Μα ποιοι είναι, επιτέλους, αυτοί οι ανασφάλιστοι οδηγοί που τους… φοβούνται όλοι. Που δεν τολμά να τους πλησιάσει κανείς, ούτε οι ασφαλιστές, ούτε οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ, ούτε τα όργανα της Αστυνομίας.
του Πλάτωνα Τσούλου
Που επιμένουν να κυκλοφορούν χωρίς σήμα ασφάλισης, εις βάρος όλων μας, εις βάρος του δημοσίου. Είναι να διερωτάται κανείς, γιατί δεν δίδεται λύση. Γιατί όλες οι προσπάθειες εντοπισμού τους αποδείχθηκαν αδιέξοδες. Γιατί για περισσότερο από μια δεκαετία, πολιτεία και αγορά οδηγούνται μονίμως σε αδιέξοδο.
Τα πρώτα χρόνια οι έχοντες το βάρος υλοποίησης του σχετικού project έριχναν την ευθύνη στις πολλές και δαιδαλώδεις βάσεις δεδομένων των εμπλεκομένων φορέων που, όπως διατείνονταν, ήταν αδύνατο να συντονιστούν. Με την πάροδο του χρόνου το πρόβλημα αντιμετωπίσθηκε, όμως οι αρμόδιοι ξανακόλλησαν, αυτήν τη φορά στα λάθη και τις διπλοεγγραφές που διαπίστωσαν στα ψηφιακά αρχεία με τα κυκλοφορούντα οχήματα στη χώρα. Λύσεις βρέθηκαν και πάλι, όμως οι αναποδιές δεν είχαν τέλος. Επόμενο εμπόδιο η κοινοποίηση των προστίμων. Ποιος θα τα απέστελλε, πώς και πότε, θα εισπράττονταν; Τα θέματα που τέθηκαν δεν ήταν λίγα, ωστόσο τη διέξοδο έδωσε η τεχνολογία.
Η… αλληλογραφία – επικοινωνία αποφασίσθηκε να γίνεται μέσω της ΑΑΔΕ, με το γνώριμο για τους φορολογούμενους τρόπο. Προώθηση ειδοποίησης για την πληρωμή προστίμου στα e-mails των ανασφάλιστων κατόχων ΙΧ οχημάτων. Όμως και πάλι τέθηκαν νέα ερωτήματα: Ποιος και πότε θα πατούσε το… κουμπί της αποστολής; Ποιος θα αναλάμβανε την πολιτική ευθύνη; Νέα εμπλοκή και… σοβαρή μάλιστα…