.gif?rand=7486)
Mια πρωτόγνωρη συνθήκη βιώνουν ασφαλιστικές εταιρείες και ασφαλισμένοι λόγω της πανδημικής κρίσης.
του Πλάτωνα Τσούλου
Οι επιτάξεις ιδιωτικών κλινικών που αποφάσισε η Κυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθούν οι δομές υγείας και να αντιμετωπιστούν τα πολλά και βαριά περιστατικά ασθενών Covid-19, επηρεάζει τη χρήση ορισμένων εκ των ασφαλιστηρίων συμβολαίων υγείας.
Πρόκειται για συμβόλαια που προβλέπουν την παροχή ασφαλιστικής κάλυψης νοσηλειών σε συγκεκριμένα ιδιωτικά θεραπευτήρια, για συμβάσεις «κλειστού τύπου» –όπως συνηθίζουν να τις χαρακτηρίζουν τα στελέχη της αγοράς. Όπως σημειώνουν, τα συμβόλαια αυτά δεν πρέπει να ξεπερνούν σήμερα το 10% της αγοράς, δεν αποκλείεται ωστόσο στο βαθμό που οι επιτάξεις συνεχιστούν, να βρεθούν στην ίδια ειδική συνθήκη κι άλλα ασφαλιστήρια.
Πώς θα μπορούσε, όμως, να αντιδράσει η αγορά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Περιθώρια πολλά προφανώς δεν υφίστανται. Στην επίταξη δομών και υπηρεσιών ουδείς μπορεί να εναντιωθεί. Το γεγονός ότι η Κυβέρνηση αποφασίζει να εφαρμόσει το ακραίο αυτό μέτρο σημαίνει ότι, οι συγκυρίες είναι τέτοιες που το ιδιωτικό συμφέρον υποχρεούται να υπηρετήσει το δημόσιο και στην περίπτωσή μας δημόσιο συμφέρον είναι η δημόσια υγεία, για την προάσπιση της οποίας επιστρατεύεται κάθε μέσο, πέρα από ιδιοκτησίες, αξίες ή συμφέροντα.
Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, τον ίδιο κανόνα καλούνται να υπηρετήσουν κι οι κάτοχοι ιδιωτικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι το κράτος επιτάσσει τα συμβόλαιά τους καθιστώντας τα ανενεργά, στο βαθμό που θα χρειαστεί να ενεργοποιηθούν για επιταγμένες κλινικές. Ο ασφαλισμένος καλείται λοιπόν να επιδείξει υπομονή, να αντιληφθεί τις συνέπειες που έχει η πανδημική κρίση στην κοινωνία μας, να κατανοήσει ότι σε αυτήν τη συγκυριακή φάση κλειστή, με απόφαση της κυβέρνησης, παραμένει σχεδόν στο σύνολό της η αγορά και, άρα, επιπτώσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν και για την ιδιωτική αγορά υγείας.
