Δικαστική απόφαση ορίζει αποκλειστική υπαιτιότητα ιατρού – μαιευτήρα και επιδικάζει 400.000 ευρώ σαν αποζημίωση για τη γέννηση παιδιού με μόνιμη αναπηρία. Όπως αναφέρεται “ο μαιευτήρας λόγω έλλειψης προσοχής δεν προέβλεψε το αποτέλεσμα των παραλείψεών του και δεν ενήργησε, σύμφωνα με τους κοινούς αναγνωρισμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, όσον αφορά την επιλογή της μεθόδου και της συχνότητας παρακολούθησης της εγκύου – μητέρας, με ομάδα αίματος ρέζους Rh- (αρνητικού), που εγκυμονεί κίνδυνο προσβολής αιμολυτικής νόσου στο κυοφορούμενο παιδί.
Αποτέλεσμα της ανωτέρω ιατρικής αμέλειας ήταν να γεννηθεί το ανήλικο τέκνο με εγκεφαλική παράλυση (σπαστική τετραπληγία). Συγκεκριμένα ο εναγόμενος ιατρός, αν και γνώριζε ότι η μητέρα είχε ομάδα αίματος Rhesus αρνητικό, το οποίο σήμαινε ότι υπήρχαν αυξημένες πιθανότητες να εμφανιστούν επιπλοκές κατά διάρκεια της δεύτερης εγκυμοσύνης και ειδικότερα να εκδηλωθεί στο νεογέννητο «αιμολυτική νόσος του εμβρύου», εντούτοις παρέλειψε να προβεί σε συνεχείς, επαναλαμβανόμενες εξετάσεις «Coombs».
Εν προκειμένω η αγωγή κρίθηκε βάσιμη ως προς τον υποστάντα μόνιμη αναπηρία ανήλικο διάδικο, που εν προκειμένω εκπροσωπήθηκε από τους γονείς του ως ασκούντων τη γονική μέριμνα – όχι όμως η ασκηθείσα από τους γονείς για τον εαυτό τους ατομικά και από την αδελφή του ανηλίκου”.
Ηθική Βλάβη 400.000 ευρώ – Τετραπληγία
Ο ανήλικος από τη στιγμή της γέννησης του είναι αναγκασμένος να ζει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, λόγω της αναπηρίας του (τετραπληγία), που υπερβαίνει το ποσοστό 67%, ενώ παράλληλα πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και ψυχοκινητική καθυστέρηση, εξαιτίας της οποίας είναι αναγκασμένος να υποβάλλεται συνεχώς σε εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και φυσιοθεραπεία. Επιδικάσθηκε ποσό 400.000 ευρώ εξ ΑΚ 932.
Ασφαλιστική Σύμβαση
Κάλυψης Αστικής – Ιατρικής Επαγγελματικής Ευθύνης
Προσεπίκληση Παρεμπιπτόντως Εναγομένης Ασφαλιστικής Εταιρίας
Ο εναγόμενος της κύριας αγωγής ιατρός είχε συνάψει με την προσεπικαλούμενη – παρεμπιπτόντως εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία, ασφαλιστική σύμβαση, για την κάλυψη της αστικής (ιατρικής), επαγγελματικής ευθύνης του απέναντι σε τρίτους, με ανώτατο όριο κάλυψης το ποσό των 58.694,06 ευρώ. Εφόσον έγινε μερικά δεκτή η κύρια αγωγή και δοθέντος ότι η κρίση περί εκάστης παρεμπίπτουσας αγωγής εδράζεται στην απόφαση επί της κύριας αγωγής (περί του ότι οι δύο αγωγές συνδέονται με το δεσμό της συνάφειας), πρέπει να αναγνωριστεί ότι η προσεπικαλούμενη – παρεμπιπτόντως εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία οφείλει να καταβάλει στον ανωτέρω ενάγοντα το ποσό των 58.694,06 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καταβολή του σχετικού ποσού.
Πηγή: Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου
