.gif?rand=2872)
Η κάλυψη της αστικής ευθύνης εργοδότη απευθύνεται σε ανθρώπους που φέρουν την ιδιότητα του εργοδότη και αφορούν σωματικές βλάβες ή ατύχημα μελών του προσωπικού τα οποία απασχολεί συμβαλλόμενος και έχει ασφαλίσει στον αρμόδιο φορέα.
Η κάλυψη παρέχεται σαν επέκταση της βασικής Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης που έχει συνάψει ο ασφαλισμένος με με τον Ασφαλιστή του και μάλιστα παρέχεται κατά παρέκκλιση σχετικής Εξαίρεσης που συνήθως προβλέπεται στους Γενικούς Όρους της Ασφάλισης Αστικής Ευθύνης.
Τι καλύπτει
Η κάλυψη που παρέχεται με την Ασφαλιστική Σύμβαση περιλαμβάνει την Αστική Ευθύνη του Ασφαλισμένου, υπό την ιδιότητά του ως εργοδότη, και, κατά κανόνα, μόνο για τις υποχρεώσεις αυτού που προβλέπονται από τα άρθρα 657, 658 και 932 του ισχύοντος Αστικού Κώδικα, έναντι του έμμισθου εργατοτεχνικού και λοιπού προσωπικού του, το οποίο απασχολείται στο έργο ή στην επιχείρηση που περιγράφεται στο Ασφαλιστήριο και ασφαλίζεται σε φορέα κύριας κοινωνικής ασφάλισης (όπως στο Ι.Κ.Α. ή σε άλλο φορέα), σε περίπτωση σωματικών βλαβών / θανάτου που θα προκληθούν αποκλειστικά και μόνο από ατύχημα κατά την εκτέλεση της εργασίας ή με αφορμή αυτήν και όχι από κάποια άλλη αιτία και που θα οφείλεται σε αμέλεια του Ασφαλισμένου ή των παρ’ αυτού προστηθέντων προσώπων.
Τι πρέπει να προσέξετε
1. Σημειώνεται ότι η εν λόγω κάλυψη μπορεί να διευρυνθεί έτσι ώστε στην έννοια του εργαζόμενου να συμπεριληφθεί και κάθε πρόσωπο που συνδέεται με τον Ασφαλισμένο είτε με σύμβαση μίσθωσης έργου είτε με σύμβαση παροχής υπηρεσιών, με τον όρο ότι στις περιπτώσεις αυτές θα συντρέχουν παράλληλα οι εκ του νόμου προϋποθέσεις που θα επιτρέπουν τη θεμελίωση ευθύνης του Ασφαλισμένου ως Εργοδότη έναντι των προσώπων αυτών.
2. Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και νομολογία, σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος εργαζόμενου που υπάγεται στην ασφάλιση του ΙΚΑ, ο εργοδότης απαλλάσσεται από κάθε υποχρέωση αποζημίωσης για περιουσιακής φύσεως ζημία του εργαζομένου (όπως είναι π.χ. η απορρέουσα από τα άρθρα 657 και 658 Αστικού Κώδικα αποζημίωση). Αντίθετα, ο εργαζόμενος ή οι συγγενείς του διατηρούν σε κάθε περίπτωση την αξίωσή τους κατά του εργοδότη για εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης που υπέστησαν, σύμφωνα με το άρθρο 932 Αστικού Κώδικα (Αποφάσεις 182/2015 ΑΠ, 19/2014 ΑΠ, 1983/2013 ΑΠ, 18/2008 Ολομ. ΑΠ).
Ειδικότερα, με τον Ειδικό Όρο Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης καλύπτονται κατά κανόνα :
η υποχρέωση του Ασφαλισμένου για καταβολή στον παθόντα της διαφοράς μεταξύ του ημερομίσθιου που παρέχεται από φορέα κύριας κοινωνικής ασφάλισης και εκείνου που πραγματικά καταβάλλεται από τον Ασφαλισμένο σύμφωνα με τις θεωρημένες μισθολογικές καταστάσεις του, για όσες ημέρες θα απέχει ο παθών από την εργασία του.
Η εν λόγω κάλυψη τελεί, κατά κανόνα, υπό τον όρο της χρονικής αφαιρετέας απαλλαγής των πρώτων εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία του ατυχήματος, και η σύμφωνα με τα παραπάνω, σε περίπτωση ατυχήματος, υποχρέωση του Ασφαλισμένου για καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 932 του Α.Κ..
