Ο… φτωχός συγγενής του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου είναι η Superleague, σύμφωνα με τα ευρήματα έρευνας του καθηγητή Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη και των συνεργατών του, για την ανταγωνιστικότητα σε σύγκριση με το αγγλικό και το γαλλικό πρωτάθλημα, τους πρωταγωνιστές και τα πειθαρχικά παραπτώματα την περίοδο 1996-2014.
Ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση με τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης σε επίπεδο ποιότητας, θεάματος, ανταγωνιστικότητας και δυναμικής το γνωρίζαμε. Ιδιαίτερη, ωστόσο, σημασία έχει η εξέταση των πειθαρχικών παραπτωμάτων και η ανάλυση τυχόν συσχέτισής τους με την κατάταξη των ομάδων.
Η έρευνα του ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη και των συνεργατών του έχει τίτλο «Συγκρητική Αξιολόγηση Ελληνικού Ποδοσφαίρου με βάση τα Πειθαρχικά Παραπτώματα». Ο κ. Ζοπουνίδης είναι Distinguished Research Professor of Audencia Nantes School of Management και Διευθυντής Εργαστηρίων Ανάλυσης Δεδομένων και Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης. Στην έρευνα επίσης συνεργάστηκαν οι: Ερμής Χέλμης, Σύμβουλος Αθλητικών Δραστηριοτήτων στο Πολυτεχνείο Κρήτης και Δημήτρης Νίκλης, του Εργαστηρίου Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Η έρευνα δείχνει ότι το ελληνικό πρωτάθλημα υστερεί ξεκάθαρα σε σχέση με το αγγλικό και το γαλλικό, σε μία σειρά μετρήσεων που εξετάζουν α) την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ των πειθαρχικών παραπτωμάτων και της τελικής κατάταξης των ομάδων, β) τους δείκτες πειθαρχικών παραπτωμάτων των τριών αυτών διαφορετικών ως προς την φιλοσοφία πρωταθλημάτων, όπως και επιμέρους ομάδων που αναλύονται, γ) τις ομοιότητες-διαφορές των 3 πρωταθλημάτων, ως προς τον πειθαρχικό έλεγχο και δ) τον βαθμό ανταγωνιστικότητας.
Στην έρευνα γίνεται συγκριτική ανάλυση του συνολικού μέσου όρου πρωταθλήματος για τις πιο επιτυχημένες ομάδες και των επιμέρους 4 πιο επιτυχημένων ομάδων κάθε πρωταθλήματος, με βάση τους ακόλουθους δείκτες: 1) Μ.Ο Τελικής θέσης Κατάταξης, 2) Φάουλ υπέρ και κατά, 3) Συντελεστής αναλογίας φάουλ κατά/υπέρ, 4) Μ.Ο. Κίτρινες κάρτες / αγώνα, 5) Ποσοστό φάουλ κατά / κίτρινες κάρτες, 6) Κόκκινες κάρτες / έτος, 7) Μ.Ο Πέναλτι / έτος και 8) Ανταγωνιστικότητα.
Στα βασικά συμπεράσματα είναι ότι το ελληνικό πρωτάθλημα υστερεί ξεκάθαρα ανταγωνισμού, με μόλις 2 ομάδες πρωταθλήτριες και τον Ολυμπιακό να κατέχει την μερίδα του λέοντος. Επίσης, το ελληνικό πρωτάθλημα ξεχωρίζει για τα πολλά φάουλ, με τη διακοπή του ρυθμού να αποβαίνει εις βάρος της ποιότητας του παιχνιδιού.
Στα υπόλοιπα συμπεράσματα της έρευνας:
– Σε γενικές γραμμές το αγγλικό ποδόσφαιρο διαφέρει αισθητά ως προς τα σφυρίγματα με τον καθαρό χρόνο αγώνα να ξεπερνάει κατά πολύ τα υπόλοιπα, αφού τα φάουλ είναι πολύ λιγότερα.
-Ενώ στη περίοδο 1996-2014 και οι τρείς διοργανώσεις έχουν 10-11 οριακά πρωταθλήματα και άρα ανταγωνιστικά, είναι αισθητή η διαφορά ως προς το τελικό αποτέλεσμα και τον αριθμό των ομάδων σε κάθε πρωτάθλημα που «γεύτηκαν» τον τίτλο.
– Έντονη αντίφαση ανάμεσα στα πολλά φάουλ του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και τις λίγες αποβολές.
– Για τις πρωτοπόρες ομάδες και των τριών εθνικών κατηγοριών εμφανίζεται ένα αξιοπερίεργο σημείο, με τα φάουλ κατά να είναι περισσότερα από τα φάουλ υπέρ. Εξαίρεση αποτελούν οι ομάδες του Ολυμπιακού, της Lyon, και της Manchester City με αναλογία περισσότερων φάουλ υπέρ έναντι κατά. Το φαινόμενο των περισσότερων φάουλ κατά, ισχύει και σε άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα με εξαίρεση το ισπανικό.
– Ο Ολυμπιακός σε πολλές κατηγορίες εμφανίζει τιμές που παραπέμπουν στα άλλα πρωταθλήματα.
– Στη Super League είναι ξεκάθαρη η δυσαναλογία μεταξύ πολλών φάουλ εκτός μεγάλης περιοχής και λίγων απευθείας αποβολών με κόκκινη κάρτα καθώς και υποδείξεις πέναλτι.
– ΠΑΟΚ, Arsenal, και Bordeaux είναι οι «σκληροί» του εκάστοτε πρωταθλήματος με περισσότερες αποβολές.
