Ο κύκλος πωλήσεων για τα επενδυτικά προγράμματα εγγυημένου κεφαλαίου, πολύ δε περισσότερο εγγυημένης απόδοσης, φαίνεται πως έκλεισε για τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Το Πλάτωνα Τσούλου
Όπως καταμαρτυρούν παράγοντες της αγοράς, πλέον οι εταιρείες έχοντας αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τη στρατηγική τους, προωθούν την αγορά επενδυτικά προϊόντα για τα οποία το ρίσκο της επένδυσης το αναλαμβάνουν αποκλειστικά οι επενδυτές – ασφαλισμένοι, δηλαδή προϊόντα των οποίων η αξία εξαγοράς τους βασίζεται στην εξέλιξη των τίτλων όπου τοποθετούνται τα σχετικά κεφάλαια, και δεν εξαρτάται από εγγυήσεις κεφαλαίου ή απόδοσης.
Εξαίρεση αποτελούν κάποια ελάχιστα πλέον προγράμματα που διατίθενται στην αγορά και τα οποία προσφέρουν αποδόσεις εξαιρετικά περιορισμένες, από 0,5% έως 1,5%, όταν κατά το πρόσφατο παρελθόν οι εγγυημένες αποδόσεις -υπό προϋποθέσεις- έφταναν ή και ξεπερνούσαν οριακά το 3%.
Στο μεταξύ, περιορισμένη κινητικότητα παρουσιάζουν και οι ασφαλίσεις θανάτου, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη ζήτησή τους από τους νέους, οι οποίοι φαίνεται ότι δεν επιθυμούν σχετικές καλύψεις, ενώ ο βασικότερος λόγος για τον οποίο… κάθισε η παραγωγή έχει να κάνει με τη δραματική μείωση του αριθμού των ενυπόθηκων δανείων, τα οποία συνδυάζονται με την ασφάλιση του ακινήτου, αλλά και του δανειολήπτη. Τέλος, το ενδιαφέρον παραμένει μικρό και για τις ασφαλίσεις ατυχήματος, με εξαίρεση τον συνδυασμό τους με τις ταξιδιωτικές καλύψεις.