.gif?rand=425)
Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες που περνούν χωρίς να δοθεί ιδιαίτερη σημασία, αλλά είναι σημαντικές και προμηνύουν ή υποκρύπτουν άλλες καταστάσεις. Μια από αυτές είναι η «ημερομηνία έκδοσης» ενός ασφαλιστηρίου. Πολλοί, κυρίως διαμεσολαβητές, δεν δίνουν σημασία στην ημερομηνία έκδοσης, αλλά μόνο στην ημερομηνία έναρξης ισχύος της κάλυψης. Αυτό είναι λάθος γιατί μπορεί, από καθαρά ασφαλιστική πλευρά, κυρίαρχη να είναι η ημερομηνία έναρξης, αλλά η ημερομηνία έκδοσης των ασφαλιστηρίων και των πρόσθετων πράξεων παίζει ρόλο στον «μήνα παραγωγής» και κατά συνέπεια και σε πολλές άλλες υποχρεώσεις τους.
Ήδη πολύ μεγάλη εταιρεία, άλλαξε από τον Απρίλιο την ημερομηνία έκδοσης των ανανεώσεων του κλάδου αυτοκινήτων, χωρίς οποιαδήποτε ανακοίνωση και χωρίς να αλλάξει, προς το παρόν, την ημερομηνία υποχρέωσης εξόφλησης της παραγωγής. Με βάση τις ισχύουσες συμβάσεις, όλοι είναι λάθος αυτή την περίοδο! Για παράδειγμα, οι ανανεώσεις του Ιουλίου δεν έχουν ημερομηνία έκδοσης την 1η Ιουλίου (όπως μέχρι πρόσφατα), αλλά άλλη ημερομηνία εντός του Ιουνίου. Ο διαμεσολαβητής λοιπόν είναι υποχρεωμένος να καταχωρήσει την παραγωγή του στον μήνα Ιούνιο. Όταν όμως αναζητήσει την παραγωγή του Ιουνίου στον ιστότοπο της Εταιρείας, οι ανανεώσεις του Ιουλίου δεν υπάρχουν, ενώ έχουν ημερομηνία έκδοσης εντός του Ιουνίου! Αποτέλεσμα ένα απόλυτο μπέρδεμα, ως προς την παραγωγή του μήνα, τις δημιουργούμενες προμήθειες, αλλά και την υποχρέωση πληρωμής. Πρακτικά, δεν μπορεί να συμφωνήσει την παραγωγή του μήνα, ώστε να εκδόσει και την σχετική επιταγή. Ίσως κάποιος βιαστεί να πει ότι μετατίθενται όλες οι υποχρεώσεις, με βάση την ημερομηνία έναρξης και όχι πλέον με βάση την ημερομηνία έκδοσης. Δεν είναι όμως έτσι, γιατί όλα τα υπόλοιπα (νέα συμβόλαια και πρόσθετες πράξεις) εξακολουθούν να παρακολουθούνται με την ημερομηνία έκδοσης και όχι με την ημερομηνία έναρξης.
Σε άλλη μεγάλη εταιρεία, που έχει εφαρμόσει το «πληρώνω-τυπώνω» (όχι όμως στο σύνολο της παραγωγής του κλάδου αυτοκινήτων, αλλά επιλεκτικά σε όσους διαμεσολαβητές εντάχθηκαν) συμβαίνει το εξής: έστω ότι ένα συμβόλαιο λήγει στις 25 Ιουνίου. Ο πελάτης, έχει πάρει από το τέλος Μαϊου ειδοποίηση για την λήξη του ασφαλιστηρίου του, που τον καλεί να πληρώσει μέχρι τις 25 Ιουνίου ώστε να ανανεωθεί, να τυπωθεί και να του αποσταλεί και σε κάθε περίπτωση τον ενημερώνει ότι η επιστολή αυτή υπέχει και θέση καταγγελίας, αν μέχρι τις 25 Ιουλίου (έναν μήνα αργότερα δηλαδή) δεν έχει πληρωθεί το ασφαλιστήριο.
