Δυο γεγονότα σήμερα μπορεί κάποιος να πει ότι μονοπωλούν, το ενδιαφέρον του κόσμου, σε επίπεδο διεθνών εξελίξεων. Σε ότι αφορά την τέχνη και την βία. Από την μια έρχονται στο φως ευρήματα απείρου κάλλους από την Αμφίπολη και από την άλλη, ειδήσεις απείρου βαρβαρότητας από το Ισλαμικό Χαλιφάτο. Αν κάποιος σκεφτεί, λίγο σε βάθος θα καταλάβει ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τίποτα δεν προέρχεται από το τίποτα. Όλα τα γεγονότα έχουν μια αιτία στην διάρκεια της ιστορίας. Τα δυο αυτά γεγονότα σήμερα στο βάθος αντιπροσωπεύουν δυο διαφορετικές κοσμικές προσεγγίσεις στη ζωή. Τέχνη και βαρβαρότητα. Τις δυο παγκόσμιες κοσμοθεωρίες. Με μια διαφορά όμως.
Ότι η τέχνη δεν σκότωσε ποτέ κανένα.
Τι είναι όμως αυτό που δημιουργεί αυτά τα δυο φαινόμενα, που είναι αντίθετα και που δεν μπορούν ποτέ να συνυπάρξουν;
Γιατί η βαρβαρότητα είναι πάντα το κυρίαρχο στοιχείο και η νικήτρια κοσμοθεωρία; Γιατί μόνο, για τρεις ημέρες η ανθρωπότητα έχει μείνει χωρίς πόλεμο στην ιστορία της; Γιατί χάθηκε η αρετή και η δικαιοσύνη;
Έχουμε λοιπόν:
Καρυάτιδες απο την μία, αποκεφαλισμούς από την άλλη. Σφίγγες περίτεχνες από την μια, λιθοβολισμούς των γυναικών, από την άλλη, γιατί παραβίασαν το… ‘’ου μοιχεύσεις’’. Πανέμορφα ψηφιδωτά από την μία, μαύρες σημαίες από την άλλη. Αγέρωχο λέοντα από την μια, Σαρία από την άλλη. Φως από την μια, σκοτάδι από την άλλη. Πολιτισμό από την μία, καταστροφή από την άλλη. Ελευθερία από την μια, σκλαβιά από την άλλη.
Όλα όμως καταλήγουν σε ένα. Ελληνισμός από την μια, και διάφοροι -ισμοί από την άλλη. Ακριβώς εδώ είναι η απάντηση στo ερώτημα.
Το πρόβλημα λοιπόν ξεκινάει από την στιγμή, που η κοσμοθεωρία της τέχνης και του πολιτισμού, δηλαδή ο Ελληνισμός, νικήθηκε από την βαρβαρότητα. Από την στιγμή, που η δημοκρατία, της κλασσικής εποχής, έγινε κομματιασμένη ιδεολογία και από την στιγμή που ο ελληνισμός, κομματιάστηκε σε-ισμούς.
Ο προσεκτικός μελετητής όμως, ο απλά και λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, δεν ξεγελιέται. Θα δει ότι ο ελληνικός αρχαίος κόσμος, ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί. Στέκει εκστασιασμένη η ανθρωπότητα στην Αμφίπολη, και με αποτροπιασμό, στο ισλαμικό Χαλιφάτο. Όμως πάντα υπήρχε αυτή η διαφορά. Πάντα τα κάθε είδους χαλιφάτα και –ισμοί, ήταν απέναντι στον ελληνισμό. Τα ίδια και τρομακτικότερα εγκλήματα έκαναν οι Σταυροφόροι με την σημαία του Χριστιανισμού, τα ίδια οι διάφοροι Ευρωπαίοι «απελευθερωτές» στο νέο Κόσμο, που έκοβαν κομμάτια τους ινδιάνους ιθαγενείς, για να ταΐσουν τα σκυλιά τους, στις εκστρατείες, τυφλωμένοι για το χρυσάφι.
