.gif?rand=3184)
του Hendre Coetzee, Global Executive Coach, Founder of the Center for Advanced Coaching, USA
«Οι άνθρωποι δεν ακούν αυτό που τους λες, γιατί ακούνε αυτό που λένε οι ίδιοι στους εαυτούς τους.»
Το Κοινό Όραμα είναι διαφορετικό από το Ομαδικό Όραμα. Το Ομαδικό Όραμα υφίσταται όταν υπάρχει μια γενική συμφωνία γύρω από τις βασικές αρχές ή την κατεύθυνση ενός ατόμου, ομάδας ή εταιρείας. Το Κοινό Όραμα εμπεριέχει κάτι παραπάνω, κάτι βαθύτερο. Πέρα από τη συμφωνία ως προς την κατεύθυνση, προϋποθέτει την ανάληψη προσωπικής ευθύνης. Ο όρος «κοινό» υπονοεί ότι οι εμπλεκόμενες πλευρές επέλεξαν να ενστερνιστούν το όραμα αναλαμβάνοντας προσωπική δέσμευση και όχι μόνο αναγνωρίζοντας τα πιθανά οφέλη που θα προσφέρει.
Οι CEO επικοινωνούν το όραμα της εταιρείας τους με ποικίλους τρόπους –μπροσούρες, δελτία τύπου, εσωτερικές καμπάνιες μάρκετινγκ, εταιρικά e-mail, μεγάλα συνέδρια και meeting σε όλα τα επίπεδα. Παρόλα αυτά, δεν καταφέρνουν να εξασφαλίσουν την ουσιαστική συμμετοχή των ανθρώπων τους. Όμως κάθε φορά που ένας ηγέτης επικοινωνεί ένα όραμα, έχει την ευκαιρία να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα από την απλή ενημέρωση, και να προσκαλέσει τους ανθρώπους του να εκφράσουν τη συμμετοχή και τη δέσμευσή τους.
Για να πετύχει ένας ηγέτης να δημιουργήσει ένα πραγματικά κοινό όραμα, με την έννοια της δέσμευσης, πρέπει:
1. Να επεξηγήσει τα επιχειρήματα και τα βήματα προς την τελική διαμόρφωση του υφιστάμενου οράματος:
- Να συνδέσει το τελικό όραμα με την τρέχουσα κατάσταση.
- Να παραθέσει τις προσωπικές δυσκολίες και προκλήσεις που αντιμετώπισε.
- Να περιγράψει το Δάσος που σχεδίασε με βάση το Δέντρο.
- Να ομολογήσει τους δισταγμούς και φόβους που μπορεί να είχε.
- Να μεταδώσει την αξία που θα προσθέσει η συμμετοχή του κάθε ενός ατόμου ξεχωριστά.
- Να επικοινωνήσει την προσωπική του δέσμευση να αφιερώσει στο στόχο όλες του τις δυνάμεις, τα χαρίσματα και ταλέντα.
2. Να προσκαλέσει το κοινό του να συμμετέχει ενεργά. Η συμμετοχή όλων πράγματι μπορεί να προσθέσει αξία και να είναι σημαντική. Το κοινό θα ακολουθήσει και τον ηγέτη και το όραμα. Χρειάζεται όμως ένας άνθρωπος ολοκληρωτικά αφοσιωμένος σε αυτό, να δείξει προηγουμένως το δρόμο.
Ποια είναι τα κλειδιά για να «ξεκλειδώσει» κάποιος το όραμά του;
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στη διαδικασία επιβίωσής τους. Αυτό το είδος ζωής απαιτεί όλη η ενέργεια του ατόμου να διοχετεύεται προς τη συντήρηση του εαυτού του. Για να ξεμπλοκάρει κανείς, να απεγκλωβιστεί από αυτό και να ξεκλειδώσει το όραμά του, πρέπει να σκεφτεί πέρα από τον εαυτό του.
Πρέπει να σκεφτεί πέρα από το τι θα «αποκομίσει», στο τι μπορεί να προσφέρει ή να δημιουργήσει.
Το Όραμα γεννιέται όταν κανείς ατενίζει τον κόσμο κάτω από το πρίσμα της συνεισφοράς και όχι από το πρίσμα του «δικαιώματος». Υπάρχει μια πολύ παλιά παροιμία που λέει: «Αυτός που ψάχνει να βρει τη ζωή του θα την χάσει, αλλά αυτός που έχει μάθει να την δίνει θα την βρίσκει πάντα»… Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και στις πιο μαύρες μέρες μας, η επιθυμία να προσφέρουμε αξία είναι πιο σημαντική από την ανάγκη μας να διατηρούμε τα πράγματα ως έχουν. Όταν περνάμε από δύσκολες φάσεις, έχουμε την τάση να θέλουμε να διατηρήσουμε την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων, από το να παράγουμε αξία καινοτομώντας. Έτσι μαθαίνουμε να ανεχόμαστε την απελπισία που δημιουργεί το ανεκπλήρωτο. Γινόμαστε θύματα της κουβέντας που έχουμε με τους εαυτούς μας για το πόσο δύσκολα είναι όλα τα πράγματα. Για να μπορέσουμε να ξεκλειδώσουμε το Όραμά μας, πρέπει να ξεκινήσουμε παίρνοντας μια απλή απόφαση:
Να αυξήσουμε τις προσδοκίες μας. Να μετακινηθούμε από τη θέση του παίζω «για να μη χάσω» στη θέση του παίζω «για να κερδίσω». Συνεισφέρετε. ΔΩΣΤΕ. Κάθε μεγάλη νίκη στην ιστορία γεννήθηκε μέσα από μεγάλη απελπισία που κάποιος, οραματίστηκε έναν τρόπο να την ανατρέψει. Από κάποιον δηλαδή που μέσα από την απελπισία, είδε μια ευκαιρία. Ο John F. Kennedy φύτεψε το σπόρο σε ένα ολόκληρο έθνος που είχε ανάγκη για ελπίδα μέσα στην απελπισία του, λέγοντας το περίφημο: «Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα. Ρώτησε τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου».
συγχαρητηρια για το άρθρο