Ο πελάτης πληρώνει στην Ασφαλιστική Εταιρεία μέσω τράπεζας στις 24 Ιουλίου και ζητά το ασφαλιστήριό του, το οποίο πράγματι τυπώνεται και του αποστέλλεται, αλλά με ημερομηνία έκδοσης την 1η Ιουνίου, δηλαδή 54 ημέρες πριν! Αλήθεια ο οργανωμένος διαμεσολαβητής που γύρω στις 15 Ιουλίου έχει συμφωνήσει τις παραγωγές του με όλες τις εταιρείες, έχει ενημερώσει τα μητρώα του και έχει κάνει τις σχετικές εγγραφές, πότε και σε ποιόν μήνα θα καταχωρήσει το συγκεκριμένο συμβόλαιο; Στον Ιούνιο δεν μπορεί έχει ήδη κλείσει. Στον Ιούλιο μπορεί, αλλά σε έναν έλεγχο το συμβόλαιο έχει ημερομηνία Ιουνίου!
Διευκρινίζουμε, ότι δεν μιλάμε για την διαδικασία που τηρούν άλλες εταιρείες στο «τυπώνω-πληρώνω», σύμφωνα με την οποία το ανανεωτήριο εκδίδεται (αλλά δεν τυπώνεται), ο διαμεσολαβητής το «βλέπει ηλεκτρονικά», το καταχωρεί στα μητρώα του και αν δεν πληρωθεί σε συγκεκριμένη ημερομηνία, εκδίδεται ακυρωτική πρόσθετη πράξη, την οποία επίσης «βλέπει ηλεκτρονικά» και καταχωρεί στα μητρώα του ο διαμεσολαβητής.
Επίσης, δεν αναφερόμαστε σήμερα στις διαφορετικές πολιτικές που τηρεί ο κάθε κλάδος ασφάλισης, μέσα σε πολλές ασφαλιστικές εταιρείες, ως προς την ημερομηνία έκδοσης. Άλλη πολιτική τηρεί ο κλάδος ζωής, άλλη ο κλάδος αυτοκινήτων, άλλη ο κλάδος πυρός, άλλη ο κλάδος σκαφών κ.λπ. Μεγάλο και ενδιαφέρον θέμα, με προεκτάσεις.
Η Εποπτική Αρχή, που τόσο λεπτομερώς έχει ασχοληθεί με πολλές πτυχές της λειτουργίας των Διαμεσολαβητών, αλλά και των Εταιρειών με βάση τα δύο υπό διαβούλευση (ακόμα) σχέδια, γιατί δεν θεσμοθετεί και κανόνες για την ημερομηνία έκδοσης; Το μόνο που αναφέρει στο άρθρο 7, παρ. Β του υπό διαβούλευση σχεδίου «Ρύθμισης θεμάτων διοικητικής και λογιστικής οργάνωσης κ.λπ.», αφορά στην ημερομηνία έναρξης σε σχέση με την ημερομηνία αίτησης κ.λπ. και σωστά το προβλέπει.
Δεν είναι μόνο οι περιπτώσεις που αναφέραμε. Υπάρχουν και πολλές άλλες, που η (τόσο αθώα φαινομενικά) ημερομηνία έκδοσης παίζει σημαντικό ρόλο. Γενικώς, όλα τα στοιχεία εταιρειών και διαμεσολαβητών στηρίζονται στον «μήνα παραγωγής» και οι περισσότερες επίσης υποχρεώσεις ανάγονται σε «μηνιαία βάση». Αν για όλα αυτά, σημείο αναφοράς είναι η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ, μπορεί η κάθε εταιρεία να ορίζει με δικά της εσωτερικά κριτήρια την ημερομηνία έκδοσης;
Τέλος, αν κάποιοι θεωρούν ότι με όλα αυτά ψάχνουμε «ψύλους στ’ άχυρα» ας αναρωτηθούν, σε μια περίοδο που όλα αναλύονται και θεσμοθετούνται με αυστηρούς κανόνες από την Εποπτική Αρχή, γιατί η έννοια της ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΕΚΔΟΣΗΣ μένει απ’ έξω;