Τα ίδια οι πράκτορες του Πάπα, στις ανατολικές Ορθόδοξες εκκλησίες, αποστέλλοντας στο Βατικανό πιθάρια με τα μάτια των εξοντωμένων ορθοδόξων. Τα ίδια και χειρότερα βασανιστήρια εφάρμοσαν οι Ορθόδοξοι βυζαντινοί αυτοκράτορες στους τελευταίους …εθνικούς έλληνες. Τα ίδια δεινά πέρασαν οι κάτοικοι της Αφρικής, από τους δυτικούς, όταν ψέκαζαν ολόκληρα κράτη με DDT, για να εξοντώσουν τους μαύρους πληθυσμούς. Τα ίδια οι Ρωμαίοι, οι Ούννοι, οι Βησιγότθοι, οι Μογγόλοι, στις κατακτήσεις τους, Τα ίδια οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί στις αποικίες τους. Τα ίδια οι Κινέζοι στο Θιβέτ, οι Ιάπωνες στην Κίνα, οι Λεγεωνάριοι στην Ινδοκίνα, οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ, οι Ρώσοι και οι Γερμανοί στους πολέμους. Τα ίδια και τα ιερατεία κάθε εποχής, που σκότωσαν τον Σωκράτη, την Υπατία, τον Θεόφιλο Καΐρη και αμέτρητους άλλους. Καμιά εξουσία και κανένας –ισμός, δεν υπήρξαν αμέτοχοι στην ιστορία, στις βαρβαρότητες και τον εξευτελισμό του ανθρωπίνου γένους.
Όλοι οι εφευρέτες ιδεολογιών, στην ουσία είναι «Τζιχαντιστές». Καπιταλισμός, κομμουνισμός, φιλελευθερισμός, καθολικισμός, σιωνισμός, ινδουισμός, μουσουλμανισμός, χριστιανισμός, εθνικισμός, πολιτικά κόμματα και κομματικές νεολαίες, σοσιαλισμοί – λαοκρατίες-δημοκρατίες, παντού στον πλανήτη, διακηρύσσουν κοινωνική ισότητα.
Όλοι αυτοί οι –ισμοί είναι οι «Τζιχαντιστές» της κάθε εποχής. Είναι οι τυμβωρύχοι της αρετής. Είναι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της βίας.
Απέναντι σε όλους αυτούς τους -ισμούς, τους κακοαντιγραφείς του ελληνισμού, απάντηση είναι οι στίχοι του Γερμανού ποιητή, για τον ελληνικό πολιτισμό, Φρίντριχ Σίλερ (Friedrich von Schiller):
«Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά, πρώτος και αξεπέραστος. Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος. Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος».
Με σημαία, την ελευθερία, την αλήθεια, την θεία πρόνοια, την ανάσταση των νεκρών, τις 70 παρθένες στην άλλη ζωή, την κοινωνική δικαιοσύνη, την νιρβάνα, κλπ, οι «Τζιχαντιστές» κάθε εποχής παρασύρουν τον κόσμο στην διαίρεση, την σύγκρουση και την κτηνωδία. Κτηνωδία που θα συνεχίζεται όσο αυτοί οι –ισμοί, συνεχίζουν να διαφεντεύουν τον κόσμο. Όσο η τέχνη της Αμφίπολης δεν κερδίζει την μάχη σε αυτή την σύγκρουση, τόσο οι «Τζιχαντιστές» απανταχού του πλανήτη θα καταδυναστεύουν τον άνθρωπο.
