Σκιαγραφώντας την Ασφαλιστική Αγορά στο νομό Χανίων – στο πλαίσιο της στήλης «Επαρχία Αγάπη μου» – επικοινωνήσαμε με τον κ. Ιωάννη Νικολαΐδη, ασφαλιστικό πράκτορα και σύμβουλο, που δραστηριοποιείται από το 2004 στο επάγγελμα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή.
Ζητήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσει ο κλάδος είναι το κενό στη συναδελφική αλληλεγγύη, η υπερφορολόγηση των διαμεσολαβούντων και οι μαύροι κωδικοί. Όπως επισημαίνει το μέλλον της ασφαλιστικής αγοράς θα είναι λαμπρό εφόσον οι εμπλεκόμενοι λειτουργούν με γνώμονα τον επαγγελματισμό.
Ποια είναι η εικόνα που έχετε σχηματίσει για την Ασφαλιστική Αγορά του Νομού Χανίων; Υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ συναδέλφων ή επικρατούν τυπικές επαγγελματικές σχέσεις;
Δυστυχώς ως «Νέος Ασφαλιστής» δραστηριοποιούμαι ενεργά από το 2004 και και μόνιμα από το 2008 με δικό μου Πρακτορείο, δεν έχω εκτός από τον κύριο Συνεργάτη μου και Διευθυντή μου, κ. Κωνσταντίνο Σαριδάκη, κανέναν άλλο ως «Πρότυπο Ασφαλιστή» όπως π.χ. είχα στις εταιρείες που δούλευα πριν ασχοληθώ με τον Ασφαλιστικό Κλάδο. Επίσης, δυστυχώς δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ Συναδέλφων. Γίνεται προσπάθεια μέσω του Συνδέσμου μας και έχουμε προχωρήσει αρκετά αλλά και πάλι δεν είμαι ευχαριστημένος!
Ποια προβλήματα αντιμετωπίζει ένας ανεξάρτητος ασφαλιστικός διαμεσολαβητής ως προς τη βιωσιμότητά του;
Κυρίως το Οικονομικό! Όπως γνωρίζετε, από τα Έσοδα μας/Προμήθειες, δεν μπορούμε να αποκρύψουμε ούτε ένα cent και επίσης δεν μας δικαιολογούν σχεδόν τίποτα από έξοδα με αποτέλεσμα αυτή την περίοδο με τα νέα Οικονομικά και Φορολογικά-Ασφαλιστικά δεδομένα, φτάνει να έχουμε το συντελεστή όλων των παραπάνω, να πλησιάζει και να ξεπερνάει στους περισσότερους το 70%! Πώς μια επιχείρηση να επιβιώσει με αυτές τις εισφορές; Κάνοντας τον απολογισμό του Έτους, βλέπεις ότι είσαι στο μείον. Και αυτό διότι ένας Ασφαλιστής που έχει κάποιο επίπεδο, του προκύπτουν πολλές κοινωνικές και Επαγγελματικές Υποχρεώσεις, στα οποία δεν δικαιολογεί η Εφορία, ούτε ένα «Επαγγελματικό Δείπνο» με ένα πιθανό πελάτη. Επίσης, κάτι πολύ σημαντικό, είναι ότι με το να μην υπάρχει Πίστωση από τις Ασφαλιστικές Εταιρείες, πρέπει να έχεις «και στην άκρη Χρήματα» και να «ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΣ» τους Πελάτες σου έως ότου παραδώσεις και εισπράξεις το Συμβόλαιο. Και βέβαια, αυτό εγκυμονεί κινδύνους, ειδικά με εταιρικούς πελάτες που τα νούμερα είναι μεγαλύτερα.
Επίσης , ο Βρόμικος Ανταγωνισμός «Λακκούβες» (Αυτή τη λέξη την έμαθα από Ανταγωνιστή), και βέβαια οι Μαύροι κωδικοί (που αναγκαστικά θα γεμίσουμε ) εάν σκεφτείτε ότι πριν από δύο χρόνια ήμασταν πάνω από 300 εγγεγραμμένοι και Νόμιμοι Ασφαλιστές στο Νομό και αυτήν τη στιγμή μόνο 130… που σημαίνει ότι δεν θα μείνουμε πάνω από 70-80. Οι υπόλοιποι; Μάλλον το Κράτος θα αποκτήσει περισσότερους «ΚΛΕΦΤΕΣ»; Και ας είναι σωστοί Ασφαλιστές!
Το χαρτοφυλάκιο σας πώς διαμορφώνεται; Καταλαμβάνει ο κλάδος οχημάτων το μεγαλύτερο κομμάτι των δραστηριοτήτων σας;
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να πω ότι, λόγω του ότι έχω υγιές και συνειδητοποιημένο Πελατολόγιο καθώς και μεγάλο μερίδιο από τους Ξένους Ευρωπαίους, κυρίως Ιδιοκτήτες Εξοχικών κατοικιών, καθώς και μεγάλο Πελατολόγιο στο χώρο επίσης των Ξένων Επενδυτών στην Κρήτη σε Ξενοδοχεία κ.λπ., το χαρτοφυλάκιο μου την τελευταία 3ετία έχει φτάσει στο 50% αυτοκίνητο, 30% Λοιπούς Κινδύνους και 20% Περίθαλψη (περίθαλψη η οποία αυξάνεται πολύ γρήγορα. Εκτίμησή μου θα ξεπεράσει τους Γενικούς). Άρα είμαι στο 50-50 μετά από πολύ σκληρή δουλειά και συμβάσεις μόνο με αξιόπιστες εταιρείες.
