Εκτόξευση της επιβαίνουσας από την θέση της πίσω από τον συνοδηγό μέσω του σπασμένου πίσω ανεμοθώρακα του αυτοκινήτου
Αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου τροχαίου ατυχήματος και των συνεπειών του ο οδηγός του αυτοκινήτου, ο οποίος δεν ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία του, οδηγούσε με υπερβολική ταχύτητα 120 χλμ/ω αντί του με ρυθμιζόμενη πινακίδα ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου των 80 χλμ/ω, έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, το οποίο άρχισε να πλαγιολισθαίνει, με αποτέλεσμα να εκτραπεί της πορείας του αρχικά δεξιά και στη συνέχεια αριστερά, να εισέλθει στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας το οποίο διέσχισε διαγωνίως, να υπερβεί το ασφάλτινο έρεισμα, διαπερνώντας τους υπάρχοντες θάμνους, και να ανατραπεί περισσότερες από μία φορές και τελικά να ακινητοποιηθεί εκτός οδοστρώματος σε παρακείμενο αγρό, κάθετα προς το οδόστρωμα. Στο ένδικο τροχαίο ατύχημα δεν ενεπλάκη άλλο όχημα ή άλλος χρήστης της οδού. Μετά το ατύχημα όλοι οι συνεπιβαίνοντες εξήλθαν του ζημιογόνου αυτοκινήτου, από την πόρτα του συνοδηγού, πλην της ενάγουσας, η οποία εκτοξεύθηκε από την πίσω από τον συνοδηγό θέση της από τον σπασμένο πίσω ανεμοθώρακα και σε απόσταση 6 μέτρων από την τελική θέση όπου ακινητοποιήθηκε το αυτοκίνητο, καταλήγοντας στο έδαφος σε ύπτια θέση, με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό της (παραβάσεις άρθρων 12.1, 19.1,2 ΚΟΚ). Οι άλλοι δύο συνεπιβαίνοντες και ο οδηγός του αυτοκινήτου δεν τραυματίστηκαν.
Ζώνη Ασφαλείας πίσω Καθημένου Επιβάτη – Έλλειψη
Το αυτοκίνητο πρώτης κυκλοφορίας 26/8/2004 έφερε ζώνες ασφαλείας και στα πίσω καθίσματα και συνεπώς η ενάγουσα που επέβαινε στην πίσω από τον συνοδηγό θέση ήταν υποχρεωμένη να φέρει ζώνη ασφαλείας (άρθρ. 12.5 και 81.7 ΚΟΚ).
Δεκτή η ένσταση συντρέχοντος πταίσματος της ενάγουσας που επέβαινε στην πίσω θέση από τον συνοδηγό σε ποσοστό 20% στην έκταση των σωματικών της βλαβών λόγω έλλειψης ζώνης ασφαλείας, αφού κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής εάν έφερε ζώνη ασφαλείας δεν θα είχε υποστεί τον σοβαρό τραυματισμό της (πολλαπλά κατάγματα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, παραπληγία- τετραπληγία, ανάπηρη σε ποσοστό 85%), και δεν θα είχε εκτοξευθεί μέσω του πίσω ανεμοθώρακα εκτός του αυτοκινήτου. Άλλωστε και σε περίπτωση που οι ανωτέρω σωματικές βλάβες της προήλθαν από τις ασκηθείσες εντός της καμπίνας δυνάμεις, δεν θα ήταν τέτοιας έκτασης καθιστώντας αυτήν ανάπηρη σε ποσοστό 85%,, λαμβάνοντας υπόψη ότι πιέσεις στην καμπίνα του αυτοκινήτου ασκήθηκαν σε όλο το εσωτερικό του αυτοκινήτου και για όλους τους συνεπιβαίνοντες και όχι μόνο στη πίσω από τον συνοδηγό θέση. Εξάλλου ο οδηγός και η συνοδηγός του αυτοκινήτου, αν και το αυτοκίνητο εκτράπηκε και ανατράπηκε για περισσότερες από μία φορές δεν υπέστησαν σωματικές βλάβες.
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας (ΑΚ 931) 130.000 ευρώ
Σπαστική Παραπληγία με Ορθοκυστικές Διαταραχές
Επιδικάσθηκε στην ενάγουσα το ποσό των 130.000 ευρώ λόγω της μόνιμης αναπηρίας της η οποία θα έχει δυσμενή επίδραση στην οικονομική και κοινωνική της εξέλιξη. Ειδικότερα, στην ηλικία των μόλις 25 ετών κατέστη ανάπηρη κινητικά, λόγω του τραυματισμού της στη σπονδυλική της στήλη με συνακόλουθα προβλήματα στην εν γένει κοινωνική ανάπτυξη της προσωπικότητας της ως γυναίκας, και εργαζόμενης, λόγω της καθήλωσης της σε αναπηρικό αμαξίδιο, αδυνατώντας ακόμη και να βαδίσει, να σταθεί όρθια ή να χρησιμοποιήσει τα χέρια της. Εξαιτίας της εκτεταμένης αναπηρίας της δεν θα μπορέσει να εργαστεί ποτέ ξανά στη ζωή της, αφού δεν είναι σε θέση να εκτελέσει την οποιαδήποτε, ακόμη και παραμικρή εργασία σε συνδυασμό με την νευρογενή δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης και ορθού που παρουσιάζει. Συνεπώς δεν θα δύναται να καλύψει ούτε θέση εργασίας σε γραφείο, με συνέπεια όλα τα παραπάνω να επιδράσουν ανασταλτικά κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και στο κοινωνικό της μέλλον, κυρίως λόγω περιορισμού των δυνατοτήτων της να δημιουργήσει – συντηρήσει οικογένεια, τα δε σωματικά προβλήματά της θα έχουν σαν αποτέλεσμα την γενικότερη απομόνωση της, με ταυτόχρονη ποσοτική και ποιοτική συρρίκνωση της κοινωνικής της ζωής.