Όσο το όμορφο και το αρμονικό, νικιέται από την ασχήμια και την δυσαρμονία, όσο οι εξουσίες καταδυναστεύουν υλικά, και διανοητικά τους ανθρώπους και το περιβάλλον, όσο οι απλοί άνθρωποι δεν συσπειρώνονται και δεν επαναστατούν κατ αρχήν ψυχολογικά, σε κάθε είδους περιορισμό και αυθεντίες τόσο θα είναι στο έλεος των «Τζιχαντιστών». Καμία οργάνωση, οργανωμένη λατρεία, ιδεολογία, θρησκεία, φιλοσοφική γραμμή, καμία θυσία του εαυτού για κάποιον σκοπό, ή νηστεία, ή προσευχή δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο ή να τον φέρει κοντά στην αλήθεια. Σαρίες, Κοράνια, Βέδες, Βίβλοι, Μανιφέστα και Κεφάλαια, όλα αυτά έχουν τις βάσεις τους στον φόβο. Πως είναι δυνατόν, το απόλυτο, το απεριόριστο, το αιώνιο, το αληθινό, να γίνει κατανοητό με περιορισμούς και δόγματα;
Πόσο λοιπόν επίκαιρα αντηχούν σήμερα τα λόγια του Κρισναμούρτι:
«Έχετε την ιδέα ότι μόνον κάποιοι άνθρωποι κρατούν το κλειδί για το Βασίλειο της Πληρότητος. Κανείς δεν το κρατά. Κανείς δεν έχει την εξουσία να κρατά αυτό το κλειδί. Αυτό το κλειδί είναι ο ίδιος σας ο εαυτός και στην ανάπτυξη και στην κάθαρση και στο αδιάφθορο του εαυτού είναι το βασίλειο της πληρότητας. Συνεπώς θα δείτε πόσο παράλογη είναι η όλη δομή που ‘χετε χτίσει, ψάχνοντας για εξωτερική βοήθεια με το να εξαρτάστε από τους άλλους για την άνεση σας, για την ευτυχία σας για την δύναμη σας. Αυτά μπορούν να βρεθούν μόνο μέσα σας».
Μετά από τρεις χιλιετηρίδες, λοιπόν, το ΓΝΩΘΙ Σ’ΑΥΤΟΝ, έρχεται πάλι να υπενθυμίσει στον ταλαιπωρημένο άνθρωπο, ποια είναι η λύση στα προβλήματά του και στην φρικτή υποκριτική κοινωνία που έχει φτιάξει. Πως δηλαδή θα απελευθερωθεί από κάθε αυθεντία και πως θα στραφεί στον εαυτό του. Ποιος είναι πραγματικά; Πως θα φτάσει στην πληρότητα; Γιατί όταν υπάρχει πληρότητα δεν υπάρχουν προβλήματα. Πως θα γίνει άνευ όρων ελεύθερος. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να στρέψει το πνεύμα του στην αιώνια πηγή της αλήθειας. Στην ελευθερία που ταυτίζεται με την ελληνική κοσμοθεωρία. Που φωτίζει τις σκιές και διαλύει τους φόβους.
Από την Αμφίπολη λοιπόν το ελληνικό φως, διαπερνάει τις ψυχές μας και ξυπνάει όλη την ανθρωπότητα για άλλη μια φορά από τον εφιαλτικό ύπνο της κτηνωδίας. Υπενθυμίζοντας ότι το όμορφο, το ελληνικό, είναι η μεγαλύτερη εξυψωτική, αυθεντική και απελευθερωτική, πνευματική δύναμη. Γιατί όπως γράφει ο Λιαντίνης:
«Η Ελένη που πλάσανε οι έλληνες καθρεφτίζει την εμορφιά του θεού. Είναι ο νους και ο νόμος της φύσης».
Καταλήγουμε λοιπόν ότι δυο είναι οι γενεσιουργές δυνάμεις που συγκρούονται σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας, κατά την διάρκεια της Ιστορίας. Από την μία η αυτογνωσία (η φυσική αλήθεια), και από την άλλη οι κατασκευασμένες αλήθειες και οι αυθεντίες των εξουσιών που διαχωρίζουν και συγκρούουν τους ανθρώπους. Είναι πανίσχυρες οι αλυσίδες που αλυσοδένουν το πνεύμα του ανθρώπου και οδηγούν τους «Τζιχαντιστές» σ’ αυτές τις κτηνωδίες. Η πάλη των τιτάνων στην εποχή μας αλλά και διαχρονικά είναι μεταξύ: των «Τζιχαντιστών» και της δύναμης των αξιών του Ελληνισμού. Πάλη μεταξύ Αλήθειας και Αμάθειας. Μεταξύ Αμφίπολης και Κτηνωδιών. Μεταξύ ειρηνικής οικουμενικότητας και παγκοσμιοποιημένης βαρβαρότητας.
