.gif?rand=6595)
Στην ισορροπία που πρέπει να υφίσταται σε ένα μοντέλο υγείας, ώστε να μην υπάρχει υπέρμετρη επιβάρυνση του δημοσίου συστήματος και δημιουργία ασθενών δύο ταχυτήτων αναφέρεται σε συνέντευξή του o Laurent Thuillier, Πρόεδρος Ελληνο-Γαλλικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Deputy General Manager στην Groupama.
Όπως εξηγεί «ένα δίκαια δομημένο σύστημα υγείας απαιτεί μία κλιμακωτή προσέγγιση αφενός του δημοσίου τομέα, με όλες τις εγγυώμενες προς τους πολίτες υπηρεσίες, αφετέρου της συνεισφοράς του εργοδότη προς όφελος του εργαζόμενου, με το υπολειπόμενο μέρος να καλύπτεται από ιδιωτική πρωτοβουλία».
Αγαπητέ κ. Thuillier, πείτε μας για τα συμπεράσματα από το Ελληνογαλλικό Φόρουμ για την Υγεία που διοργάνωσε το επιμελητήριο σας.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε από το Ελληνο-Γαλλικό Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο σε συνεργασία με φαρμακευτικές & ασφαλιστικές εταιρείες όπως επίσης και με έναν από τους μεγαλύτερους παρόχους πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην Ελλάδα, με σκοπό να παρουσιαστούν παραδείγματα πρωτοβουλιών οι οποίες θα υποστηρίξουν τα σχέδια της Ελληνικής Κυβέρνησης για την οργάνωση ενός εθνικού σχεδίου για ένα βιώσιμο σύστημα υγείας, βελτιώνοντας παράλληλα την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών & καλύψεων προς το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών. Οι συγκεκριμένες εταιρείες, έχουν την πρόθεση να συνεργαστούν μακροχρόνια με την Κυβέρνηση με σκοπό να αναπτύξουν καινοτόμες – δοκιμασμένες στο εξωτερικό λύσεις – όπως σωστές φαρμακευτικές αγωγές, νοσηλεία κατοίκων & διαχείριση δεδομένων υγείας ασθενών. Για παράδειγμα στην περίπτωση της κατοίκων νοσηλείας, το μέσο κόστος ανά ημέρα είναι δέκα φορές πιο φτηνό από την ημερήσια νοσηλεία δίνοντας παράλληλα στον ασθενή την επιλογή να αναρρώσει σε οικείο περιβάλλον, ταχύτερα, μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Στην περίπτωση βελτίωσης των φαρμακευτικών αγωγών, μπορεί να αποφευχθεί η πολλαπλή συνταγογράφηση, κάτι που μπορεί να μειώσει το συνολικό κόστος ανάρρωσης μέχρι και 20%, όπως επίσης τις πιθανότητες δημιουργίας ανεπιθύμητων παρενεργειών όπως και την μείωση της περιόδου ανάρρωσης. Πρακτική που όχι μόνο μπορεί να λειτουργήσει θετικά στον προϋπολογισμό της κλινικής/ νοσοκομείου, αλλά και στη σχέση γιατρού – ασθενή καθώς θα έχει αποκατασταθεί η υγεία του με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Σε ότι αφορά τη συλλογή & διαχείριση ιατρικών δεδομένων, μπορεί να υποστηριχθεί ο εντοπισμός, η ανάλυση και καταπολέμηση χρόνιων παθήσεων εξυπηρετώντας & διευκολύνοντας την έρευνα που γίνεται για σπάνιες παθήσεις. Αρκεί, η διαχείριση αυτών των δεδομένων να γίνεται κάτω από αυστηρή εποπτεία & εμπιστευτικότητα.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τους ειδικούς στον κλάδο, όπως επίσης εκπροσώπους από την πολιτεία οι οποίοι τοποθετήθηκαν σχετικά με το θέμα εντοπίζοντας πολλά σημεία συνεργειών. Συνέργειες για τις οποίες υπάρχει η βούληση σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, να χαραχτεί ο δρόμος για την υλοποίηση αυτών των πρωτοβουλιών αρχικά με απτά επιχειρήματα και στη συνέχεια με την ελεγχόμενη υλοποίηση τους σε τοπικό επίπεδο και μικρές κοινωνίες. Βήματα τα οποία είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνουν στο κοντινό μέλλον.
