλλα και εντελώς αντίστροφα ακούμε από την δυτική πλευρά.
Εδώ έληξε και η αντεπίθεση των «Πολιορκητών», χωρίς να λήξει η «Πολιορκία».
Απόδειξη και αυτών είναι ότι «αδράνησε» έκτοτε το Διεθνές Σύστημα Ασφαλίσεως Οχημάτων ως προς την μανιώδη «άγρα μελών» Περι-Ευρωπαϊκώς, με δύο μόνον εγγραφές μελών σε μία σχεδόν δεκαετία, που είναι αυτή του Μαυροβουνίου (2012) και «Πολιορκητού» της βομβαρδισμένης «ειρηνικώς» Σερβίας, φίλης της Ρωσίας και τελευταίου του «πολυκοντινού» Αζερμπαϊτζάν, του μεγάλου «μαύρου χρυσού» και κάποτε τμήμα της Ελληνο-Μακεδονικής Αυτοκρατορίας τού Μεγ.Αλεξάνδρου και του συνεχιστή αυτού Σέλευκου, εδώ συμπατριώτη του κοντά στην Πέλλα και τότε Πρωτεύουσα (για να μη ξεχνιόμαστε, όπως πολλοί το επιβάλλουν).
Εύλογα θα διερωτηθείτε: Η (Δυτική) Γερμανία «πότε έγινε μέλος του Συστήματος αυτού», για να απαντήσω με το πολύ απλό: Ποτέ! Ισχύει -λέγουν- το «Εθνικό» Γραφείο του πρώτου μέλους, μετά τους Ιδρυτές και δηλαδή της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας» έτους 1951, οπότε και με αυτό το καταλυτικό πιστεύω ότι έδωσα όλες τις απαντήσεις.
Με όλα τα παραπάνω δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί ή να παρεξηγηθεί η σοβαρότατη κοινωνική και οικονομική προσφορά αυτού καθ’ εαυτού του Συστήματος Διεθνούς Ασφάλισης, μεταξύ συμβεβλημένων και αλληλοεξυπηρετούμενων χωρών και πολιτών, ιδίως παθόντων και δικαιούχων αποζημίωσης, με υποχρέωση και καθήκον όμως των εκλεγμένων Διαχειριστών του να είχαν αρνηθεί και να αρνούνται αποτελεσματικά κάθε άλλη εξωτερική παρέμβαση, εντολή και καθοδήγηση, ως Αυτόνομος και Ανεξάρτητος Οργανισμός. Αυτό σχολιάζω και κατακρίνω στην παρούσα μελέτη μου.
Να δούμε τώρα και τα νεότερα, σοβαρότερα και πολυδιαφωτιστικότερα των Αποφάσεων και Συστάσεων του Συμβουλίου των Γραφείων του ίδιου Συστήματος στην Μαδρίτη, σύμφωνα με την -μερικώς- ενημερωτική Εγκύκλιο του Ελληνικού ΓΔΑ.
Προδιαγραφές μελλοντικών Εξελίξεων
Πρώτη Απόφαση-Σύσταση, που γνωστοποίησε στα μέλη του το Ελληνικό ΓΔΑ, της 52ης Γενικής Συνέλευσης όλων των Εθνικών Γραφείων στην Μαδρίτη και στις 7 Ιουνίου 2018, είναι η υπ’ αρ.2-2, που αφορά, το Εθνικό Γραφείο της Βουλγαρίας.
Εδώ και για την Ευρω-Ενωσιακή πλέον Βουλγαρία αποφασίσθηκαν τα εξής: «Ανανεώνεται για ένα έτος η εξουσιοδότηση προς την Διαχειριστική Επιτροπή του Συστήματος Διεθνούς Ασφάλισης να θέσει υπό επιτήρηση (λέγε με «Τρόικα δηλαδή) το Γραφείο Βουλγαρίας εφόσον η εξέλιξη της Φερεγγυότητας ή και της Ρευστότητάς του το δικαιολογούν» (δικές μου οι υπογραμμίσεις).