Ο Ελληνισμός λοιπόν περιέχει όλες τις κοσμοθεωρίες και τις ιδεολογίες της ανθρώπινης σκέψης στα καθαρά τους αρχέτυπα, ιεραρχημένες σύμφωνα με την αξία τους. Περιέχει όλες τις κορυφαίες ιδέες που λάτρεψε η ανθρωπότητα. Την Δημοκρατία, το Ολυμπιακό Ιδεώδες, την Ελευθερία, τον Ανθρωπισμό, την Αυτοθυσία, την αρμονία Σώματος-Πνεύματος, το Κάλλος, όλες εκείνες τις διαχρονικές παγκόσμιες ασπίδες κατά της βαρβαρότητας. Περιέχει όλες τις επιστήμες, τις θρησκείες και τις γλώσσες. Όλοι οι άλλοι –ισμοί, που κυκλοφορούν στην αγορά μοναδικό σκοπό έχουν να μας υποδουλώσουν, να μας αρμέγουν την σκέψη, να μας κάνουν ακόμη ένα οπαδό τους, μέχρι την ώρα, της δικής μας ψυχικής χρεοκοπίας.
Δεν χρειάζεται λοιπόν κανένας –ισμός, καμιά κοσμοθεωρία. Καμιά ταμπέλα.. Αλλά επιστροφή στην φυσική υπόσταση. Στο ελληνικό Μέτρο. Το Μέτρο, και η Αρμονία, υπήρξαν και είναι οι βάσεις του ελληνικού πολιτισμού, και αυτά είναι που θα φέρουν ειρήνη, ισότητα και αγάπη στον κόσμο. Κάθε φορά που χάνεται το μέτρο κερδίζουν οι «Τζιχαντιστές». Κάθε φορά που εγκλωβιζόμαστε κάπου, και χάνεται το μέτρο, γινόμαστε ελεγχόμενοι. Περνάμε στο στρατόπεδο των «Τζιχαντιστών». Πολεμάμε τον ελληνισμό. Φεύγουμε από την Αμφίπολη και μαχόμαστε για την κάθε λογής «Σαρία». Σκοτώνουμε τον εαυτό μας. Μαυρίζουμε το μέλλον των επόμενων γενεών. «Μην ανταλλάσσεις τον πλούτο της εφήμερης ζωής με την στέρφα πλάνη της αθανασίας», γράφει ο Λιαντίνης.
Αλλά και ο κατήφορος του ελληνικού κράτους οφείλεται στους «Τζιχαντιστές» που εκμεταλλεύονται πολιτικά, ιδεολογικά, αλλά και πολιτιστικά τον ελληνικό λαό.