Ο Υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, ανέφερε στο συνέδριο σας ότι είναι πρόθυμος να εφαρμόσει αλλαγές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, εμπνευσμένες από το Γαλλικό Σύστημα Υγείας. Εσείς, ως επιμελητήριο, πως μπορείτε να ενισχύσετε αυτή την προθυμία;
Οι Ελληνο-Γαλλικές σχέσεις, από τότε που υπογράφηκε η αμυντική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών, ίσως βρίσκονται στο καλύτερο στάδιο τους. Μια συμφωνία για αμοιβαία οικονομική ανάπτυξη μεταξύ τους η οποία μπορεί να ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο και σε άλλους τομείς όπως ο κλάδος της υγείας. Ο Υπουργός με το επιτελείο του, και θα ήθελα να το τονίσω αυτό, ανταποκρίθηκε από τη πρώτη στιγμή στην πρωτοβουλία μας όταν και επικοινωνήσαμε μαζί του στα μέσα του 2021. Το Επιμελητήριό μας, έχει τη φιλοδοξία ν’αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο, στην αμοιβαία οικονομική ανάπτυξη των δύο χωρών, σε συνεργασία με τους υπόλοιπους θεσμικούς φορείς, την Γαλλική Πρεσβεία στην Ελλάδα και την Οικονομική Υπηρεσία. Να διευκολύνουμε και να ενισχύσουμε την επικοινωνία και τις σχέσεις των δύο κοινωνιών και πιο συγκεκριμένα να επαναφέρουμε την Ελλάδα στα επενδυτικά σχέδια των γαλλικών επιχειρήσεων. Στάση που υπάρχει ήδη σε θεσμικό επίπεδο καθώς Ελλάδα & Γαλλία, μέσω χρηματοδότησης & πρωτοβουλιών από την Ευρωπαϊκή Ένωση ανταλλάσσουν τεχνογνωσία και γνώσεις. Εμείς από την πλευρά μας, θα επαναλάβουμε σίγουρα το συγκεκριμένο συνέδριο έτσι ώστε να υπάρχει ένα σημείο αναφοράς για τις Ελληνο -Γαλλικές σχέσεις στο θέμα της υγείας.
Πώς μπορεί να καταστεί βιώσιμο το σύστημα υγείας;
Κάθε Εθνικό Σύστημα Υγείας στοχεύει στο να προστατεύει, βελτιώνει & να διατηρεί την υγεία των πολιτών του. Η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, το επίπεδο των κλινικών αποτελεσμάτων και η πρόσβαση όλων των κοινωνικών στρωμάτων εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την επάρκεια των υφιστάμενων υποδομών & προσωπικού του όπως επίσης και από το επίπεδο της χρηματοδότησης τους. Χρηματοδότηση που πηγάζει από τον κρατικό προϋπολογισμό – δηλαδή από τους φόρους των πολιτών και τις εισφορές των εργαζομένων – αλλά και από ιδιωτικά κεφάλαια κυρίως Ασφαλιστικών Εταιρειών & ασθενών που πληρώνουν από τη τσέπη τους τη νοσηλεία τους. Ένα πολύ ευαίσθητο θέμα καθώς επηρεάζει την καθημερινότητα των πολιτών και εμπίπτει σε ηθικά ζητήματα κρατικών παροχών. Μια δύσκολη εξίσωση καθώς από τη μια πρέπει να παρέχονται οι καλύτερες δυνατές υπηρεσίες διατηρώντας παράλληλα ικανοποιημένα – σε οικονομικό επίπεδο – όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Το σύστημα υγείας αποτελεί περιουσιακό στοιχείο της κάθε χώρας που πρέπει να προστατεύεται και να εξελίσσεται χωρίς να επηρεάζεται και να αποσταθεροποιείται από παράγοντες όπως η γήρανση του πληθυσμού και από τάσεις όπως η ανάγκη για περαιτέρω καλύψεις. Επομένως, το μοντέλο χρηματοδότησης που θα υιοθετηθεί σε κάθε σύστημα υγείας, αλλά και η συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα εξαρτώνται από τις αξίες, τις πεποιθήσεις και το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον που επικρατεί σε κάθε χώρα όπως επίσης και με την οικονομία της, το επίπεδο της επιστημονικής έρευνας και τις πρακτικές περίθαλψης.
Ένα βιώσιμο σύστημα υγείας, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας συμβιβαστικής λύσης ηθικά αποδεκτών πρακτικών, ενός μοντέλου δίκαιης κατανομής του κόστους και της διάθεσης που υπάρχει για ανάληψη ρίσκου. Μια προσέγγιση που αν συλλογικά συμφωνήσουμε στο μοντέλο λειτουργείας και σε ένα αποδεκτό επίπεδο κόστους, τότε μπορεί να οδηγήσει σε ένα βιώσιμο σύστημα το οποίο φυσικά θα πρέπει να χρηματοδοτείται συνεχώς και να διατηρείται όσο πιο παραγωγικό γίνεται.