Ηθική Βλάβη 100.000 ευρώ
Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του ατυχήματος, το βαθμό πταίσματος του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου και αποκλειστικά υπαιτίου στην πρόκληση του ατυχήματος, το βαθμό συντρέχοντος πταίσματος της ενάγουσας στην έκταση του τραυματισμού της, τη σοβαρότητα και το είδος του τραυματισμού της ενάγουσας, το νεαρό της ηλικίας της, 25 ετών κατά το ατύχημα, τη μακρά νοσηλεία της, τη μόνιμη αναπηρία της, τη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία της, την καλή μέχρι το χρόνο του ατυχήματος κατάσταση της υγείας της, και γενικότερα την οικονομική, κοινωνική και προσωπική κατάσταση των διαδίκων, πλην της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική, κρίθηκε ότι πρέπει να επιδικασθεί στην ενάγουσα ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (932 ΑΚ), το ποσό των 100.000 ευρώ.
Απώλεια Εισοδήματος – Διαφυγόντων Κερδών
Η ενάγουσα, ηλικίας 25 ετών κατά τον χρόνο του ατυχήματος, ήταν απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Από τις 10/4/2018 είχε προσληφθεί ως υπάλληλος βοηθός φαρμακοποιού, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης και αορίστου χρόνου, σε φαρμακείο στο Βόλο, με μικτό μηνιαίο μισθό 586,08 ευρώ. Εξαιτίας του τραυματισμού της
α) απώλεσε τα εισοδήματά της από την παροχή εξηρτημένης εργασίας για το χρονικό διάστημα των 11 μηνών από 16/8/2019 έως 15/9/2020, ανερχόμενα στο συνολικό ποσό των 7.150 ευρώ (650 ευρώ μηνιαίως (μικτός μηνιαίος μισθός από 1/2/2019 βάσει της αριθ.. 4241/127/30-1-2019 Απόφασης της Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης) Χ 11 μήνες, πλέον επιδομάτων αδείας και δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα που συνίστανται σε δύο μισθούς, ανερχόμενα στο συνολικό ποσό των 1.300 ευρώ (650 ευρώ Χ 2), και συνολικά στο ποσό των 8.450 ευρώ (7.150 + 1.300), και μειωμένο κατά το ποσοστό 20% του συντρέχοντος πταίσματος της ενάγουσας, το συνολικό ποσό των 6.760 ευρώ. Από τον ασφαλιστικό της φορέα – ΕΦΚΑ. Μισθωτών δεν έλαβε καμία επιδότηση ασθενείας διότι δεν είχε συμπληρώσει τις νόμιμες προϋποθέσεις, και
β) το εισόδημα που έχασε από την εργασία της και δικαιούται ως αποζημίωση λόγω αποθετικής ζημίας από 15/09/2020 που θα διοριζόταν ως αναπληρώτρια παιδαγωγός επί τέσσερα έτη, ανερχόμενο συνολικά στο ποσό των 43.974 ευρώ (α. για την πρώτη διετία στο μισθολογικό κλιμάκιο (Μ.Κ.1) κατηγορία ΠΕ θα ελάμβανε βασικές μηνιαίες αποδοχές ύψους 869 ευρώ Χ 24 μήνες = 20.856 ευρώ και β) για την δεύτερη διετία στο μισθολογικό κλιμάκιο (Μ.Κ.2) κατηγορία ΠΕ θα ελάμβανε βασικές μηνιαίες αποδοχές ύψους 963,25 ευρώ Χ24 μήνες= 23.118 ευρώ), και μειωμένο κατά το ποσοστό 20% του συντρέχοντος πταίσματος της, στο ποσό των 35.179,2 ευρώ.
Απορριπτέα η αγωγή ως προώρως ασκούμενη για το επιπλέον αιτούμενο ποσό διαφυγόντων εισοδημάτων από την εργασία της ενάγουσας, που θα παρείχε εφ’ όρου ζωής μέχρι τη συμπλήρωση του 82° έτους της ηλικίας της, από 15/9/2020 που θα διοριζόταν ως αναπληρώτρια παιδαγωγός.
Βελτιωμένη Διατροφή – Απορριπτέα (1)
Δεν αποδείχθηκε ότι ήταν αναγκαία η λήψη βελτιωμένης διατροφής από την ενάγουσα συνεπεία του τραυματισμού της από το ένδικο τροχαίο ατύχημα και απορρίφθηκε το σχετικό κονδύλιο ως ουσία αβάσιμο, καθώς η ενάγουσα δεν προσκομίζει ούτε επικαλείται κάποια ιατρική βεβαίωση, από την οποία να προκύπτει ότι ήταν ιατρικώς ενδεδειγμένη και επιβεβλημένη η λήψη βελτιωμένης τροφής εκ μέρους της για το επικαλούμενο χρονικό διάστημα.
Πηγή: ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ τεύχος Απρίλιος 2022