Αν και οι πωλήσεις των Eurolife και Εθνικής Ασφαλιστικής δείχνουν να “παγώνουν”, οι συνεργασίες στον κλάδο θεωρούνται επιβεβλημένες λόγω του αυστηρού εποπτικού πλαισίου. Τι λέει για τις εξαγορές στον ασφαλιστικό κλάδο το Chartered Insurance Institute.
Στον… πάγο δείχνουν να μπαίνουν οι πωλήσεις των θυγατρικών ασφαλιστικών εταιρειών της Eurobank και της Εθνικής, καθώς η νέα κυβέρνηση βλέπει από διαφορετικό πρίσμα το αναπτυξιακό σχέδιο της οικονομίας. Σε κάθε περίπτωση, το επόμενο διάστημα θεωρείται εξαιρετικά κρίσιμο, καθώς μετά τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης θα υπάρξουν επαφές με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, με την ασφαλιστική αγορά να αναμένει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις.
Παρ’ όλα αυτά, ο ασφαλιστικός κλάδος βρίσκεται αντιμέτωπος με αρκετά προβλήματα και η πλήρης εφαρμογή του νέου αυστηρού εποπτικού πλαισίου αναμένεται να προκαλέσει μεγάλες ανακατατάξεις. Και αυτό άσχετα με την κατάληξη στο θέμα των «τραπεζικών» ασφαλιστικών, καθώς οι μικρότεροι του κλάδου δεν αποκλείεται να αναγκαστούν να αναζητήσουν συνεργασίες την ώρα που μεγάλες πολυεθνικές ασφαλιστικές εξετάζουν τις προοπτικές της ελληνικής αγοράς.
Ανώτερα στελέχη της αγοράς εκτιμούν ότι ο ασφαλιστικός κλάδος προσφέρεται για εξαγορές και συγχωνεύσεις και προβλέπουν ότι πολύ σύντομα – σε συνάρτηση πάντα και με τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις – θα ξεκινήσει ένας μεγάλος κύκλος συμφωνιών, με τις ξένες πολυεθνικές να αναλαμβάνουν δράση.
Προάγγελος των επερχόμενων deals θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί η εξαγορά της Αγροτικής Ασφαλιστικής από τον όμιλο Ergo το περασμένο καλοκαίρι, αν και χρονικά δεν μπορεί να προβλεφθεί με βεβαιότητα η ολοκλήρωση της ενοποίησης.
Ας δούμε όμως τα υπέρ και τα κατά των εξαγορών και συγχωνεύσεων, έτσι όπως τα καταγράφει το Chartered Insurance Institute (CII) στην έκδοση Insurance Business & Finance/April 2014.
Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, οι εξαγορές και συγχωνεύσεις ( M&A) αποτελούν συχνά έναν γρήγορο τρόπο για να αναπτυχθεί μία ασφαλιστική εταιρεία. Ένα παράδειγμα είναι να αποκτήσει πρόσβαση σε νέα κανάλια διανομής, όπως μέσω της αγοράς μίας τοπικού χαρακτήρα ασφαλιστικής εταιρείας σε μία χώρα που αποτελεί στόχο ανάπτυξης. Άλλοι λόγοι για την πραγματοποίηση εξαγορών και συγχωνεύσεων θα μπορούσαν να είναι η απόκτηση ανεπτυγμένων πληροφορικών συστημάτων, τεχνογνωσίας ανθρωπίνου δυναμικού ή άδειας λειτουργίας σε μία ξένη χώρα.
Σήμερα, είναι πολύ σημαντικό για μία ασφαλιστική που λειτουργεί στην παγκόσμια αγορά να διαθέτει αξιοσημείωτο μέγεθος και αυτό συχνά σημαίνει ότι θα πρέπει να αναπτυχθεί μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων. Πολλοί από τους μεγαλύτερους ασφαλιστικούς οργανισμούς θεωρούνται πλέον πάροχοι χρηματοοικονομικών υπηρεσιών – όχι μόνο ότι αναλαμβάνουν κινδύνους, ενώ οι μεγαλύτερες ασφαλιστικές στη Μ. Βρετανία έχουν εξαγοραστεί από τράπεζες στο πλαίσιο των σχεδίων ανάπτυξης και διαφοροποίησης.
Ωστόσο, η ανάπτυξη δεν αποτελεί τον μοναδικό λόγο που οι εταιρείες συγχωνεύονται μεταξύ τους ή εξαγοράζουν άλλες εταιρείες. Τα ακόλουθα αποτελούν παραδείγματα άλλων λόγων για την πραγματοποίηση M&A.
- Όσο περιορίζεται η επικάλυψη εργασιών, η αποτελεσματικότητα και η βελτίωση στην απόδοση μπορεί να επιτευχθεί μέσω συνεργιών που προκύπτουν από διαδικασίες ή οικονομίες κλίμακος, μειώνοντας το κόστος μονάδας.
