Τρεις Στρατηγικούς Στόχους έθεσε η ΑΤΕ Ασφαλιστική υπό την Ηγεσία του CEO Ιορδάνη Χατζηιωσήφ και του Αντιπροέδρου Κώστα Φιλίππου.
Ο πρώτος στοχεύει στην «Ουσιαστική Βελτίωση της Ποιότητας» των Υπηρεσιών προς τους Πελάτες και Συνεργάτες. Ο δεύτερος στη «Βελτίωση της Σύνθεσης του Χαρτοφυλακίου», κυρίως στο μέρος που αφορά το αυτοκίνητο, και ο τρίτος στην «Ανάπτυξη του Bancassurance» σε όλη του την έκταση. Η Ηγεσία της Εταιρείας παρουσίασε το Σχέδιο σε ειδικές Ημερίδες σε όλη την Ελλάδα, γεγονός που ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό τους Συνεργάτες του Agency και των Πρακτόρων, δεδομένου ότι η Εταιρεία τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισε δύο διαφορετικές και ακραίου τύπου Διοικήσεις.
Η μία ήταν απόλυτα προσωποκεντρική και συγκεντρωτική, που ανέτρεψε τα πάντα στην Εταιρεία και έφερε τα πάνω κάτω σε όλες τις Λειτουργίες της, αναστατώνοντας τα Στελέχη, τους Υπαλλήλους και τα Δίκτυα. Μπορεί αυτού του είδους το απολυταρχικό Μάνατζμεντ να παρουσιάζει κάποια άμεσα αποτελέσματα, όμως σε μακροχρόνια βάση έχει αποδειχτεί επικίνδυνο και αναλύθηκε σε αρκετά άρθρα του HBR. To Ηθικό των Στελεχών καταρρακώνεται, πολλά ικανά Στελέχη δεν αντέχουν και φεύγουν με αποτέλεσμα η Εταιρεία να αποδυναμώνεται και ο CEO θα πρέπει να σκέφτεται ότι δεν είναι… αιωνόβιος και ότι κάποια μέρα θα αποχωρήσει από τη Διοίκηση της Εταιρείας. Μία από τις ουσιαστικές ευθύνες του είναι να ετοιμάζει τη… διαδοχή του (Jack Welch, πρώην CEO, G.E.)!
Στην περίπτωση της Αγροτικής η Διοίκηση που ακολούθησε αποδείχτηκε αδρανής, δεδομένου ότι ο επικεφαλής, ενώ ήταν ένας έμπειρος IT Μάνατζερ στην Τράπεζα και θέλησε να κάνει πολλές βασικές αλλαγές στο Σύστημα Μηχανοργάνωσης της εταιρείας, ήθελε πολύ χρόνο για να αποδείξει τα αποτελέσματα και επιπλέον δε γνώριζε τον Κλάδο των Ασφαλειών.
Το ευτύχημα είναι ότι η τωρινή Διοίκηση προέρχεται μέσα από την Εταιρεία, γνωρίζει ακριβώς πού πάσχει η Εταιρεία και μπορεί να βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία της και τα αποτελέσματά της. Ενισχύθηκε και με τον Κώστα Φιλίππου, ο οποίος πατάει γερά στο έδαφος και προσέχει πολύ όλες τις κινήσεις του. Δεν είναι τυχαίο που ο έμπειρος Τραπεζίτης Θόδωρος Πανταλάκης διάλεξε το συγκεκριμένο δίδυμο να τη Διοικήσει. Και ο σύλλογος των εργαζομένων φέρει μεγάλο μέρος ευθύνης για την εξέλιξη της Εταιρείας. Η Συνδιοίκηση, στην οποία έχει συνηθίσει πολύ, σπάνια καταλήγει να είναι αποτελεσματική. Συνήθως κοστίζει και κοστίζει πολύ, γιατί σκέφτεται και λειτουργεί «Πολιτικά» και όχι «Τεχνοκρατικά»! Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο «Σχολών». Η Πτώχευση της Ελλάδας προκλήθηκε αποκλειστικά από την «Πολιτική Διακυβέρνηση». Υπάρχουν πολλά Κράτη (δεν εννοούμε Ευρωπαϊκά), που κατόρθωσαν και απομόνωσαν την «Πολιτική Διακυβέρνηση» από την «Τεχνοκρατική», γι’ αυτό και όσο και αν αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, τα θεμέλιά τους είναι αντισεισμικά και ακόμα και αν πτωχεύσουν θα επανέλθουν πολύ γρηγορότερα από άλλα Κράτη, των οποίων η Δημόσια και η Ιδιωτική Παραγωγικότητα βρίσκονται στο ναδίρ!