Αναδημοσιεύουμε σχόλιο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του κ. Γ. Ρούντου με αφορμή το άρθρο “Αυξάνονται οι δαπάνες των επιχειρήσεων σε δράσεις ΕΚΕ” του CSR Index”:
Εκτιμώ ότι οι σχέσεις επιχειρήσεων και μη κερδοσκοπικών οργανισμών δεν αντέχουν σε στρατηγική εμβάθυνση στον βαθμό που δεν εφαρμόζεται ένα σοβαρό Εποπτικό Πλαίσιο για τη λειτουργία, δημιουργία και απόδοση αξίας από τους ΜΚΟ.
Του Γ. Ρούντου, Διευθυντή Εταιρικών Υποθέσεων, Επικοινωνίας και Υπευθυνότητας Ομίλου INTERAMERICAN
Υπάρχει, όμως, και από τις δύο πλευρές στρέβλωση της Ευθύνης στην πράξη πάνω στο τρίπτυχο Κοινωνία-Οικονομία-Περιβάλλον. Στις επιχειρηματικές πρακτικές, από την άλλη πλευρά, η τακτική παρεμβατικότητα του ολοκληρωτικού marketing χάριν της κατανάλωσης, με εξόφθαλμη εργαλειοποίηση της ΕΚΕ, έχει μεταλλάξει την κεντρική ιδέα.
Για τις επιχειρήσεις, ωστόσο, τα πράγματα σταδιακά μπαίνουν σε μια σειρά με βήματα στη διακυβέρνηση, την ανάλυση ουσιαστικών θεμάτων, τη μέτρηση και τη λογοδοσία, σε βάση κατευθύνσεων και αρχών, προτύπων και οδηγιών, κριτηρίων (όπως τα ESG) αλλά και υποχρεωτικότητας μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις (κλιματικός νόμος, αντιμετώπιση διαφθοράς κ.ά. παραδείγματα), όσον αφορά στην Υπεύθυνη Επιχειρηματικότητα σε συνάρτηση με τη Βιώσιμη Συνέχεια και Ανάπτυξη.
Αντιστοίχως, φαίνεται πως για τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς τα βήματα δεν είναι ανάλογα. Έτσι, σε ένα σημαντικό ποσοστό προς το παρόν, αυτή η πραγματικότητα παράγει απλώς μια εναλλακτική δυνατότητα δημιουργίας εντυπώσεων από τις σχέσεις επιχειρήσεων – ΜΚΟ, χωρίς ουσιαστική επίδραση πέρα από το πρώτο επίπεδο μόχλευσης (δημοσιότητα, προβολή). “Too little, too late”. Προφανώς, ο δρόμος είναι μακρύς.