Από το Ασφαλιστικό Marketing.
Ασφαλιστικές Εταιρείες, Πρόσκτηση Εργασιών, Πράξεις, Solvency & ΕΠΥ. Όλα είναι σχετικά στην Ασφαλιστική Αγορά.
Ήμουν 18 χρόνων όταν ο φιλόλογος που μας προετοίμαζε για τις εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο (δεν υπήρχαν πανελλαδικές τότε, ούτε πρώτα οι βαθμοί και μετά δηλώσεις σχολών και τμημάτων) χρησιμοποίησε μια μέρα δυο εκφράσεις, που δεν τις ξέχασα ποτέ από τότε. Η πρώτη φράση ήταν ότι «Όλα είναι σχετικά. Ακόμα και ένα χαλασμένο ρολόι, δυο φορές το εικοσιτετράωρο δείχνει τη σωστή ώρα». Η δεύτερη, ότι «Τα πλαστικά λουλούδια αποτελούν διαστροφή του ανθρώπινου νου».
Τι σχέση έχουν μεταξύ τους αλλά και με την ασφαλιστική μας αγορά; Μπορεί καμία, μπορεί και μεγάλη, μεταφορικά βεβαίως. Έχουν σίγουρα όμως με τη γενικότερη συμπεριφορά μας και την αντιμετώπιση των πραγμάτων.
Η αγορά μας δεν βρίσκεται στις καλύτερες μέρες της. Και δεν διαφαίνεται και η Άνοιξη, αν και συνεχώς… εξαγγέλλεται. Και ποια Άνοιξη; Είναι μία η Άνοιξη για όλους; Είναι κοινά τα προσδοκώμενα για όλες τις εταιρείες, για όλους τους διαμεσολαβητές; Έχουν κοινούς στόχους ή έστω προς την ίδια κατεύθυνση; Ή οι κοινές εξαγγελίες γίνονται τη στιγμή που το χαλασμένο ρολόι δείχνει τη σωστή (κοινή για όλους) ώρα και έτσι όλα φαίνονται σωστά;
Υποτίθεται ότι για τη ρύθμιση του ρολογιού αρμόδια υπεύθυνη (και υπόλογη, σε ποιον όμως;) είναι η Εποπτική Αρχή. Μια Εποπτική Αρχή που προέρχεται από έναν τομέα, τον τραπεζικό, που εμπλέκεται όμως και στην καθημερινή λειτουργία της ασφαλιστικής αγοράς, υπό διάφορες ιδιότητες. Είτε ως ιδιοκτήτης ασφαλιστικών εταιρειών, είτε ως ιδιοκτήτης διαμεσολαβητικών εταιρειών, είτε απευθείας ως Διαμεσολαβητής.
Στην πρόσφατη άκρως επιτυχημένη ημερίδα του ΕΙΑΣ για το Solvency II ακούστηκαν απόψεις από επικεφαλής ασφαλιστικών εταιρειών που πραγματικά εντυπωσίασαν, σχετικά με την αδυναμία τήρησης από μια μεσαία ελληνική ασφαλιστική εταιρεία όλων των ενημερωτικών-γραφειοκρατικών διαδικασιών που προβλέπονται, ανεξάρτητα και πέρα από τις κεφαλαιακές απαιτήσεις. Εκτός αν το κόστος ανάπτυξης των εφαρμογών, τήρησης των διαδικασιών, παρακολούθησης των εξελίξεων και συνεχούς προσαρμογής σε ασφαλιστικούς και εξω-ασφαλιστικούς δείκτες, μετακυλίεται προς τον καταναλωτή, καθιστώντας μη ανταγωνιστικά τα προϊόντα των εταιρειών αυτών. Κατά τα άλλα, όλες οι εταιρείες, μικρές, μεγάλες, ελληνικές, αλλοδαπές κ.λπ. έχουν επανειλημμένα ανακοινώσει ότι είναι έτοιμες για το Solvency II, δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα προσαρμογής και ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον και τη θέση τους στην αυριανή ελληνική ασφαλιστική αγορά. Όπως αποδεικνύεται, σχετικό είναι…
Στην αναφορά μάλιστα και στην επίκληση για «αναλογικότητα» εφαρμογής των προβλέψεων και των υποχρεώσεων που δημιουργούνται, η τεχνοκρατική και απόλυτη θέση του Επόπτη, ο οποίος θα κληθεί να εποπτεύσει και να ελέγξει την τήρηση του νέου αυτού πλαισίου, ήταν ότι δεν προβλέπεται η «αναλογικότητα», ότι το εύρος των διαδικασιών εξαρτάται όχι από το μέγεθος μιας εταιρείας αλλά από την πολυπλοκότητα των προϊόντων της και των κινδύνων που αναλαμβάνει και ότι τελικά δεν είναι τόσο τρομερά τα πράγματα. Καθησυχαστική η απάντηση, τα πράγματα είναι σχετικά δηλαδή…
Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, όταν υπεγράφησαν οι πράξεις 30 και 31 από τον Επόπτη, υπήρξε αντίστοιχη αναταραχή στους κόλπους της διαμεσολάβησης και σοβαρές ενστάσεις περί υποχρεώσεων (όχι όλων, αλλά αρκετών) που δεν ήταν δυνατόν να υλοποιηθούν από το σύνολο της διαμεσολάβησης, ανεξαρτήτως ιδιότητας, μορφής και μεγέθους και πολύ περισσότερο από το μεγάλο όγκο των μικρομεσαίων ανεξάρτητων διαμεσολαβητών. Η θέση του Επόπτη ήταν η ίδια. Δεν προβλέπεται αναλογικότητα, πρέπει να τηρηθούν απαρέγκλιτα, αποτελούν τη σωστή διαδρομή εξυγίανσης της αγοράς. Αποτέλεσμα μετά από 15 μήνες ισχύος των πράξεων;
