Είμαστε οι τελευταίοι που θα κρίνουμε την απόφαση ενός δικαστηρίου και εν προκειμένω το πολυσέλιδο παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Κρήτης, σύμφωνα με το οποίο παραπέμπονται για να δικαστούν στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και μάλιστα με βαριές κατηγορίες (όπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία»), μια πλειάδα πανεπιστημιακών καθηγητών. Η υπόθεση συνδέεται με τη διαχείριση κονδυλίων του Πανεπιστημίου Κρήτης σε διάφορες χρονικές φάσεις, που απλώνονται από το 1996 έως το 2004.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η τρίτη κατηγορία έχει σχέση με το γεγονός ότι από το 1998 έως και το 2001 καταβλήθηκε από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ) στην ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία Εθνική Ασφαλιστική το συνολικό ποσό των 150.000.000 δρχ. (440.205,43 ευρώ) ως ασφάλιστρα ομαδικού συμβολαίου ασφάλισης ζωής – ασθένειας όλων των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Το βούλευμα αποφαίνεται όμως, ότι «οι καταβολές των παραπάνω ποσών έγιναν παράνομα, αφού δεν συνδέονται με συγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα του ΕΛΚΕ (Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας), ενώ οι υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Κρήτης είναι ασφαλισμένοι στο Δημόσιο». Και συμπεραίνει ότι οι κατηγορούμενοι «προέβησαν στην πράξη τους αυτή από κοινού και με σκοπό να ωφελήσουν την ανωτέρω ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία Εθνική Ασφαλιστική, καθόσον οι υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Κρήτης καλύπτονταν για τους κινδύνους για τους οποίους έγινε η ιδιωτική ασφάλισή τους, από την ασφάλιση του Ελληνικού Δημοσίου και συνεπώς δεν ωφελήθηκαν επιπλέον καν από την ασφάλισή τους σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία για τους ίδιους κινδύνους».
Δεν γνωρίζουμε ούτε τα πραγματικά περιστατικά, ούτε την προέλευση των κονδυλίων από τα οποία πληρώθηκαν τα ασφάλιστρα, ούτε τη νομιμότητα ή όχι της καταβολής τους. Αντιπαρερχόμαστε επίσης το απόσπασμα περί «ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία Εθνική Ασφαλιστική», γιατί θα άνοιγε μεγάλη συζήτηση περί του ιδιωτικού ή δημοσίου χαρακτήρα της συγκεκριμένης εταιρείας το συγκεκριμένο διάστημα.
Θα σταθούμε όμως στο απόσπασμα: «… καθόσον οι υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Κρήτης καλύπτονταν για τους κινδύνους για τους οποίους έγινε η ιδιωτική ασφάλισή τους, από την ασφάλιση του Ελληνικού Δημοσίου και συνεπώς δεν ωφελήθηκαν επιπλέον καν από την ασφάλισή τους σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία για τους ίδιους κινδύνους».
Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το γιατί. Πιστεύουμε ότι είναι άμεσα κατανοητό από κάθε επαγγελματία που εργάζεται στην ασφαλιστική αγορά. Πιστεύουμε επίσης, ότι είναι εξίσου κατανοητό από τους εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους που ενώ έχουν και πληρώνουν τη λεγόμενη κοινωνική ασφάλιση, παράλληλα διαθέτουν ατομικό ή συμμετέχουν σε ομαδικό ασφαλιστήριο ζωής και υγείας.
Αν αυτό που αναφέρεται στο βούλευμα ισχύει («…συνεπώς δεν ωφελήθηκαν επιπλέον καν από την ασφάλισή τους σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία για τους ίδιους κινδύνους»), τότε οι ασφαλιστικές εταιρείες παγκοσμίως πρέπει να αναθεωρήσουν τα προγραμματά τους και τις διαφημιστικές τους καμπάνιες και να απευθύνονται πλέον, μόνο σε ανασφάλιστους και αναξιοπαθούντες.
Μήπως θα έπρεπε η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών (ΕΑΕΕ) να εκδόσει μια απλή και περιεκτική ανακοίνωση; Τελικά, ίσως μόνο μέσα από τέτοιου είδους δημόσιες επεμβάσεις και τεκμηριωμένες ανακοινώσεις να μπορέσουμε να εξυψώσουμε λίγο την ασφαλιστική συνείδηση στη χώρα μας.