- Για να ξεπεραστεί το κόστος του IT, με δεδομένο ότι πρόκειται για αρκετά μεγάλη εταιρεία, μέσω της κατανομής των ίδιων πόρων, οι οποίοι γίνονται ακόμη πιο δαπανηροί στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται πλατφόρμες τελευταίας τεχνολογίας.
- Προσφέρουν επενδυτικές ευκαιρίες στην περίπτωση που μία ασφαλιστική εταιρεία διαθέτει περίσσεια κεφαλαίων.
- Δύο εταιρείες συγχωνεύονται για να μοιράσουν τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, αν η μία έχει έδρα στις ΗΠΑ και η άλλη στην Ευρώπη και τα λογιστικά τους βιβλία δεν συσχετίζονται, αυτό δίνει στη νέα εταιρεία το δικαίωμα μεγαλύτερης διαφοροποίησης και επομένως ενδέχεται να έχει μικρότερες απαιτήσεις για εποπτικά κεφάλαια σε σύγκριση με την περίπτωση που οι δύο εταιρείες συνέχιζαν να λειτουργούν αυτόνομα.
Συνολικά, το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποιείται για την πλειονότητα των εξαγορών και συγχωνεύσεων είναι η ενίσχυση της μετοχικής αξίας, από τη στιγμή που αποτελεί έναν τρόπο αύξησης του εκτοπίσματος μίας εταιρείας με στόχο να ανταγωνιστεί με επιτυχία στις παγκόσμιες αγορές. Επιπλέον, η νέα εταιρεία θα μπορεί να μειώνει το κόστος περιορίζοντας το βαθμό επικάλυψης και δημιουργώντας εμπόδια εισόδου για νέους ανταγωνιστές. Στην πραγματικότητα, κάθε χρόνο ένα ποσοστό εξαγορών και συγχωνεύσεων αποτυγχάνουν καθώς οι διοικήσεις δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις που δόθηκαν προς τους μετόχους όταν έκλεισε η συμφωνία, κάτι που ισχύει και για τα ασφαλιστικά deals.
Μειονεκτήματα
Οι εξαγορές και συγχωνεύσεις, ωστόσο, δεν έχουν μόνο πλεονεκτήματα αλλά και έναν ικανό αριθμό μειονεκτημάτων, τα οποία οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να λάβουν υπόψη πριν προχωρήσουν στην οποιαδήποτε δεσμευτική κίνηση.
Για παράδειγμα:
- Μειώνονται οι επιλογές των πελατών λόγω της μείωσης του αριθμού των εταιρειών που προσφέρουν προϊόντα. Αυτό συνεπάγεται ότι ενδέχεται να παρατηρηθεί μείωση του ανταγωνισμού.
- Αντίκτυπος στο προσωπικό και κόστος απολύσεων. Το ηθικό του προσωπικού μπορεί να επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό από μία συγχώνευση ή εξαγορά , ειδικά στην περίπτωση που η αλλαγή δεν συνοδεύεται από αποτελεσματική διαχείριση. Συχνά το κόστος των απολύσεων και της μετακίνησης προσωπικού είναι υψηλό ενώ παράλληλα χάνεται προσωπικό με πολύτιμη εμπειρία, ικανότητες και γνώσεις.
- Σύγκρουση επιχειρηματικής κουλτούρας. Αν οι εταιρείες είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους ίσως είναι δύσκολο να συμφωνήσουν έτσι ώστε ο οργανισμός να λειτουργήσει αποτελεσματικά στο μέλλον.
- Μερικές φορές μία εξαγορά ή συγχώνευση καταναλώνει μεγάλο μέρος του διαθέσιμου χρόνου της διοίκησης. Ως αποτέλεσμα, οι ενέργειες του οργανισμού ενδέχεται να εστιάσουν στις συντελούμενες αλλαγές και όχι στην ανάπτυξη των δραστηριοτήτων και στην αποτελεσματική εξυπηρέτηση των πελατών.
- Επηρεάζεται αρνητικά η εξυπηρέτηση πελατών όσο εφαρμόζονται αλλαγές. Πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την εξυπηρέτηση πελατών, όπως η μείωση του ηθικού του προσωπικού, η έλλειψη επικοινωνίας,το προσωπικό να μην ξέρει τι συμβαίνει ή τι προϊόντα να πουλήσει ή τι να πει στους πελάτες, με επακόλουθο να αυξάνεται ο αριθμός των παραπόνων και να περιορίζεται η δραστηριότητα.
- Η αναμενόμενη εξοικονόμηση πόρων δεν επιτυγχάνεται πάντα. Όταν ανακοινώνεται μία εξαγορά ή συγχώνευση, γίνονται προβλέψεις από τη διοίκηση για τα κόστη που μπορούν να εξοικονομηθούν και για το πως μπορεί να αυξηθεί η μετοχική αξία. Συχνά οι περικοπές δεν καρποφορούν πλήρως ή δεν γίνονται σωστοί υπολογισμοί, συνεπώς η πραγματική αξία των αλλαγών δεν γίνεται εμφανής.