Με πόσες εταιρείες συνεργάζεστε; Ποια είναι η άποψή σας για τις ΕΠΥ και τι πιστεύετε για τη δραστηριότητά τους;
Όσον αφορά την 1η σας ερώτηση, με όλες τις αξιόπιστες. Έχω κύρια συνεργασία με έξι Ασφαλιστικές Εταιρείες, τις καλύτερες στην αγορά, με πολύ καλά προϊόντα και με σωστή εξυπηρέτηση τόσο σε εμένα αλλά βασικά στους πελάτες μου. Στη δεύτερη ερώτηση για τις ΕΠΥ, θα ήθελα να απαντήσω υπεύθυνα όταν θα έχω καταλήξει να έχω άποψη επί του Θέματος μετά από 3-4 χρόνια.
Συνεργάζομαι μόνο με μία και αυτή λόγω «υποχρέωσης και Εντολής από Μεγάλο Πελάτη» που ανέλαβε εκείνος το «ρίσκο» διότι προσωπικά θα ήθελα να περάσει αυτή η περίοδος που διανύουμε στην Ελλάδα μας και να ξεκαθαρίσει κι άλλο η κατάσταση και μετά να κάνω συμβάσεις με ΕΠΥ. Προς το παρόν λόγω του ότι έχω στραφεί προς τους υπόλοιπους κλάδους ΛΟΙΠΟΥΣ (ΠΥΡΟΣ & ΑΣΤΙΚΗ) και ΥΓΕΙΑ, προτιμώ να χάσω ένα αυτοκίνητο ή 10 το μήνα από το να τον βάλω σε μια εταιρεία που μπορεί να είναι φερέγγυα μεν στην Ευρώπη ή στην Αμερική, αλλά δεν δουλεύει σωστά στην Ελλάδα και με τον τρόπο τον οποίο έχω εγώ επιλέξει να δουλεύω (δηλαδή Πιστοποιημένες και με τα σωστά αποθεματικά).
Τέλος, θα ήθελα να μας μιλήσετε για το μέλλον της ασφαλιστικής αγοράς εδώ στα Χανιά. Ποιοι πιστεύετε θα επιβιώσουν και πώς θα διαμορφωθεί στο μέλλον η αγορά;
Από τη «μικρή» και πάλι εμπειρία μου στο χώρο, παρόλο που είμαι η 3η γενιά στην Οικογένειά μου που συνεχίζει το επάγγελμα (παππούς Εθνική Ηρακλείου Κρήτης Διευθυντής και Ιδρυτής από το 1948 έως τη Σύνταξή του καθώς και ο Πατέρας μου από το 1969 Διευθυντής Γραφείου Χανίων έως και τη Σύνταξή του), βλέπω ότι η Νέα γενιά έχει περισσότερη Ασφαλιστική συνείδηση σε σχέση με τους παλαιότερους. Τους είναι δύσκολο να Ασφαλιστούν λόγω των οικονομικών τους υποχρεώσεων και τους χαμηλούς τους μισθούς, αλλά όποιος καταλάβει ότι είναι πλέον «αναγκαστικό» να έχεις Ιδιωτική Ασφάλιση, θα βρει τον τρόπο και θα κάνει τη ΣΩΣΤΗ του Ασφάλιση.
Το Μέλλον της Ασφαλιστικής Αγοράς είναι λαμπρό, εάν όλοι οι Εμπλεκόμενοι Φορείς είναι με τη σημασία της λέξεως «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ» (Κράτος με έλεγχο, Εταιρείες με ποιότητα Υπηρεσιών και Διαμεσολαβητές με ποιοτικά χαρακτηριστικά τόσο με τους Πελάτες τους όσο και με τις Εταιρείες). Ειδικά στην Υγεία και στη Σύνταξη, το μέλλον μας είναι μεγάλο, διότι τώρα που το Κράτος δεν έχει χρήματα, θα έρθει ο Ιδιωτικός Φορέας να τις καλύψει.
Λιγότερο και μεγαλύτεροι. Αυτή θα είναι στο μέλλον η αγορά μας. Στη δεύτερη σας ερώτηση, επίσης θα απαντήσω από την δική μου εμπειρία μετά από δύο πιστοποιήσεις ISO στο χώρο των Πωλήσεων (DIXONS-ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ & CITROEN-CHRYSLER- JEEP Όμιλος Συγγελίδη): Θα επιβιώσουν οι Επαγγελματίες και οι «Τίμιοι Ασφαλιστές».