«Τζιχαντιστές» είναι ο άκρατος κομματισμός, μαζί με την ανομία και το κατεστημένο, που σπρώχνουν συνεχώς το λαό προς την ένδεια και την εξαθλίωση. Θεάματα τύπου ποδοσφαίρου, κομματικές φιέστες, βρόμικα πανεπιστήμια και το συμφέρον της εξουσίας πολιτικής και θρησκευτικής, είναι, κατά της ανέλιξης κάθε κοινωνίας. Δεκαετίες ψάχνουν οι αρμόδιοι να βρουν θέση στην Αθήνα για το μνημείο του Μ.Αλεξάνδρου. Τα μνημεία, όμως των κομματανθρώπων είναι παντού…
Ας μην επιτρέπουμε λοιπόν στους βαρβάρους, τους φαύλους, τους εξυπνάκηδες, τα κάθε ιδεολογικά βαμπίρ και «Τζιχαντιστές» να μας αλώνουν την ψυχή και να μας καταστρέφουν. Την μεγαλύτερη ευθύνη στη ζωή την έχουμε απέναντι στον εαυτό μας. Ας πολεμήσουμε να ξανάρθει ο ελληνισμός από το μετερίζι της Αμφίπολης να αλλάξει ο κόσμος μας. Να φύγει ο φόβος από την ζωής μας. Να αγχωνόμαστε όπως οι Σπαρτιάτες, μόνο για την κατάκτηση της Αρετής. Να ξαναρθεί η δημοκρατία του Σόλωνα και του Κλεισθένη. Η αρετή της Σπάρτης. Η πολιτιστική οικουμενικότητα του Αλεξάνδρου. Η σοφία του Σωκράτη. O έρωτας για το ωραίο, του Πλάτωνα. Να ξανάρθει η ελευθερία και η δημοκρατία, όπως την όρισαν οι Έλληνες.
Ας σταθούμε στο αιώνιο δίλημμα του Ηρακλή και ας αποφασίσουμε:
Με την αρετή ή την κακία; Με τους βαρβάρους ή με τους Έλληνες; Με την Αμφίπολη ή με τους «Τζιχαντιστές»;
Αυτούς τους λίγους, αγνούς και αληθείς, Έλληνες έχει ανάγκη σήμερα η δύστυχη και καταλεηλατούμενη χώρα μας. Και όπως βλέπετε υπάρχουν και διαφωτίζουν, λέγουν και δείχνουν, πως και με ποιο τρόπο θα απελευθερωθούμε δια της Αλήθειας του φωτός τής Αμφιπόλεως από κάθε είδους και μορφής «Τζιχαντιστές» επιστρέφοντας ελεύθεροι στον εαυτό μας, όπου και μόνον ανήκουμε.
Άμεσα απλός και πρακτικός τρόπος να το πράξουμε είναι να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να τον βοηθήσουμε από σήμερα, εδώ και τώρα. Θα μας κοστίσει μόνον ένα(1) ευρώ, που θα το καταθέσουμε υπέρ του Δήμου Αμφιπόλεως-Ροδολίβος Σερρών, για την συνέχιση των ανασκαφών και αποκαταστάσεως των ευρημάτων. Για να είναι το ταχύτερο επισκέψιμο από τους πολίτες όλου του κόσμου ώστε να αναστηθεί παγκοσμίως η Ελλάδα και να σηκώσουν περήφανα και πάλι το, δόλια και απατηλά, ταπεινωμένο κεφάλι τους οι Έλληνες της Οικουμένης. Μπορούμε από μόνοι μας και χωρίς δανεικά από άλλους.
Κάθε επιχείρηση στην Ελλάδα και κάθε Ελληνική δραστηριότητα στον κόσμο καλούνται να διαθέτουν ένα(1) ευρώ ή μέρος του ευρώ από κάθε εμπορική πράξη τους υπέρ του ίδιου σκοπού και πάντα δια του τοπικού Δήμου της Αμφιπόλεως, με επιγραφή που θα αναρτούν στις συναλλαγές τους. Κάθε αγνός και βασανισμένος Έλληνας καλείται να προτιμά και να κάνει συναλλαγές του μόνον με Επιχειρήσεις και Υπηρεσίες που δείχνουν την ένδειξη ότι εισφέρουν στην Αμφίπολη του θαμμένου εκεί ένδοξου και μεγάλου Ελληνισμού.
Την αρχή κάνει ο Όμιλος Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ με δημόσια δήλωση-δέσμευση ότι θα προσφέρει πέντε(5) ευρώ για κάθε ασφάλιση που θα φέρει την υπογραφή του ασφαλισμένου με τις λέξεις «για την Αμφίπολη». Μόνον τα 5 εκατομμύρια ασφαλιζόμενα οχήματα των Ελλήνων μπορούν να αναστήσουν και να στήσουν τον Μέγα Αλέξανδρο στην Ελλάδα του!