Με άλλα λόγια και επί της ίδιας ουσίας μας λέγουν ότι ήδη επί μία διετία τουλάχιστον το Εθνικό Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης της Βουλγαρίας είναι υπό την απειλή και πίεση επιβολής «Τροϊκανών», αν όχι και «Μνημονίων»! Το γεγονός ότι η Βουλγαρία δεν αναγνώριζε χωριστά «έθνος, γλώσσα, ιθαγένεια κ.λπ» στους γειτονικούς «συμπατριώτες» της (που δεν έχουν ακόμη όνομα στον ΟΗΕ) και τώρα φαίνεται πως σιώπησε, εύλογα δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την πρόσφατα προκύψασα «Φερεγγυότητα και Ρευστότητα» τού Εθνικού της Γραφείου Διεθνούς Ασφάλισης, που από το έτος 1971, όταν έγινε και αυτή μέλος του Συστήματος, δεν είχε πρόβλημα! Τώρα και επί «Ευρωζωναρχών» πως και γιατί το «απέκτησε» και μας θυμίζει Προ-Μνημονιακή Ελλάδα. Βλέπετε, μήπως, προδιαγραφές μελλοντικών εξελίξεων;
Δεύτερη και με αριθμό 3-1 Απόφαση-Σύσταση της Γενικής Συνέλευσης είναι η «προσαρμογή και υιοθέτηση» της Απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην υπόθεση C-587/15 που, λόγω ανατρεπτικής σπουδαιότητάς της και σοβαρότατων προδιαγραφών μελλοντικών εξελίξεων, την προέταξα στην αρχή.
Τρίτη και τελευταία αναφερόμενη είναι η υπ’ αριθμ. 3-2 Απόφαση-Σύσταση σχετική με την ώρα ισχύος της ασφάλισης, που καλύπτει ολόκληρο το 24ωρο τής αναγραφόμενης ημερομηνίας στην Ασφάλιση και όχι ορισμένη ενδιάμεση, με επιπλέον διευκρίνιση ότι ισχύει η τοπική ώρα της επισκεπτόμενης χώρας (π.χ. Ισλανδίας ή Αζερμπαϊτζάν και ειδικά Ρωσίας, όπου η «τοπική ώρα» μπορεί να είναι το χθες ή το αύριο και άρα «τρέχα-γύρευε» το δίκαιό σου και εσύ Ασφαλιστή και εσύ Ασφαλισμένε). Δεν μας είπαν όμως αν οι αποφάσεις με αριθμό 3-2 είναι του Ευρωπαϊκού ή άλλου και ποιου Δικαίου.
Αυτά είναι ουσιαστικά στοιχεία, που υποχρεωτικά οφείλουν να τα γνωρίζουν όχι μόνον οι Ασφαλιστές και οι Ασφαλιζόμενοι, αλλά και οι Κυβερνώντες, Διοικούντες και Νομοθετούντες.
Άφησα τελευταίο και ως κερασάκι στην όλη «τούρτα» των Αποκαλύψεων, που είναι Διεθνής Είδηση-βόμβα και αρκούντως διασφαλιστική των Εθνικών μας Δικαίων:
Ο Μόσχοβος Βλαδίμηρος, μίλησε και είπε: «Άκυρο το δημοψήφισμα» και «σας περιμένω στον ΟΗΕ»! Επομένως ο αγώνας συνεχίζεται και «γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος».
Προφανώς καλό θα είναι να αναζητείται από τώρα νέος οξύνους Διαμεσολαβητής για τα επόμενα 50 χρόνια και βλέπουμε!
Αυτό προκύπτει από την επίκληση-μαχαιριά (της Ρωσίας κατά δυτικών μαγειρευτών) της παραγράφου 3 του Ψηφίσματος 845 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τα αποτελέσματα συνομιλιών μεταξύ Σκοπίων και Αθήνας, που θα κριθούν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου η Ρωσία έχει δικαίωμα βέτο και δηλαδή «φτου και από την αρχή».
Ξεδόντιασε τους πάντες ο Βλαδίμηρος και τους έπνιξε πρόωρα στην Λίμνη των Πρεσπών!
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποιο Σύστημα Διεθνούς Ασφάλισης καλύπτει αυτό το…δυστύχημα;