Αν εξαιρέσουμε τα όσα έχουν σχέση με την προείσπραξη και γενικώς με τα οικονομικά (που ουσιαστικά ισχύουν σήμερα λόγω αλλαγής του νόμου περί υποχρεωτικής ασφάλισης της αστικής ευθύνης των οχημάτων και τα οποία θα μπορούσαν να είχαν εφαρμοσθεί πολύ νωρίτερα και ανεξάρτητα από τις πράξεις αυτές), μεγάλο τμήμα των υποχρεώσεων της πράξης 31 δεν εφαρμόζεται και δεν τηρείται από τη διαμεσολάβηση. Αν όμως ρωτήσεις όλες τις διαμεσολαβητικές εταιρείες, σου απαντούν αμέσως και απόλυτα ότι εφαρμόζουν πλήρως την πράξη 31, πληρώνουν αμέσως, συμπληρώνουν έντυπα αναγκών. Όταν τους ρωτήσεις πιο εξειδικευμένα θέματα, τότε η απάντηση των περισσοτέρων είναι ότι αυτό δεν το τηρούμε γιατί δεν είναι δυνατόν, διότι… κ.λπ. και αν έρθει ο έλεγχος θα εξηγήσουμε ότι… κ.λπ. Για τους μεμονωμένους διαμεσολαβητές, ούτε λόγος να γίνεται. Δεν τηρούνται τα περισσότερα. Άρα το ότι εφαρμόστηκαν οι πράξεις 30 και 31, σχετικό είναι… Ισχύουν όμως.
Ένα μείζον θέμα για την αγορά είναι οι εκπτώσεις, τα δώρα, οι παροχές, τα ευεργετήματα και τα ωφελήματα (όπως ακριβώς τα αναφέρουν οι πράξεις 30 και 31). Είτε από τις ίδιες τις εταιρείες όταν αναπτύσσουν direct πωλήσεις είτε από κάποιους (ευτυχώς όχι πολλούς) διαμεσολαβητές. Η παροχή όλων αυτών των εκπτώσεων και των δώρων είναι τόσο συνεχής, δημόσια και οφθαλμοφανής η καταστρατήγηση των όσων προβλέπονται στις πράξεις, που η Εποπτική Αρχή θα έπρεπε ή να επεμβαίνει αμέσως και να ανακοινώνει τις ενέργειές της αυτές, τα πρόστιμα και τις αιτίες των προστίμων ή να βγάλει μια επίσημη ανακοίνωση ότι οι παροχές αυτές δεν αποτελούν παραβίαση των όσων προβλέπονται στις πράξεις. Σήμερα, στην αγορά υπάρχει άμεσα ή έμμεσα, αθέλητα ή ηθελημένα, αθέμιτος ανταγωνισμός. Θα πρέπει δηλαδή να ρισκάρει κάποιος διαμεσολαβητής να παράσχει εκπτώσεις ή δώρα και αν τιμωρηθεί να επικαλείται γιατί ο άλλος εξακολουθεί ένα χρόνο τώρα να παρέχει δώρα, ενώ αν δεν τιμωρηθεί, όλα καλά; Τελικά, αν επιτρέπονται ή όχι τα δώρα, οι εκπτώσεις και οι κάθε είδους παροχές με σκοπό την προσέλκυση ή την συγκράτηση πελατών είναι σχετικό…
Βασικός πυλώνας του Solvency II αλλά και των μέχρι σήμερα διακηρύξεων της εποπτικής αρχής είναι η προστασία του καταναλωτή μέσω της δημοσιοποίησης οικονομικών και διοικητικών στοιχείων των εταιρειών, έτσι ώστε να ενημερώνεται ο καταναλωτής, να διαμορφώνει άποψη, να συγκρίνει, να αποφασίζει. Ο κάθε καταναλωτής θα έπρεπε να μπορεί να γνωρίζει σε ποια ακριβώς εταιρεία ασφαλίζεται, το μέγεθός της, τα αποτελέσματά της, το εύρος του δικτύου της, την εξειδίκευσή της ανά κλάδο και την συνολική της εικόνα. Αντίστοιχη ενημέρωση θα έπρεπε να μπορούσε να έχει και ο κάθε διαμεσολαβητής, έτσι ώστε να γνωρίζει με ποια ακριβώς εταιρεία συνεργάζεται. Δυστυχώς, ο κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να ενημερωθεί χωριστά από τις ιστοσελίδες της κάθε εταιρείας ή από τα όσα ο διαμεσολαβητής του μεταφέρει, χωρίς να μπορεί να δει επίσημα συγκριτικά παραγωγικά και οικονομικά στοιχεία. Στην εποχή της πληροφορίας, επίσημα στοιχεία από θεσμικό φορέα δεν δημοσιοποιούνται! Σχετική λοιπόν και η πληροφόρηση που παρέχεται στον καταναλωτή…
Η κάθε εθνική ασφαλιστική αγορά, στο πλαίσιο τουλάχιστον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την δική της δομή πρόσκτησης εργασιών, η οποία ενσωματώνει την ιστορικότητά της, την κουλτούρα