Σχετικά με την ψηφιοποίηση των παροχών υγείας; Τι μπορεί να γίνει για να αναβαθμιστεί ο δημόσιο τομέας;
Προηγουμένως αναφέρθηκα στη σημασία διαχείρισης των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των ασθενών για μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην εξυπηρέτηση των αναγκών τους. Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα, παρατηρούμε την τάση υιοθέτησης ριζικών αλλαγών και την ενσωμάτωσή τους στην βελτιστοποίηση λύσεων προς των πολίτη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η ψηφιοποίηση του φορολογικού συστήματος στη χώρα όπως επίσης η διαχείριση της πανδημίας και η διαχείριση του εμβολιασμού των πολιτών, αλλαγές οι οποίες έγιναν σε χρόνο ρεκόρ κυρίως λόγω της προθυμότητα που υπήρχε από την κυβέρνηση και του συντονισμού από ειδικούς.
Συνολικά, το σύστημα διαχείρισης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στον κλάδο της υγείας, μπορεί να ακολουθήσει την ίδια πρακτική using IRR sourcing αντλώντας κεφάλαια μέσα από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης Ελλάδα 2.0. Η συλλογή δεδομένων και η κοινή χρήση τους έχει μεγάλη αξία ειδικά σε επίπεδο έρευνας και περίθαλψης ασθενών. Πρακτικές που ήδη υπάρχουν σε εθνικό & ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως για παράδειγμα στην Γαλλία όπου η στρατηγική της παρουσιάστηκε στο συνέδριό μας, στο πως οργανώνει τη διαχείριση αυτών των πληροφοριών σε παγκόσμιο επίπεδο εστιάζοντας στην λειτουργικότητα του συστήματός τους. Μια συνδεδεμένη λειτουργικότητα και επικοινωνία μεταξύ των παρόχων στο σύστημα υγείας, νοσοκομείων, φαρμακευτικών εταιρειών, εργαστηρίων και γιατρών που εξυπηρετεί τις ανάγκες τους είτε βρίσκονται στο δημόσιο τομέα, είτε στον ιδιωτικό.
Ιδιωτική Ασφάλιση & υγειονομική περίθαλψη. Ποια κατά τη γνώμη σας θα είναι τα οφέλη στη συνεργασία Δημόσιου & Ιδιωτικού τομέα;
Το κόστος συντήρησης ενός συστήματος υγείας θα πρέπει να κατανέμεται σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, το κράτος, τον κλάδο συνολικά, τους παρόχους υπηρεσιών, τις Ασφαλιστικές Εταιρείες και τους πολίτες. Αυτό που πρέπει να διατηρηθεί είναι ισορροπία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων μερών στο σημείο όπου κάθε συμβαλλόμενος νιώθει ικανοποιημένος, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και η ηθική αποστολή του συστήματος να εξυπηρετεί όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες στην καλύτερη δυνατή ποιότητα και για όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Η πρόβλεψη κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών είναι επίσης άλλο ένα βασικό στοιχείο για την δημιουργία ενός βιώσιμου συστήματος υγείας μέσα από την ασφαλιστική αγορά, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν να προετοιμαστούν ανάλογα έτσι ώστε να μην βρίσκονται στο «σκοτάδι» καταλήγοντας να ακολουθούν τα γεγονότα αντί να προηγούνται αυτών. Η χρυσή τομή βρίσκεται όταν το κάθε κράτος μπορεί να ορίσει μια καλή ισορροπία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων μερών έτσι ώστε να μοιράζονται τα έξοδα ενώ παράλληλα προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες τους. Όταν αυτή η ισορροπία δεν επιτυγχάνεται, και τα κράτη αναλαμβάνουν πιο πολλές υποχρεώσεις από όσες μπορούν να εξυπηρετήσουν, η ποιότητα μειώνεται και τα κόστη συντήρησης του συστήματος λειτουργούν ως βαρίδια στον κρατικό προϋπολογισμό. Αντιθέτως, ένας διευρυμένος ιδιωτικός τομέας, δημιουργεί, τελικά, ένα σύστημα 2 ταχυτήτων, όπου μόνο οι πλουσιότεροι αποκτούν πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες. Ένα δίκαια δομημένο σύστημα υγείας απαιτεί μία κλιμακωτή προσέγγιση αφενός του δημοσίου τομέα, με όλες τις εγγυώμενες προς τους πολίτες υπηρεσίες, αφετέρου της συνεισφοράς του εργοδότη προς όφελος του εργαζόμενου, με το υπολειπόμενο μέρος να καλύπτεται από ιδιωτική πρωτοβουλία.
Επιπροσθέτως, οι Ασφαλιστικές εταιρείες έχουν καλύτερο αντίκτυπο στον έλεγχο κόστους και στην εφαρμογή προληπτικών πρακτικών. Το κλειδί της επιτυχίας, εγγυάται στην ανάπτυξη των σωστών φορολογικών κινήτρων και του κατάλληλου κανονιστικού πλαισίου, προκειμένου να ξεκινήσει ο διάλογος μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