Έτσι και δια των Ελλήνων θα αναστηθεί και θα διαπρέψει και πάλι η Ελλάδα και έτσι ο κάθε Έλληνας θα επιστρέψει στον εαυτό του ως ελεύθερος Έλληνας, από υπηρέτης και δούλος κάθε είδους «Τζιχαντιστή», που μας επιβλήθηκε από ενταφιασμού της Αμφιπόλεως.
Η επιβεβαιωτική επιστολή του «Νεο-Βελεστινλή» Αρθρογράφου κ. Δαμιανάκου
«Γύθειο 14 Νοεμβρίου 2014
Αξιότιμε κ. Μελά Γιαννιώτη,
Από το ωραίο Γύθειο σας στέλνω λακωνικό χαιρετισμό και ένα μεγάλο ευχαριστώ για την υποδοχή, τις προτάσεις συνεργασίας και Ιδέες σας.
Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που συνάντησα έναν επιχειρηματία, που είναι τόσο αγχωμένος για την Αρετή.
Και με την ευκαιρία σάς στέλνω κάποια μικρά πονήματα, τα οποία βασίζονται και πηγάζουν απ’αυτή.
Αλλά το ίδιο δεν διατυπώνει ο Μ.Αλέξανδρος όταν λέει ότι: «… δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των ανθρώπων. Τους διαχωρίζω μόνο με το κριτήριο της Αρετής».
Εύχομαι να συνεχίσετε να φωτίζετε με τον λαμπερό και άφθαρτο Ελληνικό σας λόγο, τον κόσμο.
Περί τέλος του μηνός εκτιμώ ότι θα έρθω και πάλι για λίγο στην Θεσσαλονίκη.
Φιλικά
Χαρίλαος Δαμιανάκος»
Και η επιστολή της Διαμεσολαβήτριας Ασφαλίσεων (και εθνικής αφύπνισης) κας Βούλας Κουμουτσάκου.
«Καλημέρα κ. Γιαννιώτη
Νιώθω επιτακτική την ανάγκη να σας περιγράψω την συνάντησή μου με τον κ. Δαμιανάκο.
Όταν ήλθε στο γραφείο μου είχα κόσμο, όμως τον είδα ότι βιαζόταν πολύ να μου πει κάτι και ανησύχησα. Άφησα τον κόσμο και βγήκαμε έξω από το γραφείο. Δεν ήξερε από πού να αρχίσει. Μου είπε ότι είναι ιδιαίτερα ευγνώμων διότι έγινα η αφορμή να γνωρίσει τον Μελά Γιαννιώτη και μου φιλούσε τα χέρια. Μου είπε: «Γνώρισα έναν άνθρωπο με Α κεφαλαίο ο οποίος είναι πολύ μπροστά απ’την εποχή μας, δεν περπατάει αλλά καλπάζει. Μέγας ρήτορας, άξιος επιχειρηματίας, κοφτερό μυαλό, άπιαστος….κ.λπ κ.λπ. Βρέθηκα μπροστά σε έναν ΑΕΤΟ!
Τι να σου πρωτοειπώ, για την φιλοξενία του; Την συμπεριφορά του; Μου έκανε υποδοχή «αρχηγού κράτους»! Έχω γυρίσει όλο τον κόσμο, δεν υπάρχει άλλος τέτοιος. ΕΝΑΣ είναι, τέτοιο μυαλό δεν έχω ξαναδεί».
Είχα δουλειά και τον διέκοψα, θα μπορούσε ακόμη να μου μιλάει, ήταν πολύ μεγάλος ο ενθουσιασμός του. Μου έφτιαξε την ημέρα. Χαίρομαι να υπάρχουν ακόμη τέτοιοι άνθρωποι και μάλιστα την σημερινή εποχή. Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Ο Θεός να σας έχει πάντα καλά.
Με όλη την εκτίμηση και την αγάπη μου
Βούλα Κουμουτσάκου-Γύθειο, 14-11-2014»
 (300 x 250 px).gif?rand=1965)
