Την αντίθεσή της στο άρθρο 5 του σχεδίου νόμου περί φυσικών καταστροφών δηλώνει σε ανακοίνωσή της προς το Υπουργείο Οικονομικών η ΕΑΔΕ. Όπως αναφέρει οδηγεί σε ξεπερασμένο κρατισμό με την πολιτεία να καθίσταται απόλυτος ανταγωνιστής της ιδιωτικής ασφάλισης:
“Η Ένωσή μας, με την επωνυμία ΕΝΩΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, έχοντας Μέλη της τα επαγγελματικά Σωματεία:
-
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Συντονιστών Ασφαλιστικών Συμβούλων (ΠΣΣΑΣ)
-
Σύνδεσμος Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ)
-
Πανελλήνια Ομοσπονδία Ανεξάρτητων Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών (ΠΟΑΔ)
-
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Συμβούλων (ΠΣΑΣ)
εκπροσωπεί όλες τις κατηγορίες Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών, που προβλέπονται και ρυθμίζονται από τον Νόμο 4583/2018 και δραστηριοποιούνται στην ασφαλιστική αγορά, για την διαμεσολάβηση στη σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων.
Μελετήσαμε προσεκτικά τις διατάξεις του Σχεδίου Νόμου, σχετικά με «τη κρατική αρωγή προς επιχειρήσεις για φυσικές καταστροφές», που ετέθη προς δημόσια διαβούλευση.
Με την παρούσα μας εκφράζουμε την έντονη αντίθεση και ανησυχία μας, για τις διατάξεις και κυρίως τις ρυθμίσεις, που προβλέπονται στο άρθρο 5 αυτού.
Όλα τα Μέλη μας κατέγραψαν τις αντιρρήσεις τους, οι οποίες συνοψίζονται ως εξής:
-
Οι προτεινόμενες διατάξεις αποτελούν αντικίνητρο για την σύναψη συμβολαίων Ιδιωτικής Ασφάλισης, θα είναι καταστροφικές για τον κλάδο μας και απαξιώνουν την ιδέα της Ιδιωτικής Ασφάλισης, για την εμπέδωση της οποίας στους καταναλωτές, δεκαετίες τώρα, με κόπο δουλεύουμε.
-
Το Κράτος, σύμφωνα με το Σχέδιο Νόμου, που προβλέπει,
-
ότι θα καλύπτει τις ζημίες και στην περίπτωση που δεν υπάρχει ιδιωτική ασφάλιση και
-
ότι η αποζημίωση που θα χορηγεί θα είναι «αφορολόγητη, ακατάσχετη και ανεκχώρητη στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση, τέλος ή εισφορά, δεν δεσμεύεται και δεν συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη στη φορολογική διοίκηση και το Δημόσιο, τους Δήμους, τις Περιφέρειες, τα Ασφαλιστικά Ταμεία ή τα Πιστωτικά Ιδρύματα», όπως προβλέπει το άρθρο 2 παρ. 3 του Σχεδίου, σε αντίθεση με τις αποζημιώσεις που δίδονται μέσω της Ιδιωτικής Ασφάλισης,
γίνεται, με την κρατική δύναμή του και αυθεντία, απόλυτος ανταγωνιστής της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
ΟΥΔΕΙΣ επιχειρηματίας πλέον ΘΑ ΣΥΝΑΠΤΕΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ, αφού θα αναμένει την κάλυψή του από το κράτος.
-
Η πρόβλεψη ότι για τις επιχειρήσεις που έχουν συνάψει ασφαλιστήριο συμβόλαιο, η Κρατική αρωγή προσδιορίζεται στο ποσό της ζημίας, το οποίο δεν καλύπτεται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, οδηγεί σε πλήρη απαξίωση της ασφαλιστικής ιδέας, αφού θα υπάρξουν πιέσεις για υπασφαλίσεις κλπ.
2. Οι ρυθμίσεις, όπως προτείνονται, πέραν από την απαξίωση της ιδέας της Ιδιωτικής Ασφάλισης, θα έχουν, μετά βεβαιότητος, σοβαρό δημοσιονομικό κόστος στο Κράτος, με τη στέρηση εσόδων, από την μη έκδοση ασφαλιστηρίων συμβολαίων, την καταβολή αποζημιώσεων κλπ. αλλά και με την ανάγκη χρησιμοποίησης εξειδικευμένου προσωπικού, για την αξιολόγηση και εκτίμηση των ζημιών.
Οι ρυθμίσεις έτσι οδηγούν σε ένα ξεπερασμένο Κρατισμό, περασμένων δεκαετιών, αντίθετο με την Ελεύθερη Αγορά, στην οποία ζούμε.
3. Αντί των ανωτέρω προβληματικών, αθέμιτων καi καταστροφικών για τον Κλάδο της Ιδιωτικής Ασφάλισης προβλέψεων, θα έπρεπε, σε συνεργασία του κλάδου μας με τη Πολιτεία, να αναληφθούν δράσεις για να προωθηθεί η Ιδέα της Ιδιωτικής Ασφάλισης και να δοθούν κίνητρα (φορολογικά και λοιπά) για την σύναψη ασφαλιστικών συμβολαίων στην Ιδιωτική Ασφάλιση, που συνεχώς προβάλλετε και διαφημίζετε ότι αποτελεί τον τρίτο πυλώνα της Κοινωνικής Ασφάλισης.