.gif?rand=459)
Πριν μερικές εβδομάδες μου έγινε η πρόταση να μιλήσω σε ένα πάνελ με κεντρικό θέμα την ισότητα μεταξύ των φύλων και τη θέση της γυναίκας στην Ασφαλιστική Αγορά.
του Νίκου Μωράκη (Περιοδικό Ασφαλιστικό Marketing, Οκτώβριος 2024)
Ένα θέμα που είχε συζητηθεί πρόσφατα και σε μια από τις θεματικές του συνεδρίου «upfront» που έχει ως ατζέντα την ισότητα, τη συμπερίληψη, τη διαφορετικότητα και την ορατότητα γενικά στον εργασιακό περιβάλλον και επιχειρείν και που πιστεύω ότι – ειδικά στην αγορά μας – έχει αργήσει να συζητηθεί.
Θα μου πείτε γιατί ένας άντρας να συμμετέχει σε ένα πάνελ με θέμα τη θέση της γυναίκας στην Ασφαλιστική Αγορά;
Έχοντας ξεκινήσει την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στα 23, ήταν απαραίτητο να συναναστραφώ με άντρες & γυναίκες επαγγελματίες του κλάδου με τα διπλάσια χρόνια από εμένα. Ένα «age gap» που μου ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη μέρα καθώς παρατηρούσα ότι είχα τελείως διαφορετική αντίληψη για πολλά «κοινωνικά θέματα» που συζητιόντουσαν στα «πηγαδάκια» της αγοράς, κυρίως ανδρών στα οποία by default είχα πρόσβαση καθώς ήταν κομμάτι της δουλειάς μου. Μια δουλειά που μου επιτρέπει να βλέπω την ολιστική εικόνα της αγοράς μέσα στην οποία οι περιπτώσεις ισότητας μεταξύ των δύο φύλων ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. 10 χρόνια μετά, έχοντας «μεγαλώσει» μέσα σε αυτή την αγορά παρατηρώ ότι πολλά από τα «ταμπού» της περασμένης δεκαετίας – ανάμεσά τους και αυτό της γυναίκας επαγγελματία, επιχειρηματία, συναδέλφου – έχουν βελτιωθεί και πολλές από τις παλιές στερεοτυπικές αντιλήψεις του αν είναι ικανές, εξίσου παραγωγικές, αποτελεσματικές και συγκεντρωμένες στη δουλειά τους σε σχέση με τους άντρες, τείνουν να εξαλειφθούν κυρίως γιατί οι νεότερες γενιές έχουν μεγαλώσει χωρίς το πρότυπο της πατριαρχίας.
Ενός προτύπου που δεν το κατηγορώ αλλά προτιμώ να το τοποθετώ στο παρελθόν όπου η κοινωνία είχε διαφορετική αντίληψη για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Ένα πρότυπο που δεν ταιριάζει στη σημερινή κοινωνία όπου ένα ζευγάρι συνεισφέρει από κοινού στα έξοδα και τις υποχρεώσεις της οικογένειας/ του σπιτιού.
Έτσι στα 34 μου, χαίρομαι να βλέπω νέες και νέους συνομήλικους μου αλλά και μεγαλύτερους μου να αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης χωρίς το φύλλο να είναι καθοριστικής σημασίας. Υπάρχει χώρος για βελτίωση; Προφανώς και υπάρχει. Είναι το ratio μεταξύ ανδρών και γυναικών στις c level θέσεις ισορροπημένο; Δεν είναι. Επικρατεί ένας μικρός μεσαίωνας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όπου το «alpha male» αφεντικό κάνει το απόλυτο κουμάντο; Δυστυχώς και υπάρχει. Όμως η προσπάθεια για βελτίωση της κατάστασης απαιτεί δυστυχώς επιμονή, υπομονή και διατήρηση των όσων έχουν επιτευχθεί έτσι ώστε όχι την επόμενη δεκαετία, αλλά πολύ πιο σύντομα να μιλάμε λιγότερο για το θέμα μιας και θα έχει εξαλειφθεί.
