Ποιος έχει την ποινική ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος σε παιδική χαρά;
Σε περίπτωση ακατάλληλης παιδικής χαράς, η οποία δεν είναι σφραγισμένη και είναι προσβάσιμη στο κοινό, ο οικείος Δήμος ουδόλως αποποιείται των ευθυνών του, με την τοποθέτηση πινακίδας ότι η χρήση της γίνεται με ευθύνη των γονέων. Για τον λόγο αυτό, ο Δήμαρχος, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την νομική ευθύνη του ΟΤΑ, θα πρέπει να είναι ασφαλισμένος από Νομική Προστασία.
Α. Κάθε παιδική χαρά λειτουργεί με ευθύνη του οικείου Δήμου, ο οποίος λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία της .
Β. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον ο οικείος Δήμος κρίνει ότι μια παιδική χαρά είναι ακατάλληλη, τη σφραγίζει ο ίδιος άμεσα.
Γ. Σε περίπτωση ατυχήματος σε παιδική χαρά, η οποία δεν είναι σφραγισμένη και είναι προσβάσιμη στο κοινό, ο οικείος Δήμος ουδόλως αποποιείται των ευθυνών του, με την τοποθέτηση πινακίδας στην οποία αναγράφεται ότι η χρήση της παιδικής χαράς γίνεται με ευθύνη των γονέων ή συνοδών των ανηλίκων.
Τα παραπάνω τονίζει ο υφυπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μπαλάφας, στην γραπτή του απάντηση η οποία διαβιβάστηκε στη Βουλή, ύστερα από ερώτηση, η οποία αναφέρεται σε ακατάλληλο και επικίνδυνο για τους μαθητές προαύλιο χώρο (παιδική χαρά) του 5ου Νηπιαγωγείου Διαβατών.
Νομική Προστασία
Ο ασφαλιστής Νομικής Προστασίας καλύπτει αφενός τις αναγκαίες για την προστασία του ασφαλισμένου δαπάνες, δικαστικές και εξώδικες, που περιλαμβάνουν βεβαίως και την αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου καθώς και τα έξοδα και τα τέλη ενώπιον δικαστικών και διοικητικών αρχών. Επιπλέον, αναλαμβάνει να καλύψει την επιδικαζόμενη στον αντίδικο δικαστική δαπάνη, (εφόσον έτσι αποφασίσει το δικαστήριο).
Ως εκ τούτου, η ασφάλιση Νομικής Προστασίας είναι ασφάλιση ζημίας και δη ασφάλιση παθητικού, διότι τόσο οι δαπάνες Νομικής Προστασίας του ασφαλισμένου, όσο και η ενδεχόμενη υποχρέωση καταβολής των δαπανών του αντιδίκου, δεν μειώνουν τα ενεργητικά στοιχεία του ασφαλισμένου, αλλά δημιουργούν και επαυξάνουν τα παθητικά του στοιχεία.
Η παροχή του ασφαλιστή σε περίπτωση επέλευσης του κινδύνου καθορίζεται, βάσει της ασφαλισμένης ζημίας και του ασφαλιστικού ποσού ως ασφάλιση ανωτέρου ορίου. Χωρίς να αποτελεί συνηθισμένη περίπτωση, δεν αποκλείεται όμως και η συμφωνία μεταξύ των συμβαλλομένων για μεγαλύτερο όριο ασφάλισης.
Μορφές Ασφάλισης
Ανάλογα με τις αιτίες των διαφορών, η ασφάλιση Νομικής Προστασίας μπορεί να διακριθεί σε γενική ασφάλιση που θα αφορά κάθε διαφορά που προκύπτει από οποιαδήποτε αιτία, και σε ειδικές ασφαλίσεις για διαφορές από ορισμένες μόνο αιτίες (π.χ. ασφάλιση Νομικής Προστασίας οχήματος). Επιπλέον ανάλογα με τον τρόπο ενεργοποίησης η ασφαλιστική κάλυψη μπορεί να διακριθεί σε:
- επιθετική
- αμυντική
- συμβουλευτική.
- Στην επιθετική Νομική Προστασία ο ασφαλιστής αναλαμβάνει τον κίνδυνο δαπανών για την άσκηση αξιώσεων αποζημίωσης κατά τρίτων δικαστικώς ή εξωδίκως.
- Στην αμυντική Νομική Προστασία ο ασφαλιστής αναλαμβάνει τον κίνδυνο των δαπανών: α) για την απόκρουση αξιώσεων τρίτων εναντίον του, β) για την υπεράσπιση του ασφαλισμένου στα ποινικά δικαστήρια, γ) για την παράστασή του ενώπιον διοικητικών ή δικαστικών αρχών.
- Τέλος, συμβουλευτική Νομική Προστασία υφίσταται, όταν ο ασφαλιστής αναλαμβάνει τις δαπάνες για την παροχή νομικών συμβουλών. Η εξειδικευμένη επιχείρηση Νομικής Προστασίας περιλαμβάνει συνήθως την επιθετική μορφή, από δε την αμυντική, την υπεράσπιση του ασφαλισμένου ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, των διοικητικών και δικαστικών αρχών. Οι δαπάνες για την απόκρουση αξιώσεων τρίτων δεν αποτελούν κατά κανόνα αντικείμενο Νομικής Προστασίας από τις επιχειρήσεις.
Διαφορές από την ασφάλιση Αστικής Ευθύνης
Υπό την επιθετική κυρίως μορφή της η ασφάλιση Νομικής Προστασίας επιτελεί λειτουργία η οποία βρίσκεται κατ΄ουσίαν στον αντίποδα της λειτουργίας της ασφάλισης Αστικής Ευθύνης.
Χαρακτηριστικά αναφέρεται, ότι αποτελεί την «αναστροφή της ασφαλίσεως ευθύνης». Η ασφάλιση Νομικής Προστασίας υπόσχεται να καταβάλει μόνον τις δαπάνες για τη διεκδίκηση των απαιτήσεων του ασφαλισμένου κατά του υπαιτίου τρίτου, ενώ ο ασφαλιστής Αστικής Ευθύνης υπόσχεται πρώτα και κύρια να καταβάλει ή να αποκαταστήσει τη ζημιά που έχει προκαλέσει ο ασφαλισμένος προς τρίτους.