Επισημάνσεις
1. Παρ’ όλον ότι, όπως προαναφέρεται, στην περίπτωση ασφαλισμένου του Ι.Κ.Α., ο εργοδότης απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης όπως αυτή προκύπτει από τα άρθρα 657 ΑΚ και 658 ΑΚ, η καταβολή στην πράξη της διαφοράς ημερομισθίου δικαιολογεί την ανάγκη ασφαλιστικής κάλυψης της εργοδοτικής αυτής παροχής.
2. Σύμφωνα με το άρθρο 657 ΑΚ ο εργαζόμενος διατηρεί την αξίωσή του για μισθό, εάν, ύστερα από δεκαήμερη τουλάχιστον παροχή εργασίας, εμποδίζεται να εργαστεί από σπουδαίο λόγο που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητά του. 3. Σύμφωνα με το άρθρο 658 ΑΚ, το χρονικό διάστημα κατά το οποίο διατηρείται η εκ του νόμου αξίωση του εργαζόμενου για το μισθό του σε περίπτωση εμποδίου, δεν μπορεί να υπερβεί τον ένα μήνα, αν το εμπόδιο εμφανίστηκε ένα τουλάχιστον έτος μετά την έναρξη της σύμβασης, και το μισό μήνα σε κάθε άλλη περίπτωση.
Προϋποθέσεις Κάλυψης / Ειδικές Συμφωνίες
Η κάλυψη αυτή ισχύει, κατά κανόνα, με τις ακόλουθες πρόσθετες προϋποθέσεις, όρους και συμφωνίες :
- Το εργατοτεχνικό και υπόλοιπο προσωπικό να συνδέεται με τον Ασφαλισμένο με νόμιμη σύμβαση παροχής εξαρτημένης εργασίας και να είναι ασφαλισμένο στο Ι.Κ.Α. ή σε άλλον δημόσιο φορέα κύριας κοινωνικής ασφάλισης. Η απασχόληση δε του προσωπικού αυτού στο έργο ή στην επιχείρηση που περιγράφεται στο Ασφαλιστήριο να αποδεικνύεται από τις επίσημες μισθοδοτικές καταστάσεις του Ασφαλισμένου.
- Η κάλυψη ισχύει για τις ειδικότητες των εργαζομένων και την εκτέλεση εργασιών εντός των γεωγραφικών ορίων, όπως αυτά ορίζονται στο Ασφαλιστήριο και υπό την προϋπόθεση ότι κατά την εκτέλεση των εργασιών αυτών τηρούνται πλήρως και ανελλιπώς όλα τα μέτρα ασφαλείας που προβλέπονται και επιβάλλονται από την ισχύουσα νομοθεσία και συνηθίζονται σε αυτού του είδους τις εργασίες. Ο Ασφαλισμένος οφείλει, επίσης, να τηρεί όλες τις από το νόμο προβλεπόμενες υποχρεώσεις σε περίπτωση ατυχήματος, ιδίως τις υποχρεώσεις περί αναγγελίας στις αρμόδιες αρχές.
- Υποχρέωση του Ασφαλιστή για καταβολή αποζημίωσης θα υφίσταται μόνον εφόσον αποδοθεί ευθύνη στον Ασφαλισμένο με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, η οποία θα τον υποχρεώνει σε καταβολή αποζημίωσης στον παθόντα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην εν λόγω κάλυψη. Ο Ασφαλιστής εντούτοις, διατηρεί το δικαίωμα να προβαίνει, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, σε καταβολή αποζημίωσης και εξόφληση απαίτησης με εξώδικο συμβιβασμό πριν από οποιαδήποτε δικαστική ενέργεια ή απόφαση.
Ειδικές Εξαιρέσεις
Για την κάλυψη της Εργοδοτικής Αστικής Ευθύνης ισχύουν, κατά κανόνα, πέραν των εξαιρέσεων που προβλέπονται στους Γενικούς Όρους της Ασφαλιστικής Σύμβασης, και οι ακόλουθες Ειδικές Εξαιρέσεις, βάσει των οποίων δεν καλύπτονται απαιτήσεις τρίτων έναντι του Ασφαλισμένου που συνίστανται σε ή οφείλονται άμεσα ή έμμεσα σε ή προέρχονται άμεσα ή έμμεσα από:
- επαγγελματικές ή άλλου είδους ασθένειες και ατυχήματα που οφείλονται σε ασθένειες
- ατυχήματα που οφείλονται σε πλημμελή ή μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας από τον ίδιο τον παθόντα ή σε πρόθεση ή δόλο του ιδίου του παθόντα,
- ατυχήματα που προκαλούνται ως συνέπεια ή κατά τη διάρκεια μέθης ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών από τον ίδιο τον παθόντα.
Πηγή: ΕΑΕΕ, Ερμηνευτικό λεξικό Αστικής Ευθύνης
